Alþýðublaðið - 21.07.1967, Page 16
TOLLVESEN OG ANNAÐ VESEN
í DÖNSKU blaði, sem er að sjá'lf-
sögðu ekki sama og „dönsku blöð-
in,” sem allar kellingar á ís-
landi keppast' við að lesa sér til
óbóta, sjáum við, að danska lög-
reglan og tollvesenið, eins og það
lieitir á því máli, hafi lent í bölv-
uðu veseni með sígarettu- og
brennivínssmygl. Segir blaðið,-
sem er ákaflega trúverðugt, — að
danska löggan sé eiginlega búin
að gefast upp við að reyna að
stemma stigu við smyglinu og
taki nú eiginlega ekkert annað en
það, sem berst upp í hendurnar á
henni. Ástæðan til þessa er sögð
vera sú, að ekki sé til mann-
skapur til að halda uppi nægjan-
lega sterku eftirliti með hinum
Iöngu ströndum Danmerkur.
Þá' datt okkur í hug, að eitthvað
væri nú annað ástandið hér á
landi í þessum málum. Að vísu
kemur fyrir, að eitt og eitt skip
er rifið í sundur, svo að ekki
stendur uppi nema skrokkurinn,
en yfirleitt þá virðast smyglarar
hér annað hvort vera búnir að
gefast upp á öllu þessu veseni eða
þá að þeim hefur stórfarið fram
f faginu, því að það er áreiðan-
Iega komið a.m.k. ár síðan skip
hefur verið tætt sundur hér á
landi.
Hitt er svo annað mjtl, að
þessi uppgjöf íslenzkra smyglara
hlýtur að koma afar illa við skipa-
smiði hér á landi, og kann þar að
vera að finna skýringuna á erfið-
leikum þeirrar iðngreinar. Á und-
anförnum árum hafa skipasmiðir
Iiér alltaf fengið það verkefni
nokkrum sinnum á ári að setja
saman eins og púsluspil helztu
skip okkar, sem búið var að tæta
sundur í leit' að smyglgóssi. Það
munar um það.
Það er, eins og allir sjá, bráð-
nauðsyn á, að eitthvað sé gert
til að styðja við bakið á skipa-
smíðainaðinum, og þá er aug-
sýnilega einfaldasta ráðið að
(hvetja þá til dáða, það þarf
- líka að hvetja tollarana til dáða
við niðurrifið, og það þarf að
hvetja alþjóðasamband tollara til
dáða, að það leyfi íslendingum að
flytja væntanlegt smyglgóss um
borð í skip sín, en sendi ís-
lenzkum kollegum síðan umsvifa-
laust skeyti um magn og tegund-
Stúlka, verður með eitt
barn, óskar eftir að komast að
sem ráðskona á góðu og fá-
mennu lieimili.í Reykjavík eða
nágrenni. Einhvers konar
heimilisaðstoð. Tilboð ásamt
uppl. sendist augld. Vísis f.
næstk. laugard. merkt „2039”.
Augl. í Vi»i
ir, svo að þeir viti nokkurn veg-
inn að hverju á að leita og í hvaða
skipum. Annars kynni svo að
fara, að þeir færu að rífa sundur
bráðsaklaust skip, sem væri í
sjálfu sér ákaflega þarflegt' verk
frá sjónarmiði skipasmiða, — en
gæti hins vegar leitt til alls kon-
ar annarra vandræða, svo sem
vöruskorts og hungurs i landinu,
ef skipasiglingar legðust algjör-
Iega af vegna þess að öll flutn-
ingaskip lægju hér sundurflak-
andi og skipasmiðir hefðu ekki
undan. — Eða hvernig liði mönn
um, ef þeir fengju ekki lengur
lífsnauðsynjar á borð við enskt
kex og danska kökubotna vegna
árangurslausrar smyglleitar á
kaupskipaflotanum?
Nei, það þarf að skipuleggja
þetta allt' saman nákvæmlega, bæði
sjálft' smyglið og vesenið í toll-
inum.
ngd A
L
Já, það má nú segja, þegar
maður les Þjóðviljann, að sum-
ir eru vísir, en aðrir öðru-
vísir.
— Það má vera töff að vera
miðskipsmaður og mega aldr-
koma fram í stefni eða aft-
ur í skut.
Fröken Þuríður, slappið nú aðeins af.
Og ef stillt er á hlustunartækið,
er hægt að liækka, án þess að
nokkrum bregði.
Þetta geta þeir þessír karl-
menn, barið trommur, barið
konurnar sínar, barið sér á
brjóst og barið lóminn, en að
þeir geti barið fyrir mann
fisk ....
1