Dagur - 29.01.1982, Blaðsíða 2

Lesendahomld
Snjósleða-
akstur vió
herbergis-
gluggana
„Þorpari“ hringdi!
Ein er sú plága sem hefur riöið
yfir Akureyri aö undanförnu, en
það er akstur manna um bæinn á
vélsleðum. Ég cr í sjálfu sér ekki
að amast við þessum farartækj-
um sem slíkum, því mérer kunn-
ugt um að þau gcta verið til
margra hluta nytsamleg. En
þegar farið er að nota þessa
sleðaeinsogt.d. hefur veriðgert
af unglingum í Þorpinu að
undanförnu hlýtur maður að
mótmæla.
Mér er ekki kunnugt um
hvaða réttindi þarf til þess að fá
að aka þessum sleðum, eða
hvaða lög gilda um akstur þeirra
að öðru leyti. Ég hlýt hinsvegar
að efast um það að unglingar
megi lögum samkvæmt aka þess-
um tækjum yfir húsalóðir, jafn-
vel yfir viðkvæma staði þar sem
tré og annar gróður er undir.
Svo langt hefur veriö gengið í
þessum akstri að fram á nætur
hefur maður mátt þola hávað-
ann af þessum tækjum við her-
bergisgluggann hjá sér þegar
sleðakapparnir hafa brunað hjá.
Mér þætti gaman að fá svör við
því hvaða lög gilda um notkun
þessara tækja.
SVAR:
Ólafur Ásgeirsson aðstoðar-
yfirlögregluþjónn á Akureyri
tjáði okkur að til þess að mega
aka vélsleða þyrfti próf á eitt-
hvað ökutæki. Pað þýðir að 15
ára unglingur sem hefur próf á
skellinöðru má aka vélsleða.
Skylt er að skrá sleðana og
greiða af þeim tryggingar.
Ólafur sagði að vélsleðum
mætti að sjálfsögðu ekki aka á
einkalóðum fremur en bifreið-
um. Hann sagði að furðulega lít-
ið hefði verið kvartað yfir vél-
sleðaakstri í bænum miðað við
að á Akureyri og í Eyjafjarðar-
sýslu væru um 200 sleðar á skrá
og sennilega væru einhverjir
óskráðir. Hvatti hann alla sem
ættu þessa sleða til þess að skrá
þá svo þeir væru löglegir í um-
ferðinni.
Ítíl efniaf
hátí&a.rárí Samvirmurtumu
býSur Wladcild Sambanásms
og kaupfclögin
15% afslátt af vamKlutum
í heyvínnuvéiar
frá Vétadeíláínni.
TILBOP ÞBTTfl GJLPIR
TIL 31 MflRS UK.
wn MeofiN
BIRÖPIR FNPflSZ
KAUPFÉLÖGINOG
VELADEILD SAMBANDSINS
Pegar Akureyrarbær
fékk hjartaáfall
Ferðamaður að sunnan skrifar:
Ég tek heils hugar undir orð
„Ballmanns", sem skrifar les-
endabréf í Dag nú í dag, föstu-
dag, um þann mikla missi sem
Akureyrarbær varð fyrir þegar
gamli, góði Sjallinn brann. Ball-
maður líkir Sjallanum við hjarta
Akureyrar, og það má með
sanni segir að bærinn hafi orðið
fyrir hjartaáfalli við þennan
bruna.
En það dugir ekki að láta
hjartasjúkling liggja afskipta-
lausan eigi að bjarga lífi hans.
Það má ekki langur tími líða frá
því hjartað stoppar þar til farið
er að hnoða það, eigi ekki að
bíða þess að stirðnun komi í lík-
amann og dauðinn setjist að.
Nei, einhverjir verða að taka
af skarið. Mér er sagt að banki
og bæjarfógeti séu nú að bræða
það með sér að kaupa húsið á
brunaútsölu og setja þar upp
skrifstofur. Slíkar ákvarðanir
verða aldrei teknar nema nokkr-
ar nefndir séu fyrst skipaðar til
að ígrunda málið. Þannig getur
óratími liðið áður en eigendur
hússins geta í rauninni tekið
ákvörðun um það hvort þeir
muni á annað borð hefja lífgun-
artilraunir á „hjarta bæjarins".
En hverjir eiga þessir ein-
hverjir að vera? Mér skilst á
bréfritara að það séu ekki svo
fáir, sem hafa þar hagsmuna að
gæta. Hætta sé á að ógiftar döm-
ur bæjarins neyðist ef til vill að
ganga í heilagt hjónaband. Það
þætti okkur sunnanmönnum
óbætanlegur skaði - og þá fara
hótelin að tapa gestum.því að til
hvers ættum við að vera að koma
norður á skíði, ráðstefnur eða á
vegum fyrirtækjanna, ef ekki
væri hinn föngulegi kvenkostur
bæjarins fyrir okkur að berja
augum í Sjallanum?
Hvernig væri að einhverjir
snjallir veitingamenn tækju sig
saman og söfnuðu hlutafé meðal
almennings? Ef til vill myndu
einhver fyrirtæki, sem hag hafa
af ferðamannasstraumi til
bæjarins geta lagt líka sitt af
mörkum. Hluthafar gætu síðan
vitjað arðsins af hlutafé sínu
einu sinni á ári, en hann yrði
væntanlegur greiddur út í fljót-
andi formi á aðalfundi, sem
haldinn yrði í hinum nýju húsa-
kynnum!
Góður vinur minn hér í bæ,
hvatti mig til að tjá mig um þetta
mál í bæjarblöðunum eftir að
hafa hlustað á fyrirlestur minn
um þetta vandamál heilt kvöld.
Þess vegna sendi ég Degi þessar
línur til birtingar, og ég vil
hvetja aðra, sem áhugamenn
eru um hjartavernd af þessu
tagi, að láta sínar raddir heyrast
óspart, á mannamótum, í vina-
hópi og í blöðum bæjarins. Tök-
um höndum saman, heima-
menn og aðkomumenn - og von-
um að nýr Sjalli, eða sá gamli
góði, rísi ekki síðar en í vor.
Seljið hálfsdagskort
í Hlíðarf jalli
„Skíðapabbi“ skrifar:
Mér finnst það dálítið furðulegt
að ekki skuli vera hægt að kaupa
hálfdagskort í Hlíðarfjalli ef
farið er á skíði fyrri part dags.
Ég vil hafa orð á þessu vegna
þess að um síðustu helgi fóru
börnin mín þangað á skíði. Þau
fóru snemma morguns og komu
aftur heim rétt eftir hádegið.
Þau gátu ekki keypt hálfdags-
kort eins og þau hefðu getað gert
ef þau hefðu komið á skíði eftir
hádegið og verið fram á kvöld.
Þetta finnst mér að sé ekki
nægilega gott hjá þeim Hlíðar-
fjallsmönnum, og bendi þeim
vinsamlega á að taka þetta til
endurskoðunar. Þetta er ekki
sett fram í neinni reiði, en það er
óneitanlega orðið dýrt „að gera
börnin út“ í þessa íþrótt og ekki fara aðeins á skíði fyrripartinn.
hjálpar það til að þurfa að kaupa Mætti ekki hafa tvenns konar
fyrir þau heilsdagskort, ef þau hálfdagskort, mismunandi lit?.
2 - DAOUR - 29. janúar 1982.