Dagur - 19.02.1921, Síða 7

7. tbl,
DAGUR
31
að tala af sannfæringu, þegar skoðun
hans og áheyreudanna fellur saman.
En er ekki þjóðarviljinn æðsti og
helgasti réttur, jafnvel þótt vitfirrings-
æði hafi gripið fólkið ? Eru ekki »böðlar
þjóðarviljans* mestu afhrök mann-
kynsins ? Hvf skyldi hann vera að gera
sig óvinsælan með þvf áð tala á ann-
an hátt en þann, sem fólkinu lfkar?
Aðalatriðið er það að vera foringi.
Hitt skiftir litlu eða engu, hvert for-
ystan stefnir.
Hann er talinn mætur maður og
góður drengur. Hann ræðst ekki opin-
berlega á menn með illindum, að fyrra
bragði, og er jafnvel svo heilagur,
að hann illmælir stundum ekki aftur,
þótt honum sé ilimælt. Hann er hóg-
vær og af hjarta Iftillátur, eins og
leiðtogar þjóðarinnar eiga að vera.
Hann geldur tfund af öllu sem hann
á, — nema þvf sem áhættulftið verð-
ur undan dregið. Hann gortar ekki af
auðæfum sínum. Honum er kunnugt
um, að fátækir menn öfunda hina auð-
ugu og að auðugir menn vilja stund-
um skóinn hver ofan af öðrum. Hann
veit það vel, að sá maður er sjaldan
vinsæll, er marga á öfundarmenn.
Hann rr hygginn maður og aðgætinn.
Honum eru allir vegir færir, — sem
hann leggur ót á, og fólkjð fylgir
honum, — og hann því, — alla leið
til grafar. — Hann er kunningi okk-
ar allra.
Náungi.
Akureyri.
Fólksráðningaskrifstofu þá, sem
hr. Sig. Fanndal hefir rekið að undan-
förnu, hefir hann nú afhent Garðari
Arngrímssyni, Lækjargötu 6, samkv.
auglýstu. Slfkar skrifstofur eru algeng-
ar erlendis og til mikils hægðarauka.
Menn ættu að sinna þessari viðleitni,
til að koma skipulagi á atvinnu- og
verkafólksleit.
Nokkrir hafa þegar orðið við til-
mælum Dags að rétta ekkjunni, sem
misti manninn sinn svo sviplega frá
blásnauðu ómagaheimili, hjá'parhönd.
Dagur er mjög þakklátur. Hann mælist
enn til þess, að menn sendi svörin
fljótlega, ekki stór heldur mörg.
Póstafgreiðslan hér f bænum fær
misjafnt orð. Póstmeistari þykir gera
sér mikinn mannamun og vera hortug-
ur við suma, en ákaflega kurteis við
aðra. Allir þykjast standa jafnréttháir
frammi fyrir þessum starfsmanni þjóð-
arinnar. Margir kvarta um stirða af-
greiðslu á póststoíunni, nema frá hendi
stúlkukrakkans, sem þar er. Hún þykir
vera lipur. Af þvf að Dagur lofaði þvf
s. 1. sumar, þegar póstmeistarinn svar-
aði fyrirspurnum ritstjórans með hrotta-
skap, að geta um misfellur f póstaf-
greiðslunni, vill hann segja eftirfarandi
sögu:
Bóndi hér yfir á Svalbarðsströndinni
átti hálfvegis von á peningabréfi aust-
an úr sýslum með desemberpóstinum.
Hann kom hér í pósthúsið skömmu
eftir að póstur kom og spurði um
bréf. Honum voru aíhent almenn bréf
og tjáð, að fieiri bréf ætti hann ekki.
Þegar janúarpósturinn kom að austán,
kom bóndinn aftur í sömu erindum.
Fór á sömu leið, að honum voru af-
hent almenn bréf og ekki meira. Nú
þegar vestanpóstur kom seinast, kom
bóndinn enn f bréfaleit, Kom þá með
einhverjum hætti úr kafinu, að pen-
ingabréf ti! hans var búið að liggja
á póststofunni síðan 27. des. og var
nú loks afhent 14. febr; Þetta kom
bóndsnum afsr?!!a. Er þetta nokkur
mynd á afgreiðslu, þegar við bætast
hortug svör frá póstmeistara? Á þessu
þurfa að verða einhver umskifti, ef
ekki á að horfa til vandræða.
Drengurinn minn heitir íeikur sem
Leikfélag Akureyrar er búið að sýna
þrisvar sinnum. Mönnum þykir leik-
urinn tskast allvel. Sum hlutverkin
leikin vel og sum meira en vel, önnur
í lakara lagi eins og gengur. Tæplega
virðist vera gengið nógu vel frá leik-
ritinu sjálfu, þar sem þungamiðjan
liggur, en það er rfkdómur lífsreynsl-
unnar mitt f fátækdnni og einstæðings-
skap yfirgefins manns. Þess verður þó
að gæta, að leikurinn er þýddur og
ef til vill margþýddur. Fólk er að
tfnast inn f húsið fram eftir öllu. Sf-
felt ráp og ys. Áhorfendurnir leika
stundum meira, en fólkið á leiksviðinu
er.da njóta liðsmunar.
Söngur Skagfeldts s. 1. miðviku-
dagskvöld þótti mönnum góður. Þó
virtist söngvarinn vera tæplega eins
léttvfgur og seinast. Lögiu ekki eins
jafnvel sungin'og þá, né með þvf líku
valdi sum þeiira. Hann fékk troðfult
húsið og ágæta áheyrn og fóru menn
ánægðir heim.
í kvöld verður haldin samkoma
í Samkomuhúsi bæjarins. Fyrir henni
gangast þeir sem láta sér ant um
sjúkrahúsið hér f bænum. Steingrfmur
læknir flytur erindi og sömuleiðis ung-
frú Júlfana Friðriksdóttir yfirhjúkrunar-
kona og ef til vill fleiri. Söngur
verður þar einnig til skemtunar. Óhæfa
væri annað, en að húsið fyllist ger-
samlega af fólki.
Símskeyti
Reykjavík 18. febr.
Tillaga er komin fram á pingi
Bandaríkjanna um að taka ný-
Iendur Frakka og Englendingaí
Vestur-Indíum upp í greiðslu
á ríkisskuldum pessara þjóða við
Bandaríkin. Englendingar senda
fulltrúa til að semja um ríkis-
skuldirnar við Bandaríkin.
Stjórnin í Belgíu hefir felt úr
gildi lögin um 8 stunda vinnu
tíma.
Konungshjónin dönsku fara
fyrst til Grænlands og dvelja par
10 daga. Verða par 3. júlí. Þá
verða Iiðin 200 ár síðan Hans
Egede kom pangað. Síðan koma
pau til íslands og dvelja hér
vikutíma, og svo til Færeyja og
dvelja par 2 daga. Ýmsir eru
óánægðir yfir pví, að skræling-
jar á Grænlandi verði heimsótt-
ir fyr en fullvalda rikið og p)?k-
ir gert í niðrunarskyni við ís-
lendinga.
Fréttaritari Dags, Rvfk.
Úr öllum áltum.
Húsbruni varð í Rvík kl. 9 að morgni
þann 14 þ. m. Brann hús Jens B.
Waage og sonur hans Eggert Waage
brann inni. 13 manns brendust meira
og minna og liggja 6 þeirra í sárum.
Ein stúlka handleggsbrotnaði. Eldur-
inn var ákaflega fljótvirkur og er kent
um, að gasp'pa hafi sprungið. Hvað
er skaðinn og brunasárin hjá missinum
mikla ? Dagur samhryggist.
Hjúskapur. UngfrúHeiðbjörtBjörns-
dóttir frá Veðramóti og hr. Árni Daníels
fyrrum bóndi á Sjávarborg f Skaga-
firði voru gefin saman í hjónaband
í Halifax 7. des. s. 1.
Frumvarp til samþyktar fyrir fóð-
urtryggingarféiög frá Búnaðarfélagi ís-
lands, hefir blaðinu borist. Er vikið
nánar að þvf á öðrum stað hér f
blaðnu.
Skýrsla um bændaskólann á Hól-
um, hefir blaðinu verið send. Hún
nær yfir 1918—'19 og '19 — '20. Fyrra
árið útskrifuðust 11 nemendur. Síðara
árið 7, það ár var settur skólastjóri
Sig. Baldvinsson á Kornsá í stað Sig.
Sig., sem hafði veitt skólanum fór-
stöðu síðan 1902, en gerðist forseti
Búnaðarfél ísl. það ár. Nú er Páll
Zophoniasson tekin við forstöðu skól-
ans. Aftast f skýrslunni er stutt sögu-
Iegt yfiriit skólans 1602—’20 eítir
Sig. Sigurðsson.
Steinolía hefir lækkað í verði.
Menn rekur minni til þess að s. 1.
sumar fór v6rðið sfhækkandi hjá Stein-
olíufélaginu. Verðlagsnefndin setti þá
hámarksverð á olíuna, sem var að
vfsu gffurlega hátt. En félagið vildi
ekki beygja sig íyrir þeirri ráðstöfun.
Neitaði að selja olfuna og hét öðrum
afarkostum. Þá vildi okkur það happ
til, að tiiboð kom frá Englandi um
olfu við mun lægra verði. Þá sá fé-
lagið vænlegast, að láta undan sfga.
Það hafði barið þvf við, að það gæti
ekki selt olíuna við hámarksverðinu,
nema að stórskaðast, en nú fór verðið
að lækka, fyrst um fjórar krónur fatið
svo um 20 krónur frá þvf sem verðið
var, þegar það var hæst. Landsvezlun
flutti sfðan inn olfu og lækkaði þá
verðið eun stórkostlega eða úr 165
ofan í 107.50 kr. fatið. Nú sfðast hefir
Steinolíufélagið við orð að lækka verðið
ofan fyrir Landsverzlun ofan í 100 50
kr. En hvaða búsifjár ætli þessi ill-
ræmdi stéinolfuhringur hefði veitt sjá-
varútvegi og öllum almenningi þessa
lands, ef það hefði ekki haft jafn öfl-
ugan keppinaut? Búast má við frekari
lækkun þegar Landsverzlun flytur inn
næsta farm.
Gamall K1KU-R,
^ mt 7
óskast til kaups. Má ekki vera dýr.
Ritstj. vísar á.
Rúgmél
á 72 kr. tunnan fæst hjá
Finm Níelssyni.
JVMsgrip,
sem uröu á »waterproofskápumn á
Akureyri 14. febr. s. 1., óskast leiö-
rétt sem allra fyrst. Kennari Ingimar
Eydal gefur upplýsingar.
Sveinn Björnsson, sendi-
herra oj? innflutningshöftin.
Á fullveldishátíð, sem íslendingar í
Kaupmannahöfn eíndu til 30. nóv. s.
1. flutti Sveinn Björnsson ræðu, sem
birzt hefir f Morgunbl. Honum farast
svo orð um innflutningshöftin: »Á ís-
landi hefir verið tekið annað ráð. Þeg-
ar það kom á daginn, að vér þurftum
meira fé til að borga f útlöndum fyrir
aðfluítar vörur, en vér fengum þar inn
fyrir útfluttar vörur, var tekið það ráð,
að reyna að minka innflutninginn svo
að verðmæti útfluttrar framleiðslu
nægði til að borga innflutninginn.
Sumar aðrar þjóðir hafa reynt þessu
lík meðöl, en fáar eða engar gengið
svo langt í þvf sem vér, énda víða
örðugra viðfangs en hjá oss.
Þetta er róttæk lækningaaðferð og
hlýtur að geta sviðið mörgum sárt á
meðan á henni stendur. En — ef hún
tekst — án þess að veikja oss um
of, þá mun óhætt að gera ráð íyrir
að vér stöndum flestum þjóðum betur
að vígi f eínalegri framsójrnarbaráttu,
þegar lag fer aftur að komast á
heiminn.
Flestar þjóðir, hvort sem tekið hafa
þátt í ófriðnum eða ei, ganga nú svo
af hólmi, að skuldirnar við aðra eru
stórum auknar og framleiðsla Iandanna
að meiru eða minna leyti Iömuð.
Ef lækningin tekst hjá oss, verðum
vér skuldlitlir við aðra á næsta ári.
Og framleiðsla vor er ólömuð enn.c
Kaupendur
Dags á Akureyri geri afgreiðslunni
tafarlaust aðvart, ef vanskil verða á
blaðinu.
|ón S. Espólín
(Espolin Go.),
sem sjálfur hefir svo góða námsgáfu,
eins og sjá má af greinarstúf f sfðasta
íslendingi, (einokunar-samvinnu Lands-
verzlunar útflutningsvara, sagði Lfndal
f fyrirlestrinum) virðist þó vera tregur
til þess að veita H. G. fræðsluna. Þó
hann viti ekki hver H. G. er né sé
ritstj. ísl., veit hann samt að hugsun-
arvilla H. G. var prentvilla. Ritstj.
Dags þakkar fyrir tilboðið um að
þiggja að gjöf »teiknistift,c sem hann
á að geta hengt á, þó hann eigi að
kafreka hana. Tilboðinu vill hann samt
hafna. Espolfn Co. þarf á »teiknistift-
umc að halda við uppfestingu á aulýs-
ingum um landbúnaðarvélar.