Dagblaðið Vísir - DV - 31.08.1991, Blaðsíða 29

LAUGARDAGUR 31. ÁGÚST 1991.
41
Sérstæð sakamáJ
Öþekkta konan
á ströndinni
Hjónabandið varð stöðugt erfið-
ara og þar kom að það varð næstum
óþolandi. Konan hans lét hann
aldrei í friði. Hún var stöðugt aö
kvarta og í raun var sem henni félli
ekki neitt sem maður hennar gerði.
Það tók auðvitað á taugar hans.
Lík á ströndinni
í lok maí 1973 fann lögreglan í
Charleston í Suður-Karólínu í
Bandaríkjunum lík af konu á fáfar-
inni strönd rétt utan við borgina.
Ekki lék á því neinn vafi að um
morð var að ræða því hún hafði
fengið þung höfuðhögg og að auki
voru á hálsi hennar áverkar sem
sýndu aö reynt hafði verið að
kyrkja hana. En hver var hún,
þessi óþekkta kona, sem hafði hlot-
ið þennan dauðdaga? Og hver var
morðinginn?
Það eina sem lögregtán gat með
vissu sagt var að um væri að ræða
konu á fimmtugsaldri. Á henni
fannst hins vegar ekkert sem leitt
gat í ljós nafn hennar. Engir skart-
gripir fundust og öll merki á fatn-
aði höfðu verið fjarlægð.
Lögreglan í Charleston fór yfir
skrá yfir horfið fólk en ekki kom
þar fram nein lýsing sem átt gat
viö látnu konuna. Og þar eð engin
vísbending kom fram, þrátt fyrir
ítarlega rannsókn í Charleston, var
leitað til alríkislögreglunnar, FBI,
en hún hefur hsta yfir aht það fólk
sem saknað er í Bandaríkjunum.
Þar fannst heldur engin lýsing sem
átt gat við konuna. Er rannsóknin
hafði staðið í tvö ár var máhð lagt
á hihuna.
Nýrborgarbúi
Um svipað leyti og líkið af kon-
unni fannst á ströndinni við Char-
leston settist aðkomumaður að í
bænum Norfolk í Virginíu. Hann
hét Hal Brubeck og kom vel fyrir.
Hann eignaðist því brátt vini og
kunningja. Hal Brubeck sagðist
vera ekkjumaður. Hann sagði konu
sína hafa látist af krabbameini
nokkrum mánuðum áður og hefði
hann ákveðið að flytjast til Norfolk
tíl að byija nýtt lif langt frá þeim
stað þar sem hann hefði áður búið.
Þannig eignaðist hann nýtt um-
hverfi og nýja vini en hvort tveggja
myndi hjálpa honum til að gleyma
konumissinum.
Nýju vinimir vorkenndu Hal og
gættu þess að segja hvorki né gera
neitt sem ýft gæti upp gömul sár.
Hann fékk þvi ósk sína uppfyhta.
Hann byijaði nýtt líf og smám sam-
an gleymdist konan sem hann hafði
misst.
En hvorki nýju vinimir né lög-
reglan í Charleston vissu að Hal,
sem var fjömtíu og tveggja ára er
hann kom th Norfolk, hafði ásamt
konu sinni, Mary, kvatt vini sína í
Seattle í Washingtonríki um miðj-
an maí 1973 til að hefja mörg þús-
und kfiómetra langt ferðalag tfi
Norfolk en Hal hafði tekist að fá
konu sína til aö samþykkja að flytj-
ast þangað. Þau lofuðu vinum í
Seattle að skrifa tfi þeirra en engin
bréf bámst og vinafólkið í Seattle
leit því svo á að Brubeckhjónin
hefðu gleymt þeim.
10 árum síðar
Þegar lögreglan í Charleston átti
lausar stundir leit hún stundum í
gömul skjöl ef vera kynni að það
yröi til að leysa mál sem óupplýst
voru. Þannig var stundum litið á
mál óþekktu konunnar sem fundist
hafði á ströndinni skammt frá
borginni í maí 1973. En alltaf voru
möppurnar lagðar aftur á sinn stað
þvi ekkert nýtt kom fram.
Snemma kvölds í febrúar 1983
kom maður á sextugsaldri inn á
lögreglustöðina i Charleston. Hann
sagði ekki til nafns en skýrði varð-
stjórunum frá því að hann hefði á
árum áður búið í borginni og væri
nú kominn aftur tfi að reyna að
hafa uppi á gömlum vini. Annar
varðstjóranna gerði sitt besta tfi að
hjálpa manninum en gat þó ekki
orðið honum að hði. Gesturinn
þakkaði þá fyrir hjálpina og gekk
í áttina tfi dyra. En aht i einu sneri
hann sér við og spurði: „Segðu mér
annars, hafið þið nokkru sinni
fundið þann sem myrti óþekktu
konuna á ströndinni árið 1973?“
„Nei,“ sagði varðstjórinn. „Við
komumst aldrei að því hver gerði
það eða hver konan var.“
Gesturinn fór og varðstjóramir
héldu áfram störfum sínum. En um
tuttugu mínútum síðar kom leyni-
lögreglumaðurinn Harry Lewis,
sem hafði á sínum tíma fengið mál
óþekktu konunnar tfi rannsóknar,
inn á stöðina. Af tilviljun spurði
þá annar varðstjóranna hvort það
væri í rauninni rétt að morðingi
konunnar, sem fannst á ströndinni
árið 1973, hefði aldrei náðst.
„Nei, við fundum hann aldrei,"
svaraði Lewis. „En af hveiju
spyrðu?"
Leithafln
Þegar Lewis fékk að heyra um
manninn sem komið haföi á lög-
reglustöðina spurði hann: „Hvað
hét hann, hvar býr hann og hvern-
ig leit hann út?“
Varðstjóramir urðu nú að viður-
kenna að þeir hefðu ekki spurt
manninn til nafns. Þeir gátu hins
vegar skýrt frá því að hann væri
sterklega vaxinn, með grátt hár,
grátt skegg og gengi með gleraugu.
Lewis hófst þegar handa. Lýsing
á manninum var send um fjar-
skiptakerfi lögreglunnar og lög-
regluþjónar í eftirlitsferðum um
borgina beönir að hafa auga með
honum. Næðist hann ætti að koma
með hann á lögreglustöðina.
Einn lögreglubílanna var við
bensínstöð skammt fyrir utan
Charleston er að henni ók bíll og
út úr honum steig maður sem svar-
aði tfi lýsingarinnar. Hann var þeg-
ar handtekinn.
Á lögreglustöðinni í Charleston
sagðist maðurinn heita Hal
Brubeck en hann neitaði því að
vita nokkuð um myrta konu á
ströndinni. En þegar Lewis spurði
hann hvort hann væri kvæntur
svaraði hann óstyrkri röddu: „Ég
var það en konan mín lést fyrir
mörgum árum.“
Ljósmyndin
Lewis vék nú frá Hal Brubeck um
stund og hringdi til lögreglunnar í
Norfolk og bað hana um að gera
leit á heimili Hals. Einkum skyldi
leitað að myndum af konu hans.
Húsleitin fór fram og við hana
fannst mynd sem talið var að gæti
verið af frú Brubeck sem sögð var
látin fyrir mörgum árum. Myndin
var síðan send símleiðis tfi Char-
leston.
Ekki leið því á löngu þar til Hal
Brubeck fékk að sjá tvær myndir.
Mary Brubeck.
Hal Brubeck.
Var önnur þeirra sú sem fundist
haföi á heimili hans í Norfolk en
hin var af óþekktu konunni á
ströndinni en hún haföi verið tekin
er líkið fannst. Enginn vafi lék á
því að um sömu konuna var að
ræða.
Hal Brubeck átti nú þann kost
einn að játa morðið á konu sinni,
Mary. Hann skýrði lögreglunni frá
því að hann hefði á sínum tíma
verið mjög ástfanginn af henni. Þau
heföu svo gifst en ekki heföi liðið á
löngu þar til hann fór að sjá nýja
hlið á konunni sem honum hafði
fundist svo falleg og indæl. Nú
hefði hún sífellt verið að kvarta og
aldrei látið mann sinn í friði. Var
sem hann gæti ekki gert henni til
geðs nema einstöku sinnum. Og
ástandið fór versnandi. Það varð
svo tfi þess að þau eignuðust ekki
barn, enda var svo komið að orðið
ást átti ekki lengur við á heimilinu,
að hans sögn.
Loks sagðist Hal Brubeck hafa
orðið svo þreyttur á ástandinu að
hann hefði aðeins séð eina leið, að
myrða konu sína.
Engin eftirsjá
Hal sagði að sér hefði þótt Ijóst
að hann gæti ekki myrt konu sína
í Seattle. Þar hefði fólk fljótlega
farið að spyija um hana og því
hefði hann fengið sér nýtt starf í
Norfolk og talið Mary á að flytjast
þangað með sér. Hins vegar hefði
hann tekið sér viku í ferðalagið,
enda leiðin yfir þver Bandaríkin
löng. Hefði hann haft á orði við
konu sína að í raun væri þetta
nokkurs konar sumarleyfisferð
fyrir þau.
Þegar hann myrti hana svo á
miðri mannlausri ströndinni þótt-
ist hann hafa tryggt að hann hefði
gert lögreglunni eins erfitt aö leysa
máhö og hann gæti. Konan myndi
ekki þekkjast og því væri hvorki
hægt að finna neina ástæðu til
morðsins né neinn tengdan henni.
„Allt gekk eins og þú bjóst við,“
sagði Lewis leynfiögreglumaður.
Við gátum ekki fundið þig. En
hvers vegna tókstu þá áhættu að
koma hingað til Charleston til að
spyrjast fyrir um hvort morðing-
inn heföi fundist?"
„Mary var eigingjörn kona,“
svaraði Hal, „og ég hef aldrei séð
eftir því að hafa ráðið hana af dög-
um. En árin liðu og að mér fór að
sækja sú hugsun að ef til vill sæti
saklaus maður í fangelsi fyrir það
sem ég hafði gert. Ég vildi bara
ganga úr skugga um að svo væri
ekki.
Ábakvið lás og slá
Hal Brubeck var fljótlega ákærð-
ur fyrir morðið á konu sinni, Mary.
Hann fékk langan fangelsisdóm og
nú situr hann í klefa sínum og get-
ur íhugað að þótt hann hafi í raun-
inni framið „hinn fullkomna glæp“
var það samviska hans, hugsunin
um að einhver annar kynni að hafa
fengið dóm fyrir morðið, sem varð
honum að falh.
Og ýmsum þykir einkennfiegt
hvernig fór því Hal Brubeck þurfti
alls ekki að leita á lögreglustöðina
í Charleston tfi að fá svarið sem
hann vfidi fá því hann heföi getað
fengið það annars staðar og á mun
áhættuminni hátt. Þannig heföi
hann tfi dæmis getað leitaö í gagna-
safn dagblaðs í Norfolk eða annars
staðar.
<