Dagblaðið Vísir - DV - 17.03.1988, Side 35
FIMMTUDAGUR 17. MARS 1988.
35
Mikið var'oft á tiðum lagt i ferming-
arkjóla stúlkna og voru þeir oft
sérsaumaðir fyrir þessa athöfn.
Þessi kjóll er síðan 1953.
Fjölbreytnin er mun minni í ferming-
arfatnaði drengja og breytist lítið i
gegnum árin. Þessi fermingarmynd
var tekin 1966 og sýnir hinn hefð-
bundna fermingarfatnað drengja,
jakkafötin.
Fermingarfatnaður fylgir mjög duttl-
ungum tískunnar, á sjöunda ára-
tugnum var hippatímabilið í
algleymingi og sumar stúlkur lögðu
pilsunum og fermdust í buxum.
Fram undir lok sjötta áratugarins
fermdust stúlkur i síðum, hvitum
kjólum, ekki ósvipuðum brúðarkjól-
um. Þessi mynd var tekin 1943
Ljósmynd: Skafti Guðjónsson
(Ljósmyndasafn Reykjavikurborgar)
LífsstíU
Fermingin:
Jákvæð og minnisstæð athöfn
Rúmlega 4.000 unglingar eru á fermingaraldri um allt land og má bú-
ast við að allt að 1.500 börn fermist á höfuðborgarsvæðinu í vor.
Fermingin er helg athöfn sem
markar fyrstu skref unglings á full-
orðinsbrautinni. Þessi dagur liflr í
minnum margra _þegar fram líða
stundir og flest munum við eftir
okkar fermingardegi. Rúmlega
4.000 unglingar eru á fermingar-
aldri á landinu öllu í ár og er búist
við að um 1.500 börn fermist á höf-
uðborgarsvæðinu einu saman.
í tilefni þessa leitaði DV til séra
Ólafs Skúlasonar, dómprófasts í
Reykjavíkurprófastsdæmi, og
spurði hann nánar út í þessa at-
höfn.
Hefðbundin athöfn
Aðspurður sagði séra Ólafur að
htlar breytingar hefðu átt sér stað
á fermingarathöfninni sjálfri á síð-
astliðnum árum. Áður fyrr spurðu
prestar fermingarbörnin spurn-
inga úr fræðunum á kirkjugólfinu
en nú er það að mestu hætt. Viö
athöfnina sjálfa lesa prestar úr
Fjallræðunni og Sæluboðunum
sem höfða til barnanna hvað varð-
ar undirstöðuatriði lífsskoðunar og
stefnu.
Það er misjafnt hvort börnin velja
sér ritningargrein til að fara með
við þessa athöfn sjálf eða hvort
prestamir gera þaö fyrir þau. Þau
sem velja sér ritningargrein sjálf
taka það mjög alvarlega að frnna
ritningargrein sem þeim fmnst
tengjast fermingunni og framtíð-
inni, sagði séra Ólafur. Með því að
leyfa þeim að velja sína ritningar-
grein gefum við þeim tækifæri til
að lesa Nýja testamentið.
Börnin finna til ábyrgðar
„Afstaða barnanna er eins mis-
jöfn innbyrðis og hjá okkur full-
orðna fólkinu. Flest þeirra taka
ferminguna alvarlega og eftir því
sem sjálf athöfnin nálgast eru þau
samviskusamari og áhugasamari.
Þau leggja sig meira fram og eru
farin að taka betur eftir kirkjusið-
um,“ sagði séra Ólafur.
Aðspuröur sagði séra Ólafur að
fermingarbörn fyndu til mjög mik-
illar ábyrgðar gagnvart fermingar-
athöfninni sjálfri. Þeim er ofarlega
í huga hvort þeim takist sem skyldi
að tengja hana framtíðinni. Mörg
þeirra gera sér grein fyrir því að
þetta er nokkurs konar vígsla til
byijunar á fullorðinsárum sem og
innleiðsla í kirkjuna sem þau eru
búin að vera í síöan þau voru skírð.
Við fermingarathöfnina taka þau
fullnaðarskrefið sjálf.
Undirbúningur hefst
snemma
Undirbúningur fyrir þessa athöfn
hefst strax að hausti þegar börnin
koma í skólann. Þegar nær dregur
fermingunni sjálfri hitta þau prest-
inn daglega. Þau lesa kverið sitt,
læra nokkra Davíðsálma og gera
vinnubók. Þau gera sér grein fyrir
því að þetta er töluverð athöfn.
Að sögn séra Ólafs eru örfá börn
sem ekki láta ferma sig og hefur
það hlutfall lítið breyst. Öllum
börnum er gefið tækifæri til að
ganga til spurninga, svo þau viti
hveiju þau séu að hafna. Sum
skipta um skoðun og láta ferma sig
en önnur hafa ákveðið að láta ekki
ferma sig og skipta ekki um skoð-
un.
Kyrtlarnir leiða
til meira jafnræðis
Kyrtlarnir, sem öll böm fermast
í í dag, voru fyrst innleiddir af séra
Jóni Guðjónssyni, presti á Akra-
nesi. Ástæðan var tvíþætt: I fyrsta
lagi var kostnaðurinn við ferming-
una töluverður, drengirnir fengu
jakkaföt, sem þeir notuðu e.t.v.
aldrei meir, og stúlkurnar voru í
skósíðum satínkjólum. í öðru lagi
var mikið um samanburð á fatnaði
barnanna. Með komu kyrtlanna
var jafnræði á með börnunum, án
tillits tii efna eða ástæðna.
„Hvort þessi samanburður er enn
við lýöi hefur farið fram hjá mér
því hér em þau öll í kyrtlunum
bæði við fermingarathöfnina og
altarisgönguna," sagði séra Ólafur.
„Sjálfsagt gætir þessa samanburð-
ar enn, en þó ekki eins mikið og
var.“
Jákvæður og minnisstæður
dagur
Oft á tiðum viröist boðskapur
fermingarinnar gleymast í öllu því
írafári sem fylgir veisluhöldum og
gjafaílóði þessa dags. DV spurði
séra Ólaf Skúlason að lokum hvort
shkt væri algengt í dag.
„Það væri óeðlilegt ef unghngur
á þessum aldri fagnaði því ekki að
vera miðdepill athyglinnar og fá
gjafir frá vinum og vandamönnum,
þó ekki sé nema þennan eina dag.
Mér finnst þetta mjög eðhlegur
hlutur. Ef fjölákyldan aðstoðar
prestinn viö að benda unglingnum
á að veislan og umstangið sé aðeins
hluti af fermingunni, svona rétt til
þess að gera tímamótin eftirminni-
legri, þá er þetta jákvætt."
Slíkt getur alltaf gerst að veislan
og gjafirnar skyggi á tilgang ferm-
ingarinnar, en ef börnin hafa
hagnýtt sér undirbúninginn og
fengið stuðning foreldranna er
þessi dagur viss áfangi og upphafið
að framtíðinni."
TENSBi
Fermingargjafir- Framtíðareign
Combo 110, 40 vött
LW-MW-FM
Verð kr. 18.645,-
Combo 135, 30 vött
LW-MW-FM með fjarstýringu
Verð kr. 16.559,-
SJÓNVARPSMIÐSTÖÐIN H/F
Nú á tveim stöðum
Síðumúla 2 - sími 689090 - Laugavegi 80 - sími 17290