Dagur - 07.04.1978, Blaðsíða 5
Útgefandi: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
Skrifstofur Tryggvabraut 12, Akureyri
Ritstjórnarsímar: 11166 og 23207
Sítni auglýsinga og afgreiðslu: 11167
Ritstjóri (ábm.): ERLINGUR DAVÍÐSSON
Blaðamaður: ÁSKELL ÞÓRISSON
Augl. og afgr.: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
Prentun: Prentverk Odds Bjömssonar hf.
Framsóknar-
þjóðfélag?
Þjóðfélag okkar er margbrotið að
allri gerð, þótt atvinnuvegirnir séu
það ekki. Efnahagsmálin svo
flókin, að venjulegu fólki er of-
raun, kaup og kjarasamningar á
síðustu tímum þau talnaundur að
efnahagssérfræðlnga og síðar
lögfræðinga þarf til að kveðja. Allt
hefur þetta m.a. leitt til þess að
margir eru stjórnmálum fráhverfir
og í skjóli þeirra staðreyndar eru
stjórnmálalegar umræður oft nei-
kvæðar og bjóða lágkúrulegum
málflutningi heim.
En þrátt fyrir þetta er íslenskt
þjóðfélag að ýmsu leyti vel á vegi
statt og naumast mun almenning-
ur fyrr hafa getað veitt sér meira af
þeim eftir sóttu lífsgæðum, sem
fyrir peninga fást. Efnahagur ís-
lendinga er jafnari er annars stað-
ar þekkist, samhjálp og samvinna
mikil, einkaframtak og félags-
rekstur Jafn rétthá form, almenn
þjónusta hins opinbera ört
vaxandi í flestum málaflokkum og
atvinnuleysið, eitt hið mesta böl
margra nálægra þjóða, er ekki til
hér á landi um þessar mundir.
Ekki er ofmælt að segja.m að at-
vinnuvegirnir um land allt hafi
tekið stakkaskiptum þegar lands-
byggðarstefnan loks náði veru-
legu fylgi allra stjórnmálaflokka
og fiskstofnunum og þar með aðal
útflutningsatvinnuveginum var
bjargað á síðustu stund með ske-
leggri baráttu í landhelgismálinu
og síðari friðunaraðgerðum. Þeg-
ar á allt þetta er litið er Ijóst að hér
hefur Framsóknarflokkurinn mót-
að stefnuna verulega, og má Ijóst
vera að þjóðin má ekki án þess
flokks vera.
Á það minna orð eins af and-
stæðingum Framsóknar, sem
sagði að íslenskt þjóðfélag væri í
raun og veru Framsóknarþjóð-
féiag. Hann var beðinn nánari
skýringar og voru þá ofangreindar
staðreyndir ræddar nokkuð og
niðurstaðan varð sú, að þótt margt
væri að í þjóðfélagi okkar, og ætíð
næg ágreiningsefni, mætti ekki
ganga fram hjá því með lokuð
augu, hve áunnist hefði og hversu
dýkrmætt það væri. Hver og einn
veit samkvæmt reynslunni, að
þegar óábyrgir flokkar eru við
stjórnvölinn brestur margt það
besta, sem áunnist hefur. Jafnvel
á skömmum tíma. Meðal annars af
þeirri ástæðu er það hverjum og
einum ábyrgðarhluti, að láta
dægurmálin og loddaraleiki at-
kvæðasmalanna vaxa sér í aug-
um, og ráða úrslitum á kjördegi.
T Ármann Dalmannsson
Ármann Dalmannsson sem and-
aðist á Akureyri 22. mars, var
jarðsunginn 31. mars frá Akur-
eyrarkirkju, að viðstöddu fjöl-
menni.
Ármann Dalmannsson fæddist
í Fíflholtum, Hraunhreppi í
Mýrasýslu 12. september árið
1894, sonur hjónanna Dalmanns
Ármannssonar, bónda þar og
Steinunnar Stefánsdóttur. Hann
ólst upp við bústörf og sjósókn á
góðu heimiii og á unglingsaldri
varð hann formaður á fiskibát og
famaðist vel. Alllöngu síðar var
hann um skeið togarasjómaður
og átti sjómennskan ætíð nokkur
ítök í honum.
En leið hans lá þó í Bænda-
skólann á Hvanneyri og útskrif-
aðist hann þaðan vorið 1918, en
1924—1925 var hann við nám 1
Ollerup á Fjóni, en sá skóli var þá
og síðar mjög þekktur undir
stjóm Niels Bukh, en hafði þá
verið bóndi í tvö ár á föðurleifð
sinni.
Heim kominn frá námi sínu í
Ollerup réðist Ármann til Rækt-
unarfélags Norðurlands og var
önnur hönd Ólafs Jónssonar í
Gróðrarstöðinni frá 1924—1950,
og síðustu tvö árin af þeim tíma
vann hann að hálfu hjá Skóg-
ræktarfélagi Eyfirðinga og síðan
varð hann skógarvörður og helg-
aði sig skógræktarstarfinu til elli-
ára. Vaðlaskógur og Kjarnaskóg-
ur bera honum gott vitni.
Samhliða hinum miklu störf-
um hjá Ræktunarfélagi Norður-
lands, stundaði Ármann Dal-
mannsson kennslu í leikfimi og
frjálsum íþróttum á kvöldnám-
skeiðum öðru hverju allt frá
1927. Fimleikaflokkur hans varð
KVEÐJUORÐ
landskunnur á sínum tíma. Oft
var hann fimleikakennari í hinum
ýmsu skólum í forföllum og
einnig prófdómari í ýmsum skól-
um bæjarins og við Bændaskól-
ann á Hólum í Hjaltadal um
fjölda ára.
Formaður Jarðræktarfélags
Akureyrar varð Ármann 1934,
formaður Búnaðarsambands
Eyjafjarðar 1954, formaður
Iþróttabandalags Akureyrar frá
stofnun, 1944, og formaður Ak-
ureyrardeildar KEA frá 1952 til
dauðadags. Heiðursfélagi
íþróttasambands íslands varð
hann 1964.
Ármann Dalmannsson var
löngum störfum hlaðinn, ætíð
hvetjandi félagshyggjumaður,
drengskaparmaður og bæði vin-
margur og vinfastur. Heimili
hans og Sigrúnar Kristjánsdóttur
konu hans, í Aðalstræti 62, var
annálað fyrir hlýju og gestrisni.
Hún lifir mann sinn.
Börn þeirra eru: Jón Dalmann,
fulltrúi, Stefanía, húsmóðir, Ing-
ólfur, yfirkennari, öll á Akureyri
og Kristján, framkvæmdastjóri á
Kópaskeri.
Ármann Dalmannsson var
tveggja manna maki að burðum
og. tveggja maki til starfa fram á
síðustu ár. Glaðværð hans og
geðró var við brugðið. Karl-
mennska hans og einurð var þó
aldrei í efa dregin, en leiðir sam-
vinnu og bræðralags voru reynd-
ar til þrautar í hverju máli og allir
trúðu honum til farsællar forystu
í hverju því máli, sem hann tók að
sér.
Þótt önn dagsins kallaði Ár-
mann jafnan snemma til starfa á
degi hverjum og gæfi honum fáar
tómstundir, hvatti Ijóðadísin
hann til dáða. Hinar margþættu
og fögru hugsjónir birtust í ljóð-
um hans, þar sem hann segir hug
sinn allan og er mannbætandi
lesefni.
Það var Akureyringum og Ey-
firðingum mikið happ, að Ár-
mann Dalmannsson festi rætur
við Eyjafjörð og vann þar sitt
ævistarf. öll voru störf hans
ræktunarstörf í rúmum skilningi,
öll hans framkoma mótaðist af
drengskap og góðvild til sam-
ferðamanna og lotningu fyrir
höfundi lífsins. Þökk fyrir sam-
fylgdina.
Megi störf Ármanns Dal-
mannssonar bera ávöxt um langa
framtíð.
E.D.
* * *
Ármann Dalmannsson er sigldur.
Við horfum á eftir honum með
söknuði, en við vitum að hann
hlýtur góðan byr.
Góð samviska, réttsýni og góð-
vild fylla seglin og fleyinu er stýrt
styrkri hendi hins hægláta og
varkára manns.
Jafnan var Ármann athugull og
tillitssamur. Ekki man ég þess
dæmi, að honum brygðist boga-
listin í samskiptum okkar
íþróttamanna.
Ágæt greind bar hann jafnan
rétta leið í hverju máli. Hann var
vel íþróttum búinn. 1 leikfimi-
tímum brá hann sér oft í hand-
stöðu eða gekk góða stund á
höndum af frábæru öiyggi.
Jafnan var Ármann hlýr og hýr
og yljaði þeim, er hann átti sam-
skipti við. Hann var mannræktar
og jarðræktarmaður, vel sjáandi
og farsæll, vinsæll og virtur.
Við hjónin þökkum honum
samskiptin, og samfylgdina og
biðjum honum blessunar á nýjum
slóðum.
Sigrúnu konu Ármanns, böm-
um þeirra og vandamönnum öll-
um vottum við dýpstu samúð.
Hermann Stefánsson
Þrír nemendur fara til
ísafjarðar og syngja
tHlynur Snær
Þormóðsson
F. 26. des. 1975. D. 26. mars 1978.
Kveðja frá afa.
Núer slitinn strengur,
stærstu gleði minnar,
ómar ekki lengur
angrið litar kinnar.
Hlyninn unga héðan
höndin dauðans knýr
klökku hjarta ég kveð hann
kvöl 1 hug mér býr.
Vorsins kynja-kraftur
kveikir líf og trú. -
Enginn kemur aftur
alveg sami og þú.
Blaðinu gefur borist
eftirfarandi bréf frá
Noregi:
Ég er 20 ára norskur piltur og
óska eftir að komast í bréfa-
samband við jafnaldra á íslandi,
pilt eða stúlku. Ég er skátaforingi
og áhugamál mín eru m.a. frí-
merki, tónlist, íþróttir og útilíf. Bréf
má skrifa á ensku eða
dönsku/norsku til:
Korp. Torstein Bryne
Adm 3 / SKKP / IÖ3
N-7714 STEINKJERSANDAN
Norge
Nýverið kom 30 nemenda hópur til
Akureyrar frá Tónlistarskólanum í
Kópavogi, og var um að ræða
blásaraflokk, blandaða hljómsveit
og einsöngvara. Þessi ferð heppn-
aðist í alla staði mjög vel, og léku
gestimir á tónleikum í Akureyrar-
kirkju og einnig fyrir vistfólk á
Elliheimili Akureyrar. Sérstök á-
nægja var með samleikstíma nem-
enda frá Kópavogi og Akureyri,
sem léku saman í 50-60 nemenda
hljómsveit, og einnig var sameigin-
legt skemmtikvöld öllum mikið á-
nægjuefni. Tilgangur slíkra nem-
endaheimsókna er að auka tengsl
og gangkvæm kynni milli nemenda
og kennara skólanna. Nú um
næstu helgi fara 3 söngnemendur
frá Tónlistarskólanum á Akureyri
til Isafjarðar, en Tónlistarskól-
inn á ísafirði annast móttöku
og skipulagningu heimsóknarinn-
ar. Söngnemendumir eru: Guðrún
Kristjánsdóttir sópran, Helga Al-
freðsdóttir sópran og Gunnlriður
Hreiðarsdóttir alt.
Söngkennari
þeirra Sigurður Demetz Franzson
verður með í förinni, ásamt píanó-
leikara Thomas Jackman, sem er
kennari við tónlistarskólann.
4 DAGUR
Ríkisútgáfa námsbóka
40 ára
Nýlega kom út afmælisrit Ríkisút-
gáfu námsbóka þar sem minnst er
fjörutíu ára útgáfunnar sem var á
síðastliðnu ári. Jafnframt er þess
þar minnst að Skólavörubúð Rík-
isútgáfunnar var þá 20 ára. 1 riti
þessu er rakin saga þessara fyrir-
tækja í stórum dráttum. Vilhjálm-
ur Hjálmarsson menntamálaráð-
hera á þar fyrstu greinina, en auk
hans eiga greinar í ritinu: Kristján
J. Gunnarsson, formaður náms-
bókanefndar, Pálmi Jósefsson
fyrrv. skólastjóri, Helgi Elías-
son,fyrrv. fræðslumálastjóri, Ingi
Kristinsson, skólastjóri, Þórleifur
Bjamason fyrrv. námsstjóri, Rann-
veig Löve, sérkennari, og Ingvar
Sigurgeirsson, kennari. Allar eru
greinar þessar stuttar og skýrar um
sögu Ríkisútgáfunnar og varpað
fram hugmyndum um framtíð
hennar. Ritið er smekklega úr
garði gert og gefur glögga mynd um
nytsemi stofnunarinnar.
Við, kennarar, sem munum
bókaleysið í skólunum áður en
Ríkisútgáfa námsbóka var stofnuð,
getum sennilega best dæmt um það
hvílíkt gagn það var fyrir skólana
þegar hún komst á fót. Vilmundur
Jónsson, landlæknir átti mestan
þátt í löggjöfinni en Jón Emil
Guðjónsson hefur verið fram-
kvæmdastjóri útgáfunnar frá því að
sérstakur framkvæmdastjóri var
ráðinn við hana 1956. Störfum hans
fyrir útgáfuna hefur fylgt mikil
gifta.
Fyrstu námsbækur útgáfunnar
voru fremur fátæklegar að ytra út-
liti en það hefur stórlega breyst á
síðari árum. Minnist ég þess hve
mikla gleði það vakti í skólunum
þegar lestrarbókin „Gagn og gam-
an“ kom út litprentuð. Síðan hefur
verið haldið áfram að vanda útlit
bókanna og má í því efni minnast á
útgáfu Skólaljóðanna með teikn-
ingum Halldórs Péturssonar. Það
er álit mitt að engin þjóð í heimin-
um eigi eins fögur skólaljóð með
verkum góðskálda sinna. Að vísu
hefði verið æskilegt að þau hefðu
einnig kynnt ýmsar fleiri perlur úr
kvæðum skálda nútímans, en
20 ár. Er mér minnisstætt hve oft
var gott að koma þar og fá ýmis
hjálpartæki við kennsluna sem ekki
fengust annars staðar. Það var
sannarlega þarft spor þegar hún
var stofnuð.
Og nú þegar litið er um öxl þá
munu flestir kennarar þessa lands
telja það happa-atburð þegar Rík-
isútgáfan var stofnuð. Auðvitað
hefur hún ekki sloppið við gagn-
rýni fremur en aðrar stofnanir, en
Jón Emil Guðjónsson, framkvæmdastjóri Ríkisútgáfunnar.
sennilega hefur stærð bólarinnar
sett þar takmörk.
Upphaflega náði útgáfan aðeins
yfir bamaskólastigið en nú sér hún
bömum fyrir námsbókum á öllu
skyldunámsstiginu.
í afmælisritinu er skrá yfir allar
bækur útgáfunnar og myndir af
höfundum bókanna eða öðmm
þeim sem hafa haft aðalumsjón
með útgáfu þeirra.
Skólavörubúðin hefur starfað í
án hennar höfum við við ekki viljað
vera. Og ég hygg að hún eigi sama
tilvemrétt í framtíðinni. Það er
mun heppilegra að skólamenn sjái
um útgáfu kennslubóka en að þær
lúti gróðasjónarmiði.
Þessar fáu línur eru ritaðar til að
minna á þessi tímamót í Ríkisút-
gáfu námsbóka og það hlutverk
sem stofnunin hefur gengt í fjörutíu
ár.
Eiríkur Sigurðsson.
Hver fær lóðina?
Mig langar að leggja orð í belg
vegna fyrirhugaðrar úthlutunar
verslunarlóðar í Hlíðahverfinu 1
Glerárhverfinu, þar sem ég kem
með að búa næstu árin og vonandi
mörg.
Mér kom það nokkuð spánskt
fyrir sjónir að sjá það auglýst í
blöðum bæjarins, að lóðin væri
laus til umsóknar, því fasteignasal-
inn, sem seldi okkur íbúð hér í
hverfinu hafði sagt okkur, að þama
kæmi matvömverslun KEA og því
væri góð verslunarþjónusta tryggð.
Það þótti mér milill kostur, og gaf
staðnum mikið gildi í mínum aug-
um og okkar hjóna, því við höfðum
heyrt um góða verslunarþjónusfu
hjá þessu fyrirtæki og sanngjarnt
vöruverð í búðum þess. Nú er ár
liðið síðan við fluttum í bæinn og
höfum vissu fyrir, að það sem við
höfðum heyrt, var rétt.
Við komum frá stað, þar sem
öðruvísi var staðið að málum í
versluninni og samkvæmt reynsl-
unni þar og síðan hér, get ég
ímyndað mér að Akureyringar geri
sér það naumast nægilega ljóst,
hvað þeir búa við góða verslunar-
þjónustu á Akureyri.
íbúðahverfi eins og Hlíðarhverf-
ið, finnst mér eigi að vera sem mest
laust við viðskiptaumferð þótt
nauðsynlegt sé að hafa þar dag-
vöruverslun og þess vegna er
tæplega aðstaða fyrir verslunar-
samkeppni í hverfinu, því hún
hlýtur að auka verslunarkostn-
aðinn, þótt verslunarsamkeppni sé
auðvitað æskileg,
Eftir að ég fói að
kynnast hlutunum héma á Akur-
eyri, held ég að óhætt sé að treysta
góðri þjónustu og byggi ég það
meðal annars á þeirri óvenjulegu
þjónustu, sem KEA veitir fólki
„í hinum drejfðu byggðum“ allt til
Grímseyjar, Siglufjarðar og
Ólafsfjarðar, að selja vörur við
sama verð í útibúum sínum þar
og það gerir á Akureyri. Þetta . er
svo einstakt, að hvergi mun annars
staðar þekkjast, eða ekki hef ég
heyrt um það. Mér finnst þett nú
alveg stókostlegt. Fyrirtæki, sem
rekur þannig viðskipti, jafna ég
ekki við kaupmenn, hversu góðir
sem þeir annars kunna að
vera. Lítið sem ekkert þekki ég til
þeirra mann, sem sækja um
verslunarlóðina á móti KEA, en
eftir því sem mér er sagt, ráða þeir
ekki yfir því fjármagni, að geta
byggt vel og haft góðan vörulager,
sem KEA er hinsvegar treystandi
til. Á þetta og fleira þarf að líta við
úthlutun verslunarlóðarinnar og ég
trúi ekki öðru en að þeir, sem þar
ráða, sjái til þess að við, sem eigum
að búa í þessu hverfi, fáum að sitja
við sama borð og aðrir Akureyr-
ingar um hina góðu og tryggu
verslunarþjónustu Kaupfélagsins.
Mér er sagt, að KEA hafi borist
áskorun úr hverfinu um að koma
þar upp dagvöruverslun og tek ég
undir þær óskir og treysti því að
lóðin verði veitt Kaupfélaginu. Að
loku lokum finnst mér mér, að fleiri
ættu að taka til máls um þetta til að
hafa áhrif á niðurstöðuna.
Kona í Hliðarhverfi.
Opið bréf til
sjónvarpsins
Þar sem ég er áhugamaður um
myndasmíði og myndatökur á
mjófilmur.áleit ég lengi vel, að
óskýrar myndir Sjónvarpsins
væru lélegum tækjum að kenna.
En nú er ég komlnn að þeirri
niðurstöðu, að svo sé ekki, þar
sem ég hef séð skýrar og ágætar
myndir stöku sinnum. Hvernig
stendur til dæmis á því, að
klukkumyndin er næstum aldrei
skýr og þulurinn sjaldan alveg
skýr né heldur fólk í hringborðs-
umræðum og þar þar er nú
myndsmíðin fyrir neðann allar
hellur. Mér dettur í hug, að
myndatökumennirnir þyrftu að
fá sér betri gleraugu.
Oft er skýrasti punktur
myndarinnar í bakgrunninum eða
framan við borðið. Mér var kennt
að stilla á augu mann, til þess að fá
góða mynd. Mér dettur í hug, hvort
myndatakan eigi að vera einhver
nýtískuleg listsköpun, þar sem fólk
eigi að sjást í einhverskonar móðu?
Og hvernig stendur á því, að
filmur eru sendar út, svo óskýrar,
að tæpast er hægt að lesa nöfn
leikenda í myndinni?
Vel skil ég að fréttamyndir geti
ekki alltaf verið hnífskarpar vegna
misjafnra skilyrða við myndatök-
una. En þegar verið er að mynda í
stúdíói, á þetta ekki að koma fyrir,
eða þegar myndir eru teknar í
sjónvarpssal. Ég tók eftir því á sýn-
ingu hringborðsumræðna Nobels-
(Framhald á bls. 2).
f samvinnu við útgáfufyrirtæk-
ið Gutenbergshus-Bladene í
Danmörku, hefur verið efnt til
skíðamóts fyrlr börn á aldr-
inum 7-12 ára, er nefnast
„Andrésar Andar“ leikarnir á
Akureyri. Framkvæmdaaðill er
sem fyrr, nefnd áhugamanna
um skíðaíþróttir þar sem eru
m.a. fulltrúar frá Skíðaráði
Akureyrar, fþróttabandalagi
Akureyrar og Skíðahótelinu í
Hlíðarfjalli. Mót þetta fer fram
nú um næstu helgi. Hefst það
með veglegri setningarathöfn
sem fer fram í kirkjunni og í
kirkjustöllunum á föstudags-
kvöldið. Á laugardag og
sunnudag verður síðan keppt í
Hlíðarfjalli. Keppt verður í svigi
og stórsvigi drengja og stúlkna
í öllum aldursflokkum frá 7-12
ára. Allir keppendur fá þátt-
tökuviðurkenningu og svo fá
sex fyrstu í hverrl grein sérstök
verðlaun. Keppendur verða um
250 frá Akureyri, Reykjavík,
Dalvík, Húsavík, Siglufirði,
Austfjörðum og fsafirði.
Fyrsti knattspyrnu-
leikur vorsins
S.l. sunnudag fór fram knatt-
spymuleikur á Sana vellinum á
milli Akureyrarfélaganna Þórs
og KA. Var þetta fyrsti leikur
KA á þessu vori, en Þórsarar
hafa leikið þrjá leiki í Englandi
nú um páskana. Nokkra leik-
menn vantaði hjá báðum liðum,
og aðstæður á vellinum voru
nánast ómögulegar til knatt-
spymuleikja. Fyrsta mark
leiksins skoraði Jón Marinóis-
son í fyrri hálfleik og kom Þór í
1:0. Um miðjan síðari hálfleik
bætti Jón Lárusson öðru marki
við fyrir Þór og þau urðu úrslit
leiksins. KA menn áttu nokkur
góð marktækifæri, en Ragnar
Þorvaldsson markvörður varði
oft á tíðum mjög vel.
Bæði þessi lið hyggja á frekari
æfingarleiki nú í vor fyrir
deildarkeppnina, og ekki mun
af veita. f liði Þórs komu fram
nokkrir ungir leikmenn sem
ekki hafa leikið áður með
meistaraflokknum og stóðu þeir
vel fyrir sínu. Annars voru það
leikreyndustu menn liðanna
sem best komust frá þessum
leik, svo sem Sigurður Lárusson
og Haraldur Haraldsson.
úr Hlíðarfjalli
Punktar
Aðsókn að skíðasvæðinu f
Hlfðarfjalli um páskana var
mjög góð, þó svo að veður hafi
verið heldur risjótt og raunar
enginn dagur verulega góður.
Þá dagana sem best viðraðl
eða á skfrdag, föstudaginn
langa og páskadag hafa verlð á
svæðinu 1700 til 2000 manns.
Þá voru um 300 bílar á bfla-
stæðinu en f helld munu hafa
komið á mllli 4-500 bílar í
hlaðið, dag hvern. Að vanda
mynduðust langar biðraðir vlð
lyfturnar og þá sérstaklega við
stólalyftuna, en þar var biðin
allt að 40 mín. Þegar mest var,
biðu við þá lyftu um 250
manns. Vlð stromplyftuna var
biðin 15 mín og álíka við
kaðaltogbrautirnar.
Því hefur stundum verið haldið
fram að Akureyringar færu síður
á skíði á þeim dögum sem aðsókn
er hvað mest vegna þess að þeir
hafi ekki áhuga á að standa í bið-
röðum uppi í fjalli. Af þessu til-
efni var gerð á því könnun um
páskana hve margir væru hér að-
eins um páskana og hve margir
væru Akureyringar. Könnunin
var gerð í biðröðinni við stóla-
lyftuna og strompiyftuna, og voru
409 manns spurðir. Niðurstaðan
fvar Sigmundsson.
varð raunar mjög athyglisverö.
Rúmlega 42% sem voru spurðir,
voru utanbæjarmenn. Það gefur
tilefni til-Sð álíta að verulegur
fjöldi fólks hafi lagt leið sína til
Akureyrar um páskana, gagngert
til að fara á skíði. Fram hefur
komið að Flugleiðir fluttu um
1200 manns til og frá Akureyri
um páskana. Engar tölur liggja
fyrir um það hve margir komu til
að vera á skíðum, en ljóst er að
það er verulegur hópur. Þá komu
einnig fjöldi manna, aðallega
fjölskyldur á einkabílum, og þá_
Reykjavíkursvæðinu helst.
Ætla má að skíðalandið í Hlíðar-
fjalli dragi árlega til sín töluverð-
an fjölda aðkomumanna, og er
eflaust af því mikill hagnaður
fyrir bæjarfélagi í heild. Skíða-
svæðið í Hlíðarfjalli er í vitund
margra eitt best búna skíðasvæði
landsins og stendur jafnvel fram-
ar mörgum erlendum skíðastöðv-
um. Forráðamenn mega hins
vegar ekki sofna á verðinum hvað
(Framhald á bls. 6).
DAGUR 5