Alþýðublaðið - 29.08.1968, Blaðsíða 16

EQfíSmp
vor
daglegi KAKstur
Sálarmorð
GuSjón, kreistu tannkremstúpuna skipulega!
Og næst, þegar Guðjón tannburstar sig:
— Kreistu tannkremstúpuna skipulega, Guðjón!
Hvers á vesaiings Guðjón að gjálda? Og ekki aðeins toanh.
leinnig allir þeir eiginmenn, Eem eru fórnarlömb eins (hættu-
legasta sálanmorðtóls, 'sem nú þekkist: NölcLursiins.
Ég las einu sinni bók eftir Dale Carnegie. Því miður !man
ég ekki iengur, hvað hún hét, en hún IfjiaHaði áreiðanlega
mestan part um það, hvernig vænlegast er að 'lifa líifinu þann.
ig (að (hvoriki sé það sjálfum manni né öðrum til skaða og
skapraunar. Þar tók Gamegie mjög skýrt fram ýmis skað-
samleg áhrif nöldurs og neifndi fjölda átlakanlegra dæma máli
sínu til istuðnings. Eitt þessara dæma er 'aif Leo Tolstoj, eða
öllu heldur konu hans.
Þá varð mér fyrst alvarlega ljóst, að það er ekki aðeins
möldriað í Guðjónum.
!Svo er inú eitt: Þær konur, sém eru feiginkonuæ á annað
borð, eru yfirleitt líka mæður. Þá leiðir af sjálfu sér, að ekki
laðeins eiginmenn verða fyrir barðinu á nöldri.einnig böm,
Ég persóniulega þékki fjöldann al'lan af mæðrum, sem sleppa
bömum sínuim ekki út fyrir ihússins dyr án þess iað vara þau við
öllu mögulegu og ómögutegu, sem 'kann að verða á vegi þeirra.
Ein þessara mæðra á tvítuga dóttur, sem hún hleypir ekki
út fyrir hússins dyr án þess að ségja fyrst: Passaðu þig á
bíiunum. Þess má geta, að mæðgur þessar búa við mjög fá-
faraa götu.
Skyldi það geta verið rétt, sem ég toeyrði gáfað'an m'anm
segja um daginn, að nöldur eigi tíðast rætur sínar að nekja
til einskærrar umhyggju Það kemur mér ekki á óvart, því að ég
hef hræðilega oft rekið mig á það, að það fólk, sem vill
bezt, kemur mes-tu illu til leiðar. Heyriði það nöldrarar!
Heilagfiski.
Það er von að fólki sé sag't
iupp í frystihúsunum. í gær
las ég í blaði að þrengslin í
frystihúsunum verði til stór-
vandræða í sláturtíðinni. Það
er von að mennirnir vilji forð
ast að starfsfólkið troði hvert
annað undir.
Kallinn sagði í gær að það
væri vonlaust verk að fara
með kellinguna til að sjá lát-
bragðsleikarann í Þjóðleik-
húsinu. Hún héldi það aldrei
út að vera tvo tíma þar st'jn
ekkert orð væri talað.

Botnlangastríð
Norður í hafsbotnum svarra sædjúpin víð,
á síldarflotanum geisar þar botnlangastríð,
og hlóðugur upp að öxlum Hannes berst,
en enginn botnlangi honxun til lengdar verst.
Umliverfis skipin skvampar hin glitrandi síld,
sú skepna drottins, sem gefur oss minnsta hvíld,
og stundum fer saman sildar- og botnlangakast,
þeir sækja veiðina norður þar æði fast.
Hvern af öðrum Hannes grípur og sker
á hol, þeim tekst ekki mörgum að forða sér,
og líklega verður orðið undir haust
á öllum flotanum nálega botnlangalaust.
Ekki spyr ég nú að. Þegar
maður er búinn að fara í
gegnum fimmfaldan vörð lög-
reglu og ht'rmanna og láta
leita á sér hátt og lágt, þá
loks kemst maður inn í sal-
inn þar sem voldugasta lýð-
ræðisríki heims velur sér for
setaefni. . .
Þessi síðskeggur á myndinni
heitir Platero og er danskur
ríkisborgari, ættaður frá Spáni.
Hann sýnir um þessar mundir
málverk og teikningar í sýning
arsal verzlunarinnar Persíu,
Laugavegi 30 11. hæð. Platro
hefur sýnt verk sín víða um
heim og síðast sýndi hann í
Listasafninu { Briissel. Platero
er lærður guðfræðingur og heim-
spekingur og hefur hann skrifað
bækur heimspekilegs efnis. Sýn-
ingin verður opin áfram yfir
næstu helgi og væntanlegum
gestum ,skal bent' á að hún er
opin á verzlunartíma.