Dagur - 30.08.1979, Blaðsíða 5

Útgetandi: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
Skrifstofur Tryggvabraut 12, Akureyri
Ritstjórnarsimar: 24166 og 23207
Sími auglýsinga og atgreiðslu: 24167
Ritstjóri (ábm.): ERLINGUR DAViÐSSON
Blaðamaöur: ASKELL ÞÓRISSON
Augl. og afgr JÓHANN KARL SIGURÐSSON
Prentun: Prentverk Odds Björnssonar hf.
Hart í ári
f okkar landshluta hafa menn ver-
ið að bíða eftir góðri sumarveðr-
áttu, þótt ekki værí nema í eina
eða tvær vikur, en nú á höfuðdag-
inn snjóaði í fjöll. Til eru þeir
bændur, sem ekki hafa enn náð
neinu heyi í hlöðu og má segja, að
í heilum sveitum sé ástandið í
landbúnaðarmálum hið versta.
Hin harða veðrátta leggst mis-
jafnara á bændur en oftast áður og
á þann veg, að vandræðin í öflun
heyja eru mest þar sem búskap-
urinn hefur áður átt í vök að verj-
ast.
Enn hafa íslenskir bændur ekki
hagnýtt sér nema að takmörkuðu
leyti góða reynslu af votheysgerð.
En um þessar mundir berast þær
fregnir vestan af Ströndum, að
heyskap sé víða að Ijúka, á sama
tíma og bændur komast lítt eða
ekkert áfram með heyskap sinn,
t.d. víða á Norðurlandi. Veðráttan
á Ströndum var ekki sól og sum-
arblíða, en það sem úrslitum
ræður um heyskapinn er það, að
þar stunda bændur votheysverk-
un, og eru þar með lítt háðir stop-
ulum þurrkum og þeir eiga af-
urðamikið búfé.
f Búnaðarblaðinu Frey eru
nokkrar hugleiðingar ritstjóra um
harðindin, og segir þar: Samdrátt-
ur í framleiðslunni vegna erfiðs
árferðis bitnar auðvitað fyrst og
fremst á hag bænda sjáifra,
hvernig sem dæmið er reiknað.
„Fullt verð“ fyrir framleiðsluna
hrekkur skammt til að mæta stór-
auknum útgjöldum vegna aukins
fóðurkostnaðar. f öðru lagi bitnar
hann fyrr eða síðar á hag allra
þeirra fjölmörgu, sem hafa at-
vinnu sína af því að vinna úr bús-
afurðum, eða við aðra þjónustu
fyrir þá. Síðast en ekki síst kemur
slíkur samdráttur af völdum harð-
inda niður á þjóðarbúinu í heild,
svo að allir munu finna fyrir því á
einhvern hátt fyrr eða sfðar.
Þegar vel árar og framleiðslan
er mikil, njóta bændur þess að
minna þarf að kosta til fyrir hverja
framleiðslueiningu, en þó aðeins
að því marki, sem markaðirnir
setja henni eða tryggingar eru fyr-
ir, að fullt verð fáist fyrir hana.
Verðlagningin eins og henni er
háttað hér, og í öllum löndum,
sem við berum okkur saman við,
miðast við meðalárferði að meira
eða minna leyti. Við þetta hijóta
bændur að búa og eiga þá að
njóta þess, þegar betur gefur, svo
að þeir geti betur staðið af sér erf-
iðari árin. Þó verður það aðeins
innan vissra marka, hörðustu
áföllin verður samfélagið að bera
með þeim eða að taka þau af
þeim, enda er það hvarvetna gert
að einhverju leyti.
Jan Mayen gegnir sínu hlutverki í
valdakerfi norðurslóðar og togstreit-
unni um auðlindir hafsins
Viðtal við Ingvar Gíslason alþm. um kynnisför þingmanna til Jan Mayen
— Jú, vissulega var töluverð
eftirvænting hjá okkur 4 alþingis-
mönnum, sem flugum til Jan
Mayen fimmtudaginn 23. ágúst í
boði blaðsins Vísis í Reykjavík.
Þannig fórust Ingvari Gíslasyni
alþm. orð í viðtali við Dag, þegar
hann var inntur eftir fréttum af
ferðinni.
— Ritstjórar Vísis, Hörður
Einarsson og Ólafur Ragnarsson
voru fararstjórar, einnig var með í
förinni Ijósmyndari, Gunnar V.
Andrésson. Gestir fararinnar voru
alþingismennirnir Bragi Sigurjóns-
son, Friðjón Þórðarson, Ólafur
Ragnar Grímsson og ég. Við flug-
um í 8 manna vél með Helga Jóns-
syni frá Reykjavík, ágætri vél, sem
hann keypti nýlega af Tryggva
Helgasyni. Flugið til Jan Mayen frá
Akureyri tók tvo tíma og tuttugu
mínútur.
— Er góður flugvöllur á Jan
Mayen?
— Já, það er þarna góð malar-
braut, a.m.k. 1600 m löng. Þar hafa
lent allstórar flugvélar, a.m.k. DC
4. Hins vegar eru veðurskilyrði til
flugs slæm. Jan Mayen er mesta
þokubæli.
— Eru fastar samgöngur við Jan
Mayen?
— Norðmenn sjá að sjálfsögðu
fyrir lágmarkssamgöngum í þágu
þeirrar starfsemi, sem þeir reka.
Það mun flogið þangað 10-12 sinn-
um á ári, auk þess sem olíuskip
koma einu sinni eða svo á ári. Þá
mun það hafa tíðkast að varpað
hafi verið niður pósti úr flugvélum
frá Keflavíkurflugvelli. Ferðir til
Jan Mayen eru því mjög strjálar.
— Hvernig kemur eyjan mönn-
um fyrir sjónir?
— Eyjan er nú ekki stærri en
það að í góðu veðri og undir góðri
leiðsögn kunnugra manna er til-
tölulega auðvelt að gera sér sæmi-
lega grein fyrir landslagi og land-
kostum á stuttum tíma, ekki síst ef
menn hafa lesið sér eitthvað tii um
hana áður. Að vísu er eyjan löng frá
suðri til norðurs, rúmir 50 km, en
ekki að sama skapi breið, síst þar
sem hún er mjóst. Öll eyjan er lið-
lega 370 ferkm., eða á stærð við
dálítinn hrepp á Islandi. Jan
'Mayen er eldfjallaeyja og mynduð
af eldsumbrotum. Eyjan er jarð-
fræðilega ung og enn að mótast.
Ingvar Gislason.
Manni dettur í hug að hún sé eins
og dálítið „þróuð“ Surtsey, ef svo
má segja. Jarðvegur eða mold er
ekki til á eyjunni, en grænn mosi
þekur brekkur og fjallshlíðar býsna
þétt. Eiginlega ætti Jan Mayen að
heita Mosey, því að mosinn er ein-
kennismerki hennar. Reyndar vaxa
ýmsar jurtir innan um mosann og
upp úr honum. Töðugras eða beit-
arhæf grös sjást hins vegar ekki
frekar en við er að búast í moldar-
lausu landi. Eina grasið, sem ég sá
voru nokkur strá í kringum hunda-
kofa sunnan undir veðurstofuhús-
inu, þar sem þau höfðu náð að vaxa
í góðu skjóli. Þá setja hraun og
sandar sinn svip á eyjuna, reyndar
er ekki blett að sjá sem ekki gæti
verið á Islandi. Margt í landslagi
minnti mig á staði í Vestur-Skafta-
fellssýslu og hraunin komu manni
kunnuglega fyrir sjónir.
— Er höfn á Jan Mayen?
— Nei, en sæmilegar lendingar
eru í víkum vestan á eynni. Þar er
kyrrara í sjó við sandinn en á aust-
urhelmingnum, þar sem bæki-
stöðvar Norðmanna eru. Austur-
helmingurinn, Rekavíkin, hefur
þann kost að þar er talsvert undir-
lendi. Þar er m.a. flugvöllurinn.
Annars er nokkurt undirlendi upp
af Rostungsvík og þar er aðallend-
ingarstaðurinn. Þar norður af er
svo Maríuvík með verulegu undir-
lendi. Á þessum slóðum eru ýmsir
möguleikar til hafnargerðar, og
okkur var bent á að gera mætti aðra
flugbraut fyrir eyjuna upp af
Maríuvík. Töldu staðarmenn að ef
svo væri gert, væri hægt að halda
uppi öruggum flugferðum til Jan
Mayen, því alltaf myndi önnur
hvor brautin vera opin til lending-
ar.
— Er eyjan mjög fjöllótt?
— Já, hún er hálend og fjöllótt.
Norðureyjan er i raun og veru eitt
fjall. Það er hátt og tignarlegt eld-
fjall, sem gáus síðast 1970. Það
heitir Beerenberg upp á hollensku,
sem þýðir Bjarnarfjall. Fjallið er oft
hulið þoku og skýjum, og þannig
stóð á þegar við vorum þarna. En
þegar við vorum komnir í flughæð
yfir eyjunni á heimleið, þá skaut
Bjarnarfjalli allt í einu upp úr
þokuhafinu, og það var það síðasta
sem við sáum til Jan Mayen. Ég hef
ekki oft séð fallegri fjallasýn.
— Hvernig er að ferðast um á
Jan Mayen?
— Á eyjunni er einn slarkfær
akvegur, misgóður þó. Hann liggur
frá starfsmannabúðunum syðst í
Rekavík um flugvöllinn, sem er þar
rétt norðan við og yfir ásinn milli
austur- og vestureyjar og endar í
Rostungavík. Þetta eru um 10 km.
I Rostungsvík er olíubirgðastöð og
þaðan liggur olíuleiðsla meðfram
veginum yfir á athafna- og búðar-
svæðið hinum megin á eyjunni.
Vegna brattlendis og skriðjökla
fram í sjó á norðureynni í hlíðum
Bjarnarfjalls er með öllu ófært að
fara hringferð á landi, Þótt menn
vildu leggja slíkt á sig og tírni væri
til.
— Hvað er að sjá af mannvirkj-
um og athöfnum á Jan Mayen?
— Norðmenn reka veður-
athugunarstöð og lóranstöð á eyj-
unni. Það mun vera kjarninn í
starfsemi þeirra. Þarna dveljast
rúmlega 30 manns við ýms störf
Unnið að trjáviðartöku á fjörum Jan Mayen 1957. Ljósm. Ágúst Jónsson.
sem að þessum rekstri lúta ög
þjónustu í kringum hann. Allir,
sem þarna starfa, eiga þar aðeins
bráðabirgðavist, eru svona 6-12
mánuði í senn og jafnvel skemur.
Þetta er álitin útileguvinna. Starfs-
menn njóta skattfríðinda og senni-
lega fæðishlunninda, en kaup-
greiðslur eru annars í samræmi við
taxta í Noregi. Engar konur eru á
Jan Mayen. Þar er algert karla-
veldi.
— Er Jan Mayen kannske norsk
herstöð?
— Það er sjálfsagt túlkunar-
atriði. Ég treysti mér nú ekki á
þessu stigi til að fullyrða af eða á
um það. Æðsti yfirmaður og full-
trúi norska ríkisvaldsins erherfor-
ingi, oberst-loytnant að tign. Næst-
ur honum að virðingu er yfirmaður
að refurinn sé friðaður. Dýraveiði
er því engum manni til framdráttar.
Vatnafiskur er ekki til á Jan
Mayen, sem ekki er von, því að þar
eru hvorki ár né lækir né stöðuvötn.
Þar eru vandræði með neysluvatn.
Islendingar hafa lengi trúað á
rekaviðinn á Jan Mayen. Vissulega
sést þar rekaviður, en ekki sýndist
mér hann auðsuppspretta. Selveiði
er hins vegar mikil í hafinu hjá Jan
Mayen og hún er mikið stunduð af
nokkrum skipum, en kemur Jan
Mayen í sjálfu sér lítið við. Einnig
mun vera hægt að stunda selveiði á
Jan Mayen, og starfsmennirnir
hafa heimild til þess að veiða 100
seli á ári, en þeir færa sér þau
hlunnindi ekki í nyt svo umtalsvert
sé. Hugsanlega mætti koma upp
loðnu- og kolmunnavinnslu á Jan
Ágúst Jónsson tók þessa mynd af Kvalrosen-.kletti á Jan Mayen sumarið 1957.
lóranstöðvarinnar. Hann er ekki
hermaður, hann er titlaður avdel-
ingsingenir eða deildarverkfræð-
ingur. Vopn eða varnarvirki sá ég
ekki á Jan Mayen. Hins vegar er
augljóst að yfirráð yfir eyjunni er
Norðmönnum alvörumál og hún
gegnir sínu hlutverki í valdakerfi
Norðurhafa, hernaðargildi kemur
þar við sögu og aðrir hagsmunir,
sem Norðmenn láta til sín taka. Jan
Mayen er betri eign en engin. Það
þarf því ekki að vera neitt undrun-
arefni, þótt norska ríkisvaldið feli
her sínum mikilvæg verkefni á
þessum stað, án þess að um herstöð
í eiginlegum skilningi sé að ræða.
— Hvað er að segja um náttúru-
auðlindir á Jan Mayen?
— I fljótu bragði sýnast þær
ekki miklar. Þar er engin grasrækt
og ekkert beitiland, fiskur er ekki
við eyjuna nema þessir flökkufisk-
ar eins og loðna og kolmunni, sem
koma og fara. Frásagnir eru um
veiðiskap fyrr á tíð. Menn lágu þar
eitthvað við og veiddu refi og
kannske hvítabirni. Slík atvinna
hlýtur að hafa verið meira í ætt við
hetjuskap en skynsamlega fram-
færslu. Hvítabjörn er heldur fágætt
dýr þarna, kemur svona einn og
einn á ári með hafísnum. Nú er
ódöngun í refastofninum og ekkert
á honum að græða, enda skilst mér
Mayen. Hafnarmöguleikar og
landrými þurfa ekki að koma í veg
fyrir það. En ég veit ekki til að uppi
séu neinar ráðagerðir um slíkar
framkvæmdir. Það gefur Jan
Mayen kannski mest gildi nú, að
hugsanlegt er að olía sé í hafsbotni í
grennd við eyna. Þó er það mál
nokkuð á huldu enn sem komið er.
— Er Jan Mayen þá I raun og
veru óbyggt land?
— Eyjan er „óbyggð" að því
leyti að þar á enginn maður fast
heimili. Þar er ekkert atvinnulíf í
eiginlegum skilningi, engin fram-
leiðslustarfsemi. Þar fara fram
þjóriustu- og varðgæslustörf á veg-
um norka ríkisins með farand-
starfsfólki, sem aðeins stendur stutt
við.
— Er langt síðan Norðmenn
fundu Jan Mayen?
— Norðmenn „fundu“ ekki Jan
Mayen. Það voru ýmsir aðrir sem
gerðu það, jafnvel talið að íslend-
ingar hafi fyrstir vitað um Jan
Mayen. Annars varð hún fyrst
kunn evrópskum sæförum upp úr
1600. Hollenskir menn urðu fyrstir
til að nytja landið, og nafnið á eyj-
unni er hollenskt mannsnafn.
Hollendingar ráku hvalstöð á Jan
Mayen á 17. öld. En þeir hurfu
þaðan nokkuð snemma. Hins vegar
má sjá minjar um athafnir þeirra. I
Rostungsvík, þar sem þeir höfðu
bækistöð sína, er staður, sem heitir
Hollendingahaugur. Þar hvíla bein
Hollendinga, sem fyrstir manna
höfðu vetursetu á Jan Mayen vet-
urinn 1633-34. Þeir dóu allir úr
skyrbjúg. Það kveður lítið sem
ekkert að norðmönnum á Jan
Mayen fyrr en undir síðustu alda-
mót. En þá fara þeir líka að sækja í
sig veðrið. Formlega slógu þeir þó
ekki eign sinni á eyjuna fyrr en
1929.
— Er nokkur vafi á eignarrétti
Norðmanna á eyjunni?
— Nei, ég held að það sé ekki
vinnandi vegur að reka mál gegn
Norðmönnum á þeim grundvelli.
Ætli við verðum ekki að viður-
kenna þá staðreynd að Norðmenn
höfðu framtak í sér til þess að taka
eyjuna og eigna sér hana. Ekki
höfðum við framtak í okkur til þess
né aðrir, sem meira mega sín.
Annars er skemmtilegt að minnast
þess að akureyskir framtaksmenn
gerðu út leiðangur til þess að kanna
Jan Mayen og sækja þangað reka-
við sumarið 1918, 11 árum áður en
Norðmenn eignuðu sér hana form-
lega og u.þ.b. 3 árum áður en þeir
settu upp sina frægu veðurathug-
unarstöð, sem litið er á eins og
stökkpall upp í formlega lögsögu
yfir eynni. Þessi leiðangur Akur-
eyringa var farinn á litlu vélskipi,
sem Snorri hét, en eigandi þess og
útgerðarmaður ferðarinnar var
Rögnvaldur Snorrason kaupmað-
ur, sonur Snorra Jónssonar hins
fræga athafnamanns á Oddeyri.
Með í förinni var m.a. Freymóður
Jóhannsson listmálari, þá korn-
ungur maður. Hann var eiginlega
vísindamaðurinn í ferðinni, og fer
ekki milli. mála að hann hafði
glöggt auga. Hann skrifaði ágæta
grein um ferðina og athuganir sínar
á eynni. Þá grein er að finna í
mánaðarblaðinu Óðni frá 1922.
Það má sjá af orðum greinarhöf-
undar, að eitthvert umtal hefur þá
verið milli manna um það hvort
íslendingar ættu ekki að slá eign
sinni á Jan Mayen. En aldrei varð
neitt úr neinu. Þetta var aldrei
nema hugdetta, framtakið og vilj-
ann vantaði, enda augljós vand-
kvæði á því fyrir Islendinga á þeirri
tíð að eigna sér ný lönd. Enn síðar,
eða árið 1957, fór leiðangur með
þátttöku Akureyringa til Jan
Mayen að sækja rekavið. En þá
voru síst uppi hugmyndir um land-
nám, og varð ekki komist hjá því að
biðja Norðmenn um leyfi til reka-
viðartöku. Steindór Steindórsson
frá Hlöðum var með í þessari ferð
og skrifaði grein um náttúru eyjar-
innar.
— Hvernig voru móttökur
Norðmanna, þegar þið þingmenn-
irnir voruð á ferðinni?
— Þær voru höfðinglegar. Þeir
vildu allt fyrir okkur gera, sýndu
okkur eins mikið og hægt var á
þessum stutta tíma, upplýstu okkur
um störf sín og staðhætti á eyjunni,
héldu okkur stutta en góða veislu
og leystu okkur út með gjöfum til
minja um komuna. Alls vorum við
7 klst. á Jan Mayen og reyndum að
nota tímann vel. Þetta var mjög
eftirminnileg ferð, sagði Ingvar
Gíslason að lokum.
11 i —
I tslandsmóf í Sandspyrnu
Tvö Islandsmet
UM SÍÐUSTU helgi var
haldið við Hrafnagil í Eyja-
firði íslandsmót í sand-
spymu. Það var bflaklúbbur
Akureyrar sem sá um mótið,
og voru keppendur 23 frá
nokkrum stöðum á landinu.
Bflaíþróttir ryðja sér nú mjög
til rúms hér á landi sem ann-
arsstaðar, og hefur Bfla-
klúbbur Akureyrar verið
frumkvöðull þeirra hér í bæ.
Allgóður árangur náðist á
mótinu og voru m.a. sett tvö
ný íslandsmet. Reynir Jó-
hannsson frá Reykjavík fór
brautina á 5.39 sek. sem er
nýtt fslandsmet.
Hann ók Willys 327 cid. I
mótorhjólakeppni sigraði Ólaf-
ur Grétarsson frá Akureyri á
Kawasaki 1000 á 5.84 sek. sem
er íslandsmet. Annars urðu úr-
slit þessi.
Jeppaflokkur með sérútbúnaði
1. Benadikt Eyjólfss. Rvík 5.45
Willys 455 cid.
2. Reynir Jónasson Rvík 5.50
Willys 327 cid.(Framh á fels ?)
Fjörugur minn-
ingarleikur
Inga og
Magnús
efst
Um síðustu helgi var haldið á
Siglufirði Norðurlandsmót í
golfi. Keppendur voru frá öll-
um golfklúbbum á Norður-
landi. I kvennaflokki sigraði
Inga Magnúsdóttir GA, og í
karlaflokki sonur hennar,
Magnús Birgisson. Þau höfðu
bæði nokkra yfirburði yfir aðra
keppendur, og sigruðu örugg-
lega.
Inga er eiginkona Birgis
Bjömssonar handknattleiks-
þjálfara.
Minningarleikurinn um Jak-
ob Jakobsson var leikinn á
grasvellinum á Akureyri á
þriðjudagskvöldið. Leikið
var í leiðinlegu veðri, rign-
ingu og kulda. Þrátt fyrir það
nættu 400 manns á völlinn og
sáu fjörugan leik.
Andstæðingar KA í leiknum
var Old-boys-íið gamalla leik-
manna ÍBA, og styrktu þeir lið-
ið með Elmari Geirssyni.
Markmenn ÍBA-liðsins voru
þeir Samúel Jóhannsson og
Ragnar Þorvaldsson, og höfðu
þeir nóg að gera.
Fyrsta mark leiksins kom á 9.
mín., en þá léku Óskar Ingi-
mundarson og Gunnar Gunn-
arsson laglega í gegn um vörn
andstæðinganna, og Gunnar
skoraði laglega. Á 15. mín. fékk
Óskar stungubolta innfyrir
vömina og skoraði af öryggi,
Athugasemd vegna
skrifa í íþróttaþætti
I grein um „íþróttir“ í Degi 23.
ágúst s.l., undir fyrirsögninni
„Alli Gísla í landsliðið", er
komist svo að orði: „M.æ. hefur
heyrst að hann hafi getað fengið
vinnu á bæjarskrifstofunum, en
gegn því að hann hætti við
Missögn
leiðrétt
I síðustu viku var skrifað um
það í íþróttasíðu Dags, að Al-
freð Gíslasyni hefði verið neitað
um starf á Bæjarskrifstofunum
nema að hann afsalaði sér
keppnis- og æfingarferðum
með unglingalandsliðinu í
handbolta.
Frétt þessi var ekki höfð eftir
Alfreð sjálfum, en eftir heim-
ildum sem blaðamaður íþrótta-
síðunnar taldi öruggar. Val-
garður Baldvinsson bæjarritari
neitar því að Alfreð hafi verið
settir slíkir kostir, og segir að
væntanlegt starf hans á Bæjar-
skrifstofunum sé enn í athugun
hjá báðum aðilum þ.a.s. Alfreð
og bæjarritara. I bréfi sínu segir
Valgarður m.a. „Það er algjör
fjarstæða að Alfreð hafi verið
settir nokkrir úrslitakostir í því
sambandi að hálfu Bæjarskrif-
stofunnar. Miklu fremur er vilji
til þess að reyna að greiða fyrir
ungum manni, sem verður sér
og bæ sínum til sóma“. Blaðið
fagnar því að drengilega er tek-
ið á málum Alfreðs hjá Akur-
eyrarbæ, og biður viðkomandi
afsökunar á röngum frétta-
flutningi.
Danmerkurferðina og æfingar
landsliðsins."
I tilefni þessara skrifa óskar
undirritaður að taka fram eftir-
farandi:
Tvívegis í sumar höfum við
Alfreð Gíslason rætt saman um
að hann tæki við starfi á bæjar-
skrifstofunni, sem losnar í sept-
embermánuði. I síðara samtal-
inu tjáði hann mér, að hann
væri að leita eftir að komast í
landsliðið, sem keppa skal á
heimsmeistaramóti unglinga í
handknattleik í októbermánuði
n.k. Ef það tækist yrði væntan-
leg um verulegar fjarvistir frá
vinnu að ræða í september og
október vegna æfinga og
keppni.
Þótt mér væri ljóst, að ofan-
greint starf gæti ekki beðið
ómannað í lengri tíma, óskaði
ég eftir, að hann hefði samband
við mig aftur, þegar mál hans
skýrðust. Yrði þá hugað nánar
að leið, sem gagna mætti báðum
aðilum.
Það er algjör fjarstæða, að
Alfreð hafi verið settir nokkrir
úrslitakostir í þessu sambandi af
hálfu bæjarskrifstofunnar.
Miklu fremur er vilji til þess að
reyna að greiða fyrir ungum
manni, sem verður sér og bæ
sínum til sóma.
Ég trúi því því ekki, að grein-
arhöfundur hafi slúðursögu
sína eftir Alfreð, en auðvelt
hefði átt að vera fyrir hann að
leita sannleikans í málinu sem
góðum íþróttablaðamanni
sæmdi.
Akureyri, 25. ágúst 1979
Valgarður Baldvinsson,
bæjarritari.
óverjandi fyrir Samúel. Á 30.
mín. voru KA-menn enn á
ferðinni, og góð sóknarlota
endaði með marki frá Eyjólfi
Ágústssyni.
Þannig var staðan í hálfleik,
þrjú mörk gegn engu fyrir KA.
Á 15. mín. síðari hálfleiks
minnkaði Þormóður Einarsson
aðeins muninn er hann skoraði
af stuttu færi, og var nú staðan
orðin þrjú gegn einu.
Fimm mín. síðar skoraði
Óskar'laglega, eftir úthlaup hjá
Ragnari í marki ÍBA, sem nú
hafði tekið við af Samúel.
Nokkrum mín. síðar jók
Donni muninn, og var nú stað-
an orðin fimm gegn einu. Að-
eins mín. síðar gerði Óskar
sjötta markið með skoti af stuttu
færi. Á 30. mín. lagaði Elmar
stöðuna fyrir ÍBA-liðið, þegar
hann komst einn inn fyrir vöm
KA, og þá var ekki að sökum að
spyrja. Hann skoraði af öryggi.
Síðasta orðið í leiknum átti
svo Donni, er hann gerði sjö-
unda mark KA, og þannig lauk
leiknum; sjö mörk gegn tveim-
ur.
Norðurlands-
mót f frjálsum
íþróttum
Um næstu helgi verður haldið á
Akureyri norðurlandsmót í
frjálsum íþróttum. Keppendur
verða væntanlega allsstaðar að
af Norðurlandi, og væntanlega
verður um spennandi keppni að
ræða. Það eru KA og UMSE
sem sjá um mótið, og skulu
þátttökutilkynningar berast
skrifstofu UMSE vel fyrir helg-
Næstu leikir
Laugardaginn 1. sept., leika í
annarri deild, Þór og ísafjörður.
Þórsarar verða að vinna þennan
leik, ef þeir ætla að bjarga sér úr
fallhættu í deildinni.
Sama dag leika á Sandgerð-
isvelli, Reynir og Magni.
Magna-menn geta hjálpað
Þórsurum mikið með því að
vinna Reyni. Lið Magna er
þegar fallið, en það hefur staðið
sig vonum framar í deildinni.
Á laugardaginn leika einnig í
fyrstu deild, nýbakaðir bikar-
meistarar Fram og KA. Bæði
þessi lið eru í fallhættu í deild-
inni, jafnvel þótt staða Fram sé
verulega hagstæðari.
KA-liðið á ennþá möguleika
á að tolla í deldinni ef þeir vinna
Fram, en ef sá leikur tapast eru
möguleikarnir að heita má úr
sögunni. KA á'eftir að leika við
KR í Reykjavík, og síðasti leik-
urinn verður svo við Val, hér á
Akureyri.
4.DAGUR
DAGUR.5