Dagur - 22.02.1950, Blaðsíða 8

Bagur
Miðvikudaginn 22. febrúar 1950
Sigurðúr á Fosshóli saknaði víð-
áttunnar í Þingeyjarsýslu
Undi sér vel við gleðskap í Kaupmannahöfn,
og þótti gaman að sjá London íir lofti
Góðkunningi alb-a Akureyr-
inga, Eyfirðinga og Þingeyinga og
miklu fleiri Iandsmanna, Sigurð-
ur L. Vigfússon, bóndi og gest-
gjafi á Fosshóli, kom hingað til
bæjai-ins flugleiðis sl. föstudag,
eftir að hafa skroppið til þriggja
landa með Gullfaxa í boði Flug-
félags íslands í sl. viku.
Var Sigurður glaður og reifur
að vanda, er Dagur náði tali af
honum á föstudaginn, og kvað
ferðina liafa orðið sér til mikllar
ánægju og mundi hann lengi
muna þessa daga.
Upphaflega var ætlunin að Sig-
urður fa:ri með Gullfaxa til Hol-
lands, og fór hann til Reykjavíkur
með það fyrir augum, og var ætl-
unin að dvelja í Hollandi meðan
skoðun Gullfaxa færi fram, eða í
2—3 daga. En vegna þess að milli-
landaflugvélin Geysir tepptist í
Kaupmannahöfn, varð Gullfaxi
að taka farþega úr honum, og var
þá yfirfullt og ekki pláss fyrir
boðsgesti, og í þess stað réðist að
Sigurður færi með Gullfaxa fyrra
mánudag til Prestwick, Kaup-
mannahafnar, London og þaðan
heim til Reykjavíkur.
Og hvemig fannst þér svo
ferðalagið?
— Ljómandi skemmtilegt, seg-
ir Sigurður. Þetta er ágætur far-
kostur, hvers konar þægindi um
borð, og svo flugþernurnar eins
elskulegar og bezt varð á kosið.
Mér líkaði alveg sérstaklega vel
við þær. Flugmenn voru þeir
Þorsteinn Jónsson og Sigurður
Ólafsson og gerði allt, sem í
þeirra valdi stóð til þess að ferðin
gæti orðið mér ánægjuleg.
Lofaðu okkur nú að heyra
ferðasöguna.
— Þetta er náttúrlega ekki
löng ferðasaga, við fórum frá
Reykjavík á mánudagskvöld og
komum til Prestwick um nóttina.
Var þar stutt viðdvöl, en síðan
haldið áfram og.komið til Kaup-
mannahafnar á þriðjudagsmorg-
uninn. Við fengum inni á Hótel
Cosmopolite á Kóngsins Nýja-
torgi. Auðvitað datt mér ekki í
hug að fara að sofa, heldur hélt
rakleitt að skoða borgina. Vildi
mér það til happs, að sveitungi
minn, Sigurður Benediktsson
blaðamaður frá Barnafelli, var í
Kaupmannahöfn, og fylgdi hann
mér nokkurn hluta dagsins um
borgina. Nú, maður skoðaði það
helzta í miðbænum og var það
vitaskuld skemmtilegt. Mest
fannst mér til um Ijósadýrðina í
borginni eftir að skyggja tók. Og
öll sú ljósadýrð er frá einni raf-
magnsstöð, sem drifin er með
kolum! Mér kom í hug að lítill
vandi mundi að lýsa bæi íslands
betur en nú er gert, og jafnvel
heilar sýslur, fyrst hægt er að:
gera þetta með einni kolastöð.
Og ekki hefurðu nú Iátið þér
nægja að sjá ljósadýrðina í Höfn
þetta ltvöld?
— Ónei. Við heimsóttum ýmsa
staði, Atlantic Palace, Valencia
og hváð þeir nú allir heita og undi
eg mér vel við gleðskap og í góð-
um félagsskap fram á nótt. Mað-
ur fékk sér snúning á Valencia,
og þær dönsuðu ágætlega, en
heldur vil eg samt dansa við þær,
blessaðar, hérna heima.
Hvernig Ieizt þér svo á fólkið
og landið?
— Mér leizt vel á fólkið, og
raunar vel á landið líka, en ósköp
fannst mér þröngt um að litast
og lítið svigrúm fyrir einstakling-
inn, að sjá úr lofti yfir Sjálandi og
Jótlandi. Landið er eins og tafl-
borð, allt skákað niður í reiti,
maður' saknaði víðáttunnar úr
Þingeyjarsýslu.
Þú hefur auðvitað verið eftir
þig á miðvikudagsmorguninn, er
heim skyldi halda?
— Ekki aldeihs, eg var fyrstur á
fætur og vakti félaga mína og var
ágætlega hress. Frá Kastrup var
farið til London, en þar var ekki
nema klukkutíma töf, og sá eg
ekki borgina nema úr lofti .Var
það vitaskuld gaman, þótt
skemmtilegra hefði verið að geta
séð hana nær sér. Frá London lá
leiðin til Prestwik og þaðan heim.
Þótti þér víðáttan meiri í Bret-
landi en í Danmörk?
— Heldur meiri, en ekki nógu
mikil. í Suður-Englandi var al-
autt, tún græn og kýr á beit, en
norðar var snjór, talsverður
snjór í fjöllum í Skotlandi, en
grátt á láglendi. Fagurt virðist
þar víða og meira landrými ^n í
Danmörk, þótt ekki jafnist það á
við Þingeyjarsýslu. —
Sigurður má ekki vera að því
að tefja lengur hjá okkur að
sinni. Hann þarf að komast heim
sem fyrst. Hann var þegar búinn
að frétta að Vaðlaheiði mundi al-
veg ófær, jafnvel fyrir hann, og
fP
„Al|)ýðumaðurimi“
vill ekki kaunast við
stóra fyrirsögu
í Alþýðublaðinu
í Alþýðumanninum í gær er
fyrirspurn til Dags, frá sjó-
manni, sem ekki lætur nafns
síns getið. (Bragi Sigurjóns-
son? Ingjaldur í skinnfeldi?)
Er raunar svo fávíslega spurt
, og það í herbúðum Alþýðu-
flokksins, að naumast tekur að
svara. Dagur vili hins vegar
gera fyrirspyrjanda það tíl
þægðar, að benda honum á
Alþýðublaðið frá sl. vori, er
það birti fregnina um sigcr
sósíalísku flokkanna í bæjar-
stjórn Akureyrar í baráttu
þeirra til þess að fá hlutafé til
togaranna tekið af bæjar-
mönnum með útsvörum í stað
þess að leyfa einstaklingum og
félögum, sem áhuga höfðu á
málinu, að kaupa hlutabréf i
eins ríkum mæli og var er Út-
gerðarfélagið var stofnað, þar
var og svo frá skýrt, með
feitletruðum fyrirsögnum, og
eftir heimilduin aðstandenda
Alþýðumannsins, að Akureyri
væri nú komin í hóp þeirra
hæjarfélaga, sem tekið liefðu
upp bæjarútgerð. Þóítu þetta \
góð tíðindi súður þar. Mimiist
Dagur þess ekki að sjósóknari j
þessi hafi hrokkið upp við
þessi tíðindi í Alþýðubl., enda'
mun honum ekki eins ieitt og
hann lætur.
endor sýoa þýzkan
í næstu
viku
Um næstu helgi hefjast sýning-
ar á Menntaskólaleiknum 1950, að
öllu forfallalausu. Að þessu sinni
hafa nemendur tekið til sýningar
þýzkan gamanleik, „Geðveikra-
hælið“ eftir Carl Laufs. Leikrit
þetta var leikið í Reykjavík fyrir
all-löngu síðan, og bar það þá
nafnið „Dvölin hjá Schöller“. —
Leikstjóri er Jón Norðfjörð.
Að þessu sinni verður sú ný-
breytni tekin upp í sambandi við
sýningarnar, að hljómsveit skól-
ans leikur með. — Leikendur í
leikritinu eru upp undir tuttugu
talsins, þar af eru all-mörg smá-
hlutverk.
KvenfélagiS Framfíðsn hefur
fnað 400 bú:
í
Á nú 170 þúsimd krónur í ellilieimilissjóði, og
Hyggst nú einbeita kröftum sínum að því
að koma upp elliheimili
Stjórn Kvenfélagsins Fraintíðin
hefur sent blaðinu eftirfarandi
orðsendingu til Akureyrarbúa:
„Á aðalfundi Kvenfél. „Fram-
tíðin“, þ. 25. jan. sl., var samþykkt
að félagið hætti allra fjáröflun til
fjórðungssjúkrahússins, frá 1. jan.
þ. á. að telja.
Álítur félagið að mál sjúkra-
hússins séu nú svo vel á veg
komin, að stuðnings þess þurfi ei
lengur með, því að ríki og bæri
muni hér eftir sjá því borgið.
Upphæð sú, sem safnast hefur á
vegum félagsins til fjórðungs-
sjúkrahússins nemur kr. 399,663,-
89, en þar að auki hefur félagið
lagt fram kr. 5,594,15 til viðgerðar
á gamla sjúkrahúsinu og til hús-
gagnakaupa.
Um leið ogð félagið nú hættir
þessari fjáröflun, þakkar það öll-
um bæjarbúum fyrir þeirra mikla
stuðning og skilning, sem þeir
ávallt hafa sýnt félaginu í störf-
um þess, og þar sem nú hefur
verið ákveðið að félagið einbeiti
kröftum sínum að því, að koma
hér upp elliheimili, vonar það að
bæjarbúar enn sem fyrr, sýni fé-
laginu sömu velvild.
Málum elliheimilisins er nú það
á veg komið, að bæjarstjórn hefur
samþykkt að láta félaginu í té
stóra og skemmtilega lóð austan
Þórunnarstrætis, skammt sunnan
við nýjar sjúkrahúsið.
Er á næstunni væntanlegur
uppdráttur af byggingunni, gerð-
ur af Bárði ísleifssyni húsagerð-
armeistara, sem er Akureyring-
um vel kunnur.
Frumdráttur þessi er gerður í
samráði við Gísla Sigurbjörnsson,
forstjóra elliheimilisins Grund í
Reykjavík, og Odd Ólafsson, yfir-
læknir á Reykjalundi, sem báðir
*
hafa mikla þekkingu og reynslu í
þessum málum.
Elliheimilissjóður er nú kr.
170,000,00, auk eins þriðja parts í
húseigninni Aðalstræti 12, sem
Friðjón Jensson læknir á sínum
tíma gaf elliheimilissjóðnum.
Munum vér ávallt gefa bæjar-
búum kost á að fylgjast með
gangi þessa máls.“
er að snúast í því að koma jepp-
anum sínum í skip til Húsavíkur,
en þaðan kvaðst hann geta ekið
heim. Og jeppann vill hann helzt
ekki skilja eftir hér í bænum.
Það var vel til fundið hjá Flug-
félagi íslands að bjóða Sigurði
Lúter í þessa skemmtiför. Sig-
urður hefur um dagana greitt
götu fleiri ferðamanna en flestir
aðrir hér nærlendis, og hann átti
það vissulega skilið, að einhver
gerði honum greiða. Nágrannar
hans allir, báðum megin heiða,
unntu honum vel þessa skemmti-
lega ævintýris í skammdeginu.
g Hlíf í Hafnarfirði hafa sagf upp
kaupsðmningum sínum
UppsögnÍR hér gildir írá 15. marz n.k.
Á fundi í Verkamannafélagi Ak-
ureyrarkaupstaðar, sem haldinn
var hinn 15. þ. m., var samþykkt
að segja upp verkkaupssamningi
félagsins við Vinnuveitendafélag
Akureyrar, Kaupfélag Eyfirðinga,
Byggingameistarafélag Akureyr-
ar og Akureyrarbæ.
Uppsögnin gildir frá 15. marz
næstk. Þar með hafa þrjú stærstu
verklýðsfélög landsins sagt upp
kaup- og kjarasamningum sínum,
þ. e. auk félagsins hér, Dagsbrún
í Reykjavík og Hlíf í Hafnarfirði.
Ennfremur verklýðsfélagið á
Akranesi.
í rökstuðningi þeim, sem
Verkamannafélagsstjórnin hér
flutti fyrir tillögu sinni um að
segja upp samningum, segir, sam-
kvæmt frásögn Verkamannsins,
að almennt sé litið svo á, að þær
ráðstafanir, sem ríkisstjórnin hef-
ur í hyggju að gera, muni hafa í
för með sér „verulega kjara-
skerðingu“ fyrir almenning í
lancíinu. Hefði Alþýðusamband
íslands því lagt til að samningar
væru hafðir lausir og yrði þeim
sagt upp nú þegar.
Stofiifimdur
barnavernduuar-
félagsius arniað
Eins og greint var frá í síðasta
blaði, var fyrir nokkru hafinn
undirbúningur að stofnun barna-
verndarfélags hér í bænum og
var fimm manna nefnd falið að
annast framkvæmdir. Nú hefur
nefndin auglýst stofnfund félags-
ins að Hótel Norðurlandi, annað
kvöld kl. 8.30 e. h. Á fundinum
mætir dr. Matthías Jónasson,
uppeldisfræðingur, og flytur
hann erindi. Þá verður lagt frum-
varp að lögum fyrir félagið og
stjórn kosin. Undirbúningsnefnd-
in væntir þess að bæjarmenn
sýni áhuga fyrii' málinu og fjöl-
menni á fundinn.