Dagblaðið Vísir - DV - 16.02.1990, Side 12

12
FÖSTUDAGUR 16. FEBRÚAR 1990.
Spumingin
Lesendur
Hvernig líst þér á komu
Havels hingað til lands?
Edda Kristín Jónsdóttir húsmóðir:
Mér Mst vel á hana og að fyrrverandi
fangi skuli vera kominn í embætti.
Mér finnst öll þróun í Tékkóslóvakíu
jákvæð í sambandi við samskipti og
frelsi.
Magnús Th. Magnússon: Mjög vel.
Vinstri stefnan er á Uppleið hér á
landi, samanborið Svavar og Stein-
grím J., og því er heimsóknin vel
tímasett.
Eiður Arnarsson tónlistarmaður:
Mjög vel, ég samgleðst honum og
finnst gaman að þetta skyldi hafa
verið ákveðið áður en hann varð for-
seti.
Þórður Þórsson skrifstofumaður: Ég
veit það ekki. Ef hann fær frítt inn í
leikhús er það ágætt.
Eyþór Borgþórsson, starfar hjá Rik-
isendurskoðun: Mjög vel.
Fyrrv. þingmaður sérfræðingur Landsbankans:
Starfsfólk er furðu lostið
Bankastarfsmaður skrifar:
Ráðning fyrrum þingmanns Al-
þýðubandalagsins í starf sérfræðings
bankastjórnar Landsbankans, sér-
fræðings í vanskilum afurðalána,
hefur valdið blaðaskrifum og tals-
verðri úlfúð hjá bankastarfsmönn-
um. Og ekki bara hjá starfsmönnum
við þann banka, sem fyrrum þing-
maðurinn er orðinn sérfræðingur
hjá, heldur bankastarfsmönnum al-
mennt.
Og það sem meira er, það átti ekki
að auglýsa þessa stöðu sem svo brýnt
var að fylla. En samkvæmt kjara-
samningum við bankastarfsmenn á
að auglýsa allar þær stöður, sem
losna eða kunna að verða opnaðar,
og það fiórum vikum áður en ráðið
er. - Þessi ráðning fyrrverandi þing-
mannsins í starf sérfræðings banka-
stjórnar kemur í kjölfar ráðninga
annarra manna, sem sóttir hafa ver-
iö út í bæ, nú síðast í starf forstjóra
Landsbréfa hf. sem Landsbankinn
stofnaði á sl. sumri. Þar var að vísu
ráðinn sérfróður maður en samt sem
áður ekki úr röðum bankamanna. -
Ráðningin sýnir ennfremur það við-
horf sem hinir pólitískt kjömu og
ráðnu yfirmenn ríkisbankanna til-
einka sér og hafa ávallt gert og
minnir á ekkert annað en austan-
tjaldsvinnubrögð.
Nú er enginn að tala um að þessi
margnefndi þingmaður sé vanhæfur
til bankastarfa almennt talað, síður
en svo. Það er bara þetta sem sífellt
angrar okkur og finnst vera niður-
lægjandi gagnvart okkar hópi, að í
honum er einmitt að finna fólk með
meiri þekkingu, t.d. á þessu sviði sem
hér er um að ræða, og hefur mun
meiri reynslu af bankamálum yfir-
leitt, fólk sem búið er að starfa árum
saman og í ýmsum deildum bankans.
Nú hefur Starfsmannafélag Lands-
bankans sent bréf til bankastjórnar
bankans til að biðja um skýringar á
ráðningu í starf sérfræðings banka-
stjórnar svo og því hvers vegna geng-
ið var fram hjá reyndum banka-
mönnum sem sóttu um þetta starf.
Ég veit ekki til þess að svar við þessu
bréfi hafi borist ennþá. - Þegar það
bréf berst finnst mér að birta ætti
það opinberlega vegna umfiöllunar
sem þessi ráðning hefur fengið í fiöl-
miðlunum og fólk því fylgst með
málinu frá byrjun.
Samkvæmt þeim upplýsingum, sem
Lesendasíða DV fékk hjá formanni
Starfsmannafélags Landsbankans,
hefur ekki borist svar frá banka-
stjórn Landsbankans. Berist svar
ekki næstu daga mun beiðnin verða
ítrekuð.
Gætum ekki einu sinni haldið úti slökkviliði á Keflavíkurflugvelli ef við þyrftum skyndilega taka við rekstrinum.

Rekstur Keflavíkurflugvallar
Lárus Jónsson hringdi:
Ég vil svo sannarlega taka undir
með Gunnar Kristjánssyni ög reynd-
ar líka Sæmundi Guðvinssyni um
skrif þeirra um Keflavíkurflugvöll í
DV (bæði í lesendabréfi í gær og í
kjallaragrein 7. febr. sl.). - Auðvitað
er allt rétt sem þarna er sagt um
varnarliðið og greiðslur þess til ís-
lensks samfélags vegna veru þess
hér, ekki síst vegna flugumferðar um
sjálfan völlinn bæði á vegum varnar-
liðsins og venjulegs millilandaflugs.
Rekstur Keflavíkurflugvallar er
beinlínis allur í höndum varnarliðs-
ins og kostaður af skattborgurum
Bandaríkjanna. Ekki ein króna er
greidd úr íslenskum ríkiskassa fyrir
rekstur flugvallarins, þessa eina
millilandaflugvallar á íslandi. - Allt
þetta nemur milljónum króna á dag
og er mikill rekstur og dýr. Ef við
tækjum þetta yfir skyndilega, gætum
viö ekki einu sinni haldið úti slökkvi-
liði, sem skylda er að halda úti þarna
á vellinum.
Ég reikna því með að hér yrði allt
að því þjóöargjaldþrot ef brottför
varnarliðsins yrði ákveðin í náinni
framtíð. En um þetta vilja fáir tala,
og helst ekki vita, og eru þar stjórn-
málamenn fremstir í flokki. Þeir
minnkast sín fyrir að viðurkenna
staðreyndir.
Samningamir og ríkisvaldið:
Trúi ekki að þeir haldi
Oddur skrifar:
Ég vil lýsa ánægju minni með ný-
gerða kjarasamninga og samþykkt
þeirra í flestum launþegafélögum og
þeirri von minni að fólk standi sam-
an um að koma verðlagi og verðbólgu
niður í það horf sem tíðkast hjá
mörgum þjóðum sem búa við hvað
mesta hagsæld, t.d. á meginlandi
Evrópu. Þetta er okkur algjört lífs-
spursmál ef við ætlum hreinlega ekki
að kollsigla okkur f atvinnu- og efna-
hagsmálum og missa svo sjálfstæðið
í leiðinni.
En ég hef vissar efasemdir, vegna
ríkisstjómarinnar, sem er ekki enn
búin að ákveða til hvaða ráða hún
grípur til að ná saman endum á móti
niðurskurði sínum í nokkrum ráðu-
neytum. Á Alþingi kom fram hjá ein-
um þingmanninum, Guðmundi H.
Garðarssyni, gagnrým á hugmyndir
um að lífeyrissjóðir keyptu ríkis-
skuldabréf fyrir allt að 4 milljaröa
króna til að standa straum af þeim
kostnaði sem ríkið þarf að bera
Alþingismaðurinn Guðmundur H.
Garðarsson hefur gagnrýnt ríkis-
stjórnina fyrir hugmyndir um að líf-
eyrissjóðirnir kaupi ríkisskuldabréf
fyrir allt aö 4 milljarða til að standa
straum af kostnaði sem ríkið þarf
að bera vegna samninganna.
vegna samninganna. Þessi gagnrýni
er ekki út í bláinn.
Ef það gengur eftir að ríkisstjómin
fer að krukka í lífeyrissjóði launþeg-
anna þá er kominn nýr farvegur fyr-
ir hana til að ganga lengra og takast
smám saman, eftir þvi sem líður á
árið, að veita fiármagni til þeirra
framkvæmda sem skornar verða
niður nú í byrjun ársins. Ef ekkert
verður skorið niður í raun og ekki
verður þvingaður fram umtalsverð-
ur samdráttur í framkvæmdum hins
opinbera fer ekki hjá því að það bitn-
ar á samningunum og þensla hefst á
ný með venjulegum og alþekktum
afleiðingum.
Ég held að aðilar vinnumarkaðar-
ins (sérstaklega sterkustu aðilamir,
ASÍ, VSÍ og BSRB) verði í samein-
ingu að taka höndum saman og fylgj-
ast náið með aðgerðum ríkisstjórnar-
innar frá mánuði til mánaðar svo að
þessir nýgerðu kjarasamningar geti
leitt það af sér sem ætlast var til í
upphafi. Ég trúi ekki, því miður, að
þeir haldi nema ríkisstjómin sé beitt
aðhaldi í eyðslu og þaö meira að segja
mjög ströngu aöhaldi.
Við
- heyrnar-
skertir...
Ragna Guðrún Magnúsdóttir
skrifar:
Nú er nóg komið. Ég er orðin
hundleið á hvernig stjórnendur
þessa lands fara með okkur, hina
heymarskertu. Eigum við ekki
sama rétt og allir aðrir til að horfa
á og skilja áramótaskaupið, og
aðra íslenska þætti í sjónvarp-
inu? - Ég veit ekki betur en við
borgum skatta eins og aðrir í
þessu landi!
Þess vegna fyndist mér að hluti
af þessum peningum gæti farið í
að texta íslenskt efni. Það er allt-
af talað um hve dýrt sé að texta
sjónvarpsefni. Það virðist ekki
dýrt þegar um er að ræða glæpa-
myndir eða óperur fyrir heyrend-
ur. Hvers vegna eru íslendingar
ekki skikkaðir til að skilja ensku?
Þá þyrfti engan texta.
Við borgum fullt afnotagjald. í
því fáum við um fimm mínútna
fréttir á táknmáh, á meðan heyr-
endur fá fréttir í hálftíma! Og er
ekki verið að byggja og endur-
bæta leikhús og styrkja íslenskan
kvikmyndaiðnað sem viö höfum
ekkert við að gera? - Samt fara
peningar okkar líka í þetta!
Mér hefur jafnframt skilist að
það sé ekki hægt að afgreiða
heymartæki til fólks vegna þess
að það vanti fiárveitingu til þess.
Það verður gaman fyrir næstu
kosningar þegar þessir stjóm-
málaaular koma til okkar að
betla atkvæöi og lofa öllu fögru
sem þeir vita sjálfir að þeir ætla
að svíkja um leið og þeir snúa sér
við til að ganga í embættin.
„Fáum fimm mínútna fréttir á
táknmáli - en borgum fullt af-
notagjald."
Hringid í síma
27022
milli kl. 14 og 16
eða skrifið
ATH.: Nafii og sfini
verður að fylgja
bréfum.