Dagur - 15.12.1951, Blaðsíða 6

6
DAGUR
Laugardaginn 15. desember 1951

Þorp í álögum
Saga eftir Julia Truitt Yeipii

15. DAGUR.
(Framjiald).
Hún hafði aldrei fyrr staðið
augliti til auglitis við þá stað-
reynd, að það væri óhjákvæmi-
legt að taka ákvörðun um líf sitt.
Ævi h,epnar hafði til þessa runn-
ið áhyggjulífið. Lífið hafði komið
til hennar, og hún hafði tekið því
eins og það var, möglunarlaust.
Fyrst hafði það verið pabbi
hennar. Hann hafði haft mikla
unun af því að vera umkringdur
velklæddum og elskulegum kon-
um, svo að kona hans og dætur,
jafnv.el systir hans, höfðu kapn-
kostað að snúast elskulegar í
kringum hann, þangað til mamma
hennar hafði dáið og Veronica
gert uppreist. Hún hafði fengið
nóg af aðgerðarleysinu og elsku-
legheitunum og hafði hlaupizt á
brott til Rochesfer.
Eva hafði enga uppreist gert.
Pabba hennar hafði ekki líkað
vel, að kvenþjóðin væri vinnu-
klædd inni við, óg það hafði verið
ósköp auðvelt að láta það eftir
honum, sitja í fallega herberg-
inu uppi og leika á' píóhóið eða
Ipta fara vel um sig í bókaher-
berginu, lesa eða hekla einhverj-
ar smágerðar og gagnslitlar
blúndur. Af peningum hafði
aldrei verið til nein ósköp, en þó
alltaf nægilega mikið til þess að
hafa vinnukonu. Allt kvenfólk í
Larchfjölskyldunni hafði alltaf
verið myndarlegt við allan
saumaskp, geri fallega, nýja kjóla
upp úr gömlum. Veronica hafði
gert þessa kunnáttu sína að at-
vinnu, til megnrar óánægju fyrir
föður þeirr.
Lífið hafði ekki verið auðvelt
fyrirEvu.Hún hafði hafteinhvern
grunsamlegan blett á öðru lung-
anu, og það Uðu mörg ár, áður en
henni væri sagt, að hættan væri
liðin hjá. Henni hafði því þótt
ráðlegra að sleppa öllum sund-
iðkunum og tennisleik, enda
hafði pabbi hennar andúð á rjóð-
um og vöðvamiklum stúlkum. En
Eva hafði oft verið á sþautum á
ánni, þvx að hún hafði unun af
hraðanum og naut þess að finna
svalan lofstrauminn leika um
andlit sér.
Það voru skautaferðimar, sem
höfðu komið með Jónatan inn í
líf hennar. Það hafði allt orðið án
nokkurra aðgerða af þeirra hálfu,
kynni þeirra komu eins og af
sjálfu séi'. Hann hafði komið nið-
ur á ís eitt kvöld í febrúar, og
um það leyti var hún alltaf á
skautum. Það var rétt fyrir rökk-
ur, og um þær mundir voru allir
í Ármóti rétt í þann veginn að
setjast að kvöldborðinu. Hún
hafði munað óglöggt eftir andlit-
inu, hún hafði séð hann í bænum.
Hann var víst maðurinn, sem
Hix-am Tucker hafði fengið til
bæjai'ins til þess að hjálpa sér í
bankanum. En hann var allt
öðruvísi, þegar hanp var kominn
á skauta. Þó að líkaminn yæri
stór og hrikalgur, voru hreyf-
ingai'nar mjúkar og fallegar.
Það hafði verið auðvelt að gera
Jónatan til geðs, alveg eins og
það hafði veitzt létt að gera
pabba hennar ánægðan, og að
því leyti auðveldai-a, að henni
hafði fundizt Jónatan þurfa þess
frekar með, að einhver vseri hon-
um góður. Evu hafði aldrei dott-
ið í hug að vera öðruvísi en hon-
um til geðs. Þau höfðu verið á
skautum saman kvöld eftir kvöld,
þotið yfir ísinn, og stundum þeg-
ar svellið var gott, höfðu þau
farið alla leið til Lunadilla, og
komið svo heim í vetrarrökkrinu,
þegar himinninn hvelfdist
stjörnubjartur yfir.
Og þegar hann hafði í fyrsta
sinn farið með hana inn í auðu
kornmylluna, þá hafði það líka
komið eins og af sjálfu sér. Ekk-
ert í sambandi þeirra hafði nokk-
ui-n tíma hneykslað hana. Hún
hafði aldrei fundið til sektartil-
finningar. Og ekki stríddi. það.
heldur í móti eðli hennar áð
halda þessu öllu leyndu fyrir föð-
ur sínum. Hún hafði aldrei sagt
honura neitt, sem gæti angrað
hann.
Eftir andlát föður hennar, var
ekki nema eðlilegt, áS Jónatan
heimsækti hmia. Hónn sat þá‘ pft
í hægindastólnum við gluggánn,
og hún sat í stól í'étt hjá, las eða
heklaði, éða þá að þaú sþjölluðu
saman. Þá var allt svo fi’iðsælt og
yndislegt....
Nú sat hún hreyfingarlaus í
stólnum. Lífið hafði . verið
áhyggjulítill og lygn straumur,
en nú var þessu skyndilega
breytt.
Hljóðlaust runnu tárin fi'am í
augun, þau flóðu niður kinnarn-
ar. Hún grét þöglum gráti og án
nokkuiTar beiskju. Hún gat eng-
um um kennt nema þá helzt
sjálfri sér. Ekki gat hún kastað
sökinni á pabba sinn, því að þótt
hann hefði alið hana upp þannig,
að hún yrði síðast alls þátttak-
andi í raunverulegu lífi og stai'fi,
þá vissi hún, að hún hefði vel
getað brotið brýrnar og fai'ið að
heiman eins og Veronica. En það
hafði henni aldrei hugkvæmzt að
gera .Og Jónatan hafði aldrei
beðið hana annars en þess, sem
hún hafði gefið honum af fúsum
vilja. Og Lucy, — Lucy greyið.
Þrátt fyrir allt gat hún ekki ásak-
að hana.
(Framhald).
TRILLUBÁT
vil ég kaupa, 2—3 tonna með
hráolíuvél. Vélarlaus bátur kem-
ur einnig til greina.
GUNNAR GUÐMUNDSSON,
Flatey, Skjálfanda.
INÝ BÓK:
r
Endurminningar Agústs í Birtingaholti
><B>X><8><H><8><8><f><8><8><8><8><H><H><H>X><H><H><H><H><H>l><H><B><8í<B><B><8>i><B><H><H><8>í8><8><8><B><B><H>!
Almennar tryggingar h f,
Umboðið á Akureyri:
STEFÁN ÁRNASON-Sími 1600
Talið við oss, áður en þér tryggið annars staðar.
Brunatryggingar
Sjóvátryggiugar
Bifreiðatryggingar
F erðatryggingar
Glertryggingar
Þjófnaðartryggingar
Rekstursstöðvunartryggingar
og fleiri tryggingar

• •
HUSGOGN
★
tÁetiasett, útskorin sett, hörpu-
iiskasett, armstólasett, armstól-
ar, ottomanar, dívanar o. fl.
Önnur húsgögn:
Stofuskápar, klæðaskápar, rúm-
fataskápar, tauskápar, bókahill-
kommóður, stofuborð, skrif-
ítvarpsborð, blómaborð og
borðstofustólar o. m. fl.
gegn póstkröfu.