Dagur - 09.03.1982, Blaðsíða 4

ÚTGEFANDI: ÚTGAFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI
RITSTJÓRNARSlMAR: 24166 OG 24167
SlMI AUGLÝSINGADEILDAR OG AFGREIÐSLU: 24222
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARM.: HERMANN SVEINBJÓRNSSON
BLAÐAMENN: ÁSKELL ÞÓRISSON OG GYLFI KRISTJÁNSSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRlMANN FRlMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI: JÓHANNES MIKAELSSON
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRE^TUN: DAGSPRENT H.F.
Hrun
loðnustofnsins
Nú lítur út fyrir að engar loðnuveiðar verði
leyfðar á næstunni og hugsanlegt er að engar
loðnuveiðar verði heimilaðar á þessu ári.
Loðnustofninn er svo gott sem hruninn og
loksins þegar svo er komið, virðast allir sam-
mála um að draga verði úr veiðunum. Fiski-
fræðingar hafa varað við þróuninni undanfarin
ár. Þeir hafa viljað að allur vafi yrði metinn til
frekari samdráttar í veiðum. Aðrir hafa viljað
taka áhættuna og til að hafa áhrif þar á, hafa
menn gert eins lítið úr þeim aðferðum sem vís-
indamenn okkar á þessu sviði hafa yfir að
ráða, sem mögulegt hefur verið.
En núna er aftur orðið tímabært að taka
mark á fiskifræðingunum. Núna, þegar öllum
ætti að vera augljóst, að gengið hefur verið of
langt, eru vísindalegir útreikningar marktæk-
ir. Þeir voru reyndar líka bærilega marktækir,
þegar íslendingar stóðu í ströngu við að koma
útlendum fiskveiðiflota af miðum okkar. Þeir
voru líka marktækir, þegar ljóst var að síldar-
stofninn var hruninn. Það hefur reyndar tekist
furðanlega vel að halda í marktækni síldar-
rannsóknanna og halda aftur af veiðunum,
svo stofninn hefur getað vaxið, þó ekki sé
reyndar um sama síldarstofninn að ræða og
áður malaði íslendingum gull.
Það er ekkert smáræði sem loðnuveiðarnar
hafa fært í þjóðarbúið á undanförnum árum.
Undanfarin þrjú ár hafa íslendingar veitt að
meðaltali 800 þúsund tonn af loðnu. Útflutn-
ingsverðmæti 800 þúsund tonna af loðnu er
tæplega einn milljarður króna - hundrað mill-
jarðar gamalla króna. Áætlað er að út-
flutningssverðmæti sjávarafurða á þessu ári
verði 9-9,5 milljarðar króna, þannig að nærri
lætur að meðaltalsverðmæti loðnuafurða
þriggja síðustu ára nemi 10% af áætluðum
heildarútflutningi sjávarafurða á þessu ári.
Við stöndum sem sagt frammi fyrir gífur-
legu vandamáli. Ekki bara því, að horfur eru á
að engar loðnuveiðar verði í ár og af þeim sök-
um minnkar útflutningsverðmæti sjávaraf-
urða okkar um tíunda hluta, heldur einnig því,
að skipin sem voru við loðnuveiðar munu snúa
sér að öðrum veiðum, líklega flest að þorsk-
veiðum. Þorskstofninn hefur að vísu verið lítil-
lega vaxandi á undanförnum árum, en hvað
gerist þegar sóknarþunginn vex snarlega? Að
líkindum hefur það meðal annars þau áhrif, að
meira berst á land en með góðu móti er hægt
að nýta í þær afurðir sem best gefa af sér. Þá er
viðbúið, að dragi úr aukningu þorkstofnsins,
bæði vegna sóknaraukningarinnar, en einnig
vegna þess, að talið er að loðna hafi verið með-
al aðalfæðu þorkstofnsins.
Atvinnuleysisvofan er við bæjardyr sjó-
manna og fiskverkunnarfólks, vegna græðgi
og óvísindalegra vinnubragða.
4 - DAGUR - 9. mars 1982
Marinó Þorsteinsson og Guðjón Petersen í hlutverkum sínum í „Þrem systrum“.
„Aðsókn að
leikhúsinu hefur
aukist síðarí ár“
Rætt við Guðmund Magnússon
formann Leikfélags Akureyrar
I vetur hafa margir lagt leið
sína í Samkomuhúsið við
Hafnarstræti. Sumir felldu tár
er þeir sáu Jómfrú Ragnheiði
og gagnrýnendur voru sam-
mála um að þarna hefði L.A.
unnið mikinn sigur. Börnin
voru tíðir gestir í Samkomu-
húsinu þegar hafnar voru sýn-
ingar á Dýrunum í Hálsaskógi
og nú standa yfír sýningar á
Þremur systrum. Bæði þessi
verk hafa hlotið góða dóma.
Dagur hafði af því spurnir að
leikarar hefðu hafíð samlestur
á Eftirlitsmanninum, en það
er síðasta verkið sem L.A.
tekur til sýninga á þessu leik-
ári.
Einn af þeim mönnum sem
hefur fylgt Leikfélagi Akureyrar
í gegn um þykkt og þunnt er
Guðmundur Magnússon, sem
gegndi starfi formanns. síðasta
ár. Dagur tók Guðmund tali á
dögunum og spurði hann í upp-
hafi hve margir hefðu sótt sýn-
ingar L.A. sem af er. í ljós kom
að alls sóttu 3.083 leikritið
Jómfrú Ragnheiður, sýningar
voru 17 að tölu. Dýrin í Hálsa-
skógi voru sýnd 21 sinni og
áhorfendur voru 4.546. Með
öðrum orðum eru tæp átta þús-
und búin að sjá þessi tvö verk-
efni. Þegar rætt var við Guð-
mund var búið að sýna Þrjár
systur nokkrum sinnum og að-
sókn ágæt.
- Samlestur er hafinn á Eftir-
litsmanninum eftir Gogol. Þetta
er gamnanleikur og hefur verið
sýndur hér á landi áður, í Þjóð-
leikhúsinu. Leikritið verður
frumsýnt í apríl og er síðasta
verkefni vetrarins. Við höfum
komist að þeirri niðurstöðu að
það sé hæfilegt að sýna fjögur
verk á hverju leikári, einfaldlega
vegna þess að markaðurinn leyf-
ir ekki meira. Það er með þetta
eins og hverja aðra framleiðslu-
vöru: Það þýðir ekki að fram-
leiða meira en hægt er að selja.
- Er framtíð L.A. bjartarínú
en oft áður?
- Svarið er játandi. Við erum
komin yfir þá erfiðleika sem við
áttum við að etja. Því ber að
þakka opinberum aðilum, sem
liðsinntu okkur þegar erfiðleik-
arnir voru hvað mestir, en ekki
síður ber að þakka bæjarbúum.
Aðsókn fólks að leikhúsinu hef-
ur aukist síðustu ár.
- Hvað getur þú sagt mér af
viðgerðum á Samkomuhúsinu?
- Viðgerðir og endurbætur
eru alltaf á dagskrá. Ég get nefnt
þér sem dæmi að búið er að lag-
Guðmundur Magnússon.
færa skrifstofur hússins, sem eru
á neðstu hæð og vinnuaðstaða
fyrir saumakonu hefur breyst
mikið til batnaðar. En það er
margt sem þarf að gera og ég ef-
ast um að verkefnalistinn tæmist
nokkurn tíma. Það þarf að ein-
angra húsið, því það er dýrt að
kynda það og ekki veitti af að
mála það að utan. Um leið og
það yrði gert þyrfti að lagfæra
ýmisíegt utan húss sem er farið
að ganga úr sér. Ég skal ekki
fullyrða hvað gert verður í ár,
það veltur m.a. á opinberum
fjárframlögum.
Draumur okkar, sem við leik-
húsið störfum, er sá að það verði
byggt sunnan við húsið. Ef í það
verk yrði ráðist myndi það létta
mjög allt starf í húsinu. Nú er
t.d. hvergi hægt að geyma leik-
tjöld með góðu móti og þar
fengjust góðir búningsklefar
fyrir leikara.
- Væri ekki nær að byggja
nýtt Ieikhús í stað þess að vera
stöðugt að gera við þetta ?
- Nei, það vil ég ekki. Þetta
er alveg sérstaklega gott leikhús
svo ég tali nú ekki um ef aðstað-
an yrði lagfærð á þann hátt sem
við höfum lagt til. Ég tel að mér
sé óhætt að fullyrða að þetta sé
með betri leikhúsum á landinu
og bendi m.a. á að hvergi, nema
þá í Þjóðleikhúsinu, er hægt að
finna leiksvið sem gefur jafn-
góða möguleika.
- Akureyringar mega sem
sagt vel við una.
Já, annað væri vanþakklæti. Það
er ekki alltaf til bóta að fá nýtt og
nýtt.
Með þessum orðum Guð-
mundar Magnússonar sláum við
botninn í viðtalið og óskum
L. A. gæfu og gengis á ókomnum
leikárum.
P. S Eftirfarandi ætti að gleðja
marga: Guðmundur sagði að
Dýrin í Hálsaskógi yrðu tekin
aftur til sýninga við fyrsta
tækifæri.