Dagur - 14.04.1944, Blaðsíða 6

6
DAQUR
Föstudagur 14. apríl 1944
e/rrn
(Framhald).
Reinhardt hagræddi sér í sætinu.
„Jæja," sagði hann, „kannske maður snúi sér að efninu. A
fimmtudaginn var heimsótti Glasenapp liðsforingi yður, er það
ekki rétt?“
„Jú, það er rétt.“ Milada svaraði rólega. Orð Breda klingdu enn
fyrir eyrum hennar. — Nazistarnir kæra sig kollótta um á hvem hátt
Glasenapp týndi lífinu. Þeir vilja gera sjálfa sig.örugga í sessi með
því að hræða okkur. Það er tilgangur þeirra með þessum mála-
rekstri.
„Þér eruð fögur stúlka, ungfrú Markova. Þetta mun ekki hafa
verið fyrsta heimsókn hans?“
Reinhardt strauk vanga sinn og beið eftir svari hennar. „Svona,
svona, verið ekki með þessa hæversku. Hann hlýtur að hafa þekkt
yður talsvert lengi?"
Það var ekki til neins fyrir hana að neita þessu. Hann var þegar
búinn að yfirheyra frú Klein. Milada ákvað að fórna peði í þessu
örlagaríka tafli. „Það er rétt. Hann var mjög vingjarnlegur í minn
garð alla tíð.“
„Eg þakka honum það ekki. Eg geri varla ráð fyrir að nokkur
karlmaður mundi haga sér öðruvísi gagnvart yður. — Og var þetta
allt og sumt? Aðeins vinsamlegur kunningsskapur?"
.Já“
„Ungfrú Markova!" Hann ávarpaði hana eins og kennari, sem
er að yfirheyra fákunnandi nemanda. „Þýzkir foringjar eru ekki
venjulega svo lítilþægir. Hvernig kynntist hann yður?“
„Á götunni,“ svaraði hún eins og satt var.
„Og hvað svo?“
„Við sáumst af og til.“
„Og var hann aldrei ástleitinn við yður?“
„Aldrei.“
„Maðurinn hefir verið óbetranlegur þöngulhaus. Eg skyldi hafa
hagað mér öðruvísi. Og svo mundi allt þýzka foringjaliðið hér í
Prag einnig hafa gert. Þess vegna, kæra ungfrú, verð eg að segja
yður hreinskilnislega, að eg trúi ekki orði af þessari sögu yðar.“
„Þér um það.“
„Ungfrú Markova, — þér verðið að gera yður ljóst, að þér eigið
líf yðar undir því komið, hvort eg trúi yður eða ekki.“
Hún kingdi munnvatninu, en annars var engin brevting sjáan-
leg á svip hennar.
Það verður fróðlegt að sjá, hve lengi hún getur haft svo gott vald
á tilfinningum sínum, hugsaði Reinhardt. „Og í hverju birtist
þessi vinsemd hans helzt?“ spurði hann.
„Hann lánaði mér peninga þegar eg var veik. Eg ætlaði að end-
urgreiða honum lánið. Þér getið þess vegna ímyndað yður undrun
mína þegar ég frétti um lát hans.“
„Jú —samsinnti hann illkvittnislega, „sérstaklega þar sem það
kom rétt á eftir rifrildið við yður. Merkileg tilviljun!“
Gildran var nú tilbúin og Reinhardt beið rólegur eftir að hún
gengi í hana.
En Milada tók ekki eftir ásökuninni, sem bjó í spurningunni.
Hann vissi hvemig þau höfðu skilið síðast, Glasenapp og hún.
Ekkert annað en þetta rúmaðist í huga hennar á þessu augnabliki.
En hve mikið vissi hann? Ætti hún nú að segja frá hótun Glase-
napps um að fremja sjálfsmorð?
Reinhardt sá að hún var hikandi og gekk á það lagið. „Liðsfor-
inginn kom hingað, eins og svo oft aður, hélt hann áfram. „Þið
urðuð ósammála, lentuð í hörkurifrildi." Hann lét ágizkun fljóta
með. „Yður þótti raunverulega alls ekkert vænt um hann. Síður en
svo. Stúlka eins og þér fallið ekki fyrir mönnum eins og Glase-
napp. Síðasti fundurinn var því enginn skemmtifundur. En um
hvað var deilt?“
Hann hafði ætlað, að þessi skilgreining á tilfinningum hennar
mundi gjörsamlega rugla hana í málfærslunni, en honum skjátlað-
ist. Milödu fór að gruna, að Reinhardt væri sjálfur að fálma í
myrkrinu, vissi ekki eins mikið og hann léti,
„Jæja,“ sagði Milada og brosti lítið eitt við, „eg liélt að það væri
ekkert nýtt að vinir deildu. Enginn kunningsskapur er án smá-
misfellna----“
„Sleppum öllum almennum hugleiðingum," greip Reinhardt
fram í. „Hvað sem Glasenapp kann að hafa farið fram á, þá hlýtur
yður að hafa verið fullljóst, að liann gat, sem þýzkur liðsforingi,
gert yður lífið óþægilegt ,ef honum hefði sýnst svo. Nei. Við skul-
um aðeins leggja saman tvo og tvo, — deilu yðar við Glasenapp, —
andúð yðar á honum, — morð hans. Þér hljótið að sjá, að þetta fell-
ur allt prýðilega í sömu umgjörðina?
Hann er að reyna að koma morðinu á mig! Þessi hugsun flaug
eins og ör í gegnum huga hennar. Blóðið steig henni til höfuðs.
Hún varð heit og rjóð. Henni lá við yfirliði, fannst eins og vegg-
imir á herberginu væm á hreyfingu.
Það tilkynnist að okkar hjartkæra móðir, FRIÐRIKA
FRIÐRIKSDÓTTIR, andaðist á heimili dóttur sinnar hinn
5. apríl sl. — Jarðarförin fer fram frá Akureyrarkirkju laugar-
daginn 15. apríl næstk. og hefst með húskveðju á heimili
hennar, Bjarkarstíg 2, Akureyri, kl. 1 e. h.
Sigurlína Aðalsteinsdóttir. Snjólaug Aðalsteinsdóttir.
Margrét A. Vestmann.
GRÆDDUR ER GEYMDUR EYRIR
Tryggið framtíð yðar og þjóðfélagsins með því að spara
sem mest af tekjum yðar og ávaxta spariféð í tryggum vaxta-
bréfum.
Þeim fjölgar stöðugt, sem notfæra sér þau hlunnindi, sem
fólgin eru í því að ávaxta fé í 1. flokks vaxtabréfum.
Bankavaxtabréf Landsbankans hafa nú í meir en 40 ár ver-
ið viðurkennd ein bezta og tryggasta eign, sem völ er á.
Bankavaxtabréf Landsbankans eru tilvalin til tækifæris-
gjafa handa börnum og ungu fólki, vegna þess að þau veita
gjafarmóttakandanum aukna öryggistilfinningu og glæða
skilning hans á gildi peninga.
Bankavaxtabréf Landsbankans eru fyrirliggjandi í stærð-
um allt niður í 100 kr.
Auk bankavaxtabréfa eru oftast fáanleg önnur trygg vaxta-
bréf, útgefin af opinberum aðilum.
Kaupþing Landsbanka íslands er stofnað í þeim tilgangi
að greiða fyrir verðbréfaviðskiptum og gera þau sem örugg-'
ust, almenningi til hagsbóta. Látið einhvern hinna 14 kaup-
þingsfélaga annast viðskipti yðar á kaupþinginu, gegn til-
skilinni þóknun, Vz% upphæð viðskiptanna. Látið kaup-
þingsfélaga leiðbeina yður um val á vaxtabréfum, sem bezt:
henta yður.
Verðbréfadeild Landsbanka íslands lætur í té allar upplýs-
ingar um vaxtabréf og kaup og sölu þeirra á kaupþinginu.
r
Landsbanki Islands
Maðurinn minn og faðir okkar, STEFÁN MARZSON,
andaðist að lieimili sínu, Norðurgötu 19, Akureyri, 11. apríl.
Jarðarförin hefst með bæn frá heimilinu, þriðjudaginn 18.
apríl, kl. 1 eftir hádegi.
Jónína Jónsdóttir og böm.
ITILKYNNING
Viðskiptaráðið hefir ákveðið, að öll iðjufyrirtæki (verk-<
>smiðjur), sem háð eru verðlagseftirliti skv. 1. um verðlag nr'
>3/1943, skuli eigi síðar en 1. maí 1944, senda verðlags-*
'stjóra verðreikning (kalkulation) um sérhverja afurðateg-
,und, sem framleidd er, þar sem sýnt sé nákvæmlega hvernig<
>verð hennar er ákveðið. Aðilar utan eftirlitssvæðis Reykja-'
>víkur skulu senda verðreikninga sína til trúnaðarmanna*
‘verðlagsstjóra hvers á sínu svæði.
Ef fyrirtæki er í vafa um, hvort ákvæði tilkynningar<
>þessarar taki til þess, skal það leita um það úrskurðar verð-
> lagsstjóra.
Verði umræddir verðreikningar ekki komnir í hendur]
skrifstofunnar á tilskyldum tíma, mun dagsektum verða<
> beitt.
Reykjavík, 4. apríl 1944.
Verðlagsstjórinn.
íill
Skák nr. 8.
Frá Skákþingi íslendinga á Ak-
ureyri íl apríl 1944. 1. umferð,
meistaraflokkur.
Drottningarpeö.
Hvítt: Guöm. S. Guðmundsson,
Taflfél. Reykjavíkur.
Svart: Jóhann Snorrason,
Skákfélag Akureyrar.
1. d4, Rf6. 2. Rf3, b6. 3. Rbd2, Bb7.
4. e3, c5. 5. Bd3, e6. 6. 0—0, Rc6. 7.
c3, Be7. 8. e4, cxd4. 9. cxd4, 0—0. 10.
a3, d6. 11. De2, Hac8. 12. b4, He8.
13. Bb2, Bf8. 14. Hael, Hc7. 15. g3,
De7. 16. Rh4, g6. 17. f4, Bg7. 18. e5!
Rd5. 19. Re4, dxe5. 20. dxe5, Heb8.
21. Rf3, Bf8? 22. Hedl, Hcd7. 23.
Bc4, Dd8. 24. BxB, HxB. 25. Rf6
skák, Kh8. 26. Bg5, HxH. 27. HxH,
Dc8. 28. Rxf7 skák, Kg7. 29. Rd6,
BxR. 30. exd, Kf7. 31. Rxh7. Gefið.
Þ. í Verkamanninum
Fyrir nokkru sendi eg blað-
inu „Degi“ til birtingar 2 gaml-
ar vísur, sem þeir Sigluvíkur-
Sveinn og Jón Mýrdal tóku
báðir þátt í að yrkja. — Var
jafnframt sagt frá tildrögum
þess, að þær urðu til. — „Dag-
ur“ flutti þetta litlu seinna, og
taldi eg þá víst, að þessir smá-
munir væru úr sögunni. — En
nú sé eg, að einhver, sem merk-
ir sig með bókstafnum Þ„ tekur
vísurnar og tildrög þeirra til at-
hugunar í 12. tbl. „Verka-
mannsins“, og það ekki á veru-
lega vinsamlegan hátt. — Eg
hefði nú samt ekki skipt mér af
þessu, af því greinarkomið er
harla lélegt, og lofað Þ. í friði
að „hugsa“ og „þykja ótrúlegt“
það, sem því þóknaðist. En af
því að eg get ekki betur séð, en
hér sé um dálitla herferð að
ræða á hendur „Degi“ og að-
standenda hans, fyrir þá sök, að
hann flytji afbakaðan og rang-
færðan alþýðukveðskap o. fl„
taldi eg rétt að gefa dálitla skýr-
ingu. — Vil eg þó áður segja Þ.
það, að eg tel þetta skrif þess,
þó lélegt sé, illt verk, og ómak-
legt, því að margir munu það
mæla, að aðstandendur „Dags“
eigi þakkir skyldar fyrir að opna
dálítið rúm í blaðinu fyrir ýms
þjóðleg fræði, sem nú óðfluga
eru að gleymast og glatast.
En skýring sú, er eg vildi gefa,
er þessi:
Heimildir fyrir báðum vísun-
um og tildrögum þeirra eru ekki
lakari en það, að hvort tveggja
er frá Sigluvíkur-Sveini sjálfum.
— Vísurnar eru skrifaðar eftir
Iians eigin handriti, og engu þar
breytt eða haggað, en tildrög
þeirra færði eg sjálfur í letur
eftir frásögn hans. Get eg ekki
komið auga á neinar líkur fyrir
því, að hann hafi þar skýrt rangt
frá.
Það er ekki ætlun mín að deila
við Þ. út af þessu smáræði — en
það heilræði vil eg gefa því, og
það í fullri vinsemd, að hætta
sér ekki oftar út á þann hála ís,
að slá fram fullyrðingum um
það, sem það veit ekki, eða skil-
ur.
(Framhald).
Saurbæ, 2 .aprfl 1944.
Hannes Jónsson,