Dagur - 09.06.1949, Side 8

8
Bagur
Fimnitudaginn 9 júní 1949
Áframhaldandi harðindi hér
norðanlands
Alvarlegar horfur fyrir landbíinaðinn
Enn cr ekkert lát á harðindun-
Mm hér norðanlands, sífelld norð-
an- og norðaustanátt með súldar-
veður og jafnvel snjókomu. Sl.
þriðjudag var t. d. snjókoraa hér
á Akureyri, þótt snjó festi ekki
hér á láglendinu.
Skýrslur veðurstofunnar sýna,
að fram til þessa er þetta kaldasta
sumar sem gengið hefir yfir þetta
hérað á þessari öld. Kuldi er um
allt land, en þó er mun hlýlegra
sunnanlands og gróður þar er
lengra kominn. Sólskin er þar
annað slagið, en hér sést ekki til
sólar dögum saman. Lítill snjór
er í lágsveitum sunnanlands og
jörð talsvert tekin að grænka þar,
en naumast getur heitið að grænt
strá sjáist hér nema á vel rækt-
uðum túnum.
Erfiðleikar bænda.
Þessi óvenjulegu harðindi hafa
í för með sér gífurlega erfiðleika
fyrir bændur. Enn verður að gefa
fé inni mjög víða og segir sig
sjálft að hey- og fóðui-vörubirgð-
ir eru á þrotum, enda eru sam-
gönguleiðir víða tepptar vegna
snjóa og aurbleytu. Matvæli
munu einnig tekin að ganga til
þurrðar á afskekktum bæjum
vegna þess hve samgöngur eru
erfiðar. Þessa síðustu daga hafa
jarðýtur víða verið að verki í
Þingeyjarsýslu til þess að ryðja
vegi, t. d. í Fnjóskadal framan-
verðum og í Aðaldal og Köldu-
kinn. Mjólkurflutningar og að-
drættir í Þingeyjarsýslu munu
vera sérstaklega erfiðir.
Þáttur Ríkisútvarpsins.
Það vekur athygli Norðlend-
inga að Ríkisútvarpið flytur litlar
sem engar fréttir af þessum miklu
erfiðleikum fjölmargra byggða og
virðist ekki gera sér far um að
flytja þjóðinni yfirlit um ástand-
ið í hinum ýmsum héruðum. En
þegar snjóaði sunnanlands í vetur
og erfiðleikar voru á mjólkur-
flutningum til Reykjavíkur, var
það aðalfrétt útvarpsins dag eftir
dag.
Berklaskoðimin
hófst á þriðju-
daginn
Fólk mætir vel, segja
læknarnir
Allsherjarberklaskoðun hér
hófst sl. þriðjudag í Gagnfræða-
skólahúsinu. Sigurður Sigurðs-
son berklayfirlæknir stjórnar
skoðyninni, en honum til aðstoð-
ar er héraðslæknirinn hér og
hjúkrunarfólk. Á þriðjudaginn
mættu nær 600 menn í skoðun og
segja læknarnir að fólk mæti vel
og stundvíslega, svo sem vera
þarf, og sömu sögu var að segja í
gær. Vonandi verður áframhald á
því. Hjúkrunarkonur ganga um
bæinn og boða menn til skoðun-
arinnar. Eru menn boðaðir eftir
götum í bænum. Greinargerð frá
berklayfirlækninum um þessa
skoðun og tilgang hennar er birt
á 5. bls.
I Útgerðarfélag Akureyringa h.f. f
| AÐALFUNDUR |
l Utgerðarfélags Akureyringa h.f. verður haldinn í i
\ Samkomuhúsi bæjarins þriðjudaginn 21. júní n. k. §
i kl. 81/2 síðdegis. i
[ DAGSKRÁ: [
1. Lagðir fram reikningar félagsins árið 1948. \
i 2. Lagabreytingar. i
i 3. Onnur mál. i
Akureyri, 21. maí 1949.
j Stjómin. |
| Frá Húsmæðraskólanum
Handavinnusýning skólans verður laugardag- \
inn 11. júní n. k. Opin kl. 11—22.
Skólanum verður slitið þriðjudaginn 14. i
i júní, kl. 14.
| Skólastjóri.
Gagnfræðaskóla Akureyrar slitið
s. I. fimmtudag
71 gagnfræðingur brottskráður
Plöntuafgreiðsla
S kógr æktar f élags-
ins byrjuð
Skógræktarfclag Eyfirðinga
byrjar plöntuafgreiðslu á föstu-
dag eftir kl. 4 síðdegis. Samanber
auglýsingu á öðrum stað í blað-
inu. Þó verður ekki hægt að af-
greiða annað en gulvíði og eitt-
hvað af birki fyrstu dagana. —
Plöntur frá Skógrækt ríkisins
mUnu ekki koma fyrr en í næstu
viku. Afgreiðslan fer fram við
Aðalsti'æti 62. í næsta blaði mun
verða getið um skipulag á sjálf-
boðavinnu við gróðursetningu á
vegum félagsins.
Að tilhlutun félagsins fóru
tveir þátttakendur í Noregsför
Skógræktarfélags íslands, þau
Stefanía Ármannsdóttir og
Brynjar Skarphéðinsson. Höfðu
margar umsóknir borizt um
þátttöku. Skógræktarstjóri mun
koma til Akureyrar með Norð-
mennina 18. þ. m. og fara héðan
að Vöglum í Fnjóskadal. Þar
munu þeir vinna að gróðursetn-
ingu nokkra daga. E. t. v. vinna
þeir einnig að gróðursetningu í
Vaðlaheiðarreitnum á vegum
Skógræktarfél. Eyf. seinni hluta
fimmtud. 23. þ. m. Munu þeir
gista á Akureyri næstu nótt og
halda suður aftur föstudaginn 24.
þ. m.
Nýtt hefti
„8amvinramnar“
Apríl-maí hefti Samvinnunnar
er nýkomið út, 56 bls. ásamt
fylgiriti. Heftið er helgað 30 ára
starfi Samvinnuskólans. Jónas
Jónsson ritar ýtarlega grein um
skólann, sagt er frá hátíðahöldum
í tilefni 30 ára afmælisins og frá
skólaslitum síðustu. Þá rita 24
nemendur úr jafnmörgum ár-
göngum skólans greinar um
margvísleg efni. Eru þar frásagn-
ir, sögukaflar, kvæði o. m. fl. —
Margar myndir prýða heftið. —
Fylgirit þessa heftis Samvinn-
unnar er Hátíðaljóð Samvinnu-
manna eftir Sigurð Jónsson á
Arnarvatni og lög Áskels Snorra-
sonar tónskálds við ljóðin.
20 ára Ákureyrar-
stúdentar færa M. A.
gjöf
Hinn 31. f. m. voru 20 ár liðin
síðan M. A. brautskráði II. árg.
stúdenta frá skólanum. Voru þeir
sjö að tölu: Gestur Olafsson,
kennari, Gunnar Björnsson,
framkv.stj., Guðríður Aðalsteins-
dóttir, frú, Gústaf A. Ágústsson,
endurskoðandi, Ingólfur Davíðs-
son, gi-asafræðingur, Jón Sigur-
geirsson, kennari, og Pálmi Pét-
ursson, skrifstofustj. Komu 6
þessara 20 ára stúdenta saman
hér og minntust skólans og af-
mælisins. Færðu þeir skólanum
fagran fána á stöng að gjöf.
Gagnfræðaskóla Akureyrar var
slitið .slf firrrmtudág að viðstöddu
fjölmenni. Að þessu sinni út-
skrifar skólinn 71 nemanda.
Við þetta tækifæri flutti skóla-
stjórinn, Þorsteinn M. Jónsson,
athyglisverða og snjalla ræðu, og
lagði hann út af þessum orðskvið:
„Elskaðu ekki svefninn, svo að
þú verðir ekki fátækur."
í vetur stunduðu 263 nemend-
ur. nám í Gagnfræðaskólanum.
af þeim luku 254 prófi, þar af 8
utan skóla. Miðskólaprófi luku 30
nemendur og munu þeir lang-
flestir setjast í 4. bekk skólans
næsta vetur.
Óvenjulega mikil veikindi voru
í skólanum í vetur, bæði mænu-
sótt og inflúenza. Varð af þeim
sökum að fella niður kennslu í
skólanum um alllangt skeið.
Hæstu einkunnir skólans hlutu
þau Jóhann Bjarni Símonarson,
Akureyri, 8,89, og Helga Jóns-
dóttir frá Kambi, 8,79, bæði úr 2.
bekk. Hæstu einkunn við gagn-
fræðapróf hlutu Áslaug Bryn-
jólfsdóttir, Krossanesi, 8,56, og
Jónína Helgadóttir frá Vopna-
firði, 8,55.
Gagnfræðaskólanum bárust
góðar gjafir á síðasta starfsári.
Elinór Þorleifsson gaf skólanum
jurtasafn og Jakob Frímannsson
gaf uppsettan hreindýrshaus. —
Þakkaði skólastjórinn gefendun-
um þessar veglegu gjafir og vin-
arhug þann í garð skólans, er þær
bæru vott um. Hann gat þess og
sérstaklega í skólaslitaræðusinni,
að oft hefðu nemendur G. A.
(Framhald af 1. síðu).
þetta var eg fluttur í fangaklefa.
Þar voru fimm Pólverjar fyrir.
Þeir tóku mér vel, en eg þorði
ekki að tala við þá, óttaðist að
þeir væru sporhundar lögregl-
unnar. Við fengum rúgbrauðs-
sneið að borða um hádegið og
þunna, ógeðslega súpu á kvöldin.
Það var allt og sumt. Fyrstu tvo
dagana gat eg ekki komið þessum
óþverra niður, en meðfangar
mínir réðust á krásirnar eins og
gráðugir úlfar. En sulturinn yfir-
vann ógeðið og eftir þetta borð-
aði eg minn skammt.
„Eigum við að fleygja honum
út um gluggann?“
Fimm sinnum var eg tekinn til
yfirheyrzlu og pyntaður í hvert
sinn. Dag einn, þegar verið var að
fylgja mér í yfirheyrzluna, sögðu
fangaverðirnir hvor við annan, en
við gengum fram hjá opnum
glugga á 5. hæð: „Eigum við að
fleygja honum út hér? Við getum
sagt að. hann hafi stokkið út og
við ekkknáð til hans áður.“
Þeir létu það þó vera, en í yf-
irheyrzlunni þennan dag brenndu
þeir mig með sígarettum á alla
fingurgómana. Einn daginn risp-
reynzt góðir skólaþegnar, en
sjaldan þó prúðari og auðveldari
í sambúð en í þetta- sinn, enda
hefði hann það eftir góðum heim-
ildum, að gagnfræðingahópurinn
nýi hefði í nýafstaðinni kynnisför
sinni til Suðurlands vakið á sér
sérstaka athygli fyrir prúð-
mennsku og góða hegðun í hví-
vetna og hlotið einróma viður-
kenningu ýmissa gestgjafa sinna
og annarra, er fylgdust að ein-
hverju leyti með ferðum hans.
F ramkvæmdastjóri
Alþ j óðasamban ds
samvinnumanna
Myndin er af Thorsten Odhe,
framkvæmdastjóra Alþjóðasam-
bands samvinnumanna. Hann er
kunnur rithöfundur, hefir m. a.
skrifað ágæta bók um íslenzku
samvinnuhreyfinguna, sem mörg-
um er hér að góðu kunn.
uðu þeir kviðinn á mér með hníf
og spurðu hvort eg vildi heldur
láta rista mig alveg á kviðinn eða
játa sekt mína. Eg hélt áfram að
segja, að eg hefði ekkert að játa.
Svona gekk þetta dag eftir dag.
Eitt sinn kom maður til mín og
hvíslaði að mér, að eg gæti fengið
góðan skilding ef eg vildi aðstoða
sig við að komast til Svíþjóðar
eftir að eg væri laus úr haldi.
Mig grunaði að þetta væri
gildra og sagði nei. Kannske var
það þetta sem bjargaði mér. Áður
en þeir slepptu mér, hótuðu þeir
mér öllu illu, ef eg segði frá því,
sem á daga mína hefði drifið. Þeir
mundu sjá til þess að ná til mín í
Svíþjóð ef eg héldi mér ekki sam-
an. Áðui' höfðu þeir boðið mér fé
ef eg vildi njósna fyrir þá í Sví-
þjóð um dvalarstað pólskra
flóttamanna. Allt, sem eg átti,
meira að segja fötin sem eg stóð
í, var tekið af mer, og mér fengn-
ir ræflar í staðinn. Eftir það fékk
eg að fara um borð danskt skip í
höfninni.. ..“
Þannig er frásögn hins danska
sjómanns. Þannig voru líka frá-
sagnir þeirra, sem á sinni tíð
lentu í höndum þýzku Gestapo-
lögreglunnar.
- Réttarfarið austan járntjaldsins