Dagblaðið Vísir - DV - 21.07.1993, Blaðsíða 12

MIÐVIKUDAGUR 21. JÚLÍ 1993
Feröir
Gunnar, Kolbrún og Sveinn fóru hringveginn á reiðhjólum:
Þú nýtur landsins á
miklu ferskari máta
- best að vera ekkert að flýta sér og stoppa þar sem veður er gott
„Þegar þú bjólar fær landslagið á
sig allt aðra mynd. Þegar þú ert til
dæmis að nálgast sveitabæ færð þú
tima til að átta þig á hvað hann heit-
ir eða fjallið sem þú ert að nálgast.
Þetta er það lengi að komast í fókus
hjá þér að það festist í minninu. Mér
fannst að með því að upplifa landið
á þennan hátt væri maður nánast að
uppgötva landið í fyrsta skipti - mað-
ur nýtur þess á allt annan og fersk-
ari máta,“ sagði Gunnar Gunnarsson
í samtali við Ferðablaðið.
Gunnar og eiginkona hans, Kol-
brún Finnbogadóttir, og yngsti sonur
þeirra, Sveinn, eru ein af mjög fáum
Islendingimi sem hafa farið hring-
veginn á reiðhjólum. Hjónin sögðu í
viðtali við DV að það þyrfti að gefa
sér a.m.k. 3-4 vikur í slíka ferð,
stoppa þar sem veður er gott og vera
helst ekkert að flýta sér. Undirbún-
ingur þarf að vera þokkalega góður
en útbúnaður þarf ekki að vera veru-
lega flókinn - best er þó að hafa tjald
með sér til að geta slegið sér niður
næstum hvar sem er.
Höfðum ekkert
nesti með okkur
„Við fórum nú ákaflega létt með
allar vistir - við höfðum með okkur
tjald en ekkert nesti og engan eldun-
arbúnað,“ sagði Gunnar.
„Þannig vorum við aldrei aö ferð-
ast með mikið af matvælum. En
tjaldið og svefnpokar, regngalli, fatn-
aður til skiptanna og varabúnaður
til að viðhalda hjólunum höfðum við.
Viö urðum hins vegar að vera sæmi-
lega skóuð og með góða regngalla.
Við nestuðum okkur þannig að áður
en við kommn á áfangastað á kvöldin
keyptum við okkur snarl til að narta
í áður en maður háttaði sig og morg-
unverð til að hafa daginn eftir. Síðan
keyptum við okkur yfirleitt eina góöa
máltíð einhvers staðar á leiðinni.
Hitt var bara keypt í kaupfélaginu -
rúsínur, súkkulaði, kex og brauð.“
íslendingareru
tillitssamir en...
„Okkinr þótti skynsamlegra að fara
fyrst suðurleiðina - það var lengra í
Gunnar, Kolbrún og Sveinn í Kollafirðl að koma til Reykjavíkur. Þarna voru þau búin að leggja vel á annað þús-
und kilómetra að baki á reiðhjólum sinum. DV-mynd JAK
llpflfk;.
Hótel
Sauðárkrókí - Sími 95-36717
Ferðamenn á Norðurlandi!
Hótel Áning á Sauðárkróki er góður kostur fyrir þá sem vilja vera
í rólegheitum um verslunarmannahelgina.
Fallegar gönguleiðir í nágrenninu, hestaleiga og Drangeyjarferðir
og á kvöldin er gott að slappa af víð arineld í Koníaksstofunni.
Frá Áningu er einnig tilvalið að skreppa og líta á Síldarævintýrið á
Siglufirði en þangað er aðeins klukkutíma akstur.
Á hótel Áningu eru 72 herbergi, flest með sriyrtingu og baði og í
veitingasal skemmta tónlistarmenn matargestum flest kvöld.
Gimilegur sérréttamatseðill, sérstakur barnamatseðill og
réttur dagsins.
í tilefni verslunarmannahelgar bjóðum við
15% afslátt af gistingu.
Það er stuttur krókur á „Krókinn“.
Verið velkomin.
Starfsfólk Hótel Áningar.
"■" : ;■ 1 -:; V ; " 17 ” ■ IVg :J "—-"V. ' ' '■ ■ ■ .-M- .. j l',1. » j;. >.
^HHHHHÍHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH*^
erflðari brekkur. Við vildum frekar
þjálfa okkur upp á sléttlendinu sunn-
anlands. Erfiðasti umferðarkaflinn
var hins vegar Hellisheiðin en þegar
lengra sótti varð þetta allt strjálla.
Ökumenn eru almennt mjög tillits-
samir við hjólreiðafólk - en maður
þarf þó ekki nema einn kjána til að
drepa sig.“
Gunnar segir vegalengdir vera
ákaflega afstæðar þegar ferðast er á
reiðhjólum. Ef hjólreiðamaður spyrji
.
' ■ . ■“ |§|§§ - 8f
1
t . ik&Sai
tsmm

í miklum hlta í Bakkaselsbrekku á leið upp á Öxnadalsheiði.
t.d. einhvem til vegar að næstu sund-
laug svari viðkomandi í samræmi við
eigin ferðahraða, á bíl: „Jú, jú, það
sé bara smáspotti, kaxmski 7 km að
sundlauginni, ekkert mál.“ Fyrir
hjólreiðamann þýðir slíkur spotti,
fram og til baka auðvitað 14 kíló-
metra.
„Maður verður að gera ráð fyrir
þessu. Síðan era gjörólíkir hlutir að
hjóla á malarvegi eða á malbiki. Það
var líka stundum kúnst á rykugum
vegum að reyna að hjóla á móti um-
ferðinni, vera þeim megin á vegimun
að maður fái ekki rykið á sig. Á þenn-
an hátt gat maður lent í miklum
vandræðum því þeir sem komu á
eftir vildu komast réttum megin
framhjá manni,“ sagöi Gunnar.
Fyrsti áfanginn
var mjög langur
Fyrsti áfangi þremenninganna um
hringveginn var langur, alla leið
austur á Hellu, eða 90 kílómetrar.
„Við stoppuðum á Selfossi, horfð-
um þar á einn fótboltaleik í sjónvarp-
inu en héldum svo áfram um kvöld-
ið. Um morguninn fóram við svo
austur að Skógum, það var styttri
áfangi, en þriðja daginn héldum við
austur að Kirkjubæjarklaustri. Það-
an var hjólað að Kvískeijum. Alla
þessa leið vorum við einstaklega
heppin með veður, það var dýrðlega
kyrrt og fallegt.
Frá Kvískerjum fórum við að Höfn
í Hornafirði, gistum þar og héldum
síðan á Djúpavog og þaðan í bænda-
gistingu inn í Skriðdal í grenjandi
rigningu," sagði Gunnar.
Þegar þarna var komið sögu fóra
Gunnar, Kolbrún og Sveinn til Seyð-
isfjarðar. Þar dvöldu þau í heila viku
hjá syni hjónanna, tengdadóttur og
barnabömum. Þama var gist í heila
viku.
Vorum óskaplega vit-
laus að stoppa ekki
„Efúr dvölina á Seyðisfirði hjóluð-
um við að Möðradal þar sem við
tjölduðum. Síðan var farið að Mý-
vatni þar sem einnig var tjaldað í
einmuna veðurblíðu. Við vorum
óskaplega vitlaus að stoppa þá ekki
og njóta þess að vera til. Það vitlausa
var að við vorum búin að setja okkur
tímaplan," segir Gunnar. „Maður sá
eftir á að við hefðum raunveralega
átt að eyða þessari viku, sem við
vórum á Seyðisfirði, í að hjóla,“ sagði
Kolbrún.
„Af því að það var svo mikil upplif-
un að fara þessa ferð sér maður eftir
því að hafa flýtt sér áfram. Ég tel að
það þurfi að gefa sér a.m.k. 3-4 vikur
í svona ferð,“ segir Kolbrún.
„Útlendingar, sem við vorum að
hitta, ferðast mjög mikið á þann hátt
að hjóla hluta leiðarinnar en fara svo
aðra leiðina til baka í rútu. Þetta er
í sjálfu sér þægilegur ferðamáti,“
sagði Gunnar.
Með tíu
vindstig í bakið
„Við fórum frá Akureyri inn aö
Þelamörk, í dásamlegu veðri, logni
og hlýju. En þegar við fórum að hjóla
inn Öxnadalinn fór að verða mikið
rok í fangið. Hnjúkaþeyr í lofti. Þegar
við komum að Bakkaseli var eigin-