Dagur - 18.08.1948, Qupperneq 7

llltÍfÍÍIf.thyiÍlMlÍÍlÍllíiÍÍllliíÍlllílÍlllljÍIIIIIIIIIIIIÍIIIIIIIIIIIIÍIIIIIIlílllll1
Miðvikudaginn 18. ágúst 1948
DAGUR
7
Frá Barnaskólðnym |
Skólinn tekur aftur til starfa föstudaginn 3. septem- \
ber n. k., kl. 10 árdegis. Mæti þá 511 börn fædd 1939, i
1940 og 1941. }
Þá mæti einnig 5. og 6. bekkur frá síðastliðnum vetri \
til sundnáms. i
Kennarafundur miðvikudaginn 1. september, kl. 1 l
síðdegis. \
Hannes T. Magnússon.
I Nokkrar æfðar búðarsfúlkur
vantar til að annast afgreiðslu í mjólkurbúðum j
á sunnudögum. i
Þær, sem vilja sinna þessu. gefi sig fram á skrif- j
stofu vorri sem allra fyrst. i
Skjaldborgar-Bíó.........
| Allt er fertugum fært
| Amerísk gamanmynd.
í Aðalhlutverk:
i Alexander Knox
| Irene Dnnne
Charles Cobur?i.
Mjólkursainlagið.
Saumanámskeið hefjast aft-
ur 26. ágúst.
Væntanlegir þátttakendur
tali við mig sem fyrst.
Júrunn Guðmundsdóttir,
saumastofan,
Hafnarstræti 85.
Seinheppiíeg vörn
Fyrir nokkru skrapp eg til Ak-
ureyrar og rakst þar af hendingu
á blaðið Dag frá 28 .apríl sl. Var
þar á annarri síðu grein eftir
Austfirðing nokkurn, Einar Sig-
fússon að nafni (sem nú mun vera
bóndi í Staðai'tungu í Hörgárdal),
með fyrirsögninni: „Þegar safna
skal íslenzkum lausavísum11.-
Þá hvað?
Eg bjóst satt að segja við eftir
þessum titli, að greinarhöfundur
vildi eitthvað til mála leggja um
söfnun lausavísna. En svo var
ekki.
Greinin var hnútukast til út-
gefanda vísnakversins: Eg skal
kveða við þig vel, og vangaveltur
yfir kverinu. Reyndar hefði Einar
þessi getað sparað sér vangavelt-
urnar með því einu að lesa for-
mála kversins. Annars ætla eg
ekki að ræða það mál, með því
líka að eg býst við, að útgefand-
inn sé fær um að bera hönd fyrir
höfuð sér, ef honum finnst eitt-
hvað svaravert í umræddri grein.
En þar sem Einari þessum verða
tvær vísur eftir föður minn að
ásteytingarsteinum, þykir mér
við eiga að gera örfáar athuga-
semdir.
Fyrri vísan, sem 'Einar steytir
fót sinn við, er á þessa leið:
Ágirnd luður, líður þraut
lasta júði grófur.
Ganar snúðugt glæpabraut
gamall búðar þjófur.
Greinarhöfundur fuUyrðir, að í
fjórðu braglínu hafi verið nafn-
irð í stað lýsingarorðsins gamall.
Eg heyrði föður minn á síðustu
árum hans hafa yfir vísur eftir
sig, nýjar og gamlar, bar á meðal
þessa fyrrgreindu vísu, og hafði
hann hana þá yfir á öldungis
sama veg og hún er nú prentuð í
bókinni. Hitt læt eg svo liggja á
milli hluta, hvort hann hefir haft
hana svo að öndverðu eða hvort
hann hefir breytt henni síðar. En
hafi svo verið, hefir honum verið
það heimilt, því að vitanlega
hafa höfundar fullan rétt á því að
breyta vísum sínum, og er það
nokkuð algengt, að kvæði komi í
breyttu formi í síðari útgáfum
höfunda af bókum þeirra.
2 stúlkur
óska eftir lierbergi fyrir 20.
þ. m., helzt sem næst mið-
bænum. — Tilboð óskast
lögð inn á afgreiðslu blaðs-
ins fyrir þann tíma.
ti 1 sölu. Þar á meðal tré,
4X4.
Þórhallur Guðm uudsson,
Eyrarvegi 35.
Tvenii herraföt
til sölu, án skömmtunar-
miða. Onnur ljós sumárföt,
tvílineppt, stærð nr. 54, ca.;
lún dökk, stærð nr. 50, ca.
Til sýnis í Ránargötu 7, frá
kl. 6—7 í kvöld og annað
kvöld.
HATTAR
Kaupfélag Eyfirðinga
Vefnaðarvörudeild

Eg tel því ekki, að faðir minn
hafi þurft að biðja neinn Einar
Sigfússon um leyfi til breytingar
á vísum sínum, ef um nokkrar
breytingar hefir annars verið að
ræða, enda hefir Einar þessi víst
verið þá helzt til langt undan
landi og ekki verið þá hár í lofti
og sennilega heldur ekki orðinn
mikill á lofti.
Þá kem eg að hinni vísunni:
Ropar þú með rembið skap,
rápar meira en leyfir táp.
Opið stendur gómagap;
glápa menn á kvæðasnáp.
Ut af vísu þessari hefir grein-
arhöfundur margt á hornum sér,
enda er ritsmíð hans öll auðsjá-
anlega barin saman vegna þessar-
ar einu vísu, eða réttara sagt
vegna tengdaföður hans, Frið-
bjarnar í Staðartungu, sem vísan
er kveðin um, því að hitt eru að-
eins umbúðir utan um þennan
kjarna. í vísnakverinu er sagt, að
vísan hafi verið kveðin á upp-
boði. Þessu neitar greinarhöfund-
ui'. Raunar skiptir það harla litlu
máli, hvar vísan er kveðin, og
sýnir það einungis, að Einar þessi
stendur á fremur lágri þúfu bók-
menntalega séð, er hann telur
þetta svo miklu skipta, en eigi að
síður er vísan ort á uppboði. Það
var á uppboði á Þúfnavöllum, er
Loftur Guðmundsson í Saui'bæj-
argerði brá búi. Þá neitar grein-
arhöfundur því, að sá, sem um-
rædd vísa var kveðin um (þ. e.
Friðbjörn), hafi nokkuð kveðið
um uppboðsgesti (fundarmenn
kallar hann þá), en heyrt hefi eg
talið, að við þetta tækifæri hafi
Friðbjörn kveðið um .bónda þar í
Hörgárdal, valinkunnan sæmd-
armann, vísu þessa:
Hans er frammi háleitur,
hrings óblamminn Njerður (svo!),
sífellt giammar svipljótur,
sér til skammar verður.
Því mun ekki logið, þótt þetta sé
kallað níð og kerskni, og skáld-
skapurinn er heldui' ekki á marga
fiska, t. d. er í annarri braglínu:
hrings óblamminn Njerður, bæði
beygingarvilla og málvilla, en
sleppum því. Vísan: Ropar þú
með rembið skap, er líka prentuð
í Dagblaðinu, sem Sigurður Ein-
arsson (nú Hlíðar) gaf út á Ak-
ureyri 1014—1915 (117. tbl., II.
árg.) og hefir fyrirsögnina Bull-
arinn. Hefir þeim, sem að blað-
inu stóðu, að líkindum verið
kunnugt, um hvern vísan var
kveðin, og sýnir þáð gerla, hvaða
álit þeir hafa haft á skáldskapar-
gáfu hans þá. Eg ætla ekki að
dæma um skáldskap Friðbjarnar
í Staðartungu, en eftirlæt Einari
tengdasyni hans að dæma um
skáldskapargildi þessa sýnishorns
af skáldskap Friðbjarnar, sem eg
birti hér að framan.
Annars er það einkennilegt, að
Einar forðast eins og heitan eld-
inn að nefna nafn tegndaföður
síns, en heimtar hins vegar, að
eitthvert nafnorð, sem trúlega á
að vera sérnafn, standi í vísu föð-
ur míns í staðinn fyrir orðið
gamall.
Eg skal játa það ,að eg persónu-
lega hefði óskað eftir öðrum vís-
um eftir föður minrí en þeim, sem
birtar voru í vísnakverinu, enda
þótt báðar séu vel kveðnar, eink-
Úr bæ og byggð
Kirkjan. Messað verður í Ak-
ureyrarkirkju næstk. sunnudag
kl. 2 e. h.
Messur í Möðruvallakl.presta-
kalli: Glæsibæ sunnud. 22. ágúst.
Möðruvöllum sunnud. 29. ágúst
(safnaðarfundur), Myrká sunnud.
5. sept. kl. 1 e. h.
Hjálpræðisherinn. Sunnud. 22.
ágúst kl. 11: Helgunarsamkoma,
kl. 4: Útisamkoma. Kl. 8.30 e. h.:
Kaptein og frú Eskil Roose
stjórna. Allir velkomnir!
í sl. viku var framkvæmd eins
konar viðgerðámalbikaðakafl-
anum í Hafnarstrætí, frá gömlu
símastöðinni út af jieirri nýju,
með þeirn afleiðingum, að síðan
er gangandi fólki vart fært þar
um vegna þess ryks, sem þyrl-
ast upp sem skýjabólstrar í
hvert sinn, er bílar aka um. Og
þar sem umferð cr þarna ein-
mitt jiær óslitin allan daginn,
má segja, að Hafnarstræti sé
eitt rykhaf um þessar mundir.
Oneitanlega mjög svo aðlaðandi
fyrir ferðafólk það, sem hér er
nú og á eftir að koma. Annars
er von til, að þetta kunni eitt-
hvað að lagast, þvi að nú er
farið að lireinsa burt grófsand
þann, sem þarna var borinn á
og átti víst að hylja verstu hol-
urnar. En þær eru nú sem óðast
að koma í ljós aftur, og er vafa-
mál hvort er betra, þær eða
bannsett rykið. Væntanlega
tekst þó í næsta skipti að losa
vegfarendur við hvort tveggja.
Við sjáum hvað setur.
Hjónaefni. Nýlega hafa opin-
berað trúlofun sína ungfrú Elsa
Jónsdóttir, verzlunarmær, Akur-
eyri, og Hreiðar Valtýsson (Þor-
steinssonar, útgerðarmanns frá
Rauðuvík).
„Skammtur 6“ fellur úr gildi
10. sept. — Athygli almennings
skal vakin á því, að samkvæmt
auglýsingu skömmtunarstjóra
í blaðinu í dag, er „skammtur
6“ í skömmtunarbók nr. 1,
ógildur frá 10. sept. næstk. að
telja, sem innkaupaheimild
fyrir skömmtuðu smjöri.
Hjónaefni. Sl. laugardag opin-
beruðu trúlofun sína ungfrú Þor-
gerður S. Árnadóttir, Akureyri,
og Þórhallur Jónsson, Hafnar-
firði.
Áuglýsið í Degi
^KBKBKBKBKBKBKBKBKBKKBKH
um sú síðarnefnda. En Einari
þessum Sigfússyni hefir tekizt
mlður heppilega. Sumir menn eru
með þeim ósköpum fæddir að
spilla ávalltmálstað skjólstæðinga
sinna. Ræktarsemi út af fyrir sig
er virðingarverð, og sa hvöt hefir
rekið mann þennan til þess að
skrifa fyrrnefnda grein, en eg vil
ráðleggja Einari þessum að rifja
ekki meira upp af kveðskap
tengdaföður síns af þessarri teg-
und. En því miður hefir honum
orðið það á að gera þetta að um-
talsefni, og þannig rif jað upp, sem
Friðbjarnar vegna, væri bezt fall-
ið til að liggja í þagnargildi, og
má maðurinn þar sjálfum sér um
kenna.
Bragi Sveinsson.