Dagur - 27.03.1981, Blaðsíða 8

TÓNLISTARPISTILL
Kórsöngur og fleira í
Guðmundur Gunnarsson
kuldatíð
Pistill þessi hefur nú undan-
farnar vikur og mánuði dormað í
vetrardvala af ýmsum ástæðum.
Má reyndar segja, að skökku
skjóti við, þegar hann er nú
settur á blað einmitt um þær
mundir, sem norðaustanáttin og
hríðaréiin virðast endanlega
hafa tekið völdin í ríki vindanna
og jafnvel Trausti veðurfræð-
ingur sér ekki önnur ráð vænni
en segja mönnum að hætta að
hugsa um veðrið og snúa sér að
því að vökva blómin sín.
Ekki verður með sanni sagt, að
viðburðaleysi á tónlistarsviðinu
hafi drepið pistilinn í dróma. Frá
áramótum hafa nöfn eins og
Kammersveit Reykjavíkur og Ruth
L. Magnússon, Martin Berkovsky,
Manuela Wiesler, Oliver Kentish
og Margrét Bóasdóttir verið á
tónleikaskrá bæjarbúa. Svo má
ekki gleyma hinum gömlu og rót-
grónu máttarstólpum tónlistarlífs-
ins, karlakórum bæjarins, sem
báðir eru nú óvenju snemma á ferð
með árvissa samsöngva sína. Höf-
undur þessara orða komst ekki til
að hlýða á þessa hljómleika alla. En
nú skal reynt að drepa í örfáum
orðum á flesta þá, sem hann varð
vitni að.
Tónleikar Kammersveitar-
VeriÖvelkomin
fbæinn
Gisting á Hótel Esju er til reiðu.
Viö bjóöum þér þægilega gistingu á
góðu hóteli. Herbergin eru vistleg og
rúmgóö, — leigð á vildarkjörum aö vetri
til. Héðan liggja greiðar leiðir til allra
átta. Stutt í stórt verslunarhverfi.
Laugardalslaugin og Laugardalsvöllur í
næsta nágrenni.Strætisvagninn
stoppar við hóteldyrnar,með honum
ertu örfáar mínútur í miðbæinn.
Á Esjubergi bjóðum við þér f jölbreyttar
veitingar á vægu verði.
Á Skálafelli, veitingastaðnum á 9. hæð
læturðu þér líða vel, — nýtur lífsins og
einstaks útsýnis.
Her er heimili V-
þeirra sem Reykjavík gista
‘&H0T6L#
Suðurlandsbraut 4,simi 82200 Reyk javik
Reykjavíkur og Ruthar L.
Magnússon í janúar, flutningur
þeirra á lögum nútímatónskáldsins
Arnolds Schönbergs við ljóðin um
hinn tunglsjúka Pétur, var við-
burður, sem erfitt eða nær ógerlegt
er að lýsa í fáum orðum. Þar verður
að vísa til reynslu þeirra, sem á
hlýddu. Lofsvert var, að íslensk
þýðing söng- eða taltextanna var í
tónleikaskrá, svo að áh'eyrendur
gátu fellt saman hina undarlegu
tónlist og ekki síður undarlegu
ljóðlist.
Margrét Bóasdóttir er ein úr hópi
þess unga fólks, sem á seinni árum
hefur aflað sér víðtækrar þjálfunar
og menntunar í tónlist. Tónleikar
hennar báru því vitni, röddin er
ekki mikil en vel skóluð og beitt af
tækni og smekkvísi. Eftirminnileg-
ust verður mér túlkun hennar á
hinum óviðjafnanlegu sönglögum
Sebelíusar. Þar sem mestur hluti
textanna var á erlendum málum,
hefði verið æskilegt, að hafa end-
ursögn eða útdrátt þeirra á ís-
lensku. Sérstaklega á þetta við um
barnalagaflokk Mussorgskys. Þar
held ég tónlistin verði mörgum
marklítill hávaði nema til komi
skilningur á texta, samanber það
sem hér á undan var sagt.
Samsöng Geysis var beðið með
nokkurri eftirvæntingu vegna
þeirra aðstæðna, sem kórinn hefur
unnið við í vetur. Söngstjórinn,
Ragnar Björnsson, hefur lengst af
verið suður í Reykjavík. Þetta var
tilraun, sem óvíst var, hvernig tæk-
ist, en hún tókst. Auðvitað varð
þess vart, að kórinn hefði ekki haft
verra af fleiri æfingum. En tilraun-
in tókst og hápunktur tónleikanna
kom síðast eins og vera ber, þegar
áheyrendum gafst á að hlýða Píla-
grímakór Wagners, þar sem kórinn
naut fulltingis pípuorgelsins í
kirkjunni. Það voru eftirminnileg
augnablik.
Hið sama mátti merkja í söng
Karlakórs Akureyrar, að æfinga-
tíminn var 1-2 mánuðum styttri en
venja hefur verið hjá kórunum. Á
samsöng þeirra karlakórsmanna
voru frumflutt hvorki meira né
minna en þrjú ný lög og er slíkt
áreiðanlega fátítt nú á dögum. Af
einstökum lögum, sem flutt voru,
snertu undirritaðan sérstaklega
gamla góða lagið hans Martinis,
„Ástarsælan er skammvinn" og
Kaldalónslagið „Frændi, þegar
fiðlan þegir." Við hið fyrrnefnda
eru bundnar einhverjar minningar
frá því undirritaður var ung og
rómantísk sál á skólaárum í
Reykjavík.
I síðarnefnda laginu fengu
karlakórsmenn til liðs við sig fyrr-
verandi félaga, Hreiðar Pálmason,
sem undanfarin ár hefur verið einn
af máttarstólpum Karlakórs
Reykjavíkur. Hreiðar hefur blæ-
fagra og samfellda barýtónrödd,
sem hann beitir af óskeikulli
smekkvísi og öryggi. Ekki er mér
kunnugt, hverja þjálfun Hreiðar
hefur hlotið í söng. En sú hugsun
leitar á, að þar sem hann er, hefði
verið efni í íslenskan Gerard
Soyzay éða Dietrich Fischer-
Dieskau, ef hann hefði gert söng-
listina að ævistarfi sínu. En margir
eru kallaðir en fáir útvaldir í heimi
tónlistarinnar. Margir hafa hæfi-
leika á einu sviði eða öðru, en fáum
einum eru gefin tækifæri að rækta
þessa hæfileika til hins fyllsta
þroska.
Ástarbiéf læðunnar
8•DAGUR