Alþýðublaðið - 12.01.1968, Qupperneq 12

Snjór og rigning
Þótt maður hafi eiginlega svarið
þess eið um áramótin að stein-
hætta alveg að bölsótast ?ít af
veðrinu, þá fer auðvitað ekki hjá
því að maður er byrjaður á því
aftur áður en margir dagar eru
liðnir. En auðvitað er það ákaf-
lega heimskulegt að gera slíkt, —
alveg eins og annað sem maður
iofar sjálfum sér að leggja niður
tim áramót. En auðvitað efnir
-tnaður ekki loforðið um veðrið
fremur en annað.
Enda gefur veðráttan sjálf satt
að segja ástæðu til þess að um
hana sé talað. Annað hvort er
fimbulkuldi eða hörkustormur,
nema hvort tveggja sé, og er
hvort er snjókoma eða rigning, —
nema hvort vteggja sé, og er
þessi síðasta kombínasjón sýnu
versf allra veðra. Það er nefnilega
eins með veðrið og allt annað,
að hálfvelgjan er það hvimleið-
asta af öllu, og við á Baksíðunni
erum þeirrar skoðunar að annað-
hvort eigi að snjóa eða rigna, en
■ekki slá úr og í, tvístíga í sítellu
og geta ekki ákveðið í hvora átt-
ina skuli haldið. En það hefur
veðrið einmitt verið að gera síð-
hstú klukkutimana, nú þegar
jþetta er skrifað, og er það svosem
ekki í fyrsta skipti sem veðrið
tekur upp á slíku,
í íslandsklukkunni, sem nú
verður bráðum sett á svið á nýj-
an leik, er einhvers staðar talað
<um rigningu í frosti og það talið
hámark þess, hve andstyggilegt
veðrið geti verið í Kaupmanna-
höfn. Og víst er það að veðrátt-
an í Kaupmannahöfn er ekki allt-
of til fyrirmyndar og óvíða í ver-
öldinni mun vera til kaldari kuldi
en einmitt þar, en þar fyrir höf-
vun við ekki alltaf af miklu að
etáta í þessu efni. Hér hjá okkur
getur ósköp vel rignt í frosti, al-
veg eins og það getur snjóað í
þíðu, og yfirleitt getur veðrið
tekið upp á hvaða hundakúnst-
vim sem vera kann, stundum að
því er virðist til þess eins að ergja
okkur ,sem búum við þetta veður.
Annars er það alveg makalaust
hve veðrið getur verið skjótt að
taka sínar ákvarðanir og breyta
til, og bendir það eindregið í þá
átt að þau máttarvöld sem veðr-
fnu stjórna, hafi ekki lært stjóm-
arhætti menningarþjóða nútím-
ans, heldur búi við miklu frum-
stæðári stjórnunaraðferðir. Það er
til að mynda gjörsamlega útilok-
að að nokkrar nefndir þurfi að
fjalla um það, hvaða veður eigi
að vera næsta klukkutimann, hvað
þá að það þurfi að senda veður-
urtilhögunina milli tveggja eða
þriggja róðuneyta eða stjórnar-
stofnana, áður en til framkvæmda
kæmi. Nei, veðrinu er greinilega
stjórnað upp á gamla einræðis-
mátann, þar sem duttlungar vald
hafans eru framkvæmdir á auga
bragði.
Öllum sönnum lýðræðissinnum
hlýtur auðvitað að vera raun að
þessum úreltu og afturhaldssömu
stjórnaraðferðum, sem beitt er við
veðrið. En ekki er gott úr að ráða.
Það væri raunar athugandi að
mótmæla dálitið hressilega, en ó-
sköp er hætt við að það beri lít-
inn árangur. Herforingjastjórnin
í Grikklandi situr sem fastast
þrátt fyrir öll mótmæli, og ræður
hún þó ekki veðri og vindum, held
ur einungis fáeinum soldátum.
— Kennarinn mundi eftir þér úr skóla .,. hann fór að gráta,.

r
Ls pau ú
— Nei, ég hef ekkert viljað með liann að gera, síðan hann giftisl
Jónu.
'Bomerís
ÍSLENZKIR ÞJÓFAR „BRILL
ERA“ í HÖFN. j
Fyrirsögn í TÍMA. <
Er nú svo komið, að landinn
geti ekki lengur stolið al-
mennilega heima hjá sér?
Þeir ættu að fá heiðurslaun
þessir gæar. Þetta eru einu
sportmennirnir, sem hafa
„briHerað“ á erlendum vett-
vangi síðan ég man eftir mér<
Ætli þeir verði ekki að þrefa
um þetta fiskverð, þar til aðr
ir verða búnir að veiða allan
fiskinn? j