Dagur - 11.02.1948, Blaðsíða 3

Miðvikudaginn 11. febrúar 1948
DAGUR
3
ÍÞRÓTTIR OG ÚTILÍF
Það er — fyrir Akureyringa —
gleðilegt til þess að vita, að jól og
áramót síðustu komu svo og liðu
hjá að lítið bar á ólátum og ó-
knyttum í bænum. Reyndar ætt-
um við að mega telja þetta bara
eðlilegt og sjálfsagt, en bæði hin-
ar hörmulegu fréttir í útvarpi frá
Rvík á nýársdag og viss atvik í
bæjarlífi Akureyrar undanfarið,
benda til þess, að annars var hægt
að vænta. Og því segjum við:
Gleðilegt, hvernig gekk.
Á Þorláksdagskvöld var reynd-
ar margt að sjá og heyra hér á
Akureyri og er það e. t. v. eðli-
legt, þar sem þá er svona stutt til
jóla og vínverzlunin nýbúin að
taka á móti 80 þús. kr. frá íbú-
um bæjarins og nágrönnum fyrir
áfengi — á einum degi! Og þó
eiga sumir enn aura til að kaupa
fyrir — og í flestum búðum er
ös — eins og skóhlífaslagur væri!
í glugga bókabúðar gaf að líta og
lesa á bókum hlið við hlið: Fag-
ut mannlíf í sálarháska hjá vondu
fólki! Á götum og gangstéttum
ægði líka öllu saman og vissi
víst enginn hvort hann var
hjá vondu fólki eða góðu stadd-
ur. Fáir þóttust vera í sálarháska
en margir hræddir um líkamann,
því að eldfleygar klufu loftið,
sþrengingar kváðu við í sífellu og
blossar gusu upp í öllum áttum
— en mest þar sem flestir voru
saman. Undravert má heita, að
ekki skyldi „kínverji“ komast
upp í neinn hér, eins og syðra,
því að ýmsir voru nú með opinn
munninn — svona í viðlögum! En
árásir „kínverjanna' reyndust
hættuminni en kjaftshögg „land-
anna“ þegar leið á kvöldið! Kjör-
orðið er: „Allt í lagi„‘ — og hug-
arfarið og tilgangurinn er víst
alltaf góður: „Þökk sé þér, drott-
inn, fyrir dag heilags Þorláks og
blessuð jólin á morgun“--------
eða hvað?
Sumum finnst jólaundirbún-
ingurinn vera farinn að ganga í
öfgar, á ýmsum sviðum, en hve-
nær sameinumst við í einlægri
viðleitni að laga hann eitthvað til,
í einfaldara, umbrotaminna snið?
Oðru hvoru tökum við hér á
Akureyri undir bæn faríseans:
„Þakka þér, drottinn, að eg er
ekki eins og aðrir menn — Reyk-
víkingar“ o. s. frv. Æskulýðurinn
hér þykir — a. m. k. sumum
okkar — betur á vegi staddur en
unglingarnir í aðal-höfuðstaðn-
um! En aðrir segja, að þetta sé nú
bara í hlutfalli við stærð stað-
anna. Með sama fjölda Akureyr-
nga, sem þeim, er saman kemur á
götum Reykjavíkur, myndu af-
rekin geta orðið nokkuð svipuð
hér og þar. Og víst er, að við er-
um í hættu staddir ef stefnu-
breyting verður ekki í hegðun og
framferði — ja, bæði hinna yngri
og eldri.
Það voru fullorðnir menn, upp-
aldir og skólaðir í siðmenntuðu
þjóðfélagi í sjálfum Akureyrar-
bæ, sem með óhljóðum óg ólátum
fórum um götur bæjarins um há-
nótt sl. haust, skelltu skolleyrum
við leiðbeiningum lögreglunnar,
gerðu hróp að henni og aðsúg,
þegar forsprakkar ólátanna voru
teknir og „settir inn“. Þegar ekki
var orðið við kröfum hópsins, að
fá út aftur foringja sína, var far-
ið í bíla lögreglunnar, vélar rifnar
sundur og meira og minna eyði-
lagðar. — Það var hópur 15—18
ára unglinga, sem eg sá kvöld eitt
velja sér að skotmarki ljósaperu
við eina aðalgötu bæjarins. Það
var bjart yfir öllu, er þeir byrj-
uðu, en varð myrkraverk að lok-
um og mátti heyra fliss og óvand-
að orðbragð í dimmunni.
Það voru 14—16 ára piltar, sem
á helgum degi sl. vor lögðu leið
sína ofan á „Tanga“ og bi'utu þar
með steinkasti rúður í geymslu-
húsi, sem hundruð króna kostaði
að fá lagað aftur.
Það eru piltar frá 5 og upp í 20
ára, sem iðulega sjást hangandi
aftan í bílum á fjölförnustu göt-
um bæjarins. Og hverjir brjóta
svo brunaboðana, stela bílum og
hjólum, brjótast inn í skíðaskála
og skátabústaði og skilja þar við
sem mest og flest skemmt og
eyðilagt?
Hér er aðeins bent á nokkrar
alþekktar staðreyndir, — en þær
eiga að nægja til þess að sýna öll-
um, sem hugsa um þessi mál og
ekki láta sig einu gilda hvert
straumurinn ber, að nauðsynlegt
er að reyna að finna hér bætur á
— sem beztar og sem fyrst.
í Barnaskóla Akureyrar er
stundum minnst á þessi mál og í
sambandi við þær umræður
fengu börnin í „minni deild“ —
V. bekk — að skrifa stíl um efnið.
Þau skoða málið frá sinni hlið,
gera athugasemdir og benda á
leiðir til úrbóta Þótt eðlilega sé
barnalega á sumu tekið, þótti mér
margt þarna réttilega skoðað og
sumar tillögur ýmist skynsamleg-
ar eða fyndnar. Læt eg því fylgja
hér útdrátt og smákafla úr
nokkrum þessara stíla:
Allmörg benda á, að bezt muni
að foreldrar reyni að tala einslega
við drengi þá, sem með óknytti
séu á götunum, sýna þeim fram á
hve þetta sé ljótt og hverjar af-
leiðingarnar geti orðið, ef áfram
er haldið. Það á að reyna að vinna
þá með góðu. Svo á að hrósa þeim
ef þeir leitast við að bæta ráð sitt.
Ein telpan lýkur hugleiðingunum
með þessum orðum:
„Eg vildi að eg væri svo gáfuð
að geta gefið ráð við þessum
vandræðum. En það er víst ekki
svo vel, því að það er víst ekkert,
sem hindrar þessa götustráka. —
Ætli þeir myndu samt ekki
skammast sín, ef þeir væru
klæddir í svartan jakka með
hvítu striki á bakinu.
Svo þegar þeir væru úti á götu
vissi fólkið hvaða drengir þetta
væru og mundi benda á þá.“
(Framhald).
Fimleikaflokkur I. B. A.
Þáttaka í fimleikum hjá íþrótta-
félögum bæjarins hefir verið
mjög dauf í vetur. Fiml. og
glímui-áð Ak. lagði til nýlega, að
reynt yrði að sameina flokka
karla í fimleikum og starfaði
flokkur sá — og e. t. v. fleiri en
einn — á vegu mí. B. A. Banda-
lagið hefir nú ákveðið að gera til-
íaun með þetta og er ákveðin
fyrsta æfing — sem jafnframt
verður tekin til að ákveða eitt og
annað viðvíkjandi starfsemi
flokksins um æfingatíma o. xl. —
þriðjud. 17. þ. m. kl. 8 að kvöldi.
í raun og veru þurfum við fyr.st
og fremst létta, skem’ .itiloga
leikfimi, til að efla þátciöKu og
áhuga Erfið sýningaþjálfun æíii
að koma síðan, — þótt æskiiegt
væri að hafa hér góðan sýninga-
flokk. f því sambandi má geta
þess, að áætlað er Norðurlanda-
mót í fimleikum hér á landi eitir
2—3 ár. í. B. A. hefir einmg rætt
um að koma af stað fimleika-
flokki kvenna. — Þess er vænzt,
að þegar fimleikahóparnvr stæ’cka
vaxi ánægjan og áhugirm og er
þess full þörf. Hér er um undir-
stöðug'iein allra íþrótta að raeða.
Leiðréttinq
Bagalegar prentvillur urðu í
„leiðbeiningu um notkun tilbúins
áburðar" í síðasta blaði. Rétt er:
Á karltöflugarða einvörðnugu I.
450 kg. ammoníaksaltpétur (ekki
150 kg.). — Á tún með liálfri
þvagbreiðlu II. 200 lcg. kalkamm-
onsaltpétur (ekki 400 kg.).
Sá, er kynni að hafa
orðið var við nýja, svarta
kvenhanzka úr skinni, i
óskilum eftir áramót, vin-
samlegast geri aðvart í síma
403.
Lyídakippa
með á lyklum tapaðist 4.
iþ. m. — Vinsamlega skilist
á afgreiðslu blaðsins.
Til sölu
Kjólföt, ásarnt hvítu vesti,
skyrtu og lakkskóm, á frek-
ar lítinn mann.
Saumastofan Hrönn.
Karlm.-armbandsúr
tapaðist á skautasvellinu á
Leirunum s. 1. sunnudags-
kvöld. Finnandi góðfúslega
beðinn að skila því á
B.S. A. verkstœði.
Sendisvein
vantar á LandsímastöS-
ina nú þegar.
Minningarorð
Nýlega var til moldar borinn í
Húsavík Jón Ágúst Árnason,
fyrrum bóndi í Skörðum í
Reykjahverfi, fæddur 22. ágúst
1857, dáinn 24. des. sl. — Jón
Ágúst — svo var hann jafnan
nefndur — var sonur Árna bónda
í Skörðum Jónssonar á Geira-
stöðum við Mývatn Jónssonar
Brandssonar hins sterka. Var
Árni bróðir jóns Jónssonar
blinda á Mýlaugsstöðum, alkunna
manns í Þingeyjarssýlu o. v. En
móðir Jóns Ágústs var Sigríður
Sigurðardóttir Flóventssonar
Péturssonar, er um sinn bjó í
Holtakoti, en síðar í Skörðum. —
Var hann þannig kominn af
hraustum, þingeyskum stofnum í
báðar ættir.
Hinn 28. des. 1893 kvæntist Jón
Ágúst eftirlifandi konu sinni,
Ragnheiði Þuríði, dóttur Sigurðar
Guðmundssonar, er lengi bjó í
Hvömmunum — Presthvammi og
Miðhvammi, — og konu hans,
Solveigar Grímsdóttur Jóakims-
sonar, föðurömmu minnar. Þó að
mér sé málið skylt, mun sá dóm-
ur ekki orka tvímælis, að Þuríð-
ur sé merk kona og myndarleg,
svo að af beri. Nú gerist hún elli-
móð og þreytt, enda alblind, og
hefir nú fyrir all-löngu skilað
húsmóðurstörfum í Skörðum í
hendur dóttur sinnar, Solveigar
Unnar. í skjóli hennar og manns
hennar,.. Jóns Þórarinssonar,
prests Þórarinssonar á Valþjófs-
stað eystra, dvöldu þau, gömlu
hjónin, og þar er Þuríður enn og
verður sjálfsagt, unz yfir lýkur.
Þau Jón Ágúst og Þuríður
bjuggu farsælu búi í Skörðum.
Eg hygg, að jörðina hafi þau setið
vel. En búskaparsögu þeirra er
eg ekki fær um að segja, enda
ætla eg mér ekki þá dul. Hins vil
eg mgð gleði minnast, því að það
þekkti eg vel, hve frábær dýra-
vinur Jón Ágúst var. Eg hygg, að
nærgætni hans og umhyggja fyrir
vellíðan allra þeirra skepna, sem
hann hafði undir höndum, hafi
verið sjaldgæf. Hann átti líka gott
og arðmikið fé og oft góða hesta,
enda var hann hestamaður ágæt-
ur, eins og þeir margir, frændur
hans, og hafði hann vel vit á hest-
um. Hann þótti laginn tamninga-
maður og tók marga ótemjuna
„til kennslu". Var hann þó fatl-
aður maður, mikið haltur, en ekki
virtist það koma að sök í viður-
eigninni við „fjörgarpana". En
kærleikur Jóns Ágústs og alúð
náði til fleiri aðila en dýranna.
Engan mann hefi eg t. d. þekkt
öllu barnbetri en hann. Þeirra
þjáning var hans þjáning. Þeirra
málstaður hans málstaður. En
þeirra gleði var líka hans. í upp-
eldismálunum trúði hann tállaust
á kraft kærleikans — hann og
ekkert annað. Mörg fátæk og um-
komulítil börn nutu líka ýmislegs
góðs á og frá Skarðaheimilinu.
Nokkur voru þar langdvölum, en
önnur tíma og tíma, ekki sízt,
þegar hart var í búi heima hjá
þeim. Eg held í raun og veruy að
'ljúfast hafi Jóni Ágúst verið að
mega kalla þau öll fósturbörn sín,
en í venjulegum skilningi þess
orðs voru fósturdæturnar líklega
aðeins tvær: Aðalheiður Jóns-
dóttir Sigurgeirssonar, hjúkrun-
arkona, og Kristín Helgadóttir
Flóventssonar, kona Sigurðar
Hinrikssonar útgerðarm. á Norð-
firði Þorsteinssonar Hinrikssonar
prests á Skorrastað. En vel má
vera, að fleiri vilji mega kalla
gömlu Skarðahjónin fósturfor-
eldra.
Jón Ágúst var maður bók-
hneigður og langaði til að eiga
bækur. Skaparinn var honum svo
náðugur, að hann fékk að halda
sjóninni fram í andlátið og gat
hann því lesið „fram að hinztu
stund“. Hann var líka greindur
maður og athugull og ræðinn.
Naut hann þess vel, er góða gesti
bar að garði. Var oft gestkvæmt í
Skörðum í vetrarferðum Mý-
vetninga og oftar, og kunnu þau
hjón bæði vel gestum að fagna.
Þessi fátæklegu orð læt eg
ekki verða fleiri. Þau eru aðeins
þakkarvottur frá mér fyrir liðna,
ljúfa daga.
Vald. V. Snævarr.
Stúlka
óskast til hreingerninga í
Barnaskólanum. Gott kaup.
Upplýsingar lijá umsjónar-
manni skólans.
Atvinna.
Aðstoðarstúlku vantar í
eldhús. Gott kaup. — Her-
bergi fylgir. . .
■ • ■ • A-. v. á.
íbúð fil leigu
2 herbergi, eldhús og að-
gangur að þvottahúsi er til
leigu 14. maí n. k. eða fyrr
í Byrgi, Glerárþorpi
Egg h-í-
NYJA BIO................|
| Næsta mynd:
| Villihesturinn }
Reykur
(,,Smoky“)
í Amerísk lit-kvikmynd frá {
20th Century Fox.
I Aðalhlutverkin leika: \
| Fred Mac Murray |
Anne Baxter
.......................
Skjaldborgar-Bíó......“"}
Mynd vikunnar:
STORKURINN j
(Tlie Slork Club)
Fjörug, amerísk músík- |
og gamanmynd.
Aðalhlutvérkin leika: \
BETTY HUTTON
\ BARRY FITZGERAID \
DON DE FORE.
riiiiniiiiii tiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiit ii iii mivi ii ii •11111111111?
TIL SÖLU
Tvær íbúðir og útihús í Norður-
götu 12. — Semja ber við
Leonard Albertsson, Eyrarlandsvegi 3.