Dagblaðið Vísir - DV - 30.07.1992, Side 12

12
FIMMTUDAGUR 30. JÚLÍ 1992.
Spumingin
Lesendur
Eintómar sjón-
hverfingar
...rekið með fiskveiðum og fiskverkun sem mér skilst að í náinni framtíð
hætti að vera tll...“
I hvaða sæti heldur þú að
íslendingar lendi í hand-
bolta á ólympíuleikunum?
Þorsteinn Magnússon málari: Ég segi
að þeir lendi í öðru sæti.
Grétar Eggertsson nuddari: í 4.-5.
sæti.
Heiða Þórbergsdóttir, atvinnulaus:
Þeir verða í þriðja sæti.
E.A. skrifar:
Ágæti lesandi. - Það hefur varla
farið fram hjá þér hvemig málum
er háttað hér á Islandi. Ef ske kynni
að þú hefðir ekki verið að fylgjast
grannt með sl. 30-40 ár eða svo leyfðu
mér þá að reyna að draga upp eftirf-
arandi mynd fyrir þig:
Á íslandi er risin miðstöð efnis-
hyggjunnar. Kjörorðin eru: Ég vil..
ég skal... mig langar... Og svo: Skítt
með hina! - Hér áður fyrr gerðu menn
munnlega samninga og innsigluðu
þá með handabandi og allir voru
ánægðir. - Það að innsigla samninga
með handabandi táknaði að mann-
orð viðkomandi stæði á bak við gerð-
an samning. En þá var mannorðið
líka í miklum metum og ekki falt
fyrir nokkra upphæð.
Nú tekur þaö heilan her af lögfróð-
um mönnum dijúgan tíma að koma
samningum þannig fyrir að hægt sé
aö rifta þeim fyrirvaralaust ef iila
gengur og það standist lög. Eða í
versta falli að hægt sé að breyta lög-
um þannig að ekki tapist fjármunir
sem enginn á og enginn getur eign-
ast því þeir hafa aldrei verið til...
En þetta er einmitt lýsandi dæmi
um þaö hvemig við rekum þetta
þjóðfélag og byggjum það upp. Nefni-
lega fyrir peninga sem eru ekki til.
Nú, þessi sjónhverfing vefur síðan
upp á sig þvi fyrir peningana, sem
eru ekki til, reisum við virkjanir til
að framleiða orku fyrir fyrirtæki sem
heldur eru ekki til...
Fólkið í landinu sankar að sér
ýmsum delluvamingi, sem það vant-
ar ekki, og ferðast til annarra landa.
Það liggur í sólinni og skoðar sig um
á stöðum sem eru heldur ekki til því
þetta eru bara iðnfyrirtæki og vinnu-
staðir þeirra sem vinna við ferða-
mannaiðnaðinn. Og hann hefur oft
reynst hverfull og eru fyrirtæki sem
að honum standa þeim töfrum geedd
að þau geta hætt að vera til hvenær
sem er. - Meira að segja þjóðkirkjan
dregst inn í þetta þar sem prestur
einn vill byggja kirkju utan um söfn-
uð sem er ekki til...
Söfnuðurinn mætir alla vega ekki
reglulega í neinar guösþjónustur og
vill fólk þetta ekki láta minna sig á
það með því að byggja kirkju á stað
sem er heldur ekki til (a.m.k. ekki
samkvæmt byggingarskipulagi).
Nú, ef þetta er ekki nóg til aö fá
þig til að ranka við þér má minna á
verkalýðsfélögin sem græða stórfé á
störfum sem eru ekki til. Þjóðarbúið
er rekið með fiskveiðum og fiskverk-
un sem mér skilst aö í náinni fram-
tíð hætti að vera til... - Svona er þetta
nú, lesandi góður, og eina leiðin til
að breyta því er að þú, og aðrir heið-
ursmenn, sem meta mannorð sitt
einhvers, standi upp og segi: „Stopp,
hingað og ekki lengra." - Það er að
segja ef þið eruð til.
Fiskveiðistjórnunin
Thelma Brynjólfsdóttir, starfsmaður
á bamaheimili: í 3. sæti.
Þórður Jónsson skrifar:
Viö stöndum frammi fyrir því aö
ákveða skuli fiskveiðiheimildir.
Þessi ákvörðim mun hafa áhrif á af-
komu flestallra íslendinga. Fiski-
fræðingar eru gagnrýndir fyrir aö
finna ekki nægan þorsk og einstakir
skipstjórar hljóta ámæli fyrir aö
koma meö lítinn afla að landi og ná
jafnvel ekki aö veiöa þann þorsk sem
þeim var úthlutaður á síðasta ári.
Ef meira er til af þorski í sjónum
en Hafró segir er hann á stöðum sem
hvorki fiskifr æðingar né skipsstjóm-
armenn þekkja. Miöað við fæmi og
tækjabúnað þessara tveggja starfs-
hópa er með ólíkindum aö um vera-
legt magn, sem ekki finnst, geti verið
að ræða. Eigum viö aö úthluta veiði-
heimildum út á veika von um ófund-
inn þorsk. - Ég segi nei. Við eigum
ekki aö taka þá áhættu að eyðileggja
ef til vill grundvöll nútíma búsetu á
íslandi vegna dægurhagsmuna.
Núverandi ráðherrar höfðu uppi
stór orð um að takast á við fortíöar-
vanda. Þaö sem gert hefur verið í
þeim málum era smámimir einir
miðað við að takast á við þann vanda
sem hlotist hefur af þvi aö búið er
að ofveiða þorskinn í mörg ár. Þorsk-
þurrðin er hinn raunverulegj fortíð-
arvandi sem gerir okkur svo erfitt
að fást viö aösteðjandi vandamál á
öðrum sviðum. - Bætum ekki viö
fortíöarvandann með því að stinga
höfðinu í sandinn.
Guðjón Jónsson ellilífeyrisþegi: í 3.
sæti.
Sigurður Þórðarson kaupmaður:
Sjötta sæti.
Skringileg afstaða
Seyðisfjarðarkaupstaðar
Bragi Árnason skrifar:
Á tímum samdráttar og erfiðleika
í sjávarútvegi finnst manni það
skringileg afstaða hjá sumum sveit-
arfélögum, eins og t.d. hjá forráða-
mönnum Seyöisfjaröarkaupstaðar,
sem samþykktu nýlega ábyrgð bæj-
arins upp á 100 miHjónir kr. til kaupa
á frystitogara fyrir útgerö eigenda
Ottó Wathne. - En sá togari hefur
nýtt mestallan afla sinn og bæjarbú-
ar notið lftillar atvinnu af.
632700
milli kl. 14 og 16
- eöa skriíiö
ATH.:Nafnc
Frá Seyðisfirði. Togarinn Otto Wat-
hne vlð bryggju.
Með kaupum á frystitogaranum
skapast lítil sem engin vinna fyrir
aðra en sjómennina. Þaö er þvi ein-
kennileg afstaða að ganga í ábyrgðir
fyrir útgerðir sem hugsa aðeins um
gróðasjónarmið nokkrum mönnum
til handa. í stað þess aö stuöla að
fullnýtingu aflans hérlendis og skapa
þannig fleiri störf í sínum heima-
byggðum.
Það ætti að vera markmið sveitar-
stjóma að stuðla að atvinnu í heima-
héraöi. Manni finnst aö frystitogarar
eifgi ekki rétt á sér ef horft er til
hagsmuna heildarinnar en ekki ein-
stakra manna.
Nú verða allir að standa saman og
hugsa um nýtingu sjávaraflans og
aö hann skapi sem mesta atvinnu.
Annað er ekki réttlætanlegt gagn-
vart þeim sem era atvinnulausir. Það
verður að koma til breyting á hugs-
unarhætti ráðamanna þar sem heild-
arhagsmunir ráða mestu.
í tvígang hef ég nýlega lesið
skrif Morgunblaðsins, annars
vegar í Reykjavíkurbréfi, síðan í
Víkvetja, þar sem bandarísku
þjóðfélagi er ekki hampað. Sagt
t.d. að Bandaríkjamenn standi á
tímamótum eftir kalda striöið og
athyglin beinist æ meira að inn-
anlandsmálum. Nú blasi afleið-
ingamar viö: Bandarískt þjóöfé-
lag sé I upplausn eins og óeiröim-
ar í Los Angeles í vor báru vitni
um.
Hér er að baki lítil þekking á
bandarísku þjóðfélagi. Stoðir
Bandarísks þjóðfélags era ein-
mitt mjög styrkar þrátt fyrir hina
margbreytilegu þjóðablöndu.
Stjómarskráin þar er t.d. nokkuð
styrkari en á íslandi og meö styrk
hennar er engin von til þess að
spá vankunnandi manna á
bandariskri sögu rætist.
Áörorkubótumá
bestaaldri
K5. skrifer:
Talið er að nokkur þúsund
manns séu á örorkubótum. Eöli-
legt er aö fólk, sem á við líkam-
lega eða andlega vanheilsu að
stríða, fái örorkubætur. Það er
hins vegar furðulegt að fólk, sem
er að því virðist stálhraust og
getur drukkið dögum saman og
skemmt sér ótæpilega, sé á ör-
orkubótum vegna meintrar van-
heilsu.
Hinn fyrsta hvers mánaöar má
sjá slíkt fólk aka um í Greiöabíl-
um frá ýmsum gisfistöðum, eins
og Herkastalanum og Farsóttar-
húsinu, í verslanir ÁTVR því
þessu fólki finnst of langt að
gánga. - Ég spyr: Hvaða vit er í
því að greiða þessu fólki 40-50
þúsund króna í örorkubætur?
Eríslensktkven-
fólkflakkarar?
P.K. skrifar:
Ég er ekki í vafa um það að is-
lenskt kvenfólk er mun meira
gefið fyrir að ferðast og flakka en
gengur og gerist um kvenfólk al-
mennt. Ég er ekki frá því að fs-
lenskt kvenfólk sé mestu flakkar-
ar asta sem um getur, - Tökum
allar ráðstefhumar sem íslensk-
ar konur hafa tima til að sitja um
landið allt og um allan heim.
Gft má sjá konur ferðast saman
í hóp um landið. Þetta eiga stund-
um að vera vinabæjaheimsóknir,
orlofsdvalarferðir o.s.frv. - Svo er
líka eftirtektarvert að sjá margar
konur saman á veítingastöðun-
um hér og meira að segja í milli-
landaflugvélum og á flugstöðvum
erlendis. - Þetta er líklega bara
meðfætt flökkueðli, arfur frá Her-
ólunum sem við eram komnir af.
ÁTVR-aðferðin
Sigþór hrrngdi:
Enn sýnir ÁTVR að fyrirtækið
vinnur gegn hagsmunum neyt-
enda. Ákveðið er að fella brott af
sölulistanum Becks-bjórinn sem
hefur þó hæstu markaðshlut-
deildina hér. Þessi ÁTVR-aöferð
er fjarri lagi á okkar dögum. Nú
er fátt til bjargar ríkiseinokunar-
fyrirtækinu ATVR. Leggjum það
niður fyrir fulit og allt.
Skaðarál manns-
GJB. hringdi:
Það hefur komiö fram sem sem
óyggjandi sannindi, og þaö frá
virtri vfsindastofhun vestanhafs,
aö samband áls (t.d. álumbúða)
og matvæla geti valdiö skaða á
mannsheilanum - sé t.d. ein or-
sök alzheimersjúkdómsins. Ég
hvet íslensk heilbrigðisyfirvöld
til að kynna okkur landsmönnum
sannleiksgildi þessarar fréttar og
hvort þörf sé á varúðarráöstöfun-
um hérlendis þessu viðkomandi.