Dagur - 17.05.1944, Blaðsíða 7

Miðvikudagur 17. maí 1944
DAOUR
7
ÓDÝR EI.DIVIÐARKAUP!
ROKS
á 180 kr. smálestin
KAUPFÉLAG EYFIRÐINGA
Uppboðsanglýsing
Föstudaginn 26. maí n. k. verður opinbert upp*
boð haldið vestan við húsið Hafnarstr. 85, Ak
og þar seldur skófatnaður o. fl. tilheyrandi þrota-
búi Pálma S. ólafssonar, hér.
Pá verður og seldur, ef viðunnanlegt boð fæst,
helmingur bifreiðarinnar A-27 tilheyrandi ofan-
greindu þrotabúi.
Skrifstofa Eyjafjarðarsýslu og Akureyrar, 11. maí 1944.
G. EGGERZ
settur.

NOTIÐ SJAFNAR-VÖRUR

iÐUNNAR-SKÓFATNAÐUR
er viðurkenndur af öllum
landsmönnum fyrir gæðL
Leiksviðið er járnbrautar-
vagn. Persómirnar eru: Þýzkur
liðsforingi, rúmenskur liðsfor-
ingi, gömul kona og ung, lagleg
stúlka. Járnbrautarlestin þeysir
inn í dimm jarðgöng. Farþeg-
arnir heyra fyrst kosssmell og
síðan vel úti látinn löðrung. —
Lestin .þeysir út úr göngunum
og irtn í dagsbirtuna. Enginn
segir orð.
Gamla konan hugsar: „Vel
upp alin stúlka! Hún kann sig
}>essi; hún er svei mér enginn
ístöðuleysingi.
Unga stúlkan hugsar: „Hvers
vegna skyldi gamla konan hafa
gefið honum utan undir? Hún
er orðin gömul og maður skyldi
ekki halda, að hún tæki því illa,
þótt einhver reyndi að kyssa
hana! Og að minnsta kosti hefði
eg aldrei trúað því, að hún
hefði getað löðrungað svona
kröftuglega.“
Þjóðverjinn hugsar: „Slægir
náungar þessir Rúmenar! Ekki
nóg með það, að þeir kunni lag-
ið á því að rærta kossi, heldur
koma þeir því þannig fyrir, að
nágranrúnn fær löðrunginn
fyrir!“
Rúmenirm hugsar: „Þetta er
nú að kunna vel til vígs! Þarna
fékk helv.... Þjóðverjirm það
sem harm þuriti. Eg kyssi á
handarbakið á sjálfum mér og
rek honum síðan þennan rokna
löðrung!“
★
Bandamennirnir, Bretar og
Bandaríkjamenn, hafa gaman af
því að stríða hvor öðrum dálít-
ið stundum. Bandaríkjamenn
segja þessa sögu:
Það er í Berlín, talsvert löngu
eftir stríðslok. Stór, skrautlegur
bíll ekur að upplýsingaskrif-
stofunni þýzku. Stór, myndar-
legur maður ávarpar starfs-
mann einn, talar með sterkum,
enskum hreim:
„Afsakið,“ segir hann, „en eg
gerist nú gleyminn og hefi ekki
fylgst vel með í seinni tíð. En
hvað varð um hann hérna, æi
hvað heitir hann nú, — þennan
hérna litla, með svarta skeggið?“
„Hitler? Eigið þér við hann?“
>yAuðvitað. Auðvitað. Hvað
er orðið um hann?“
„Hann hefir það ágætt, bless-
aðir verið þér. Hann dvelur á
sveitasetri sínu og fæst við mál-
aralist.“
„Einmitt það. En hvað er orð-
ið um hinn náungann, — þér
vitið, — þennan feita, sem
skreytti sig með öllum medalí-
unum?“
„Göring?“
„Já, já, Göring auðvitað.
Hvað um hann?“
„Hann rekur hér prýðilegasta
fyrirtæki. Smíðar heiðursmerki,
verðlaunagripi o. þ. h.“.
„En þessi litli, með skrítna
fótinn? Eg man nú ekki hvað
hann heitirf'
, . „Þér eigið auðvitað við
Göbbels? Hann rekur auglýs-
ingaskrifstofu og gerir það bara
gott.“
„Einmitt það, einmitt það.“
„Þér virðist sannarlega ekki
hafa íylgst vel með því sem hef-
ir gerst síðustu árin, herra minn.
Má eg spyrja, hver eruð þir?“
„Sjálfsagt, sjálfsagt, vinur
minn. Eg er Hess lávarður.“
★
Amerískur hermaður er að
tala við þýzkan fanga á Italíu-
vígstöðvunum.
„Og hvað ætlar þú að gera
þegar striðið er búið og þú
verður sendur heim?“
„Það fyrsta sem eg ætla að
gera,“ segir Þjóðverjinn, „er að
fá mér reiðhjól og ferðast um
allt Þýzkalandf'
„Það er prýðileg fyrirætlun.
En hvað ætlarðu að gera seinni-
part dags?“
★
Ekki er langt síðan, að kerrur
komu fyrst til sögunnar á ís-
lenzkum þjóðvegum, og alltaf
hefir það þótt við brenna, að
ílutningur misfarist í þeim, sé
ekki allrar varúðar gáð við um
búnað harts.
Meðan Kaupfélag Eyfirðinga
verzlaði enn í húsinu við Hafn-
arstræti, þar sem nú er Prent-
verk Odds Björnssonar, kom
eitt sinn roskin sveitakona inn
í búðina og spyr eftir nætur-
gagni. Henni eru sýndir ýmsir
slíkir hlutir og lízt henni sérlega
vel á einn, stórann og spegil-
gljáandi.
„Ekki vilduð þið nú gjöra svo
vel og lána mér hann augna
blik. Eg ætla að skreppa og vita
hvort hann passar,“ sagði kerl-
ing.
Það var auðsótt, og snarast
konan á dyr. En þar sem búðar
mennirnir þóttust ekki almenni
lega skilja, hvað hún hefði átt
við, voru þeir á hnotskógi eftir
ferðum hennar i búðargluggun
um. Sjá þeir, að konan gengur
rakleiðis að háfermdri kerru,
sem bíður þar á götunni og fer
að bauka við að koma gripnum
fyrir innan um annan íarangur
í einu horni kerrunnar. Eftir
skamma stund kemur hún aftur
inn í búðina og er þá hin kát
asta: — „Eg ætla að taka hann,“
segir hún. „Hann passar ágæt
lega.“
Alþingi samtaka
— þjóðin samtaka
Nú á tímum heyrist oft talað
nokkuð óvirðulega um löggjaf-
arsamkomu okkar Islendinga,
Alþingi. Margir álasa þingflokk-
unum gífurlega fyrir að geta
ekki komið sér saman um
myndun ríkisstjórnar, lausn
dýrtíðarmálanna o. m. fl.
Að vísu verður því ekki neit-
að, að í þessum efnum er mik-
iil ljóður á ráði þingsins, þó að
margir áfellisdómar um það séu
að meira og minna leyti sleggju-
dómar. En eitt verður þó ekki
út skafið, sem er og verður þing-
llokkunum og Alþingi í heild
til mikils sóma, og það er sam-
comulag það, er að lokum náð-
ist um niðurfelling. dansk-ís-
enzka sambandslagasamnings-
ins frá 1918 og í sambandi þar
við stofnun lýðveldis á Islandi.
Um þetta varð þingið allt sam-
taka, þrátt fyrir allmikinn
ágreining, er uppi var fram'an
af, en úr honum tókst að slétta
eins og kunnugt er. Þetta sam-
komulag í háleitasta máli þjóð-
arinnar sýnir þroska þingsins og
hylur fjölda synda, sem það að
öðru leyti kann að hafa drýgt.
Þessi einhugur þingsins í sjálf-
stæðismálinu getur og orðið
upphaf að annarri og meiri sam-
vinnu .meðal stjórnmálaflokk-
anna í framtíðinni, sem sann-
arlega væri ekki vanþörf á.
En nú er hlutur kjósenda eft-
ir. Alþingi hefir gengið frá mál-
inu fyrir sitt leyti, og nú er það
lagt í hendur kjósenda um land
allt. Jnnan fárra daga eiga þeir
að leggja lóð sitt á metaskálarn-
ar til úrslita. Þau úrslit verður
fróðlegt að sjá. Verður kjós-
endaheildin eftirbátur Alþingis,
sem margir álasa svo mjög fyrir
samtakaleysi? Menn gæti þess,
að ef hún á ekki að verða það,
þá verða allir krossar á kjör-
seðlunum að vera fyrir framan
jáin tvö, en enginn fyrir fram-
an neiin.
Kjósendur! Verið allir sam-
taka. Verið ekki eftirbátar Al-
þingis. Komið allir á kjörstað.
Setjið krossana á réttan stað!
Kálfskinn,
Gærur,
Húðir
Móttaka í kolahúsi voru
við höfnina.
Kaupfélag Eyfirðinga.
AUGLÝSIÐ
1 DEGI