Dagur - Tíminn Akureyri - 27.05.1997, Blaðsíða 10

22 - Þriðjudagur 27. maí 1997
Jlagur-'ðKmtmt
RADDIR FOLKSINS

Frd lesendum..
.agur-Tíminn, Strandgötu 31, pósth,
■ ö— - -. £
:jori(í

1
Steindauður bær og ekkert sjáanlegt góðæri.
Greinarhöfundur hefur áhyggjur af litlu lífi í miðbæ Akureyrar.
mwwm
S
g sem rita þetta bréf hef
að undanförnu velt því
fyrir mér hvert stefnir í
verslunar og þjónustumálum
hérna á Akureyri.
Nú er eitt verslunarfyrirtæk-
ið enn að gefast upp og er að
leggja niður rekstur á næstu
dögum, er ég þar að tala um
Vera Moda, þetta er að verða
lýsandi dæmi fyrir þetta bæjar-
félag að það gengur hvorki né
rekur að byggja upp nokkra al-
mennilega þjónustu hér og er
alveg sorglegt að horfa upp á
að aðeins nokkrar hræður skuli
vera í göngugötunni klukkan
fimm að degi til sem ætti ann-
ars að vera góður verslunartími
í þokkalegu rekstrarumhverfi.
Ég var staddur í Reykjavík
um miðjan aprílmánuð og varð
hálfvegis um hvað áberandi er
hvað uppgangurinn er mikill í
borginni og atvinnuframboð
eykst með hverri vikunni eins
og fólk getur sjálft séð ef það
fylgist með aukningu á auglýs-
ingum eftir fólki til hinna ým-
issa starfa á höfuðborgarsvæð-
inu.
Fara til Reykjavíkur
Ég átti viðtal við iðnaðarmann
sem tjáði mér að það væri allt
brjálað að gera og alltaf væri
aukning eftir iðnaðarmönnum á
svæðinu og að þetta væri algjör
viðsnúningur miðað við hvernig
ástandið hefði verið fyrir ári
síðan, góðærið er komið í
Reykjavík. Nokkra rekstraraðila
hef ég rætt við í Reykjavík þess
efnis hvort þeir séu ekki tilbún-
ir að opna útibú og bjóða þjón-
ustu sxna á Akureyri, ekki einn
einasti hefur sýnt því verkefni
áhuga vegna þess að þeir aðilar
sem eru með góðan rekstur í
Reykjavík vita alveg að Akur-
eyringar sækja orðið mjög
mikla þjónustu beint til Reykja-
víkur og var mér tjáð að sjávar-
útvegsfyrirtæki á Akureyri séu
farin að leita eftir þjónustu suð-
ur í auknum mæli vegna að-
stöðuleysis í bænum.
Þarna er orsökin að mínu
mati, framkvæmdaaðilar þora
ekki að reyna að byggja upp
góða þjónustu á Akureyri vegna
þess að samgöngur suður eru
alltaf að verða betri og betri og
þjónustan í borginni er orðin
ein sú besta í heiminum og
vöruvalið mjög mikið og gott.
Tilboð
Við skulum skoða nokkur dæmi
til þess að átta okkur á stað-
reyndum varðandi mismunandi
þjónustu í Reykjavík og Akur-
eyri.
Pizzur eru orðnar mjög vin-
sælar og er athyglisvert að
skoða þann geira aðeins. Eitt
fyrirtæki á Akureyri auglýsir í
Dagskránni, Tilboð 16“ Pizza
með 3 áleggstegundum + 1/1
franskar, kokteilsósa eða 12“
hvítlauksbrauð + 2 ltr. Coke á
1550 kr. Annað fyrirtæki aug-
lýsir í sama miðli 16“ Pizza með
3 áleggstegundum 1/2 franskar,
kokteilsósa og 1/2 ltr. Coke á
1550 kr. Þriðja fyrirtækið aug-
lýsir eingöngu hátt verð á Pizz-
um en ekkert tilboð. Þetta er nú
öll samkeppnin í bænum, þú
verður að kaupa alls konar
drasl með Pizzunni ef þú ætlar
að fá hana á tilboðsverði sem
er að mínu mati alls ekkert til-
boðsverð.
f Reykjavík er gefin út sjón-
varpsdagskrá eins og hérna í
bænum og þar voru tilboð sem
eitthvað var varið í og nýtti ég
mér eitt þeirra sem var þannig
að 16“ Pizza með tveimur
áleggstegundum kostaði 890 kr.
og síðan fékk ég aðra fría ef ég
aðeins næði í pizzuna. (Pizzan
var mjög góð) þetta er það sem
ég kalla tilboð, Pizza á góðu
verði + aðra fría og ekkert skil-
yrði að kaupa eitthvað auka-
drasl með sem maður hefur
engan áhuga á, ég bið fólk að
skoða þetta vel þegar það fer
suður næst til að sjá muninn
sjálft. Annað dæmi: Videospólur
eru leigðar, að því er ég best
veit á 450 kr. nýjustu myndirn-
ar á Akureyri og er það að
verða liðin tíð að tilboð séu í
gangi í þeim bransa. í Reykja-
vík eru tilboðin alveg óteljandi
og margskonar kostir sem hægt
er að velja úr, ég bið fólk einnig
að kynna sér þetta að gamni,
svo má nefna hér lika verð á ís
sem er um það bil 50% lægra í
Reykjavík. Svona er hægt að
telja upp í langan tíma mis-
muninn á þjónustu og verslun í
borginni miðað við Akureyri og
held ég að Akureyringar séu að
jarða sjálfa sig með þessari
stefnu.
Láglaunasvæði
Nú fara kannski margir að
halda að ég sé algjörlega á móti
Akureyringum og að ég ætti
bara að drífa mig suður, nei
lesandi góður, ég er innfæddur
Akureyringur og hefur mér
ávallt liðið vel hér í þessum fal-
lega bæ en það hafa orðið mikl-
ar breytingar í bænum á und-
anförnum árum og viðskiptin
eru í auknum mæli að færast
suður yfir heiðar.
Ég held sjálfur að það verði
ekki aftur snúið nema að at-
vinnuframboð aukist verulega á
svæðinu og þá á ég við störf
sem gefa þokkalegar tekjur, því
að einhver verður afgangurinn
að vera þegar búið er að brauð-
fæða sjálfan sig og aðra öðru-
vísi verður enginn uppgangur í
bænum.
Varðandi launamál í bænum
þá held ég að bæjarstjórninn
hafi ýtt undir áframhaldandi
láglaunastefnu í bænum með
því að taka afspyrnulélegu til-
boði S.H. á sínum tíma þegar
sölumál Ú.A. voru afgreidd
enda sköpuðust aðeins nokkur
láglaunastörf við sælgætisgerð í
bænum við þann gjörning í stað
þess að semja við Í.S. og fá höf-
uðstöðvar þess fyrirtækis hing-
að í bæinn og alla þá þjónustu
sem er f kring um það fyrirtæki.
Það er greinilegt að launamun-
ur er aftur að stóraukast á milli
Akureyrar og Reykjavíkur og
getur hver sem er komist að
sömu niðurstöðu ef hann kynn-
ir sér málið og er hér að finna
ótrúlega illa launað starfsfólk
miðað við þau störf sem það
sinnir, ég þekki dæmi þar sem
um er að ræða 80.000 kr. mis-
mun á sama starfi í Reykjavík
og á Akureyri.
ÚA og atvinnulífið
Varðandi atvinnumöguleika
þarf ekki mörg orð, heldur bara
að telja þær örfáu atvinnuaug-
lýsingar sem birtast í Degi-Tím-
anum á mánuði og ekki fer
mikið fyrir starfstilboðum hjá
Vinnumiðlun Akureyrarbæjar.
Þetta er erfitt mál sem hér er
á ferðinni og ef Bæjarstjórnin
fer ekki að nudda stýrurnar úr
augunum og koma með eitt-
hvað jákvætt fram á sjónarsvið-
ið í atvinnumálum þá líst mér
illa á framhaldið. Ég nefni bæj-
arstjórnina vegna þess að eih-
hver verður að byrja á upp-
byggingarstarfinu og nú held ég
að aftur sé komið að því að
nota gamla háttinn og að bæj-
arstjórnin veiti fé í miklum
mæli til þess að byggja upp at-
vinnulíf í bænum og mætti nota
eitthvað af því fé sem bærinn
fékk fyrir hlut þann sem hann
seldi í Ú.A.
Tryggvi Þórarinsson,
Hafnarstræti 24,
600 Akureyri.
A ð sigra heiminn
Það er ekki laust við að
maður dáist að x'slensku
strákunum sem klifu Ever-
est og horfðu þaðan á heim-
inn stundarkorn. Spenning-
urinn er mikill, annars hefði
ég ekki vakað yfir útvarpinu
til kl. 3 á miðvikudagsnótt-
ina. En jafnframt verður að
viðurkennast að maður er
skíthræddur um þá dreng-
ina, þar sem þeir dvelja við
verstu aðstæður sem hugs-
ast getur og storka grimm-
lyndum náttúruöflunum.
Niðurleiðin er ekki síður
vandasöm en klifrið upp á
við og vonandi hendir þá
ekkert á þeirri leið.
Þegar sest var við að
skrifa þennan pistil voru
kannski meiri líkur en
minni á að piltarnir gæfust
upp fyrir tindinum ógur-
lega. En skömmu síðar
lögðu þeir upp og unnu af-
rek sem tvímælalaust er
stærst allra í íslenskri
íþróttasögu. Því íjallaklifur
er íþrótt auk þess að vera
blanda lista og vísinda.
Það voru fleiri en undir-
ritaður sem bjuggust við að
íslenski fáninn kæmist ekki
á tind Everest-ijalls. ís-
lenskir spéfuglar með ís-
lenska kaldhæðni að vopni
voru í startholunum með
neyðarlegar athugasemdir.
Nú verður þeim ekki kápan
úr því klæðinu. í staðinn
tala þeir um „strákana okk-
ar“.
Everest-tindur er heill-
andi sjón. Og fyrir klifur-
kappa hlýtur hann að vera
hið æðsta takmark. Tindur-
inn var fyrst klifinn fyrir 44
árum. Síðan hafa allmargir
náð upp á bunguna þar sem
auðnin er algjör. Súper-
sjerpinn Babú var mættur á
tindinum í sjöunda sinn, nú
með íslendingum! Það er
mikill sigur sem fulltrúar fá-
mennrar þjóðar unnu á
miðvikudaginn á drottningu
íjallanna. En bara það að
komast í námunda við
íjallarisann nánast lóðrétt
upp yfir höfðum manna á
síðustu stoppistöðinni, hefði
líka verið sigur.
Önnur aðferð til
að skoða tindinn
Sá sem þetta skrifar á eina
örstutta minningu um Ever-
est-tind. Og hún ber ekki
minnsta vott um hetjudáð,
öðru nær. Það var fyrir 15
árum að júmbóþota breska
flugfélagsins BA var þarna
á ferð, á leið frá London til
Hong Kong. Við sátum aftur
j' vélinni á neðri hæð, Þor-
kell Sigurbjörnsson tónskáld
og ég, nývaknaðir, og að ég
held með eilítið viskítár
milli handa, sem elskulegur
flugþjónn bar okkur, til að
geta skálað fyrir móður
allra ijalla. Þá var flogið
nokkra kílómetra austan við
og ofan við þessa miklu
Ijalladrottningu. Tindurinn
baðaði sig við sólarupprás-
ina, hlýlegur og mikilúðleg-
ur út um gluggann að sjá.
Þessi sjón stóð stutt, þotur
eru alltaf að flýta sér. En
hún haíði mikil áhrif þessi
sýn, sem allflestir farþeg-
arnir sváfu af sér.
(Jmsjón:
Jón Birgir Pétursson
^ JMeittfluvmið
9-
&
&
Það fer hroðalega í taugarnar á meinhorninu
þegar síminn hringir án þess að nokkur sé á
hinum endanum. Það er eins og þetta bráð-
nauðsynlega tæki eigi það til að öðlast sitt eigið
líf og gera mannfólkinu grikk endrum og eins.
Fátt er jafn neyðarlegt og standa eins og glópur
við búðarborð og eiga ekki fyrir því sem er í
innkaupakörfunni. Sérstaklega þegar vantar
upp á nokkrar krónur og biðröðin þrýstir á bak-
ið á hinum seinheppna.
Nöldrandi fólk er eitthvað sem fer ákaflega illa í
taugakerfi meinhornsins. Miðað við framboðið
af þessum nöldurseggjum er eins og sumir hafa
atvinnu af því að hafa allt á hornum sér.
BréfLeiðis...
Kjalarnes/Reykjavík, hver vill hvað?
s
Eg er Reykvxkingur,
fæddur og uppalinn í
bænum og bara
ánægður með það. Upp á
síðkastið hefur verið talsvert
rætt um það í (jölmiðlum að
Kjalarnes muni sameinast
Reykjavik og er það svo sem
ágætt. En það sem pirrar
mig í þessari umræðu er það
að alltaf er verið að setja
málið fram á þann veg að nú
muni Kjalnesingar kjósa um
þessa sameiningu og það sé
nú ekki alveg víst að þeir
haii neinn sérstakan áhuga
á því að sameinast og að við
Reykvíkingar þurfum að búa
til ýmis gylliboð til þess að
freista þeirra. En það vantar
alveg finnst mér, að spyrja
hinn almenna Reykvíking
hvort hann vill sameiningu,
ég man ekki eftir því að hafa
séð það. Mér finnst að Kjal-
nesingar þurfi ekki að láta
svona eins og þeir séu að
færa Reykvíkingum eitthvert
gull og græna skóga og að
við eigum að taka því at-
hugasemdalaust sem þeim
dettur í hug að rétta okkur
og vera glöð og ánægð yfir
því lítiilæti Kjalnesinga að
vilja yfirhöfuð sameinast.