Dagur - 29.01.1964, Blaðsíða 8

8
Leikflokkur Mývetninga í lok sýningar á „Allra meina bót“. Frá v. Pétur Þórisson, Asmuntlur Kristjánsson, Steingerður Jonsdottir,
ívar Stefánsson, Steingrímur Kristjánsson, Þráinn Þórisson, Kristí i Pétursdóttir, Áslaug Sigurðard. og Böðvar Jónsson. (Ljm. E. Ð.)
Traustur grundvöllur fyrir nýja iðngrein
segir Gylfi ráðherra og bendir á skemmtiiðnað
í ALÞÝÐUBLAÐINU 18. jan-
úar kemur í ljós, að Gylfi ráð-
herra hefur nú komið auga á
atvinnugrein, sem hann bindur
miklar vonir við og kallar
„skemmtiiðnað." „Þessi atvinnu-
vegur er nú í örri þróun“, segir
ráðherrann, „af því að tómstund
um hefur fjölgað jafnhliða því,
að tekjur manna hafa aukizt.“
Róðherrann heldur áfram á
þessa leið:
„Þetta (þ.e. fjölgun tómstunda
o. s. frv.) hefur smám saman
orðið undirstaða nýs iðnaðai',
sem er nú víða um lönd orðinn
voldug og áhrifamikil iðngrein,
og á ég þar við skemmtiiðnað-
inn. Sívaxandi fjöldi fólks hef-
ur atvinnu af því að skemmta
öðrum. Veitingahúsum, kvik-
myndahúsum og skemmti- og
samkomustöðum, margs konar,
stórfjolgar, hljómplötur og seg-
ulbandsframleiðsla vex, starf-
semi útvarps- og sjónvarps-
stöðva færist mjög í aukana o.
s. frv. Hinn umfangsmikli
skemmtanaiðnaður á sér því
FYRIR NOKKRUM ÁRUM keypti íslenzka ríkið stóran jarð-
bor, sem nota átti til borana á hinum ýmsu jarðhitasvæðum
landsins. Var bor þessi fyrst settur upp í Reykjavík til
reynslu. Síðan hefir borinn aðallega verið notaður í bæjar-
landi Reykjavíkur og er ekki sjáanlegt að hann hreyfi sig
þaðan næstu árin.
Þegar sýnt þótti að einungis Sunnlendingar hefðu gagn af
bor þessum, þá keypti ríkið annan bor, að vísu allmiklu
ófullkomnari hinum fyrri, til þess að bora með á jarðhita-
svæðum Norðurlands og hlaut sá nafnið „Noi'ðui'landsbor-
inn.“
Eftii' að borinn var keyptur lá hann í eitt ár í hafnar-
skemmum Reykjavíkur, en var síðan fluttur til Ólafsfjarðar
og þaðan til Húsavíkur og Námaskarðs. Á Ölafsfirði og í
Námaskarði gáfu boranir góða raun, en á Húsavík hefir ekki
enn orðið árangur. í Námaskarði opnaði orinn eina kraft-
mestu holu á landinu.
Nú hefir það fregnast að flytja eigi Norðurlandsborinn
suður svo langt, sem honum megi frekast koma, til þess að
bora fyrir Sunnlendinga ásamt þeirra „Suðurlandsbor."
Mun hann eiga að bora í Vestmannaeyjum, en hver veit
nema að hann hafni þar næst við hliðina á frænda sínum
milli húsanna í Reykjavík.
Hér um Norðurland eru ótal verkefni fyrir Norðurlands-
borinn, og það hlýtur að vera skýlaus krafa Norðlendinga
og þá ekki sízt Akureyringa að okkar bor verði áfram við
sín verkefni, svo sem honum var í upphafi ætlað.
Á Akureyri og í sveitunum í kring eru mörg jarðhitasvæði,
sem bíða rannsóknar og ber tvímælalaust að virkja þau svæði
fyrir Akureyri.
Sunnlendingar geta notað sinn bor í Vestmannaeyjum, og
þurfa Reykvíkingar ekki að sjá ofsjónum yfir því þótt sá
bor sé notaður víðar en í Reykjavík.
Tryggvi Helgason, flugmaður.
öruggan fjárhagsgrundvöll“, seg
ir ráðherrann ennfremur.
„Hann fullnægir mikilli og
vaxandi eftirspurn. Skemmti-
iðnaðurinn framleiðir þjónustu
sína fyrst og fremst fyrir tilfinn-
ingalífið. en par er um marga
strengi að ræða, sem á má leika.
í lýðfrjálsum löndum þýðir ekki
að hafa allsherjareftirlit með
skemmtanainðaðinum (!), né
heldur leggja á hann höft til að
draga úr skaðlegum áhrifum
hans. . . .“, segir Gylfi.
Þarna kom þá loksins atvinnu
vegur, sem segir sex og á sér
„öruggan fjárhagsgrundvöir1,
þegar atvinnugreinar eins og
landbúnaður og sjávarútvegur,
sem ekki framleiða fyrir tilfinn-
ingalífið, berjast í bökkum.
Ekkert að því vikið að þar
skorti framleiðni eða varan sé
of dýr fyrir neytendur, eins og
vörur bændanna. Og hér er svo
sannarlega ekkert grín á ferð-
inni, því þegar efnahagsstofn-
unin reiknar út „þjóðarfram-
leiðsluna", sýnir það sig, að
vaxandi hluti af henni kemur
frá „skemmtiiðnaðinum“!
Bændum og sjómönnum fækk
ar, en skemmtiiðnaðarmönnum
fjölgar, og frystihúsin verða að
taka börn og unglinga til starfa
í vaxandi mæli.
Víst þarf þjóðin að skemmta
sér og vera glöð. En hún þarf
eigi að síður, nú sem fyrr, að
framleiða handa sér fæði og
klæði, þak yfir höfuðið og gjald-
eyrisvörur til útflutnings. □
EKIÐ A BIL
SL. FÖSTUDAG 24. janúar kl.
4 e. h. lagði kona bláum
Chevrolet fólksbíl í Strandgötu
sunnan Landsbankans. Er hún
gekk frá var jeppi framan við
hennar bíl, þarna á götunni.
- Að lítilli .stundu liðinni var
jeppinn farinn, en honum hafði
verið ekið aftur á bak, og fólks-
bíllinn skemmdur.
Það eru vinsamleg tilmæli
lögreglunnar, að sá er var þarna
með jeppa, eða ef einhverjir
sjónarvottai' hafa verið þarna
við gefi sig fram á lögregluvarð-
stofunni. □
SIMALAUST
HÓTEL
SÍÐDEGIS í gær tókst erfið-
lega að ná símasambandi við
Hótel KEA. Við eftirgrenslan
kom í ljós, að landssíminn var
búinn að loka þar og Brynjólfur
hótelsstjóri neitaði að greiða
símareikninginn.
Skiptiborðið er ekki nothæft,
6 af 10 snúrum bilaðar og 3 lín-
ur út, af 6, bilaðar. Óskir um við
gerð hefur ekki borið árangur,
sagði hótelsstjórinn.
Stærsta hótel Norðurlands er
því án síma. Á myndinni er
Snjólaug Bragadóttir við skipti-
borðið. Q
ýtf menniðseiur á Þelamörk í Eyjaiirði
iók lil siarfa um áramóiin
Sameign þriggja hreppa. 80 börn í heimavist
Á LAUGALANDI á Þelamörk í
Eyjafjarðarsýslu er risið nýtt
menntasetur; heimavistarbarna-
skóli fyrir Glæsibæjarhrepp,
Öxnadalshrepp og Skriðuhrepp.
. Þar eru nú um 80 börn við nám,
nær öll í heimavist, og þar dynja
enn hamarshögg því bygginga-
vinnu er ekki lokið, þótt skólinn
sé nothæfur orðinn og tekinn
til starfa.
Sagan hermir að Jónas Hall-
grímsson skáld hafi fundið laug
eina á Laugalandi á sínum tíma,
sennilega aðra laug en þá, sem
bærinn dregur nafn sitt af og
er hitaður með í seinni tíð. En
sundlaugin þar á staðnum var
nefnd eftir skáldinu og heitir
Jónasarlaug. Akureyrarbær lét
leita þarna eftir heitu vatni fyr-
ir nokkrum árum með borun.
Frá þeirri borholu fær skólinn
hita til upphitunar.
Þjóðvegurinn liggur rétt aust-
an við skólann. Þar hallar land-
inu allt niður að Hörgá, sem
rennur við brekkuræturnar,
skammt frá hinu nýja mann-
virki. Á þessa hlið er skólinn
því nokkuð aðkrepptur. En í
Jóhaimes Oli Sæmundsson.
suðri er útsýni mikið og fagurt
og sézt til beggja dalanna, Óxna
dals og Hörgárdals, sem koma
samari við Staðartunguháls.
Staðartunguháls blasir við og
upp af honum rís hinn þunni en
hái fjallgarður milli dalanna
með hinum frægu tindum og
dröngum lengra fram, sem allir
vegfarendur um Öxnadal taka
eftir í björtu veðri og frægir
eru í ljóðum og sögnum. Beint
á móti Þelamerkurskóla blasii'
Auðbrekkutorfan við og utar
Möðruvallapláss. Lengst í norð-
ur rís Kaldbakur. Ekki þarf a5
fegra útsýnið í áttirnar þrjár,
þar sem blasa við tíguleg fjöll
skjólsælir dalir og blómleg býli.
Laugalandshálsinn, sú hin
mikla brekka, sem skólinn stend
ur í, birgir útsýni til Vindheima
jökuls. En hvorki verður Lauga-
landshálsin fjarlægður eða út-
sýni opnað til austurs. Þar er
stórgrýtt brekka og heldur
kuldaleg. Hinsvegar væri þar
kjörstaður trjágróðurs og yrði
þar þá vinaleg skógarhlíð ef að
væri hlúð.
Þelamerkurskóli er fyrsti
heimavistarbarnaskólinn . Norð-
lendingafjórðungi, sem fleiri en
eitt sveitarfélag stendur að.
Skólahéraðið nær allt frá Lóns-
brú við Akureyri að Dunhaga
norður. Á þessu svæði eru 80
bújarðii' og um 80 börn, svo sem
(Framhald á blaðsíðu 4).