Dagur - 09.09.1961, Blaðsíða 8

8
Tjarnarkirkju bárusf góðar gjafir
Sauðfé fjölgar enn í héraðinu
Lógað verður um 50 þúsund f jár í liaust
í 3 sláturhúsum Kaupfélags Eyfirðinga
MJÖG AUKIN sauðfjárrækt
Eyfirðinga er ýmsum undrun-
arefni og af mörgum ástæðum.
Bændur héraðsins eiga fyrir-
myndar mjólkurv.stöð standa
í fremstu röð bænda hvað
snertir jarðrækt og nautgripa-
rækt og búa við ágætan markað
fyrir stóran hluta framleiðslu
sinnar. Allt þetta styður að
mjólkurframleiðslu og einnig
það, að löngum hefur þótt halla
á sauðfjárræktarbændur í verð
lagsgrundvellinum, og viða eru
sauðlönd betri en í Eyjafj.sýslu.
Spámenn risu upp þegar sauð
fjársjúkdómar hei'juðu mest,
svo að skipta varð um fjárstofn
og töldu daga sauðfjárræktar-
innar liðna. En staðreyndirnar
segja þó allt aðra sögu og tala
sláturfjár hefur farið ört vax-
andi mörg undanfarin ár, og í
haust verður lógað yfir 50
þús. fjár á þremur sláturhúsum
KEA, Akureyri, Grenivík og
Dalvík og er það nálægt 10%
aukning frá fyrra ári.
Þróunin hefur orðið sú, að*
| BÁÐIR Á GÆGJUM |
MINKUR heimsótti nýlega
hænsnahús á Garðsá i Önguls-
staðahreppi og saup úr nokkr-
um eggjum. Næsta dag drap
hann hænu. En þá kom Hreið-
ar minkabani á vettvang. Bar
það upp á sama tíma, að mink-
urinn gægðist inn til að athuga
hvað næst skyldi hafa til bragðs
bætis, og Hreiðar leit þar inn.
Hann var fljótur að bregða
byssunni og fella minkinn, sem
var fullorðið og feldprútt karl-
dýr. Áður höfðu 6 minkar fallið
fyrir honum og Skottu í sumar,
þar í sveit.
Minkar eru orðnir útbreidd-
ir um mestan hluta sýslunnar.
Víða hafa þeir sést, ennfremur
tóm bæli og slóðir við flestar
eða allar ár.
Innan fárra ára verður hér
sennilegast hreinasta minka-
plága, ef ekki er staðið vel á
verði í öllum hreppum sýsl-
unnar og öll tiltæk ráð notuð
við útrýminguna.
stækkun búanna byggist að
verulegu leyti á fjölgun sauð-
fjár. Ástæður til þess eru m. a.
þessar:
Mörgum er sauðfjárrækt hug
stæðasta búgreinin, enda ekki
eins bindandi og mjólkurfram-
leiðsla. Nokkur hluti hins
heimafengna heyfóðurs hentar
betur sauðfé en kúm. Vetrar-
flutningar á mjólk eru ekki
tryggir og ýtir það undir sauð-
fjárrækt.
Göngur og réttir eru nú að
hefjast um land allt. Fleira fé
vei'ður rekið til réttar á þessu
hausti en nokkru sinni áður í
sögu landsins og enn eru mögu-
leikar fyrir aukna sauðfjár-
rækt miklir. Ofbeit kann að
vera á sumum stöðum, og er
það lítt í'annsakað mál, sem
ki-efst úrlausnar. En véltæknina
þarf að nota meii’a til að bæta
beitilöndin. Mýrarfláka má
i-æsa fram og græða uppblásin
lönd með tilbúnum ábui’ði.
Vorbeit og haustbeit á ræktuðu
landi fer mjög í vöxt og gefur
góða raun. Allt þetta og fleira
þó fjarlægir verulega tak-
möi'kun á fjölgun sauðfjái'.
Enn er á það að líta, að þús-
undir fjár geta nýtt þau beiti-
lönd, sem hundruð lítt þai'fi'a
hi'ossa gei'a nú. En til kjötfram
leiðslu er hagkvæmara talið að
hafa fé en hross. □
Svarfaðardal, 3. sept. 1961. Hey
skapartíðin hefur verið fremur
stirð ennþá. Þó hefur náðst all-
mikið af heyjum síðustu dagana
og hafa flestir hirt fyrri slátt.
Hey eru miklu minni nú en á
sama tíma í fyrra og ef ekki
bregður nú til hagstæðrar hey-
skapartíðar, munu bændur
þurfa að fækka búpeningi mjög
mikið.
Við guðsþjónustu að Tjörn,
27. þ. m., þakkaði sóknarpi'est-
urinn, si'. Stefán V. Snævai'r,
gjafir, sem kii-kjunni höfðu bor
izt nýlega: Fröken Helga Vil-
hjálmsdóttir, kennai'i við Hús-
mæðraskólann á Vai'malandi í
Borgai'firði, gaf kii'kjunni vand
aðan þi'íai'ma ljósastjaka úr
silfri, til minningar um föður
sinn, Vilhjálm Einarsson bónda
að Bakka, sem andaðist árið
1933 tæplega sjötugur að aldri.
Ljósastjakinn er gerður úti í
Noregi að beiðni og fyrirlagi
Helgu. Á hann er letrað: „Ef
guð er með oss, hver er þá á
móti oss?“ Auk þess geymir
hann ártalið þegar hann er gerð
ur, 1961. Stjakinn er hinn feg-
ursti, látlaus en þó tilkomumik
ill.
Þá hafa hjónin Valgerður Haf
stað frá Vík í Skagafirði og
Andre Einard listmálari, búsett
í Frakklandi, gefið gler í þrjá
glugga í kirkjunni. Eru rúðurn
ar greyptar í blý, myndskreytt
ar. Frú Valgerður hefur sjálf
teiknað frummyndirnar, og eru
það allt forn-íslenzkt mynstur.
í miðglugganum eru helgimynd
ir mjög skýrar og talandi.
Þessir gluggar eru fagurt lista
verk og munu vera algjört eins
dæmi í íslenzkri kirkju.
Þau hjón voi'u gefin saman í
hjónaband í Tjarnarkirkju fyr-
ir nokkrum árum og í minning
þess er þessi fagra gjöf.
Frú Valgerðúr, ein af mörg-
um afkomendum sr. Árna
(Framhald á bls. 7)
Samvinnufrygpgar fimmtán ára
Gefa 50 þús. til blindraheimilis í Reykjavík
UM ÞESSAR mundir eru Sam-
vinnutryggingar 15 ára. í til-
efni af því gáfu þær 50 þúsund
krónur til hjálpar blindum.
Samvinnutryggingar hafa haft
forgöngu um margar nýungar
og þær hafa hlotið óvenjulegar
vinsældir, enda eru þær lang-
stærsta tryggingarfélagið hér á
landi.
Á siðasta ári voru nálega 60
milljónir greiddar í tjónabætur
og á 12. milljón lagðar í ið-
Loks er kornræktin aS ná úlbreiSslu
Áratuga barátta Klemensar á Sámsstöðum fyrir
ræktun byggs, hafra og fleiri korntegunda,
er nú farin að bera sýnilegan árangur
í HAUST verður korn skorið á
fleiri stöðum hér á landi og á
stærra landi en áður hefur
þekkzt, miðað, við margar síð-
ustu aldir.
I Rangárvallasýslu eru um
300 ha. undir korni. Stærstir
akrar eru á Hvolsvelli í Gunn-
arsholti, Ketlu og Geldingalæk,
auk 20 ha. á Sámsstöðum í
Fljótshlíð, en þar hefur Klem-
enz Kristjánsson ræktað bygg
og hafra í nálega 4 áratugi.
Á Austurlandi er að hefjast
kornrækt í stórum stíl á nokkr-
um stöðum, svo sem á Egils-
stöðum, en þar hefiir byggrækt
verið stunduð í allmörg ár, enn-
fremur á Völlum, Skriðdal,
Eiðaþinghá, Fljótsdal og víðar.
Kornskurður fer að hefjast
og eru víðast góðar uppskeru-
horfur.
Yfirleitt eru íslenzkir bændur
fljótir að átta sig á nýjungum í
búnaðarháttum, svo sem nú-
tíma landbúnaður hér á landi
bet- ljósan vott um. Er þetta
glöggt þegar höfð er í huga nær
alger kyrrstaða um aldir og síð-
an hin öra þróun nokkra síð-
ustu áratugi.
Margar tilraunir einstakl-
inga og fleiri aðila höfðu sýnt,
að bygg þroskast í mörgum
héruðum landsins í meðalár-
ferði. En verkfæraleysið var
hvarvetna Þrándur í Götu.
Það var of dýrt að handslá og
handbinda korn og þreskivélar
voru dýrar. Nú eru til í land-
inu nokkrar vélasamstæður,
sem bæði slá og þreskja kornið
á ökrunum, og er þá uppskeru-
vinnan auðveld og fljótleg. En
vélar þessar henta auðvitað
ekki tilraunaskákunum.
Hér í Eyjafirði hafa tilraunir
KEA, Ræktunarfélagsins, Garð
ars heitins á Rifkelsstöð-
um og Gunnars á Dagverðar-
eyri sýnt, að byggið þrífst hér
vel og nær venjulega góðum
þroska.
Horfur eru á, að hér eftir
breiðist kornræktin ört út og
verði aftur í heiðri höfð, svo
sem var til forna.
• III111111111IIIIIIII IIIHIMMMIIttlllMHIH**
ÍDagurI
kemur út á miðvikudaginn. —
gjaldasjóði og 7,4 milljónir voru
. endurgreiddar til trygginga-
taka, allt tölur frá síðasta ári.
Samvinnutryggingar voru
stofnaðar að frumkvæði Vil-
hjálms Þór. Fyrsti fram-
kvæmdastjóri var Erlendur
Einarsson, þá Jón Ólafsson og
nú Ásgeir Magnússon, frá 1958.
í árlok 1960 vol-U iðgjalda- og
tjónasjóðir Samvinnuttrygginga
oi'ðnir nál. 110 milljónir króna.
Þessir sjóðir hafa aftur víða
bætt úr brýnni lánsfjárþörf ein-
staklinga og félaga.
Samvinnutryggingar hafa á
15 ára starfsferli endurgrejtt 30
milljónir í arð til hinna
tryggðu.
*IIIIIIIMIIIMIMIMIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIMIMIMMIIIIIIIIIIll*
| f stað brennivíns I
HÚNVETNZKUR bóndi, Bjarni
Jónasson í Blöndudalshólum,
varð sjötugur í vetur.
í stað þess að veita vín hinum
fjölmörgu gestum, sem heim-
sóttu hann í tilefni afmælisins,
svo sem algengt er, gaf hann
myndarlega fjárupphæð til sjóð
myndunar. Tilgangur sjóðsins
er að kosta myndatöku af öllum
búendum hreppsins nú og eftir-
leiðis og geymsla gamalla
mynda. Var myndatakan hafin
í sumar. □

Myndarleg stórliýsi rísa á Glerárcyrum og Oddeyri í stað bragga og skúra. — Hér er hið nýja og
glæsilega verksmiðjuhús Súkkulaðiverksmiðjunn ar Lindu. (Ljósmynd E. D.)