Alþýðublaðið - 01.11.1968, Blaðsíða 15

1. nóvember 1968 ALÞÝÐUBLAÐIÐ 15
HÚSGÖGN
Sófasett, stakir stólar og svefnbekkir. — Klæði gömui hús-
gögn- — Örval af góSum áklæðum-
Kögur og leggingar.
BÓLSTRUN ÁSGRÍMS.
Bergstaðarstræti 2. — Sími 16807.
ATHUGIÐ
Geri gamlar hurðir sem nýjar, skef upp. olluber og lakka.
Olíuber einnig nýjar hurðir og viðarklæðningar utanhúss.
Fjarlægi málningu af útihurðum og harðviðarlita þær-
GUÐMUNDUR DAVÍÐSSON.
SÍMI 36857-
Þó að ég hefði séð sníkjudýrið á baki vesl-
ings Barnesar. Þó að Karlinn hefði fullyrt, að
„fljúgandi diskur hefði raunverulega lent, hafði
ég aldrei búizt við að finna aðtar eins sannanir
á landsbókasafninu. Digby og hans stærðfræði-
lega ályktun! Það var ekki annað hægt en sjá
hverjar staðreyndirnar voru. Geimskip höfðu
heimsótt jörðina oftar en einu sinni eða tvisvar.
Skýrslurnar voru mun eldri en skýrslur okk-
ar um geimferðir. Sumar voru allt frá 17. öld.
Og jafnvel fyrr. Fyrst var minnzt á geimferðir á
dögum Aristótelesar, en skýrslugerðir hófust ekki
fyrr en 1940—1950. Skyndilega veitti ég einu
athygli og byrjaði að einbeita mér að 30 ára
millibili milli þess að geimskip sáust.
Kannski gætu skýrslugerðarmenn gert eitt-
hvað úr þessari staðreynd.
„Fljúgandi diskar” reyndust standa í nánum
tengslum við „furðulegt hvarf manna” ekki að-
eins í sama flokki og sæskrímsli, blóðregn eða
eitthvað álíka heldur líka í skýrslum, sem eru
sannaðar, svo sem flugmenn, sem eltu fljúgandi
diska og hvorki lentu eða hröpuðu, þ.e.a.s. kann-
ski þeir hafi ient einhvers staðar á öræfum, þar
sem enginn fann þá'.
Svo fékk ég allt í einu hugmynd og reyndi
að finna það út hvort virkilega gæti verið eitt-
hvað rétt í þessarj þrjátíu ára hugmynd minni
og hvort það gæti átt sér stað, að með þrjáiíu
ára millibili sæjust „fljúgandi diskar” oftast. Ég
var ekki viss. Þarna var bæði um það að ræða,
að diskarnir sáust ekki nægilega oft og skýrslu-
gerðirnar voru ekki nægilega h ildgóðar og svo
eru það óteljandj fjöldi, sem týnast ár hvert.
En það höfðu etoki allar skýr jlurnar glatazt í
sprengiárásunum. Ég skrifaði þ.'tta allt hjá mér
til að yfirfara það seinna.
Við María skiptumst ekki á mörgum orðum
kvöldið það. Að lokum risum við á' fætur og teygð-
um úr okkur og svo lánaði ég Maríu peninga til
að greiða fyrir aukaspólurnar (hvers vegna á
kvenfólk aldrei skiptimynt?) og svo borgaði ég
það, sem ég skuldaði líka.
— Hvað heldur þú að sé að? spurði ég.
— Mér finnst ég vera spörfugl, sem liefur
byggt sér hreiður sem regnið skolar á brott.
__ Og við gerum slíkt hið sama, svaraði ég.
Við neitum að læra af reynslunni og byggjum
okkur hreiður á sama stað ár eftir ár.
— Nei, við verðum að gera eitthvað, Sammi!
Nú ætla þeir að setjast hér að!
— Kannski.
— Og hvað gerum við þá?
— Hjartað mitt, í landi hins blinda, á sá
eineygði erfitt.
— Enga hæðni. Til 'þes's er enginn tími.
Ilún hristi höfuðið
— Ekki heim til þín.
— Við jþurfum að ræða viðskiptamál.
— Þá förum við iheim til mín. Ég ekal elda
handa otokur morgunverð.
Ég áiéf lekiki fengið neitt betra tilboð en þetta
Nú mátti ég fyrst vera að því að glotta. —>
f dag. En segðu mér, hvers vegna viltu ekki
koma heim á hótelið með mér? Það sparar tíma.
— Vittu elkki koma heim til mín? Ég skal
efcki bíta þig.
— Og ég, sem vonaði, að þú gerðir það!
Nei, iivers vegna skiptirðu svo snögglega um
sikoðun?
Kannski langar mig að sýna þér gildrurnar
umhverfis rúmið mitt. Eða kannski mig langi
til að sanna Iþér að, ég geti elldað mat.
Hún brosti og ég sá spétooppana tL kinnum
hennar.
Ég náði í leigubíl og við ókum heim tiH hennar.
Þegar við komum inn, rannsákaði hún. alla
íbúðina og kom svo til mín og sagði: — Saúðu
iþér við og leyfðu mér að þreifa á iþakinu á þér.
— Hvers vegna . . . ?
— Snúðu þér við!
Ég gerði það og þagnaði. Hún hamraði á bak-
inu á mér og sagði svo:
— Þreifaðu á bakinu á mér.
— Með mestu ánægju! Ég gerði mitt bezta,
því að ég skildi hvað |það var, sem hún átti
við. En ég fann etokent undir fötunum nema
stúlkuna og al'ls toonar vopn.
Hún snéri sér við og andvarpaði. — Þetta er
ástæðan fyrir því, að ég vildi etoki fara með þér
heim á ihótelið þitt. Nú veit ég fyrst fynir víst,
að við ei-um örugg og það er í fyrsta skipti, sem
ég veit það allt frá þeirri stundu, að ég. sá
sníkjudýrið á baki stöðvarstjórans. Hingað kemst
lenginn. Ég sLetok fyrir loftræstinguna um leið og
ég fer út,
— En livað um loftræstingarrörin?
— Ég kveikti etoki á loftræstingunni. Ég bnaut
ieina súrefnisflöstouna, sem ég hef alltaf hérna
til vara. Hvað viltu fá að borða?
— Gæti ég fengið steik:
Ég gat fengið hana og við horfðum á frétt-
irnar meðan við borðuðum.
Það voru engar fréttir frá Iowa.
5. KAFH
Ég sá aildrei gildrurnar. Hún læsti inn til sín.
Þrem tímum seinna vakti hún mig og við feng-
um okkur snarl aftur. Svo kveiktum, við okkur
ií sígamttu og ég kveikti á fréttunum. Það voru
eintómar myndir af „Miss Ameríku". Ég er van-
ur að horfa á fegurðardísir með mestu ánægju,
en þar sem engin Iþeiirra var áilút í herðum og
fötin svo fáskrúðug, að þær hefðu ómögulega
getað hýst sníkjudýr, hafði ég engan áhuga fyrir
þeim.
Bifreiðaeigendur athugið
Ljósasstilllltngar og allar aknennjar bilreiöa-
viðgerðir.
BIFREIÐAVERKSTÆÐI N. K. SVANE
Skeifan 2 — Sími 34362.
BIFREIÐAEIGENDUR
Látið stilla hreyfilinn fyrir veturinn.
Fullkomin tæki — vanir menn-
Bflaverkstæði Jón og Páll, Síðumúla 19.
- Sími 83980
SMURT BRAUÐ
Ofnkranar, SNITTUR
Slöngukranar, BRAUÐTERTUR
Tengikranar, J .
Blöndunartæki. é\)_Jh
BURSTAFELL
byggingavöruverzlun BRAUÐHUSIÐ
Réttarholtsvegi 3- SNACK BAR .
Sími 38840- Laugavegi 126.
sími 24631.
Kaupum hreinar lérefts-
tuskur
PRENTSMIÐJA
ALÞÝÐUBLAÐSINS
— Jæja, sagði ég.
— Við verðurn að láta forsetann skilja, hvaða A B r •• ' • l
vandamál ier á ferðum hérna, sagði María. ýSSI flCJQSItYlltlíl Gf I T /v O
— Hvemig?
— Við verðum að hitta iiann aftur.
— Þá verðum við að ná í Karlinn, svaraði
ég. ,