Dagblaðið Vísir - DV - 15.11.1989, Síða 12

12
MIÐVIKUDAGUR 15. NÓVEMBER 1989.
Spumingin
Kaupirðu íslenskar
plötur?
Ágústa Harðardóttir: Ég kaupi lítiö
af plötum. Ég fæ þær yíirleitt í jóla-
gjöf.
Unnur Bryde: Já, ég kaupi Bubba
Morthens.
Guðrún Elín Guðmundsdóttir: Nei,
ég kaupi rpjög sjaldan íslenskar plöt-
ur.
Þórunn Sigurðardóttir: Já, ég kaupi
plötur með Bubba.
Rakel Valdimarsdóttir: íslenskar
plötur eru flestar mjög góðar. Ég
kaupi aöallega Bubba og eins með
Nýdanskri.
Lesendur
Óréttlæti í eftirlaunamálum:
Eigin eftiriaunasjóði fagnað
VR-félagi skrifar:
Líklega kemur hvergi fram meiri
ójöfnuður milli fólks í þessu landi og
í aðild þess að lífeyrissjóðunum.
Annars vegar eru opinberir starfs-
menn, þ.m.t. ráðherrar, þingmenn,
og forsetar hvort sem er á ríkis-
stjómarstóli, þingi eða í Hæstarétti,
- Hins vegar eru svo aðrir launþegar
sem búa við minnstu lífeyrisréttind-
in og standa að miklum hluta undir
lífeyrisgreiðslum til hinna.
Hjá lífeyriskerfi opinberra starfs-
manna er það ríkið sem ábyrgist
skuldbindingar þeirra. Stundum fá
þessir aðilar margfaldan lífeyri á við
venjulega launþega og fá oftar en
ekki úr mörgum opinberum sjóðum.
Það á t.d. við um ráðherra og al-
þingismenn.
Lífeyrissjóðir launþegafélaganna,
a.m.k. flestra eru mjög rýrir og van-
máttugir vegna smæðar sinnar, og
fé þeirra hefur bnmnið upp í verð-
bólgunni. En í stjóm þessara sjóða
siija hins vegar menn sem oft em
einnig stjómamenn í fleiri sjóðum
eða nefndum, og sumir hverjir skip-
aðir af ríki eða sveitarfélögum og
þiggja þannig einnig laun frá al-
mennum skattgreiðendum.
Þær lýsingar sem maður heyrir um
afdrif þess fjár sem við höfum greitt
til hinna aimennu lífeyrissjóða era
hrikalegar, og fólk hefur sennilega
Þingmennirnir Guðni Ágústsson, Alexander Stefánsson og Stefán Guðmundsson flytja nú tillögu um eigin eftir-
launasjóði fyrir einstaklinga.
ekki áttað sig fyrr en nú á síðustu
missemm, hvað um er að ræða. - Það
er t.d. náttúrlega ekkert annað en
glæpsamlegt, að við fráfall manns,
hverfi spamaður einstaklings ásamt
framlagi atvinnurekanda til lífeyris-
sjóðsins. - Spamaöurinn gerður upp-
tækur!
Það er því fagnaðarefni, að þrír
þingmenn Framsóknarflokks skuh
nú ætla að taka á þessu óréttlæti í
lífeyrissjóömálunum. Einkennilegt
'er að ekki skuli hér hafa riðið á vað-
ið þingmenn annarra flokka (t.d. Al-
þýðubandalags og Sjálfstæðisflokks)
- en þeir hafa kannski átt einhverra
hagsmuna að gæta...!
Ég hygg að flestir launþegar hinna
almennu lífeyrissjóða geti verið sam-
mála þingmönnunum, Guðna
Ágústssyni, Alexander Stefánssyni
og Stefáni Guðmundssyni um að taka
þurfi upp eigin eftirlaunasjóði. Það
skal hins vegar bent á að skipa nú
ekki í hina nýju nefnd sem um þetta
á að fjalla, neina þá sem nú sitja í
stjómum hinna almennu lífeyris-
sjóða. Það yrði ekki til fagnaðar eða
framdráttar málinu.
Guðrún Hafsteinsdóttir: Já, Bubba
aöallega.
Ofbeldi eða atlot?
Uppvaxinn unglingur skrifar:
Eg var að lesa DV 6. nóv. eins og
ég geri oft Og ég get ekki orða bund-
ist. - Á einni síðunni var sagt frá
óvenjumiklum ólátum og líkams-
meiöingu í miðborginni um helgina
síðustu. Ástæðuna segir lögreglan
vera uppeldi og gláp bama á ofbeldis-
myndir í sjónvarpinu og á mynd-
böndum. - Þessari skoðun er ég alveg
sammála og svo mun vera um fleiri.
Á annari síðu í DV var einhver
„sómakær" húsmóðir að kvarta und-
an „bláu myndunum“ á Stöð 2. Hót-
aði hún öllu illu, m.a. aö selja mynd-
lykil sinn, ef þessu hnnti ekki.
Ég vil bara spyija: hvemig væri
aö skammast dáhtið út af ofbeldis-
myndunum sem sýndar em á ÖLL-
UM tímum, í sjónvarpi, videoi og bíó-
um? Hefur það engin áhrif að horfa
á súpergæjann „plaffa" niður tugi
manna?
Hvort er meira uppbyggjandi - að
sjá menn drepna og limlesta, sýnt
Andstæðurnar í myndmáli geta verið lýsandi. - Er bann réttlætanlegt?
hægt og nákvæmt þegar maðurinn
skýst upp í loft, blóðið spýtist í allar
áttir, skelfingarsvipur, heilaslettur -
og fehur svo dauður til jarðar? - eða
fallegt par sem hggur og lætur vel
að hvort öðra (í gríni eða alvöra)
fáklætt eða nakið, með velhðunar-
hljóð eða ástarorð að undirtóni - hið
rétta eðh mannsins? Ég bara spyr:
Foreldrar, hvort á að banna?
Ættfræði á
bókasöfnum
Grúskari skrifar:
Fyrir skömmu fór fram könnun
á útlánuro bóka frá bókasöfhum.
Niðurstaða þeirrar könnunar var
sú að umtateverð aukning var á
útiánum bóka um fræðsluefni og
til tómstundaiðkana en aftur á
móti minnkandi eftirspum eftir
afþreyingarbókum.
Bókasöfn þurfa að taka mið af
þessari könnun. Margir stimda
nú ættfræðirannsóknir eða eru
að taka saman niðjatöl sjálfir en
það er mjög dýrt aö leita til ætt-
fræðinga sem að sjálfsögðu hafa
öh gögn undir höndum - og era
þá um leiö að selja aögang aö
þeim.
I Borgarbókasafni Reykjavíkur
er td. ekki hægt að fá iánaöar
ættfræðibækur sem hafa komiö
út hjá Sögusteini undanfarin ár.
Þaö má vera að fjárráð séu tak-
mörituö hiá bókasöfunum en ég
sá i einhveiju blaöi fyrir skömmu
uppástungu um aö bæta úr því
meö því aö hækka gjaldiö fýrir
úöán á bókum.
Snúumst gegn
kattaplágunni
Guðmundur Gunnarsson skrifar:
Mér hefur oft blöskrað sú plága
sem kattahald í fjölbýli er. Sóðaskap-
urinn og viðbjóðurinn sem því fylgir
fyrir aðra en eigendur kattanna er
yfirgengilegur.
Ég hef sjálfur lent í því að undan-
fómu að keftir hafa komist í tvígang
inn í íbúð mína og gert þar usla. Hef
ég þó ekkert gert annað en að leyfa
mér þann munað aö skiija eftir opna
glugga þegar ég hef þurft að bregða
mér frá. í annaö skiptið, sem köttur
fór inn á meðan enginn var heima,
tókst honum aö velta um búri með
hamstri í og í hitt skiptið meig kött-
urinn í sófa í stofunni hjá mér.
Mælirinn er nú fuhur og mun ég
ekki taka á slíku meö neinum vettl-
ingatökum, gerist það aftur. Sá kött-
ur, sem þá kemst í hendur mér, mun
tapa lífinu og engu öðra.
Þessi kattaplága hér á Akureyri er
oröin vægast sagt þreytandi. Því eiga
kettir að ganga lausir en ekki hund-
ar, og skíta og míga hvar sem er? Ég
skora á Akureyringa að láta þetta
mál th sín taka og útrýma þeirri
plágu sem kattafaraldurinn í bænum
er orðinn. Orð duga vart lengur í
þeim efnum, þaö þarf að grípa th
róttækari aðgerða.
Gullkorn
Lúðvig Eggertsson skrifar:
Fyrrv. prófessor í viöskipta-
deild H.Í. geta komið manni á
óvart með hagspeki sinni. - Þann-
ig skrifar Ólafur Björnsson lang-
Iokur í Morgunblaðið 27. og 28.
sept. sl. um „skattlagningu spari-
íjár“ (íjármagnstekna).
Tilgangurinn virðist raunar
vera að koma á framfæri sér-
visku sinni um vexti. Þar segir
hann m.a. að sparnaöur geti kom-
ið fram í roörgum myndum, Ld.
þeirriað „byggjafiós'* eða „kaupa
bíl“. Nú vita flestir, aö ég hygg,
að sparnaöur er sá hluti tekna
sem ekki er eytt. Að hyggja fiós
er hins vegar fiárfesting og aö
kaupa bfl er neysla.
Embættisbróðir hans, Gylfi Þ.
Gislason, kveður í Morgunblaös-
grein, 26. okt sl., að gengi krón-
unnar, sem gerir fiskveiðum og
vinnslu fært að starfa án haMa,
sé skaðleg öðrum iðnaði og þjón-
ustu. Þetta gengtir auðvitaö þvert
á sannleikann. Útflutningsiönað-
ur, t.d. uMin, er í sama báti og
fiskvinnsian. Hann ber sig ekki
nema gengið sé rétt skráö. Sama
gMdir um annan iðnað, sem nú
berst í bökkum vegna erfiðrar
samkeppni við innfluttar vörur
sem keyptar era á hágengi.
Þessir tveir menn vilja hávexti,
þótt þeir hafi þegar komið at-
vinnuvegunum á kaldan klaka.
Og þeir vMja „opna fiármagns-
markaðinn" svo að unnt sé aö
koma pappírsauðnum i erlendan
gjaldeyri, verðbréf og fasteignir.
- Hvað varöar mig um þjóðarhag,
sagöi karMnn. Ég segi: Guði sé lof
að til er háskóM á Akureyri!
Hringið í síma
27022
rnilli kl. 14 og 16, eða skrifið.
ATH. Nafn og sími verður að fylgja bréfum.