Dagur - 12.05.1954, Blaðsíða 4

4
D A G U R
Miðvikudaginn 12. maí 1954
Moderato maestoso
(FRIÐGEIR H. BERG)
JÓHANN Ó. HARALDSSON
XL
21. marz 1954.
-cLcm..

j;-

=c
¥
f—r. t—f-f—■ r. - f ' ' i—f—p—,-r—P r *F
Ætt — ár-land meö eld Qg sn«36« i *-í>ógn og foss- a~sóng, græn-ar hlíö-ar.
4~. -4- J . ---1 J . J J- A , sh

Í=
fEcf
-v-
~» r •' r r
*=F=

i> - ..j'--?-

cLúm..

/ J
bz*.
■4--J..gL-

=p
=fr£~r-p..ir
T-f—
grá-an md,
r~
gelal-a- dýrð og rökk .
j. jaLj3.
p t-- ‘f '^4—p r t:
- ur löng. Þú ert oJdcar daka-land.
^J -4- -3---«L -«& J -J- jL 4-

Q=

=f=

F
-X
' Lcw.
±=|S
2.og 3. rj rökkur, rökk-ur löng.
-r^s.
>
-L
=fc3=

E

3=
PPg

£=r=
Pr-f
f-r
t

1 þér tign og fog - urft akín. Jöklum frá á flæö-ar-sánd fall-a atraum-hvik
J. ^ gfr . J,_____j>j 4J JTj 3-
1.---P r ----------------r~—- ■ — r r I

r r *r r
3. r:á þér tign og fogurefakin.
Orm'iVtfla

3E

<zrcó&
Á
-J=ZÍA

r-1 ^rr
ö
p=
r p -f-
vötn- in þm.
r r=
Okk- ar vöggu «) von
«bj j j.
*-*-+-■ ■ -
a-l«nd, vift þig tongt er áat- ar - hand,
j±± J. Jí-J- -J- 4 ^
3

d=
4
^ :.jr.jp

t=£z.
f=£=
r r
=n
2.og 4. r: Okk-ar vöggu, vöggu’ojvon-a_land,
Sagnaland, við Sögu kné
synir þinir haja jrœðst.
Hjá þér áttu hcimavé
Hávamál og speki ceðst.
Gegnum bruna, blóð og tár,
barstu af hólmi sigurinn.
mörg þó vccri sorgin sár,
samt varð drýgri hlutur þinn.
Okkar vöggu- og vonaland,
við þig tengt er ástar band,
meðan moldir gróa,
meðan leysir snjóa.
HanáávimiMsýiiiiig Gagnfræðaskól-
aiis - Haiidavinmisýning Barnaskól-
ans - Nemendatónleikar Tónlistar-
skólans
Pearl S. Buck: Barnið, sem þrosk
ast aldrei. Hlaðbúð, Rvk, 1954.
Nýlega er komin út á vegum
Barnaverndarfélags Reykjavíkur
bókin: Bamið, sem þroskast
aldrei eftir Pearl S. Buck. Þýð-
inguna gjöfou: Jón Auðuns,
Mattthías Jónasson og Símon
Jóhann Ágústsson. Bókin er að-
eins 78 blaðsíður, en innihald
hennar er gullvægt.
Þetta er bók, sem móðir hefur
ritað með hjartáblóði sínu. Hún
lýsir þar litlu stúlkunni sinni,
sem telst til fávita, en hefur þó
lagt til efni í þessa fallegu bók.
Móðirin lýsir örvæntingu sinni og
hinum ýmsu viðbrögðum, er hún
gerði sér þetta ljóst. Og svo lýsir
hún því, hvernig hún ákvað að
taka þessum erfiðleikum.
Lengi var hún að ráða það við
sig, hvort hún ætti að rita bók-
ina. En þegar hún var byrjuð
ákvað hún að vera fullkomlega
hreinskilin í frásögn sinni. Og
bersöglin blasir við af hverri blað
síðu. Hún segist rita bókina af
tveim ástæðum. Fyrst og fremst,
að hún mætti verða þeim foreldr-
um, sem eiga afbrigðileg börn,
til hjálpar og huggunar og í öðru
lagi, að hún gæti aukið skilning
annarra á þessum olnbogabörn-
um, svo að hlynnt væri að þeim
eins og hægt er.
Hún ákvað að láta litlu stúlk-
una á hæli. En lærdómsríkur er
sá kafli bókarinnar, sem skýrir
frá því, þegar hún var að leita
að bessum dvalarstað handa barn
inu. En að lokum fann hún þó
stofnun, sem henni féll vel.
Þessi litla bók er boðberi mann
úðar og mildi. Móðirin opnar hér
hug sinn allan fyrir lesendunum.
Hún lýsir sálarkvölum sínum og
úrræðum í sambandi við litlu
stúlkuna. Og hún skírskotar til
allra að vinna að því, að þessi
olnbogabörn geti fengið einhverja
ánægju af lífinu.
Barnaverndarfélagið hefur
unnið þarft verk með þýðingu
bókarinnar. Og allir velunnarar
og félagsmenn barnaverndarfé-
laganna ættu að styrkja tilgang-
inn með útgáfu hennar með því
að kaupa hana.
Ágóðinn af sölu bókarinnar
gengur til Skálatúnsheimilisins,
en það er uppeldis- og hjúkrun-
arheimili handa andlega van-
þroska börnum, sem nýlega er
tekið til starfa.
Eiríkur Sigurðsson.
Lítil íbúð
óskast.
Uppl. í síma 1082.
Nú líður að skólaslitum hér í
þessum skólabæ og að vanda
setja þau tíðindi nokkurn svip á
bæjarlífið. Á sunnudaginn voru
þessi merki sumarsins mjög áber-
andi, því að á þeim degi sýndu
þrír skólar áraugur af starfi
nemenda sinna á liðnum vetri.
Gagnfræaðskóíinn og Barna-
skólinn höfðu árlegar handa-
vinnusýningar í skólahúsunum,
en Tónlistarskólinn hélt nem-
endatónleika fyrir velunnara
skólans og gesti, í Lóni.
—o—
Handavinnusýningar Gagn-
fi’æðaskóla Akureyrar vekja
mikla athygli nú hin seinni ár,
síðan handavinnukennsla færðist
í aukana, enda bera sýningar-
munirnir vott um ágætt kennslu-
starf og góða ástundun nemenda.
Á sýningunni sl. sunnudag var
mikill fjöldi sýningarmuna, hann
yrðir og saumaðar flíkur frá
hendi stúlknanna, en smíðisgripir
, og bókband frá piltum. Þá voru
| og sýndar teikningar nemenda,
þar á meðal iðnteikningar. Um
þessa handavinnu alla má segja,
að hún er loflegur vitnisburður
um kennara og nemendur. Meðal
stúlknanna virðist lögð hófleg
áherzla á að kenna .listilegar
hannyrðir og vefnað, en því ekki
gleymt, að fyrir verðandi hús-
freyjur er kunnátta í fatasaum
hið ágætasta vegarnesti. Smíðis-
gripir pilta voru margir mjög
haglega gerðir. Voru þar nyt-
samir hlutir og þannig úr garði
gerðir, að þeir geta fylgt eigend-
um sínum, þótt árum fjölgi. Enn
sem fyrr vekur athygli, hversu
kennaranum tekst fljótt og vel að
gera bókbindara úr nemendun-
um. Þarna var margt fallega
bundinna bóka, sem gaman var
skoða. Skólastjóri Gagnfræða-
skólans, Þorst. M. Jónsson, sagði,
er hann ræddi við blaðamenn á
sýningunni, að vinnuverðmæti
sýnismunanna væri lauslega
áætlað 150—160 þúsund krónur,
og er vinnan þó ekki metin á
„taxta“ heldur miklu lægra.
Skólastjórinn ítrekaði og þá
skoðun sína, að til þess að verða
hlutgengur í handavinnunámi
skólanna þurfi góðar gáfur ekki
síður en við bóknám. Reynsla
sýndi, að góðir námsmenn á bók
væru yfirleitt líka góðir verk-
menn. — Handavinnukennarar
Gagnfræðaskóla Akureyrar eru
frk. Freyja Antonsdóttir, frk.
Kristbjörg Kristjánsdóttir, frú
Bergþóra Eggertsdóttir, Guð-
mundur Frímann og Guðmundur
Gunnarsson.
—o—
Barnaskólabörnin sýndu einnig
handavinnu sína á sunnudaginn
og var þar margt manna ,og þó
einkum foreldrar, sem gjarnan
vilja sjá handbragð barna sinna,
þótt sumir hafi e. t. v. haft ein-
hver kynni af því áður. Á sýn-
ir.gu barnanna var margt athygl-
isvert að sjá. Þar voru hannyrðir
telpna og saumaðar flíkur og var
þar margt mjög vel unnið. Smíð-
isgripir drengjanna voru misjafn-
ari álitum, en einnig þar margt
vel gert. Hér sem annars staðar í
skólastarfinu eru þrengslin til
trafala. Barnaskóli bæjarmanna
er orðinn allt of lítill og hin
brýnasta nauðsyn að bæta þar úr.
Sýningin bar vott um ágætt starf
handavinnukennara skólans, en
þeir eru: Magnús Pétursson, er
kennir drengjum og frú Elísabet-
ar Friðriksdóttur, er kennir
stúlkunum.
Tónlistarskóli Akureyrar er
yngsta skólastofnun í bænum og
er yfirleitt hljótt um skólann, en
hann vinnur sitt verk eigi að síð-
ur. Á sunnudaginn efndi hann til
nemendatónleika í Lóni og léku
nemendur á píanó og orgel. —
Skólastjórinn, Jakob Tryggvason,
ávarpaði gesti nokkrum orðum,
en að því búnu gengu fram nem-
endur og léku. Voru þeir 10 tals-
ins, frá 8 ára aldri til 16 ára ald-
urs. Frammistaða nemenda var
góð og var þeim óspart klappað
lof í lófa. Þarna var margt barna
og unglinga, sem sýndi ótvíræða
hæfileika ög vottaði alúð kenn-
aranna við starf sitt. — Kennslu
í vetur hafa annast Jakob
Tryggvason og frú' Þjdi .Eydnl.
Dagskrármál landbúnaðarins.
(Framhald af 2. síðu).
um leiigri tiína- éiiigörigu á vot-
heyi. Eg vil að sjálfsögðu engu
slá föstu um þettá, éh 'áð mínu
áliti er nauðsynlegt 'áð“gera -til-
raunir með votheýsgjöfú'ái og fá
það sannreynt, að' hváð miklu
leyti má gefa vothey,-
Þótt merkilegt megi virðast, þá
virðist það svo, að Bándaríkja-
mönnum hafi ekki verið það Ijóst,
að tæplega muni vera hægt að
fóðra naútgripi eingöngu á vot-
heyi fyrr en nú allra síðustu ár.
Fyrir nokkrum árum var það
nokkuð almennt hjá amerískum
bændum, sem höfðu yfir að ráða
miklu graslendi, að kaupa á
haustin þúsundir nautkálfa og
fóðra þá eingöngu á veturna á
votheyi, sem verkað var í stórum
skurðgryfjum. Útkoman var ekki
eins hagstæð og gert var ráð fyr-
ir, því kálfarnir þrifust illa og
bættu mjög lítið við sig af vetrar-
fóðrinu. Búvísindamennirnir hófu
þá skipulagðar rannsóknir til
þess að komast að raun um í
hverju þetta lægi og hvort eldri
kenningar um ágæti votheysins
til fóðurs eingöngu væru á röng-
um forsendum byggðar, og þess
vegna hafa undanfarin ár verið
gerðar fjölmargar tilraunir í
Bandaríkjunum með fóðrun á
votheyi, og eftir því sem eg kemst
næst eru þessar niðurstöður fyr-
ir hendi:
1. Það er ekki hægt að fóðra
á votheyi eingöngu með viðun-
andi árangri nema stuttan tíma,
hversu gott sem votheyið er.
2. Með því að gefa með vothey-
inu auðmelt kolvetni, t. d. korn
eða fóðurblöndur, steinefni og
fjörefni, fæst viðunandi árangur.
3. Til þess að fá góðan árangur
af votheysgjöf til lengdar þarf
að öllum líkindum að gefa tölu-
vert af þurrheyi og fóðurbæti,
með votheyinu miðað við okkar
kringumstæður og auk þess
sennilega bæði stein sfnahlöndur
og fjörefni.