Dagur - Tíminn Reykjavík - 25.03.1997, Blaðsíða 1

Dagur-©minu
LÍFIÐ í LANDINU
Þriðjudagur 25. mars 1997 - 80. og 81. árgangur - 58. tölublað
Blað

I PASKAHEIMSOKN
HJÁ NUNNUNUM
Sex ára börn í Öldutúnsskóla
fara á hverju ári í heimsókn í
Karmelklaustrið í Hafnarfirði til
að hitta nunnurnar og frœðast
um páskana og þœr sjálfar.
Nunnurnar syngja fyrir börnin
og börnin syngja með nunnun-
um ogfyrir þœr. Nunnurnar
verða alltaf innilega glaðar við
að sjá börnin. Mynar eói.
Sú hefð hefur komist á hjá
sex ára börnum í Öldu-
túnsskóla í Hafnarfirði að
fara á hverju ári í heimsókn til
nunnanna í Karmelklaustrinu í
Hafnarfirði rétt fyrir páska til
að hlusta á nunnurnar syngja
sálma, fræðast um líf þeirra og
köllun og sjálfa páskahátíðina
og syngja fyrir þær fallegan
sálm sem börnin hafa undirbú-
ið. Byrjað var að fara með
börnin í þessar heimsóknir fyrir
sjö til átta árum og þykja þær
nú ómissandi liður í undirbún-
ingi fyrsta bekks fyrir páskahá-
tíðina.
Pað voru um fjörutíu nem-
endur ásamt tveimur kennur-
um og foreldrum barna sem
stóðu rennblautir í rigningunni
fyrir utan kapelluna í klaustr-
inu í Hafnarfirði á föstudaginn
var, síðasta kennsludag fyrir
páska, og biðu inngöngu. Þegar
inn var komið settust nemend-
urnir á trébekki og biðu hljóðir.
Eftir. skamma stund tíndust
nunnurnar inn í Iítinn hliðarsal
bak við rimla, hneigðu sig fyrir
framan krossinn svo að rétt
grillti í þær og hófu svo engil-
bjartan söng við orgelundirleik.
Hlusta á börnin hlæja
og leika
Að sálmasöngnum loknum var
börnunum boðið í lítinn sal á
efri hæð klaustursins og voru
tjöldin dregin frá rimlunum.
Eftir að hafa sungið „Ó jesú
bróðir besti“ bauð nunna börn-
in velkomin og sagði frá því að
þær heyrðu oft í skólabjöllunum
í Öldutúnsskóla þegar hringt
væri inn og út úr tímum og þær
hefðu gaman af því að hlusta á
börnin hlæja og leika sér úti í
frímínútum. Þær sungu svo
nokkra sálma fyrir börnin og
með börnunum og svo spjallaði
nunnan við börnin og sagði
þeim frá páskunum og því
hvers vegna þær væru í klaustr-
inu.
„Við erum hér til tákns um
það hvernig guð elskar ykkur.
Við elskum líka guð og viljum
helga líf okkar guði. Við gefum
guði líf okkar eins og blóm: „þú
átt líf mitt, guð.“ Við biðjum
fyrir fjölskyldum ykkar og vin-
um,“ sagði nunnan sem hafði
orð fyrir systrunum.
Hvar er töframaður-
inn?
Þegar börrnn fengu að spyrja
nunnurnar var greinilegt að
þetta var þeim framandi heim-
ur en þó vissu þau sitthvað um
klaustrið. Einn drengur spurði
til dæmis um „töframanninn"
en séra Frans heitinn hafði fyr-
ir sið að sýna börnunum töfra-
brögð. Þeim lék líka forvitni á
að vita hvort pólsku nunnurnar
ætluðu alltaf að vera á íslandi
og hvers vegna þær væru
klæddar í mismunandi klæðn-
að, svartan og hvítan eða brún-
an og hvítan með mismunandi
höfuðfat en það er vegna þess
að þær eru komnar mislangt í
því að vinna heiti sitt. Systir
Benedikta klæðist til dæmis
svörtum nunnuklæðum enda
hefur hún verið 50 ár í klaustri
á þessu ári.
Mega fara til læknis
Nunnurnar fara ekki út úr
klaustrinu og hitta ekki annað
fólk nema þegar þær þurfa
nauðsynlega að komast til
læknis. Þá mega þær fara beint
til læknisins og heim aftur og
hvergi koma við. Það er heil-
mikið mál að skipuleggja heim-
sóknir í klaustrið því að fyrst
þarf að hringja þangað og svo
þarf erindið að fara fyrir abba-
dísina. Börnin í Öldutúnsskóla
hafa þó alltaf fengið að koma
og eru nunnurnar þá alltaf lok-
aðar bak við rimla. Kristín Þor-
steinsdóttir kennari segir að
það sé mikil upplifun að sjá
hversu innilega glaðar nunn-
urnar verði við að sjá börnin.
í klaustrinum var búið að
dekka borð með kleinum og
djúsi þegar börnin komu og var
þeim boðið upp á hressingu
meðan nunnurnar sungu
kveðjusálminn. Það voru ánægð
lítil hjörtu sem héldu heim í lok
skóladagsins. -GHS