Dagblaðið Vísir - DV - 20.01.1982, Side 16

16
DAGBLAÐIÐ & VÍSIR. MIÐVIKUDAGUR 20. JANÚAR 1982.
Spurningin
Áttu þér
draumastarf?
Sigurður Thorarensen, vinnur vifl
smfflar: Ég hef náttúrlega áhuga fyrir
skaki en ekkert á ég skipið. Annars er
ég sáttur við það starf sem ég hef.
Eyþór Jónsson sjómaður: Já, bara
olíufursti eða eitthvað svoleiðis. Eiga
olíulind einhvers staðar og hafa nóga
peninga á milli handanna.
Eg vil eiga nóga peninga.
Gera eitthvað srm fxrir n.ér nógu
mikla peninga Losna úr þvssu dag-
lega striti.
Halldór Smárason sjómaflur: Nei, það
held ég ekki. Ég er ágætlega sáttur við
það sem ég geri. Ég lifi bara í raunveru-
ieikanum.
Ölafur Ingibergsson sjómaflur: Ég á
ekkert draumastarf. Ég er orðinn það
gamall að það þýðir ekkert að vera að
hugsa um svoleiðis. Ég held að það
þýði ekkert að vera að dreyma neina
stórdrauma í dag. Ég held að þetta
verði bara að vera eins og það vill vera.
Lesendur
Lesendur
Lesendur
Sjónvarpið hlýt-
ur lof og hól
—og sömuleiðis Jónas Jónasson
útvarpsmaður
Guflrún skrifar: ann á óvart með sína prúðmannlegu
„Kornið þið blessuð og gleðilcgt framkomu og sjálfstæðu afstöðu.
ár,” sagði hann Páll Bergþórsson Hafi hann þökk fyrir.
veðurfræðingur að höfnu nýju ári. Mig langar einnig til þess að beina
Þótti mér ávarpið notalegt og vil þvi til útvarpsráðs eöa alþingis-
gjarnan gera það að mínu. Það liggur manna, að. nú sé kominn timi til þess
nefnilega nokkuð vel á mér á þessu að breyta um stefnu, fyrst videóæðið
nýbyrjaða ári. er dunið á, og opna fyrir Keflavlkur-
Ég er ellilifeyrisþegi og hef setið sjónvarpið. Siðan.ættum við að sjón-
við sjónvarpið, þvi það er min eina varpa allt árið. Það má þá hækka af-
skemmtun, og það hefur verið mér til notagjöldin. Við, gamla fólkið, með
mikillar ánægju. ellilaunin ein yrðum reiðubúin að
Stiklur Ómars eru alveg frábærar, greiða aukalega. Munið að þetta ár er
meira af svo góðu. Síðan sá ég henni helgað okkur.
Sigrúnu Stefánsdóttur bregða fyrir á Síðast en ekki sizt vil ég geta þess,
skjánum og ekkert boðar það nema að útvarpsþættirnir hans Jónasar
gott. Forseti okkar, Vigdís Finnboga- Jónassonar eru mjög elskulegir. Sá er
dóttir, var elskuleg á skjánum á ný- klókur við að ná i skemmtilegt fólk í
ársdag og ekki kom forsætisráðherr- kvöldkafFtð.
Hafa veitinga-
menn ekki
sjálfsvirðingu?
Nota veitingastaðir dósir sem ætlaðar
eru fyrir gerlapruf ur á spítulum?
2532—2975 skrifar:
Það lét ekki mikið yfir sér
lesendabréf frá P.S.J. sem birtist i
Dagblaðinu og Vísi fyrir nokkru
undir fyrirsögninni: „Grunsamleg
sósa”. Maður nokkur hafði keypt sér
rétt á veitingahúsi og réttinum fylgdi
sósa í plastdós. Á lokið var þrykkt
orðið „faeces”, sem þýðir að dósinni
var ætlað að geyma saurprufur, vegna
gerlarannsókna eða bakteríuræktunar
fyrir spítala.
Við eftirgrennslan væntanlegs neyt-
anda kom í ljós að vani hafði verið að
„líma miða” yfir þá áletrun sem á
lokunum stóð hverju sinni en hafði
„farizt fyrir” i þettasinn!
En hér er ekki nema hálf sagan sögð.
Það kom einnig í Ijós að viðkomandi
veitingahús hafði fengið að „ganga
inní” stórar pantanir annarra til þess
að fá dósirnar og lokin á hagstæðu
verði!
Varla geta opinber sjúkrahús leyft
hverjum sem er að „ganga inní”
pantanir hjá sér svo að þetta hlýtur að
hafa gerzt hjá almennum frjálsum inn-
flutningsaðila og er þá ekkert við þvi
að segja í sjálfu sér.
En það sem er kannski merkilegast
við þetta er það að enginn veitinga-
staður af öllum þeim sem selja út
matarrétti til neytenda í svokölluðum
einnotaumbúðum skuli hafa gefið yfir-
lýsingu um að þetta tilvik eigi ekki við
hans fyrirtæki!
Líklega hefði verið heppilegra að
þetta atvik hefði skeð um miðjan ferða-
mannatímann, að sumri til, og út-
lendingur hefði lent á lokskömminni.
Hann hefði örugglega bara hent öllu
saman nema lokinu og skrifað kjarn-
yrta lýsingu á hreinlæti íslendinga
á veitingastöðum i blað eða timarit
þegar heim kom.
Hefði slík grein í erlendu blaði ein-
faldlega verið túlkuð sem hreinn róg-
burður um land og þjóð.
En þar til þetta mál er upplýst liggja
allir veitingastaðir hér í borg undir grun
um að nota dósir sem ætlaðar eru til
bakteriurannsókna ásjúkrahúsum.
Jónas .lónasson, útvarpsmaöurinn kunni, hlýtur lof frá konu utan af landi, sem
scgir „Sá er klókur við að ná i skemmtilegt fólk I kvöldkaffið.” Hún fer einnig
Iofsamlegum orðum um sjónvarpið okkar.
DV -mynd: Ragnar Th.
Engin kona á 12-sæta listanum
við val íþróttamanns ársins
—eru konur sniðgengnar við valið?

íþróttamaður skrifar: „Það kom mér og mörgum iþróttamönnum á óvart, að Þórdis
Gisladóttir, sem nú er orðin hástökkvari á heimsmælikvarða, skyldi ekki einu sinni fá
stig við kjör Iþróttamanns ársins.”
Til dæmis var Ragnheiður 5. á
Evrópumóti unglinga sl. sumar, sem er
frábær árangur. Guðrún hefur nánast
verið með fslandsmetin á færibandi.
Og hvernig stóð á því að Oddný Áma-
dóttir komst ekki á blað? Það væri
hægt að telja upp margar fleiri og í
öðrum íþróttagreinum. Hvernig var
m.a. með Norðurlandameistarann í
júdó?
Þar sem konur virðast alls ekki eiga
upp á pallborðið hjá körlum í
íþróttum, frekar en annars staðar, legg
ég til að tekin verði upp sú nýbreytni að
einnig verði kosin íþróttakona ársins.
íþróttamaður skrifar:
Mig langar til þess að koma smá-
athugasemd á framfæri, nú að loknu
kjöri íþróttamanns ársins. Ekki vil ég
lasta neinn á 12-sæta listanum og finnst
mér Jón Páll vera vel að titiUnum kom-
inn. Ég vil hins vegar vekja athygU á
því að á þessum lista var engin kona.
Það kom mér og mörgum íþrótta-
mönnum á óvart, að Þórdís Gisladótt-
ir, sem nú er orðin hástökkvari á
heimsmælikvarða, skyldi ekki einu
sinni fá stig. Tvær konur fengu 1 stig
hvor; þær Ragnheiður Ólafsdóttir og
Guðrún Ingólfsdóttir, en þær áttu
skilið að fá miklu fleiri.
mnm'* ~
**«•'» - » «•»•** -
»■»# ;** « w mm m m m » *
»« « - » <-H *
* *• mw *mm w r
Sígarettur hafa lagt marg-
an mætan mann í gröf ina
Ólafur skrifar:
í DV var í spurningaþættinum sem
er mjög vinsæll svohljóðandi spurn-
ing dagsins: „Hvaða ósk er þér efst í
huga á nýbyrjuðu ári? ”
Þessu svaraði fólk æði misjafn-
lega, eins og við var að búast, en
Guðný Halldórsdóttir dúklagninga-
kona svaraði á þessa leið: ,Ég vildi
óska að ég gæti hætt að reykja”.
Þegar ég var ungur voru sígarettur
kallaðar líkkistunaglar og er nokkuð
til i því. Sígaretturnar hafa lagt marg-
an mætan manninn og konuna í gröf-
ina, og það á bezta aldri. Ég vil því
segja þessari ungu konu að það er
eitt ráð til þess að hætta reykingum;
viljinn. Ef viljann vantar tekst það
aldrei.
Ég segi þetta af reynslu, því ég
reyktimikið í mörgár og var að verða
gjörsamlega ómögulegur maður. Nú
er ég hættur sem betur fer og tók eftir
þvi að þegar, fáeinum dögum eftir
varð líðan min miklu betri og allt
breytt tii hins betra.
Siðan langar mig til þess að benda
þessari huggulegu konu á að síga-
rettur eru engin fegrunarmeðöl,
nema síður sé. Þær gera fólk gult og
guggið.F.g vil endilega hvetja hana til
þess að hætta og það sem fyrst,
sjálfri sér til blessunar.