Alþýðublaðið - 25.01.1968, Blaðsíða 5

Alþýðublaðið - 25.01.1968, Blaðsíða 5
YVONNE de Gaulle er ein- asta manneskjan í víðri veröld sem de Gaulle forseti hlustar á. Hann bandar aldrei hendinni mót henni til merkis um að hún eigi að þegja jafnvel þótt hún sé á öðru máli en hann. Franska þjóðin þekkir hana ekki. Hún getur farið í búðir án þess að eiga á hættu að nokk- ur taki eftir henni. Hún er hlé- dræg svo að furðulegt má heita og lang ópersónulegust, að fólki finnst, áf öllum eiginkonum pólitískra leiðtoga. Margir af hennar eigin þjónum hafa aldrei litið hana augum. ★ ENGIN VIÐTÖL. Frökkum finnst Yvonne írænka, eins og þeir gjarnan kalla hana, vera gáta. Þeir gera sér þá hugmynd um hana að hún sé einræn kona sem ógerningur sé að kynnast, með strangar hugmyndir um trú og siðgæði. Oft hefur hún fengið forsetann til að beita neitunarvaldi gegn skipunum í prestsembætti af því að hún hafði eitthvað út á einkalíf kandídatanna að setja. En það er í rauninni óhugs- andi fyrir réttan og sléttan franskan borgara að gera sér í hugarlund hvemig fyrsta frú landsins er. Hún veitir fólki aldrei áheyrn, leyfir blaðamönn- um aldrei að eiga viðtal við sig, leyfir aldrei að teknar séu mynd- ir af henni, og sagt er að hún hafi aðeins sagt örfá orð opin- berlega síðan hún varð forseta- frú. Þegar Kosygin forsætisráð- herra Rússlands kom til Frakk- lands faldi frú de Gaulle sig bók- staflega bak við mann sinn á hverri einustu mynd sem tekin var. Það er eins og hún vilji alger- lega þurrka út sýna mynd í aug- um fólksins. Og starfsmaður í Elysé-höllinni hefur sagt að hún gerði það af því að hún vilji forðast að gera nokkuð sem ork- að geti til þess að draga athygl- ina frá hershöfðingjanurr. sem auðvitað á að vera í sviðsljós- inu. En. þessi gætna, feitlagna kona með köldu, gráu augun er þó óneitanlega sú, sem öllu ræð- ur í höllinni, þessari höll sem einu sinni var aðsetur Madame de Pompadour. ★ UPPÁHALDSMATU R Hún hefur ekki stigið sínum fæti inn í eldhúsdeildina í i höllina allt frá bví að hún flutti þangað inn. Samt kaupir hún sjálf í búðum þær ostateg- undir sem hershöfðingjanum finnast beztar, og hún kaupir einnig allt sem þarf til þess að búa til þá kjötrétti sem hann hefur í uppáhaldi. Með árunum hefur hún sífellt orðið meira trúrækin. Hún hefur látið reisa kapellu á umráða- svæði hallarinnar, og hún er á sífelldum þönum til að komast eftir mórölskum feilsporum fólksins sem hjá henni vinnur. — Hún veit kannski ekki hvernig þeir líta út, en hún þekkir veikleika þeirra út í æs- ar, segir fyrrverandi embættis- maður. Meðan Coty var forseti var öll höllin eins og ein glöð fjölskylda. Nú er hún orðin að eins konar fangelsi. Sagt er að Yvonne sé dugleg að lesa blöð, einkum. er hún fíkin í slúðurdálkana. Sá sem er svo óheppinn að vera nefnd- ur þar á nafn þó ekki sé í neins konar óvirðandj sambandi getur átt á hættu að fá spark. Af þessu leiðir að ráðherrar de Gaulles eru logandi hræddir við að baka sér óvild hennar. Og ráðherrafrúrnar þora ekki að mæta í flegnum kjólum við op- inberar móttökur. Það værj ekki víst að frú de Gaulle mundi geðjast að slíku. ★ RAUÐ RÓS Það er fræg skrítla að kon- urnar á heimili forsætisráðherr- ans stundi ekki sérlega mikið heimilisstörf heldur sitji lon og don við að prjóna fyrir hin kaþ- ólsku góðgerðarfélög Yvonne frænku. Yvonne er af auðugri ætt sem alla tíð hefur verið mjög traust- ur fylgjandi kirkjunnar. Þannig fólki geðjast henni að. Einu sinni sagði hún upp manni fyrir það að konan hans væri of mikið úti við. Hún kappkostar að færa mann sinn sífellt nær kirkjunni, fá hann til að leggja niður her- mannstalsmátann og reyna að stilla hann svolítið þegar hann fær reiðiköstin. Dagurinn er skipulagður með fullu tilliti til hennar. Hún snýst í kringum hann eins og fylgi- hnöttur. Þegar hann er að vinna eða er að heiman situr hún og prjónar eða les blöð og bíð'ur þess að hann komi til baka. Hún vekur hann kl. 7 á morgn- ana og þau borða saman morgun- verð, svart kaffi með ristuðu brauði þurru. Áður en hann fer til vinnu sinnar flýtir hún sér upp á skrifstofu hans á þriðju hæð og setur eina rauða rós í vasa á borðinu hans. * EINFALDUR MIÐDEG- . ÍSVERÐUR Venjulega lýkur vinnudegi forsetans kl. 8, og þá snýr hann ! til baka til einkaíbúðar sinnar og borðar einfaldan miðdcgis- verð með konu sinni. Á eftir horfa þau kannskj á einkaeintak af kvikmynd eða á sjónvarp, unz þau taka á sig. náðir um ellefú-leytið. Um hverja helgi fer de Gaulle til sveitaseturs síns í Colombey-Ies-deux Egliees Þar eyða þau tímanum í að lesa og fá sér gönguferðir eða hafa' það rólegt með barnabörnunum sín- um fjórum. Hershöfðinginn hef- ur þeirra vegna látið gera þar gott leiksvæði með góðum leik- tækjum og sundlaug. De Gaulle hjónin hafa verið í hjónabandi í 47 ár. Þau hitt- ust 11. nóv. 1920 á hátíð í Cala- is..De Gaulle var óheppinn (eða heppinn?) að hella úr tebolla yfir kjól Yvonne og bað svo rækilega afsökunar að þau voru orðin hjón eftir fimm mánuði. En þrátt fyrir öll þessi ár eru samt gamaldags formfesta í fram- komu þeirra hvors við annað. ★ LEYNDARDÓMURINN. Ættingjar hennar segja að hún hafi algerlega einangrað sig frá fólki er þau misstu dóttur sína tvítuga 1945. En það stafar víst af kaldhæðni örlaganna að ein- mitt þessi dótturmissir gaf lífi hennar nýja meiningu. Hún stofnaði „Anne de Gaulle stofn- unina” sem hjálpar vangefnum börnum. Stofnunin er í umsjá nunna, en de * Gaulle leggur sjálfur til fjármagnið. Þetta -— og að finna á' sér hvers maður hennár óskar hef- ur orðið allt hennar líf. Þau eiga fáa persónulega vini fyrir utan fjölskylduna. — Ef einhverjum er boðið inn í gullna og hvíta salinn til íorsetans fer Yvonne umsvifalaust með frúna inn til sín. „Karlmennirnir vilja tala saman, þeir vilja ekld hafa okkur í kringum gig,” segir hún. við gestinn. Sumir mundu kannski naum- ast leggja trúnað á að þessj hlé- dræga kona geti haft djúp áhrii" á „le grande Charles,” á hugs- anir hans og gerðir. En um það er engum blöðum að fletta að það hefur hún. Nokkru áður en Kennedy for- seti andaðist fékk hann að heyra hvernig stæði á hinum mikla frama de Gaulle. „Ég segi alltaf” segir hershöfðinginn, ,,þú skalt bara hlusta á sjálfan þig — og svo kannski við og við á kon- una þína.” Mme de er hlédrægust allra eiginkvenna hinna miklu leiðtoga jb/dðonno, en hún ræður jbv/, sem hún vill og hefur mikil áhrif á mann sinn 25. janúar 1968 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ 5

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.