Dagur - 16.08.1950, Blaðsíða 6

6
i) AGUB
Miðvikudaginn 16. ágúst 1950
Viðburðarríkur dagur
Saga eftir Helen Howe.
5. DAGUR.
(Framhald).
Varirnar á Faith voru svo
skrælþurrar ,að hún var hrædd
um, að hún kæmi ekki upp neinu
orði, en henni tókst þó að segja
með rólegri röddu:
„Þakka þér kærlega fyrir,
Dusty. Já, bara að það væri hægt,
en því miður er það ekki; það
verða gestir hjá okkur.“
„Nei, er það?“ Það var auð-
heyrt, að hún ti*úði ekki. „Það
var hörmulegt. Segðu Eric, að
mér þykir þetta mjög leiðinlegt."
„Já, það skal eg gera.“
„Og við þurfum endilega að
hittast fljótlega.11
„Já, Dusty, endilega."
„Vertu sæl."1
Faith hengdi upp símatólið og
tók eftir því, að hönd hennar
skalf og nötraði. Hún heyrði, að
Eric var í næsta herbergi, og var
að hugsa um, hvort hann myndi
hafa heyrt, en sá strax, að það
skipti engu, því að sjálf hafði
hún að mestu sagt já og nei. Brátt
tók hún öll að skjálfa, og svo fór
hrollur um hana; hún hélt að hún
væri að verða veik. Brot úr sam-
ræðum, sem hún hafði heyrt síð-
asta mánuð — en ekki veitt at-
hygli — þröngvuðu sér fram í
vitundina. Hópur kvenna hafði
verið að snyrta sig og púðra eitt
kvöldið eftir kvöldverð þjá Monu
Stevens. Þær höfðu þagnað
skyndilega, þegar Faith kom inn,
Hún hafði aðeins heyrt orðin:
„Jæja, ég veit bara það, að -ég léti
aldrei fara svona með mig.“
Nú bergmáluðu þessi orð í eyr-
um hennar. Höfðu ekki konurn-
ar, sem hún þekkti, verið óvenju-
góðar við hana upp á síðkastið?
Og þegar betur var að gáð, hafði
ekki umhyggjusemin í Eric verið
óeðlilega mikil stundum?
Hún opnaði augun, og Eric
stóð í dyrunum. Hann gekk inn
og kastaði Tribuneblaði í kjöltu
hennar.
Faith sagði strax: „Þetta var
Dusty de Chambord, sem ég var
að tala við í símanum. Hún var að
bjóða okkur að borða hjá sér í
næstu- viku. Eg sagði, að við
gætum þáð ekki.“
„Ágætt.“
Faith hélt áfram í flýti, því að
hún vissi, að hún yrði að skeika
að sköpuðu. Ef eg hætti og fer að
brjóta heilann, þá er eg glötuð,
sagði hún við sjálfa sig .Eg verð.
að detnba öllu á hann núna strax,,
annars verður hvert augnablik af
lífi mínu fullt af grunsemdum.
Henni heyrðist röddin koma
úr fjarlægð, þegar hún sagði:
„Dusty sagðist hafa verið í
námunda við Gramercy-garð á
föstudaginn og séð mann, sem
var alveg eins og þú.
„Já, eins og eg sagði þér, þá fór
eg niður á Nítjándu-götu til þess
að heilsa upp á Cherry og An-
tón.“
„Hún sagði, að þú hefðir verið
inni í garðinum — með lítinn
dreng.“
Hún leit ekki af honum. Hon-
um virtist bregða — hann var
augsýnilega í erfiðri varnarstöðu.
„Já, það er rétt. Það var dreng-
urinn hennar Cherry, sem hún
tók í fóstur í Englandi. í hvert
sinn og eg heimsæki hana, þá
stanza eg til að leika við hann.“
Faith horfði á hann stórum,
áköfum spurnaraugum — það var
eins og aldrei fyrr hefði örlaga-
stund runnið upp, aldrei verið til
í lífinu annað augnablik. Hún
vissi ,að nú dugði ekki að nota
takt og tillitssemi. Hún gat ekki
ymprað á eða komið með getsakir.
Hjónabandsárin tíu runnu saman
í þetta eina augnablik. Nú gat
hún ekki verið kærulaus né farið
í kringurri aðalatriðið, hún varð
að standa augliti-tihauglitis við
hið óumflýjanlega. „Eric, segðu
mér sannleikann. Er þessi lítli
drengur sonur þinn?“
Eric leit ekki undan. Bláu aug-
un hans glóðu af hreinskilni —
alveg eins og hennar, en hann
'varð náfölur. Um stund varð
dauðaþögn.
„Hvers vegna þurfti hún nú
endilega að segja þér þetta á
þennan hátt?“ sagði Eric. „Hvers
vegna þurfti það endilega að vera
í dag?“ Hann gekk til hennar og
staðnæmdist við rúmið. „Eg hef
verið alveg dæmalaus raggeit. Á
hverjum degi — mánuðum saman
1— hef eg ætlað að segja þér allt,
en eg hef alltaf frestað því.“ Eins
og blindni greip hann í hönd
hennar. „Allt það, sem Dusty
hefur verið að dylgja um, er satt.“
„Hver var — hver er móðir
hans?” spurði Faith, lágum
rómi.
„Cherry Slate.“
„Hve gamall er hann?“
„Sex ára.“ Eric liorfði á þján-
ingarsvipinn á andliti hennar, en
gat ekki að gert. „Faith, eg vil fá
að segja þér alla söguna, ef þú
vilt hlusta.“
„Talaðu, það er eins gott, að eg
fái að vita allt.“
„Eg hefði átt að leysa frá skjóð-
unni fyrr, mér er það vel ljóst,
vertu viss um það, en eg bara gat
ekki fengið mig til þess. Eg veit
eiginlega ekki, hvernig eg á að
byrja.“ Hann leit á hana — hálf-,
auðmjúkur á svipinn — greip
andann snöggt — _ og svo hélt
hann áfram: „Þú heyrir þetta allt
í einu af vörum kvenmanns, sem
er eins og Dusty — og þá verður
þetta svo stórkostlegt og eitthvað
harmleiksbragð að því, en reyndu
nú að hugsa ekki um það sem
slíkt — reyndu að skilja.“
„Eg get ekki skilið neitt, fyrr
en þú ert búinn að segja mér
eitthvað," sagði hún stuttlega.
„Það var í Englandi á stríðsár-
unum. Þú manst, að eg skrifaði
þér, að eg hefði rekizt á Cherry
einu sinni, alveg óvænt.“
„Já, eg man það.“
„Þá voru ægilegar loftárásir á
hverri nóttu, og enginn, sem þá‘
var í London, vissi hvenær röðin
kæmi að honum. Þetta kvöld var
stórkostleg loftárás, ein sú versta
í stríðinu. Eftir að mesti gaura-
gangurinn var liðinn hjá, labbaði
eg heim með Cherry. Eg býst við,
að okkur hafi verið eitthvað svip-
að innanbrjósts. Við — okkur
þótti gaman að hafa hitzt svona
óvænt —og eg býst við — að ef
við hefðum hugsað eitthvað, —
sem við ekki gerðum, þá hefði
okkur fundizt, að bezt væri að
njóta einhvers meðan tími væri
til, því að brátt væri allt á enda
runnið.“
„Og svo?“
„Ekkert meira. Næsta dag fór
eg til herbúðanna. Við vissum
bæði, að það sem skeð hafði, var
aðeins skyndiferð til baka, til
þess tíma, sem löngu var liðinn
fyrir okkur bæði.“
„En drengurinn? Hvenær viss-
irðu um drenginn?“
„Eg vissi ekkert, ekki nokkurn
skapaðan hlut, ekki fyrr en í vet-
ur, að hún kom hingað til lands-
ins. Þegar hún vissi, að hún var
barnshafandi, fannst henni lífið
vera að kalla til sín, gegnum all-
an dauðann og eyðilegginguna.
Hún eignaðist barnið í Wales.
Þegar hún kom aftur til London,
var ósköp auðvelt fyrir hana að
segja, að hún hefði tekið mun-
aðarleysingja í fóstur, barn, sem
misst hefði foreldra sína í loft-
árás.“
„Og svo?“
„Þá hitti hún Anton Schober.
!Hann hafði misst konu og barn í
Austurríki — og hann var því
mjög óhamingjusamur. Hann tók
við drengnum fegins hendi, þegar
hann giftiSt Cherry. Hún Sagði
honum það sama og öðrum, að
drengurinn væri fósturbarn henn:.
ar.“
(Framhald).
Bifreiðaeigendur!
Notið eingöngu Esso Extra
smurningsolíu á bilreið yð-
ar. Það tryggir yður minna
slit, meiri endingu, nrinni
viðgerðarkostnað.
Fæst í öllurn Esso-benzín-
útsölustöðunr.
Munið að það bezta er al-
drei of gott.
Oliusöludeild
K E A
B A N N!
berjatínsla er algerlega
bönnuð í iandi Djúpár-
bakka.
Sigurvin Jónsson
ÍÞRÓTTIR
Knattspyrnukeppni U. M. S. E.
Nú stendur yfir knattspyrnu-
keppni innan U. M. S. E. Fimm
félög taka þátt i keppninni:
Ungmennafél. Ársól og Ároði í
Öngulsstaðahreppi keppa sam-
eiginlega, Bindindisfél. Dalbúinn
og Ungmennafél. Saurbæjarhr.
eru einnig sameinuð, Ungmenna-
fél. Æskan, Svalbarðsströnd,
Ungmennafél. Reynir, Árskógs-
strönd og Ungmennafél. Framtíð-
in, Hrafnagilshr.
Keppnin fer alltaf fram að
Hrafnagili. Þrír leikir eru búnir:
Ársól og Árroðinn — Fram-
tíðin, 2 :1.
Æskan — Dalbúinn og U. M.
F. S., 4 : 0.
Æskan — Reynir, 0 :1.
í gærkvöldi kepptu Ársól og
Árroðinn gegn Dalbúanurti og
U. M. F. S. Úrslit voru ekki
kunn, þegar blaðið fór í prentun.
Næstk. föstudag, kl. 8.30, fara
fram tveir leikir: Æskan gegn
Framtíðinni og U. M. F. S. og
Dalbúinn gegn Reyni.
Keppninni lýkur á sunnudag,
20. ágúst næstk. * Fara þá fram
fjórir leikir og hefjast kl. 2 e. h.
Fer þá fram skrúðganga knatt-
spyrnumanna til íþróttavallar. —
Hjalti Haraldsson, héraðsstjóri,
talar nókkur orð.
Síðan hefst keppnin. Sérstök
merki verða seld. Um kvöldið kl.
9 hefst dansleikur í húsakynnum
Framsóknarfélaganna á Hrafna-
gili. Hljómsveit frá Akureyri
leikur fyrir dansinum. Á dans-
leiknum verða afhent verðlaun
fyrir íþróttakeppnina.
Ferðir frá Ferðaskrifstofunni.
Knattspyrnukeppni þessi er
mjög athyglisverð, þar sem svo
mörg félög taka þátt. Ber hún,
ásamt íþróttamóti U.M.S.E., og að
ógleymdri frábærri frammistöðu
þátttakenda sambandsins á
Drengjameistaramótinu, vott um
árvekni og dugnað í starfinu.
Haraldur Sigurðsson, íþrótta-
kennari, hefur verið ráðinn
kennari U. M. S. E. í sumar. Hef-
ur hann ferðast milli félaganna og
kennt. Árangurinn er mjög góður
og bæði sambandinu og kennar-
anum til sóma.
Á MEISTARAMÓTIÐ.
íþrótlafélagið Þór sendi þrjá
þátttakendur til að taka þátt í
Meistaramóti íslands í frjálsum
íþróttum: Baldur Jónsson í 100
m. hlaupi, langstökki, Einar
Gunnlaugsson í 800 og 1500 m.
halupi og Kristján Kristjánsson í
spjótkasti.
U. M. S. E. sendi einnig tvo
þátttakendur til keppninnar:
Kristján Jónsson í 1500, 3000 og
5000 m. hlaupi, Halldór Pálsson í
3000 og 5000 m. hlaupi.
Auglýsing
Þeir, sem eiga báta á lóð,
vorri á Ocldeyrartanga
eru vinsamlega beðnir
að táka'þá fyrir 20. þ. m.,
annars neyðumst vér til
að ráðstafa þeim á ann-
an hátt.
Olmfélagið h. f.
Olíugeymar
til luisakyndinga jáfnan fyr-
irliggjandi, talið við okkur
áður en þér gerið kaup
anlrars staðar.
Oliusöludeild
K EA
KAUFUI
rabarbara næstu daga.
Öl og gosdrykkir.
Nýjar kartöflur
(Gullauga)
Seldar álla daga í Lauga-
brekku.
Hreiðar Eiriksson.
Stofuskápar
Klæðaskápar
Rúmfataskápar
Skrifborð
Stofuborð,
margar tegundir.
Útvarpsborð
Kommóður
Bókáhillur
Skatthol
Blómasúlur
o. m. fl.
Bólstruð Húsgögn h. f.
Hafnarstrœti SS
Simi 1491.
Armstólar
Dívanar
Bólstruð liúsgögii h.f.
Hafnarstrœti 88
Simi 1491.
‘Svefnherbergissétt
fyrirliggjandi.
Bólstruð Húsgögn h. f.
Hafnarstrceti 88
Simi 1491,
AUGLYSIÐ
f DEGI