Dagblaðið Vísir - DV - 25.03.1988, Blaðsíða 12

12
FÖSTUDAGUR 25. MARS 1988.
Spumingin
Finnst þér að Steingrímur
eigi að hitta Arafat?
Hilmar Sverrisson: Ef þeir hafa eitt-
hvað að segja þá er það allt í lagi.
Hanna Sigurðardóttir: Já, ef hann
telur það þjóna einhverjum tilgangi
þá ætti það að vera í lagi-.
Guðmundur Friðvinsson: Af hverju
ekki?
Lísa Kjartansdóttir: Nei, hann á alla-
vega ekki aö taka þá ákvörðun sjálf-
ur.
Nanna Lind: Já, ef hann langar til
þess.
Jóhann Valdimarsson: Steingrímur
má gera það sem hann vill, þetta er
hans líf.
Lesendur____________
Kennaraskortur
Hjálmfríður Sveinsdóttir skólastj.,
Vestmannaeyjum skrifar:
Það er með hálfum huga að ég sest
niöur og reyni að lýsa þeim vandræð-
um sem viðvarandi kennaraskortur
veldur. Nú fer að líöa að þeim tíma
sem kennarastöður verða auglýstar
lausar til umsóknar. Viö sem búum
úti á landi vitum að við fáum fáar
umsóknir kennara, jafnvel engar.
Þá setjast skólastjórnendur að
skólanefndinni og sveitarstjórninni
og segja: „Þið verðið að bjóða kenn-
urum eitthvað, svo þeir vilji koma
hingað." Hefst þá kapphlaup
misjafnlega fjársterkra sveitarfélaga
og boðið er: Staðaruppbót, yfirvinnu-
greiðsla fyrir óunna eftirvinnu,
húsnæði undir markaðsverði og svo
framvegis og svo framvegis. - Auk
þessa er uppskeran oft harla lítil.
Þegar skólastjórnendur á suðvest-
ur-horninu setjast niður og skipu-
leggja skólastarf næsta vetrar,
berjast kollegar þeirra á landsbyggð-
inni við vandann: Verður kennt - eða
ekki? Á að ráða leiðbeinendur?
Ekki er hægt að ljúka stundaskrár-
gerð fyrr en skóli er byrjaður og er
þá oft búið að gera margar tilraunir
til að koma saman stundatöflu.
Ég tel grundvallaratriðið vera
þetta: Ríkið ræður kennara. Ef kenn-
arar fást ekki út á land, verður
ríkisvaldið aö leysa það mál, t.d. með
Skyldu þau fá kennara næsta haust?
því að greiða hærri laun úti á landi,
reisa fleiri kennarabústaði, hafa for-
göngu um að skólahúsnæði og að
aðbúnaður í skólunum svari kröfum
tímans.
Ég tel ennfremur að skólanefndir
og sveitarstjómir eigi að mótmæla
því háttalagi menntamálaráðuneyt-
isins að ráða stöðugt réttindalaust
fólk til kennslustarfa úti á landi, og
fela þannig vandann svo að stjóm-
völd þurfi ekki að horfast í augu við
hann, en geri þess í staö einhverjar
raunhæfar úrbætur. Eg tel að þetta
mál þurfi að leysa sem einn anga af
byggðastefnu landsins.
Viljum við, að fólk búi úti um
landið? Þarfnast þjóðin landsbyggð-
arinnar? - Ef svarið' er jákvætt, þá
verða stjórnvöld að gera fólki líf-
vænlegt að búa í dreifbýlinu. Einn
þátturinn í því er að öll börn njóti
góðrar .kennslu. Þess vegna á lands-
byggðin að krefjast menntaðra
kennara og standa saman um þá
kröfu. - Hvar em nú samtök sveitar-
félaga?
Bílamál Jóns Baldvins
Áhugamaður skrifar:
Mig rak í rogastans þegar ég las
frétt DV um að „braggi“ Jóns Bald-
vins ráðherra væri orðinn að íjór-
földurn bragga í formi Mitsubishi
jeppa. Gat verið að ráöherrann gæfi
slíkan höggstað á sér?
Ég fór að kanna málið og óskaði
upplýsinga hjá ráðuneytinu. - Þá
kom eftirfarandi í ljós:
Fjármálaráðherra hefur ekki
látið ráðuneytið kaupa fyrir sig
bifreið. Þvert á móti hefur hann
látið selja tvær fyrrverandi ráð-
herrabifreiöar fyrir samtals
þrettán hundruö þúsund krónur.
Rekstrarkostnaður hins um-
rædda bíls, sem ráðherrann
hefur afnot af á stundum, nam á
síðasta ári ca. kr. 150 þúsund
meðan rekstrarkostnaður af bif-
reiðum annarra ráðherra er
yfirleitt ekki lægri en ein milljón
fyrir utan kaupverö þeirra bif-
reiða sem er á bilinu fimmtán
hundruð þúsund til tvær milljón-
ir króna.
Af þessu má sjá aö frétt DV um
bílamál Jóns Baldvins er bæði röng
og villandi. Hvaða tilgangi þjónar
svona fréttaflutningur?
Er ekki DV frjálst og óháð?
„Braggi“ verður að „fjórföldum bragga“ í formi Mitsubishi jeppa, í frétta-
flutningi?
Ómaklega vegið
að John
„Haugar“ skrifa:
Augu okkar stóðu nánast á stilk-
um er við börðum Sandkorn DV
augum sl. fimmtudag. Þar er farið
háðulegum orðum um einn ástsæl-
asta og virtasta leikara seinni tíma,
John Holmes. - Víst er satt, eins
og sagt er í greininni, að hann hafi
notið sérstöðu meöal kynbræðra
sinna hvað líkamlega eiginleika
varðar, en að hann hafi ekki búið
yfir neinum leikhæfileikum er
hreinasta firra.
Flestum þeim sem urðu vitni að
stórleik hans í myndinni „Pizza
Girls“ ber saman um aö þar hafi
hann sýnt óskarsverðlaunatilþrif.
Þykir okkur sárt að sjá hvemig
minning þessa manns, sem við höf-
Holmes
um litiö upp til meö virðingu f
mörg ár, hefur verið dregin niöur
í svaðið. - í umræddri grein bar á
greinilegura fordómum í garö svo-
kallaðra fullorðinsmynda og þykir
okkur þarna ómaklega að þessari
grein kvikmynda vegið.
Bendura viö á að mörg þekktustu
stórstimi nútímans, svo sem Syl-
vester Stallone og Samantha Fox,
stigu sín fyrstu skref á framabraut-
inni meö leik í slíkum myndum.
Við vonum að þessi skrif okkar
muni vekja fólk til umhugsunar og
að John Holmecs muni framvegis
skipa veglegan sess í hugum fólks.
Slikan sess teljum viö hann eiga
fyllilega skilið.
Veitíngar á Umferðarmiðstöð:
Ófullnægjandi
afgreiðsla
Jenný Franklíns hringdi:
Ég var stödd ásamt vinkonu minni
í Umferðarmiðstöðinni og ætluðum
við að fá okkur hressingu. Þarna
biðu sjö manns við afgreiðsluborðið
og var þetta fólk á undan okkur.
Stúlkan, sem afgreiddi, yrti aldrei á
okkur og endaði þetta með því að við
gengum út án þess aö fá nokkra þjón-
ustu.
Mér finnst óviðunandi hvernig
þarna er staðið að verki. Vel getur
verið að þarna eigi að vera einhvers
konar sjálfsafgreiðsla, en það er þá
hvergi gefið til kynna með merkingu
eða þess háttar. - Ekki var heldur
að sjá neins konar verðmerkingar
fyrir veitingar sem þarna eiga að
vera á boðstólum og er það nú sér-
stakur liður sem mætti lagfæra.
Ég legg til að þeir sem þarna ráða
húsum geri átak í því að skipúleggja
veitingasölu í Umferöarmiðstöðinni
og setji upp viðeigandi merkingar,
þótt ekki sé annað.
Grejðsla bifreiðatíygginga:
Óheiðarleg
auglýsing
Gunnar M. Tryggvason skrifar:
I Morgunblaöinu 6. mars sl. er
heilsíðuauglýsing frá EURO-
CARD og nokkrum tryggingafé-
lögum um dreifingu greiðslna af
bifreiðatryggingum á 4 til 5 mán-
uöi með EURO, KREDIT. - Þetta
er ósönn auglýsing, því þetta gild-
ir ekki 1 öllum tilvikum fyrir fólk
á landsbyggöinni... Ég tryggi hjá
Sjóvá og þar er þetta ekki hægt.
Fróölegt væri að vita hvemig
þetta er hjá hinum félögunum,
sem nafngreind eru í auglýsing-
unni, en þau eru auk Sjóvá:
Almennar Tryggingar, Trygging
hf., Tryggingamiðstöðin og
Brunabótafélag íslands. - Næst
tryggj ég hjá því tryggingafélagi
sem býður öllum landsmönnuim
sömu kjör.
Lesendasíða DV hafði samband
viö þau tryggingafélög, sem hér
eru nafngreind, og voru svör
þeirra á þann veg, að umboðs-
menn þeirra á landsbyggðinni
gegndu sama hlutverki og aðal-
umboðin í Reykjavík hvað varðar
greiðsluíyrirkomulag og dreif-
ingu iðgjalda á bifredðatrygging-
um.
Hjá Almennum Tryggingum
kom þó fram aö þetta gæti að vísu
farið efdr því, hve umboðsaðfiar
úti á landi væru umsvifamiklir
og gæti frágangur greiðslna tekið
einhvem tíma, umfram það sem
gerist í aðalumboði, en í flestum
tUvikum ætti aö geta veriö um
sömu þjónustu að ræða.
Hinir „endurgiftu":
Getum ekki
lifað af ást-
inni einni
„Fríða“ skrifar:
í tUefni af grein eftir H. G. á
lesendasíðu DV hinn 2. mars. sl.
undir fyrirsögninni „Einstæðar
mæður og „skattfríðindin““,
langar mig tU aö koma eftirfar-
andi á framfæri.
Ég er fráskilin og á tvö böm og
hef verið að kaupa mér íbúö með
tilheyrandi lánum. Fyrir stuttu
kynntist ég manni sem er fráskU-
inn og á þrjú börn. Og þá fyrst
kynntist ég þessu sem veriö er
aö ræða í áðurnefndu lesenda-
bréfi.
Þegar hann skUdi tók hann öU
lán með sér. Við vinnum bæöi
fulla vinnu en þaö dugir ekki til.
Ég veit satt að segja ekki hvað
við getum gert. Mér finnst ósköp
skUjanlegt aö ég síöan fylUst
gremju yfir háns „fyrrverandi",
hún á bíl og íbúö.
Mér finnst hún hafa það mjög
gott og á sama tíma og við erum
saman að reyna að halda lélegri
íbúð í gangi, borga skuldir hans
og eigum ekki einusinni fyrir
mjólk! Þetta finnst mér ekki réttl-
átt. - Við elskum hvort annað en
ekki getum við Ufað á ástinni
einni þótt svo við fegin vildum.
Einstæðar mæður
og „skattfríðindin“
Lesendabrélið, sem vitnað er i
birtist í DV 2. mars sl.