Dagblaðið Vísir - DV - 31.01.1994, Qupperneq 12

12
MÁNUDAGUR 31. JANÚAR 1994
Spumingin
Hver er eftirlætisstjórn-
málamaðurinn þinn?
Leiknir Jónsson: Mér er illa við alla
stjórnmálamenn, þetta eru hálfgerð-
ir jólasveinar.
Katrín Norðmann Jónsdóttir: Eng-
inn sérstakur.
Jóhanna Svavarsdóttir: Uppáhalds-
stjórnmálamaðurinn minn er Ingi-
björg Sólrún Gísladóttir.
Erna Kristinsdóttir: Mér finnst Ólaf-
ur Ragnar skemmtilegur. Hann er
svo ævintýralegur.
Kristján Þórðarson: Þorbergur Aðal-
steinsson.
Rúnar Þór Birgisson: Það er Davíð
Oddsson.
Lesendur
„Hnefaleikar, einhver óheilsusamlegasta „iþrótt" sem þekkist," segir bréfritari m.a.
Hnefaleikar
- íþróttin óheilsusamlega
Ásmundur Brekkan prófessor skrif-
ar:
Fyrir nokkrum áratugum bar AI-
þingi íslendinga gæfu til þess að sam-
þykkja lög, sem sennilega eru því til
meiri sóma en flest annað, sem þaö
hefur afkastað á þessari öld. Nefni-
lega banniö við hnefaleikum. Mæltist
þetta hið besta fyrir meðal allra
menningarþjóða, þótt engin þeirra
hafl treyst sér (vegna fjármálalegra
hagsmuna að líkindum?) til að fylgja
í kjölfarið.
Nokkuð hefur borið á því á undan-
Pétur skrifar:
Tilefni þessara skrifa er furðuleg
framkoma leikmanna KA og þá sér-
staklega eins leikmanns þeirra í leik
á móti ÍBV í Vestmannaeyjum þann
12. jan. sl. Ég fór í „Höllina" til að
horfa á leik þessara liða og verð ég
að segja það að það kom mér á óvart
hve liðsmenn KA og þá sérstaklega
landsliðsmaðurinn okkar í horninu
tók tapinu illa og sýndi óiþrótta-
mannslega framkomu í leiknum.
Landsliðsmaðurinn okkar hafði
áður brennt af vítakasti, og þegar
hann var að undirbúa sig til að taka
umrætt vítakast þá kölluðu áhorf-
Gunnar Jónsson skrifar:
Ég hef gegnum tíðina lesið allt hvað
heiti hefur um Evrópumál. Mest mér
til fróðleiks og ánægju. Einkum þyk-
ir mér fengur í að lesa um árin eftir
1900, sem hafa líklega verið þau af-
drifaríkustu fyrir flest Evrópulönd-
in, og þá ekki síst millistríðsárin
milli fyrstu og annarrar heimsstyrj-
aldarinnar eins og þessi stríð eru allt-
af kölluð. Á þeim árum var lagður
grunnur að því ástandi í Evrópu sem
til skamms tíma hefur verið við lýði.
- Eða allt þar til múrinn milli aust-
urs og vesturs var látinn falla.
Á árunum milli styrjaldanna: frá
1918 til 1938 var við lýði eins konar
múr sem skipti Evrópu á milli þeirra
sem töpuðu og þeirra sem unnu
heimsstyrjöldina fyrri. Þannig urðu
DV áskilur sérrétt
til að stytta
aðsend lesendabréf.
fórnum misserum að reynt hafi veriö
að naga utan af þessum ágætu lögum
og kemur þar vafalaust frekar til von
einhverra um nýtt spila- og „tips
objekt" en silfurtær íþróttaáhugi.
Dagblaðið Vísir hefur, yfirleitt, held-
ur haft á sér brag menningar og
skynsamlegs fréttamats en hið gagn-
stæða og því tók það mig, og vafa-
laust fleiri, sárt að sjá forsíðu blaðs-
ins í dag (25. jan.) undirlagða heil-
síðumynd af ungum manni sem í
góðri trú hefur látiö plata sig til þess
að verða atvinnu-„sparring-partner“
endur nafn hans aftur og aftur,
greinilega til að taka hann á taugum.
En landsliðsmaðurinn brást ekki í
annað sinn og skoraöi örugglega
fram hjá annars mjög góðum mark-
verði ÍBV. En nú kem ég að tilefni
skrifa minna. - Þegar landsliðsmað-
urinn var að hlaupa til baka á sinn
vallarhelming eftir vítakastið og
hljóp fram hjá áhorfendum, rétti
hann löngutöng upp í loftið framan
í áhorfendur og gaf þeim svokallað
„fuckmerki".
Þessi framkoma landsliðsmanns
okkar úr KA við áhorfendur hand-
knattleiksins fipnst mér fyrir neðan
í september 1938. Þjóðverjar halda
inn í Tékkóslóvakiu.
Þjóðverjar að sæta eftirhti og fram-
leiðslubanni á hertólum, sem gerði
þá þjóð svo arga er til lengdar lét,
og um leið fátæka, að um leið og hún
fékk uppörvun frá lýðsksrumurum
stóð ekki á henni að fylgja fast eftir.
Allir vita hvernig það endaöi. Nefni-
lega með annarri styrjöld sem stóð
til ársins 1945. - Þá var gert svipað
samkomulag og áöur haíöi verið gert
af Þjóðabandalaginu, sigurvegurum
styrjaldarinnar 1918. Árið 1945 fólst
hjá einhverjum boxaraframleiðanda
í Bandaríkjunum.
Til að bæta gráu ofan á svart er
síðan fjögurra dálka viðtal við dreng-
inn á baksíðu, rétt svo sem hér væri
kominn nóbelsverðlaunahafi, eða að
minnsta kosti afreksmaður í hættu-
lausri keppnisíþrótt. - Hættulausri,
segi ég, sökum þess, að svo sem þið
hjá blaðinu, og allir aðrir heilvita
menn vita, eru hnefaleikar einhver
óheilsusamlegasta „íþrótt" sem
þekkist.
allar hellur og ætti hann að sjá sóma
sinn í því að biðja áhorfendur í Eyj-
um og Sigmar Þröst, markvörð KA-
manna, afsökunar á þessari fram-
komu í garð Eyjamanna. Ég vona að
þessi skrif mín verði til þess að leik-
menn KA og svo auðvitað aðrir leik-
menn í 1. deild sem svona ástatt er
fyrir sýni áhorfendum og dómurum
fulla virðingu og láti ekki skapið
hlaupa með sig í gönur. Áhorfendur
koma á leikina sér til gamans. Dóm-
ararnir gera auðvitað alltaf einhver
mistök eins og leikmennimir, en þeir
reyna að gera sitt besta.
eftirlitið með Þjóðverjum í skiptingu
landsins og svo annarra svæða í Evr-
ópu sem áttu að tilheyra sigurvegr-
unum að jöfnu.
í dag er, að mínu mati, aftur komið
árið 1938 þegar orðsendingar gengu
á milli-Breta og Frakka sem þá voru
helstu talsmenn friðar í Evrópu, um
að halda aftur af Þjóðverjum, sem
vígbjuggust allt hvað af tók. Tékkar
voru þó líklega sú þjóð sem var hvað
best búin vopnum og var í friðar-
bandalagi með Bretum og Frökkum.
En þessar þjóðir báðar sviku Tékka
þegar á reyndi.
í dag ganga orðsendingar á milli
friðelskandi þjóða Evrópu vegna
óróaaflanna í fyrram Júgóslavíu.
Ekkert „samkomulag" er svo aumt
aö ekki sé htið á það sem friðarsamn-
ing, sem síðan er brotinn. Og ekkert
ríki vill blanda sér í vígbúnað og árás-
ir milli þjóðarbrotanna í því ríki sem
á Balkanskaganum er næst Vestur-
Evrópu. Mig furðaði ekki þótt skyndi-
lega blossaði upp óslökkvandi ófriður
á öllum Balkanskaganum. Þá hefur
samlíkingin frá 1938 sannað sig.
DV
Óróiíþjóð-
málunum
Sigurbjörn skrifar:
Maður opnar varla blað eða
horfir á sjónvarpsfréttir að ekki
sé sagt frá uppnámi og óróa ein-
hvers staðar í þjóðfélaginu. í dag-
blaöi sl. fimmtudag var frétt und-
ir fyrirsögninni: „Þingið í uppn-
ámi vegna deilna stjórnai" og
stjómarandstöðu*'. Var m.a. deilt
um það hvort logið hefði verið að
forseta íslands! - Er nema von á
óróa í þjóðfélaginu þegar Alþingi
logar í innbyrðis deilum um al-
varlega hluti og þingforseti sak-
aður um að hafa sýnt gerræði,
jafnvel oibeldi og dónaskap.
Ástand og yfirbragð þjóðfélagsins
er orðið mörgum landsmönnum
áhyggjuefni.
Frelsiíáfengis-
söluhafiforgang
Guðjón Kristjánsson hringdi:
Það er samigjörn krafa að þing-
memi láti af þessari leiksýningu
með deilu um innfiutning bú-
vara. - Hitt væri þarft verk að
aflétta því einokunarástandi sem
er í vínbúðum ríkisins og kallast
„útsölur" ÁTVR. Þar er alltaflok-
að kl. 18 og alla laugardaga þótt
aðrar verslanir í sömu húsa-
kynnum séu opnar á laugardög-
um. Þetta kemur neytendum oft
verulega illa. Mér er tjáð að þarna
þurfi aðeins reglugeröarbreyt-
ingu frá fjármálaráðuneyti. Nú-
verandi fyrirkomulag á áfengis-
sölu er hreinlega ekki boðlegt.
Menntun og
reynslaráði
Á.K. skrifar:
í sambandi við auglýsingu á
tveimur lausum stöðum banka-
stjóra fyrir Seðlabanka íslands
vil ég skora á bankamenn að láta
nú ekki valta yfir sig eina feröina
eim ef þeir sækja um þessar stöð-
ur og hafa reynslu og menntun
að bakgrunni. Það er auðvitað
ekki líðandi að í bankastjórastöð-
ur hér skuli yfirleitt ekki aðrir
skipaðir en póiitískir skjólstæð-
ingar. - Menntun og reynsla hlýt-
ur að ráða í þessum stöðuveiting-
um sem öðram. Annað tilheyrir
liöinni tíö sem flestir vilja
gleyma.
Leitaaðbróður
mínum
Siguriína A. Gunnlaugsd. skrifar:
Eg, Siguriína Aðalheiður
Gunnlaugsdóttir, áöur Siguröar-
dóttir, ættleidd af hjónunum Est-
her Sigurbjörnsdóttur og Gunn-
laugi Þorsteinssyni, leita að hálf-
bróður mínum, Pétri Karlssyni,
f. 1958. Hann er ijórði í röö sjö
systkina. Móðir hans hétMargrét
Jónína Bæringsdóttir frá ísafirði.
- Pétur var ættleiddur af hjónum
sem heita Karl Seiwert og Charl-
otte. En Pétur Karlsson var
skráður úr landinu áriö 1970. -
Ef einhver kannast við þetta nafn
eða veit um Pétur er haim beðinn
að hafa samband við Sigurlínu
Aðalheiði Gunnlaugsdóttur,
Efstasundi 4, í síma 91-811901.
Tveirbíllyklará
rúmtvöþúsundl
Björo hringdi:
Ég fór í viökomandi bílaumboö
til að kaupa tvo lykla í hurð á
bilnum mínum. Ég fékk lyklana
en þurfti að borga rúmar 2.200
kr. og vora þcir ekki einu sinni
skornir til. Eg þurfti svo í lykla-
þjónustuna í Hagkaupi í Kringl-
unni til að fá þá skorna. Þar gat
ég fengið sömu lykla tilskorna á
rúmar 300 kr. stykkið! Er þetta
ekki dæmigert íýrir bifreiðaum-
boðin hérlendis?
Furðuleg framkoma íþróttamanns
Evrópa árið 1938 og árið 1994:
Samlíkingin einkennilega sláandi