Dagblaðið Vísir - DV - 14.09.1985, Side 21

DV. LAUGARDAGUR14. SEPTEMBER1985.
21
I*' !$****. VU fiS KSföíí R& WtÍ* *iV'
fí§*f *w®» 'Níí' «># 03 téi’ssi i hRfiáur tíf fasifiítði Hdfðsp Kwtí
SÍ5* Ö«si Ö§ sKwíái i*§ VCM t»ÍHtaKJ»ÍRu6í. «fÍíP »ÍÍÍ S8»S? íá
**»*»*, 4
„ vw . ** *|§* Mf J«!i« *f }»í)í§i l)V0PÍPÍv«83jö o§ rid* Htf vestsr hji
m. H r-m i MösiöH'ur. so» gunters úr
*! ***^ 5 ÍK'iiú OS VSf fcm$«8 tit 8ss«f
fr^SÍIu %&i» ó« VÍUI *ð ÍMi t»l r«sá»r vi.Í h*»» s«® f*r*t.
fc* «r Sfiisf #***«} H «w« H»» fiösfculá f*r« tii sfeíf* *w?Ö *«r.
hverja sögu 5—6 sinnum, og slíkt hefði
orðið óviöráðanlegt. En þetta var allt
sett á tölvu og við höfum ákveðið að sjá
til þess að tölvudiskamir með öllu
þessi efni á, verði fræðimönnum
handbærir, enda stöndum við í
þakkarskuld við marga þeirra og von-
umst til að þetta geti komið að góðum
notum við fræðistörf.”
— Það er stundum sagt að í hvert
skipti sem íslenska þjóðin sé í háska
komi íslendingasögurnar út. . .
„Ég efast um að hún sé í meiri háska
nú en venjulega. Hún er alltaf í háska
og það er alltaf ástæða til að gefa þær
út, því að hvert heimili í landinu ætti að
eignast þær. Sjálfstæðisbaráttan tek-
ur aldrei enda (eða það vona ég að
minnsta kosti). Án Islendingasagna er
húntöpuð.” ás.
FARIÐ EIIMS NÆRRI
HANDRITUM OG
HÆGT ER
Skrifstofu forlagsins
var breytt í geimstöð:
Mörflur Árnason próf-
arkalesari, Guflmundur
Þorsteinsson og Bjöm
Jónasson, fram-
kvœmdastjórar Svarts
á hvitu: Á innfelldu
myndinni: Njála á
tölvuskjá.
— segir Bragi Halldórsson
„Oft og tíðum vantar inn í þær í við-
komandi handriti eða að skrifari hefur
ekki skilið þær og ort þær upp sjálfur.
Vísurnar hafa afbakast mjög víða og
textamunur oft mikill milli handrita.
Gripið var til annarra handrita sem
hafa skýrari leshætti og einnig stuðst
við gögn fyrri skýrenda.
Vegna forms dróttkvæðs háttar
verðum við að fyrna málið meira en í
öðrum texta sagnanna. Kristján
Eiríksson hefur aðallega unnið það
verk og á stöku stað hefur hann skýrt á
annan hátt en hingað til hefur tíðkast.
Við höfum valið þá leið að endur-
segja efni vísnanna til skýringar þegtir
nauðsyn ber til en stundum dugar að
skýra erfið orð eða kenningar. Við
stefnum að því að skýra vísurnar ræki-
lega í sérstöku kveri.”
Annax.d(ag) epter
ferr O(ddr) ok tekr uad af þilí ok adl ueiþar færí ok
xíí alnar vadmals ok gengr i burtt ok quedr a-ngan
mann ok ferr utt ái Uaz nes ok ræzt i sueít med Jæim
monnum er uoru i uerí ok Jiefer af þeim liagrædi þa'
sem liann þurftí at lani e(da) leígu Ex allz þeir
uissu ætt Jians goda ok liann sialfan uínsælan þa
liættu þeir til at eiga at ] lionum ok kaqær liann nu
allt i skulld ok er med þeim þau misarí ok er sagt
at þeira liláutur* uar bestr er i fangí uoru ined honum
liann uar þar ííj uetur ok ííj sumur ok uar þa suo
Vísindaleg útgófa Hallvards Majarögs, fró 1956.
Barmmerki Svarts á hvitu!
hafa vakið mikla athygli: Hér
hefur sjálfur Þór nælt nokkr-
um i barm sór og segir meflal
annars afl hann hafi ungur
verifl gefinn Njáli . . .
„Við reynum að fara eins nærri því
handriti sem liggur til grundvaliar út-
gáfu hverrar sögu þegar vísurnar eru
búnar til útgáfu,” sagði Bragi Hall-
dórsson.
Dæmi um texta
mun í þremur
útgáfum
Ekki er laust vifl afl íslendingasögurnar taki stakkaskiptum frá út-
gáfu til útgáfu. Hér eru bírt til gamans þrjú textasýnishom úr Banda-
mannasögu (K-gerfl, úr 2. kafla).
. Annan dag eptir ferr Oddr ok
tekr vað af þili ok gll veiðarfœri ok tólf álnar vaðmáls
ok gengr í brott ok kveðr engan mann ok ferr út á
Vatnsnes ok ræzk í sveit með þeim mgnnum, er váru
í veri, ok hefir af þeim hagræði þau, sem hann þyrfti,
at láni eða leigu. En alls þeir vissu ætt hans góða ok
islenskt fornrit, útg. Guðna Jónssonar.
Annan dag eftir fer Oddur og tekur vað af þili og öll veiðarfæri og tólf
álnar vaðmáls og gengur í burt og kveður öngan mann og fer út á Vatns-
nes og ræðst í sveit með þeim mönnum er voru í veri og hefir af þeim
hagræði þau sem hann þurfti að láni eða leigu. En alls þeir vissu ætt
hans góða og hann sjálfan vinsælan þá hættu þeir til að eiga að honum
og kaupir hann nú allt í skuld og er með þeim þau misseri. Og er sagt að
þeirra hlutur var bestur er í fangi voru með honum. Hann var þar þijá
vetur og þijú sumur og var þá svo komið að hann hafði aftur goldið allt
Útgófa Svarts ó hvítu, 1985.