Dagblaðið Vísir - DV - 28.02.1986, Síða 27

DV. FÖSTUDAGUR 28. FEBRÚAR1986.
39
Menning
Menning
Menning
Menning
Kammermúsíkklúbburinn
í Bústaðakirkju
Tónleikar Kammermúsíkklúbbsins í Bu-
staöakirkju 21. febrúar.
Flytjendur: Laufey Siguröardóttir,
Helga Þórarinsdóttir, Nora Kornblueh,
Kristján Þ. Stephensen.
Efnisskrá: Ludwig van Beethoven:
Serenaða fyrir fiðlu, lágfiðlu og knéfiðlu í
D-dúr op. 8 og Trió fyrir fiðlu, lágfiðlu og
knéfiðlu í G-dúr op. 9 nr. 1; Wolfgang Amad-
eus Mozart: Kvartett fyrir óbó, fiðlu, lágfiðlu
og knéfiðlu i F-dúr, KV 370.
Starfsemi Kammermúsíkklúbbsins
hefur verið í allföstum skorðum um
árabil. Auk þess að stuðla almennt að
flutningi á kammermúsík hefur hann
stuðlað að því að halda kammerhópum
saman. Til að mynda hefur tríóið, sem
lék á þessum tónleikum, verið stöðug-
ur gestur á lista klúbbsins. Það er
ekki ónýtt að eiga inni með tónleika
hjá jafnágætum tónleikahaldara þegar
halda á saman einum kammerhópi.
Samstæður hópur
Stöllurnar þrjár, sem mynda
strengjatríóið, eru samstæður
Tónlist
EYJÓLFUR MELSTED
hópur. Þær hafa ekki aðeins
hlotið menntun og þjálfun við
sama skóla og hjá sömu kennu-
rum, heldur hafa þær ræktað
samstarf sitt og samleik síðan
formlegu námi lauk. Samvinna
þeirra hefur borið drjúgan ár-
angur. Stíll .þeirra er keimlíkur
og leikur þeirra fellur mjög vel
saman. Samstæður leikur þeirra
gerir manni til dæmis auðvelt
að líta fram hjá því að maður
sé þeim ekki alltaf sammála um
Beethoventúlkun. Stundum finnst
mér þær vilja gera úr honum of
mikinn og helst til værukæran
stofutónlistarmann og gleymast
hvílíkur tónrisi og skapmaður
hann var. Þó er rétt að geta þess
að þetta álit mitt átti fremur við
um Serenöðuna, sem var fyrst á
dagskrá, en miklu síður um Tríó-
ið, sem er líka mun heijsteyptari
og kjarnmeiri tónsmíð.
Englapípa
Mozartkvartettinn, sem kom inn á
milli Beethoventríóanna, er að mikl-
um hluta óbósóló við samfléttaðan
tríóundirleik. Það er gott að eiga
óbóleikara eins og Kristján Þ. Step-
hensen að við flutning á slíku verki.
Maður velti því ósjálfrátt fyrir sér
fyrir hvers konar súpermann Mozart
hefur samið svona músík þegar maður
heyrir Kristján líða jdir ómanneskju-
lega erfiða liggjandi tóna adagio-
kaflans. Menn ætla jú að hljóðfærin
hafi ekki verið nærri eins góð og
tónörugg þá og nú, þótt ýmsum kunni
nú að finnast lítið fyrir örygginu fara
við myndun tóns á óbói. í höndum
Kristjáns er óbóið sú englapípa sem
menn dreymir um að það eigi að vera
og hér var óbókvartettinn hápunktur
á góðum stofutónleikum.
EM
Helga Þórarinsdóttir, Nora Kornblueh og Laufey Sigurðardóttir. Á myndina
vantar Kristján Þ. Stephensen.
Blásið í
Firðinum
Tónleikar Lúðrasveitar Hafnarfjarðar
í íþróttahúsinu við Strandgötu 22.
febrúar.
Stjórnandi: Hans Ploder Franzson.
Það virtist komið vor í Firðinum
daginn sem þeir kusu um það hvort
leyfast skyldi að selja áfengi þar i bæ
eða ekki. Veðm-blíðan ýtti.undir þann-
ig tilfinningu en annar vorboði var
einnig á ferð, nefnilega lúðrasveitar-
tónleikar. Nú kann sumum að þykja
undarlegt að tengja lúðratónleika
Tónlist
EYJÓLFUR MELSTED
vorkomunni, en rétt eins og karlakór-
ar og önnur áhugafélög um alþýðlegan
tónlistarflutning, ætla lúðrasveitir sér
venjulega veturinn allan til undir-
búnings því að leika svo sem eina létta
tónleika. Svo vinna þær að sjálfsögðu
sína föstu þegnskylduvinnu fyrir ríki
og sveitarfélög á hátíðum sumarsins,
sumai-daginn fyrsta, sjómannadag og
sautjánda júní - þessa daga sem allir
aðrir eiga frí, eða fá að minnsta kosti
tvöfalt greitt fyrir að leggja fram
vinnu.
í slíkum glymhúsum
verða gallarnir áberandi
. En burt frá slíkum hugrenningum,
að tónleikum lúðurþeytaranna í Hafn-
arfirði. Þeir kusu að leika í glymhúsi
miklu, íþróttahúsinu við Strandgötu.
Líkast til er vart í önnur hús að venda
þar syðra, en ósköp er nú hljómurinn
óheppilegur í svona húsum. Þar renn-
ur allt saman í eitt og hvergi verður
sú árátta margra lúðrasveitarmanna,
að þurfa jafhan að þenja sig sem mest
sárvorkenndi tréblásurunum, sem í
Lúðrasveit Hafnarfjarðar eru í eðli-
legu hlutfalli við aðra hljóðfærahópa
við venjulegar aðstæður, að þurfa að
berjast þarna á móti hinum sterku
lúðrum.
Hljómur af betra taginu
Annars ríkir í Lúðrasveit Hafnar-
fjarðar betra jafnvægi milli einstakra
hljóðfærahópa en í mörgum sveitum
öðrum. Þar er til dæmis betur skipuð
miðja og botn en víða tíðkast. Það
naut sín til að mynda vel í útsetning-
um stjómandans og þeim útsetningum
sem sveitin lék, evrópskrar ættar. Mér
þótti samt slagverkið merkilega þungt
hjá jafngóðum slagverksmanni og
stjórnandinn er sjálfur. En þjálfað
lúðrasveitareyra gat þrátt fyrir glym
í salnum og aðra óáran greint að
hljómur sveitarinnar í heild er af betra
taginu og hún er gjörsamlega laus við
margan þann groddahátt í leik sem
loða vill við lúðrasveitir okkar.
Að upp úr þeim
barnaskap vaxi ég ekki
Sumt er það sem undirritaður ekki
skilur. Til dæmis það dálæti sem sumir
lúðrasveitarmenn á íslandi hafa á
Emst nokkrum Majo. Það em ær og
kýr Majo þessa að hirða þemu sem
ætla mætti að ættuð væm frá Robert
Stolz, Stephen Foster og öðrum slík-
um, blanda úr þeim einn endemis
hrærigraut en hafa síglymjandi sjö-
undir og stundum níundir fyrir útá-
kast. Eins verður sú árátta, að hafa
kynni, þyljandi framburðarambögur
á útlendum orðum í vanstillt og bjag-
andi hátalarakerfi, uppsknófað á ólög-
mætum styrk, mér ævinlega torskilið.
Ég er að minnsta kosti svo mikið bam
að mér nægir góður lúðrablástur einn
og sér til skemmtunar - og vona að
upp úr þeim barnaskap vaxi ég ekki.
Lúðrasveit Hafnarfjarðar.
Fyrirliggjandi í birgðastöð
plötujárn
^ ST 02 Z DIN 17162 W
Plötuþykktir: 0.5-2mm
Plötustærðir: 1000 x 2000 mm
og 1250 x 2500 mm
SINDRAi lSTÁLHE
Borgartúni 31 sími 27222