Dagblaðið Vísir - DV - 25.06.1983, Page 6

6
DV. LAUGARDAGUR 25. JUNl 1983.
Sælkerinn Sælkerinn Sælkérinn Sælkerinn
LAX — LAX — LAX
Grf llvertíðin haf in
Nú fer aö koma sá tími (vonandi)
að hægt sé aö fara aö grilla úti í
garði, nú og svo auðvitað í ferðalag-
inu. Nú er hægt aö kaupa ýmiss
konar kjötrétti tilbúna á grillið —
sumir þessara rétta eru ljómandi en
því miður eru þeir oft löðrandi í oliu
— olían drýpur síðan niður á glóðina
og eldurinn blossar upp og kjötið
brennur. Mjög gott er að glóða ýmiss
konar rif, t.d. lamba- og svínarif.
Upplagt er því að kaupa rif eöa
spareribs og glóða. Hér kemur upp-
skrift að grilllegi sem er mjög al-
gengur í Bandaríkjunum og á mjög
vel við kjöt sem á aö glóðarsteikja,
t.d. rif. Þaö sem þarf er:
11/2 tsk. hunang (fljótandi)
3 msk. matarolía
(helst vinberjaolia)
4 msk. soja
2 msk. rauðvín (ef til er)
i ugiferduft eöa rifin rót, ca 1/2 tsk.
2 hvitlauksrif, pressuð
Þessu er öllu blandaö vel saman og
kjötið eða rifin látin liggja í þessum
legi í 3—4 tíma. Rifin eru svo glóðuð
og ágætt er að bera aðeins á þau
þennan lög á meöan verið er aö
glóða. Þetta er mjög gott — eða það
segja þeir í U.S.A. en fáar þjóðir
glóða meira en Bandaríkjamenn
þannig að þessi uppskrift ætti að
vera pottþétt.
Þá er laxveiðitíminn hafinn og nú
er laxinn kctninn í verslanir og á mat-
seðla veitingahúsanna. Ekki má svo
gleyma hinum vongóðu og þraut-
seigu veiðimönnum sem vonast til að
ná loksins þeim stóra — þessum sem
slapp í fyrra. Það þarf vart að segja
fslendingum að lax sé herramanns-
matur. Lax er þó viðkvæmt hráefni
og ermikilvægtaðhannsénýr.Hann
tapar strax bragði ef hann er búinn
að frjósa. Einnig þarf nokkra ná-
kvæmni við matreiðslu á laxi. Hann
má ekki sjóða eða steikja of lengi, þá
verður hann þurr og bragðlítill. Var-
ast skal að krydda laxinn of mikið —
helst sem minnst. Þaö er hið góða
fiskbragö sem skiptir máli, ekki eitt-
hvert aukabragð. Sé laxinn nýr er
óþarfi að hafa með honum þunga
sósu eða mikið meðlæti. Upplagt er
aö matreiöa lax í anda hinnar
frönsku línu — og hér kemur slík
uppskrift sem aö vísu er ekki frönsk
heldursænsk.
I þessa uppskrift ætti aðeins að
nota glær.ýjan lax. Þetta er auðveld
uppskrift og er tilvalið að veiðimaö-
urinn sjálfur matreiði feng sinn eftir
þessari uppskrift. Það sem þarf er:
800 g lax (4—6 sneiðar)
150 g dill
150 g steinselja
smjör
sítrónusafi
brauðmylsna
salt og pipar
11/2 dl sýrður r jómi
1/2 dl majones
salt og pipar
Byrjið á því að saxa eða klippa
niður dillið og steinseljuna. Smyrjið
eldfast fat að innan og stráið svo
brauðmylsnunni í botninn á fatinu.
Kryddið laxinn með salti og pipar og
leggið hann í fatið. Dreypið dálitlu af
sítrónusafanum yfir laxinn. Hyljið
svo laxasneiðarnar með dillinu og
steinseljunni. Þá er lok sett á fatiö
eða álpappír breiddur yfir, að
minnsta kosti verður það að vera vel
lokaö. Fatinu er svo stungið inn í 225°
heitan ofn. Erfitt er aö segja til um
hve laxinn á að vera lengi inni í ofn-
inum, það fer eftir ýmsu, svo sem
þykkt sneiðanna og hve ofninn er
þéttur. Þiö verðið að prófa ykkur
áfram með það en líklegur tími er
svona 8—10 mín. A meðan laxinn er í
ofninum er sósan löguö. 1 hana fer:
Og þá er þaö ábending til laxveiði-
manna: Hendið aldrei laxahrognun-
um því þau eru mjög ljúffeng. Ur
þeim má laga dýrindis kavíar sem
sæmir konungum og öðrum stór-
mennum. Þetta er mjög einfalt. Hér
er miðað við 1 kg af laxahrognum.
Byrjið á því að skola hrognin svona
5—6 sinnum í köldu saltvatni (1 msk.
gróft salt í 1 lítra vatns). Hræriö var-
lega með sleif og reynið að fjarlægja
himnuna sem heldur hrognunum
saman en varist að eða sprengja
hrognin. Aðalatriðið er að fjarlægja
himnuna — veiða hana úr skolvatn-
inu. Leggið nú hrognin í, þannig að
sem mest af vatninu renni af þeim.
Utbúið nú nýtt saltvatn (3 tsk. salt í
lítra vatns). Setjið nú laxahrognin i
þetta saltvatn og látiö þau standa
inni í ísskáp í 1 klst. Þá eru hrognin
síuð í annað sinn og þau krydduð með
nýmöluðum pipar og 2 msk. af kon-
íaki. Þar með er laxakavíarinn til-
búinn. Berið hann fram með ristuðu
brauði, smjöri og sýrðum rjóma.
Látum nú þetta nægja um Iax í bili.
Meira verður fjallað um lax síðar í
sumar hér á Sælkerasíðunni.
Þessu er sem sagt hrært saman og
kryddaö eftir smekk. Þá er þessi
laxaréttur tilbúinn. Meðlætið er
strimluð salatblöð, soðnar kartöflur,
sósan og sítrónubátur. Þetta er allt
og sumt — einfalt en gott. Þennan
laxaréttættualliraðgetamatreitt. •
Gott vín með þessum bragðgóða
rétti er spænska hvítvinið „Marqués
de Riscal”. Þetta er þurrt hvítvín,
bragð- og ilmmikiö vín sem einnig
passar Ijómandi semfordrykkur.
Lax er viðkvæmt hráefni og er mikilvægt að hann sé nýr.
tappa víni á flöskur ekki ósvipaðai'
gosdrykkjaflöskum. Þá er farið að
nota plastflöskur en einnig er víni
tappað í plastpoka sem settir eru í
snyrtilega kassa — þá er líka farið að
tappa víni á dósir. Hér er auðvitaö
átt við ódýrari vín. En framleið-
endur segja aö vínið geymist eins vel
í þessum umbúðum og í flöskum —
þetta heitir víst markaðsaölögun.
Þessi þróun sýnir að í hinum sið-
menntaða heimi er hætt að líta á létt-
vín sem vímugjafa heldur sem mat-
vöru. Það má auðvitað deila um
þessa staðhæfingu en hún er eigi að
síður athyglisverð og Sælkerasíðan
heldur því fram að það væri heldur
til góðs heldur en hitt að líta á léttvín
sem matvöru en ekki eingöngu sem
vímugjafa.
Undanfarna daga hefur allmikið
verið fjallað um hið svokallaða
.JHúsavíkurjógúrt”. I ljós hefur
komið að við verðmyndun á vöru
skipta umbúðirnar ekki svo litlu
máli. Krafa nr. eitt varðandi um-
búðir er auövitað sú að sjálf varan
haldist óskemmd — og svo að um-
búðimar séu handhægar, hreinlegar
og fallegar fyrir augaö.
I 7
Umsjón:
Sigmar B.
Hauksson.
Eins og áður hefur komið fram hér
á Sælkerasíðunni, hefur neysla á létt-
um vínum aukist allverulega hér á
landi — er það ánægjuleg þróun ef á
sama tíma hefur dregið úr neyslu
sterkra eða brenndra drykkja.
En víkjum aftur að umbúðunum.
Léttvínsflaska getur verið falleg og
útlitiö hefur ekki svo lítið að segja
því þegar höfugt vín er kneyfað
notum við skilningarvitin til hins ýtr-
asta, sjón, ilman, bragðskyn. I stuttu
máli getur útlitið haft áhrif á bragð-
ið. Við drekkum vín sem kemur úr
plastbrúsum með öðru hugarfari en
vín úr fallega litri og lagaðri
flösku. En nútímatækni og markaðs-
kröfur taka stundum lítið tillit til feg-
urðarinnar — notagildið er látið sitja
í fyrirrúmi. Svo viröist sem drykkja
léttvína hafi jafnast nokkuð — það
hefur heldur dregið úr henni í vín-
framleiöslulöndunum eins og Italíu
og Frakklandi en víndrykkja hefur
aukist í ýmsum öörum löndum eins
og t.d. Bretlandi, Skandinavíu og
Bandarikjunum. Kaupendum víða
um heim var farið að þykja hinar
gömlu góðu flöskur nokkuð þung-
lamalegw' og dýrar — að maður tali
nú ekki um ef korktappi er í flösk-
unni. Það eru því margir vínfram-
leiðendur hættir að nota korktappa
og famir að nota skrúfaða tappa.
Einnig er farið í auknum mæli að
LÉTTVÍ^
í FERNUM