Dagur - 11.07.1951, Blaðsíða 6

6
D AGUR
Miðvikudaginn 11. júlí 1951

Ungur eg var
Saga eftir Ralph Moody

21. DAGUR.
í<*^i <s*s<**sf‘«*3
(Framhald).
geyma kalkúnhana og við áttum
allt til þess að matbúa hann. —
Jólagjafir bárust frá frændfólk-
inu á Nýja Englandi og pabbi
hlýtur að hafa tekið jólatré með
sér þegar hann kom heim á að-
fangadagskvöld .Mamma skreytti
það með rauðberjum og runna-
gróðri og svo voru nokkrar app-
elsínur hengdar á greinarnar
eins og þær væru falleg ljósker.
Gjafirnar voru vafðar innan í
hvítan umbúðapappír og látnar
við fót trésins eins og ævinlega
fyrrum. Allir fengu nýja skó og
nýja sokka.
Það snjóaði allan jóladaginn
og enginn kom að heimsækja okk
ur. Mamma hafði búið til fulla
skál af góðum graut, og við
skiptum sælgætinu á trénu og
appelsínunum í milli okkar. Við
urðum að skipta þeim, því að
þær voru aðeins sex, en við vor-
um sjö í fjölskyldunni. í fyrstu
sagðist pabbi ekkert kæra
sig um skammt, því að appelsín-
ur færu alltaf í tennurnar á sér,
en mamma hló bara að honum
og við skiptum þeim jafnt, hvað
sem hann sagði. Eg sá ekki, að
þær færu neitt óþægilega í
tennurnar á honum, er hann át
sinn skammt.
Við fluttum til Littleton
skömmu eftir nýjár. Pabbi hafði
fundið sjö herbergja hús í út-
jaðri bæjarins og þar bjuggum
við um hríð. Pabbi var gerður að
Perkstjóra hjá húsabygginga-
fyrirtæki og eg held eg hafi ekki
í annan tíma séð hann ánægðari
en þegar hann kom heim með
útnefninguna. Hann sagði okkur
frá því öllu, er við sátum til
kvöldverðar. Framkvæmdastjór-
inn hafði komið á vettvang og
séð hina smiðina vera að skeyta
saman bita, sem höfðu verið
gerðir of stuttir í upphafi. —
Mamma tók andann á lofti.
„En Charlie," sagði hún, „þýð-
ir þetta... .“
„Já, það þýðir það, að eg var
settur yfir smiðina og fæ nú
fjóra dali á dag, og eg finn að eg
er maður til þess að standa í
stöðu minni.“ Hann hélt áfram
að borða um stund, en svo leit
hann upp og hélt áfram. „Hvem-
ig er nú tilvitnunin í Hamlet? Sú
um að alltaf sé til dásamleg for-
sjón?“
Mamma kunni allar þessar til
vitnanir og það komu tár fram í
augu hennar er hún hafði þær
yfir. Þar var sagt, að dásamleg
forsjón leiddi okkur við hönd
• sér ,en hönd hennar væri hrjúf á
stundum.
„Já, það er einmitt þessi,“ sagði
pabbi. „Ekki veit eg hvernig þú
ferð að því að muna þetta orð-
rétt allt saman.“ Og eg held að
mamma hafi glaðst eins mikið af
þessum orðum og af launahækk-
uninni.
Eg hafði gengið í skóla í
Littleton í fjórar vikur áður en
eg lenti í nokkrum verulegum
vandræðum. Það var eldri ekkja,
sem kenndi okkur, og hún hafði
þann hátt. á, að segja aldrei neitt
gott eða vinsamlegt við mann, ef
hægt var að segja það skætingi
og leiðindum. í einu skiptin, sem
brá af henni að þessu leyti, var
þegar Mr. Purdy — en hann var
ekkjumaður — kom og færði
henni egg og smjör. Stundum
stóðu þau hálftíma á einu í skóla-
dynmum og flissuðu og hlógu.
Dag nokkurn þegar herra
Purdy hafði staðið á tali við
kennslukonuna í heilt kortér,
byrjaði einn drengjanna í bekkn-
um að draga fæturna eftir gólf-
inu. Innan mínútu var öll bekk-
sögnin byrjuð á þessu og það var
á að hlýða eins og 40"eirtilestir
geystust fram hjá með hvæsi og
hávaða. Herra Purdy greip
flóttann, en kennslukonan hvarf
stundarkorn, en innan tveggja
mínútna var hún komin aftur
með skólastjórann í eftirdragi.
En þá var allt kyrrt og hljótt í
skólastofunni, svo að heyra mátti
flugu anda. Skólastjórinh var
stór, feitur og sællegur maður,
en hann var unglegur í andliti
og eg hugsaði, að hann paundi
vera yngri en pabbi. Hann sneri
sér að bekknum og ,pagði;,.ÆEg
bið þau börn, sem léku sér að
því að draga fæturna eftir gólf-
inu áðan, að gjöra svo vel að
standa á fætur.“
Dutch Gunther var fyrstur á
fætur, og svo Bill bróðir hans.
Þegar eg leit í kringum mig sá
eg, að við vorum sjö drengir, sem
höfðum orðið við áskorun skóla-
stjórans, en engin stelpa. Við
vorum víst 30 í bekknum, og ef
skólastjórinn hefði kært sig um
að athuga það, hefði hann getað
séð traðkið undir hverju púlti.
En hann gerði það ekki, heldur
krosslagði handleggina og hvessti
á okkur augun. Svo sagði hann:
„Þetta hefði maður svo sem mátt
vita. Mestu prakkararnir í öllum
skólanum. Komið þið með mér
drengir!“
Hann snaraðist út úr kennslu-
stofunni og við lötruðum á eftir.
Á leiðinni hvíslaði Dutch í eyra
mér: „Láttu harin ekki heyra þig
hrína, Litli knapi.“
Hann fór með okkur inn í her-
bergi í kjallaranum og þar greip
hann Ijóta svipu af snaga. Hún
líktist mest svipum, sem kúrek-
arnir höfðu til þess að berja á
nautunum með, nema hvað hún
var styttri þessi, og hún hafði
þrjár rófur á endanum. Bill fékk
14 högg áður en stuna heyrðist
frá honum, og þrjú fékk hann
þar á eftir. Eg stóð mig ekki ná-
lægt því eins vel. Eg hafði brák-
að nokkur rif á einni æfingunni
með Hi og nokkrar þústur var að
finna á þessum gömlu samskeyt-
um. Hann hitti þessar þústur í
fyrsta högginu og það var líkast
því sem verið væri að reka mann
í gegn með glerbrotum.
Eg hélt að mamma mundi al-
veg sleppa sér, þegar eg kom
heim. Hún mundi vissulega hafa
farið rakleitt í skólann ef eg hefði
ekki sarinfært hana um, að það
mundi aðeins auka á vandræðin.
Hún þvoði vandlega meiðslin eft-
ir svipuhöggin og bar smyrsl á
þau og háttaði mig síðan ofan í
rúm. Eg varð að liggja á magan-
um.
Hún hlýtur að hafa sagt pabba
frá þessu jafnskjótt og hann kom
heim úr vinnunni. Hann kom og
leit á bakið á mér. Eg hefði ekki
getað ráðið neitt af orðum hans
eða af hljómnum í röddinni, en
samt vissi eg að hann var ofsa-
reiður, því að eg sá hvemig
kippir fóru um kinnvöðvana. —
Eftir að hann var búinn að
grandskoða meiðslin, sagði hann:
„Hann hefur ekki legið á liði
sínu, karlinn. En hvað um það,
þú hefur fengið önnur eins
meiðsli áður, og eg held, að þú
lifir það af.“
Hann sat á rúmstokknum hjá
mér á meðan eg var að klæða mig
og rabbaði við mig.
„Þú getur lært af þessu, son-
ur,“ sagði hann, „að stundum
verður maður að þola sárindi
fyrir það, sem rétt er. En tilfinn-
ingin eftir meiðslin endist ekki
nema skamma stund, jafnvel þótt
hún sé logsár, en ef maður bregzt
þeirri skyldu, að gera það, sem
rétt er, þá geta merki þess sést á
manninum meðan hann lifir. Við
skulum fara niður og fá okkur að
borða.“
Eg gat ekki sofið þessa nótt, og
seint um kvöldið heyrði eg að
pabbi fór út. Meira en klukku-
stund leið áður en hann kom aft-
r.
Við morgunverðinn daginn eft-
ir sá eg að hendur hans voru
bólgnar og marblettir á handar-
bökunum. Eg var forvitinn að
vita, hvað hann hefði verið að
gera kvöldið áður, svo að eg
spurði hann að því. Það var við
matborðið. Hann þurrkaði sýróp
upp af disknum sínum með kex-
kökunni og sagði: „í gærkveldi?
Eg þurfti að hitta mann í sam-
bandi við huncL“
Mamma leit upp, og sagði:
„Vár það svoleiðis?“
En pabbi sagði ekki meira, en
hélt áfram að hreinsa sýrópið af
diskinum sínum með molum.
Mamma nefndi ekkert að eg
skyldi ekki fara í skólann og eg
fór því eins og venjulega. Eg
hugsa að eg hafi gengið fram hjá
skrifstofu skólastjórans sjö eða
átta sinnum þennan dag og dyrn-
ar voru opnar, en aldrei sá eg
hann. Margir dagar liðu, og ekki
sást neitt til hans. Krakkarnir
sögðu að einhver hefði barið
hann til óbóta og hann lægi í
rúminu, en líklega hef eg verið
sá eini, sem hafði daufa hugmynd
um, hver þessi „einhver“ hafði
verið. (Framhald).
ÍÞRÓTTIR
Drengjamót Akureyrar 1951.
Um fyrri helgi fór fram
Drengjamót Akureyrar í frjáls-
íþróttum. Þátttaka var óvenju
mikil að þessu sinni og frjáls-
íþróttirnar virðast eiga vaxandi
fylgi að fagna í bænum. Keppni
var alltvísýn og spennandi í
ýmsum greinum og höfðu félögin
jafnmörg meistarastig e‘r síðasta
keppnisgrein hófst, 4x100 m. boð-
hlaup, sem lyktaði með sigri Þórs
og hlaut Þór því alls 7 drengja-
meistara en KA 6.
Langbeztu árangrar mótsins
voru 400 og 1500 m. hlaup Hreið-
ars, sem hvort tveggja eru beztu
árangrar sem drengur hefur náð
í ár hérlendis. Sérstaklega var
1500 m. hlaup hans tilþrifamikið
og tíminn 4.19.2 mín., er aðeins
2/10 frá Akureyrarmeti Óðins,
og gefur 716 stig.
Tvö met voru sett á mótinu,
400 m. Hreiðars, 53.7, og sleggju-
kast Halldórs, 32.77 m. Fjölhæf-
asti keppandi mótsins var Einar
Gunnlaugsson, bezti kastari Ósk-
ar og bezti stökkvari Páll Stef-
ánsson, sem er efnilegur og
skemmtilegur keppnismaður. —
Mesti sigur var fjórfaldur sigur
KA í spjótkasti, en mest kom á
óvart þrístökk Páls og sigur
Höskuldar yfir Einari í 100 m.
Tveir nýliðar komu fram í köst-
unum, þeir Stefán og Arnar, og
eru þeir sterklegir unglingar sem
mikils má vænta af, ef þeir æfa.
Mótstjóri og þulur var Tryggvi
Þorsteinsson og mátti hann,
áhorfendum að skaðlausu, til-
kynna drengjamet Ak. í hverri
grein. Ennfremur var leiðinlegt
að heyra hann lýsa eftir fjar-
stöddum keppendum eins og ein-
hverju óskilafé, í stað þess að
hafa nafnakall fyrir hverja
keppni. — Þór sá um undirbún
ing mótsins og hvíldi hann að
miklu leyti á herðum Baldurs
Jónssonar og Kristj. Kristjáns-
sonar og fórst þeim vel í mörgu.
Úrslit urðu þessi:
100 m. hlaup.
1. Höskuldur Karlss. KA 12.0 sek.
2. Ein. Gunnlaugss. Þór 12.1 sek.
3. Tryggvi Georgss. Þór 12.5 sek.
1500 m. hlaup.
1. Hreiðar Jónsson KÁ 4.19.2 mín.
2. Krist. Bergss. Þór 4.27.5 mín.
3. Gunn. Jakobss. KA; 4.28.1 mín.
Langstökk.
1. Hreiðar Jónsson KA 5.61 m.
2. Páll Stefánsson Þór 5.49 m.
3. Valg. Sigurðss. Þór 5.35 m.
Spjótkast.
1. Haukur Jakobss. KA 47.17 m.
2. Magn. Guðms.s. KA 47.11 m,
3. Óskar Eiríksson KA 46.19 m.
Stangarstökk.
1. Valg. Sigurðss. Þór 2.65 m.
2. Páll Stefánsson Þór 2.35 fn.
3. Bjarni Bjarnason Þór 2.30 m
Kúluvarp.
1. Stefán Árnason Þór 12.99 m.
2. Arnar Sigurðsson KA 12.91 m
3. Óskar Eiríksson KA 12.84 m.
Sleggjukast.
1. Halldór Árnason Þór 32.77 m.
2. Magnús Jónsson Þór 29.95 m,
3. Ágúst Sigurlaugss. Þór 24.78 m
Kringlukast.
1. Óskar Eiríkss. KA 38.60 m.
2. Arnar Sigurðsson KA 36.15 m,
3. Sigtr. Sigtryggs. KA 35.82 m
Þrístökk.
1. Ein. Gunnlaugss. Þór 12.25 m
2. Páll Stefánsson Þór 12.15 m.
3. Hreiðar Jónsson KA 12.00 m
Hástökk.
1. Ein. Gunnlaugss. Þór 1.51 m.
2. Gunnar Jakobsson KA 1.51 m.
3. Páll Stefánsson Þór 1.51 m.
Þríþraut.
1. Ein .Gunnlaugss. Þór 1535 stig.
Halldór Árnason Þór 1446 stig.
3. Kristinn Bergss. Þór 1413 stig.
400 m. hlaup.
1. Hreiðar Jónsson KA 53.7 sek.
Akureyrarmet.
2. Ein. Gunnlaugss. Þór 54.4 sek.
3. Kristinn Bergsson Þór 57.1 sek.
4x100 m. boðhlaup.
1. A-sveit Þórs 48.9 sek.
2. A-sveit KA 49.8 sek.
3. B-sveit Þórs 50.4 sek.
Fréttir frá alþjóðaþinginu
í Feneyjum.
Skíðasambandi íslands hefur
borizt fundargerð 18. alþjóða-
skíðaþingsins, sem haldið var í
Feneyjum dagana 24.—27. apríl
1951. Fara hér á eftir helztu
atriði fundargerðarinnar. Skíðá-
sambandi Vestur-Þýzkalands,
Skíðasambandi Austur-Þýzka-
lands og Skíðasambandi Japans
var veitt innganga í Alþjóða-
skíðasambandið (F. I. S.). Ákveð
ið var að næsta heimsmeistara-
keppni í skíðaíþróttum skyldi
haldin 1954 í Svíþjóð. Ákveðið
var að næsta alþjóða skíðaþing
skyldi haldið 1953 í Innsbruck í
Austurríki. Ákveðið var að á al-
ijóða skíðamótum mætti boða til
keppni í eftirfarandi greinum:
a) 15 km. skíðagöngu
b) 30 km. skíðagöngu
c) 50 km. skíðagöngu
d) 10 km. skíðagöngu kvenna
e) Boðgöngum
f) Skíðastökki
g) Tvíkeppni í 15 km. skíða-
göngu og skíðastökki
h) Brun
i) Svig
j) Stórsvig
k) Tvíkeppni í svigi og bruni
Formaður Alþjóðaskíðasam-
bandsins var kjörinn Marc Hod-
ler, Svisslandi, og aðalritari Arn-
old Kaech, Svisslandi. Flyzt nú
aðalstjórn Alþjóðaskíðasambands
ins frá Noregi til Svisslands, en
fráfarandi formaður Alþjóða-
skíðasambandsins N. R. Ostgaard
og aðalritari Einar Bergsland
báðust undan endurkosningu.
Því miður gat fulltrúi frá Skíða-
sambandi íslands ekki mætt á
þinginu.
Sumarkjólaefni
nýkomin, mjög íalleg.
Margir litir.
G. Funch-Rasmussen
Jeppi til sölu.
Vel yfirbyggður landbún-
aðarjeppi til sölu.
Afgr. vísar á.
Jeppa-bifreið
Tilboð óskast í jeppabif-
reið, sem verður til sýnis á
morgun kl. 1—5 á bifreiða-
verkstæðinu Víking. Upp-
lýsingar gefur
lóhann Kristinsson, s. st.