Dagur - 26.03.1982, Side 12

Smiðjan er opin aila daga í
hádeginu og á kvöldin.
Pantið borð tímanlega
fyrir helgar.
Úr
gömlum
Degi
firá árinu 1932
Akureyrarkaupstaður
70 ára
í Degi 25. ágúst 1932 er for-
síðufrétt um 70 ára afmæli Ak-
ureyrarkaupstaðar 29. sama
mánaðar.
„Með konunglegri reglu-
gerð 29. ágúst 1862 fékk Akur-
eyri, með þeim takmörkunum,
sem þá voru fyrir hendi, kaup-
staðarréttindi og hefur síðan
verið sérsakt bæjarfélag og
lögsagnarumdæmi.“
Þegar Akureyri fékk kaup-
staðarréttindi árið 1862 vant-
aði nýja kaupstaðinn flest er
hann mátti prýða. Kaupstað-
arlóðin var þá ekki annað en
fjaran og lítið eitt út fyrir Búð-
arlækinn. Ekki var Akureyri
stór í sniðum þegar hún varð
kaupstaður, íbúar bæjarins
voru 286 að tölu og umsvifin
þar af leiðandi lítil. Hér fylgja
fyrstu reikningar bæjarins,
„fardagaárið“ 1863-64:
Ti'kjur 1. I.uusarjúrtíund 28 rdl. 5 sk.
2. Grunnskattur 48 rdl. 6sk.
3. Aukaútsvör Sfil rdl. 76 sk.
4. Óvissar tckjur 26 rdl. 42 sk.
Samtals 664 rdl. 31 sk.
GJÖLD
1. Tilfátækra- framfæris 487 rdl. 73 sk.
2. Til ciginl. Iiæjarþarfa 134 rdl. 71 sk.
3. í sjóði á fardögum 41 rdl. 87 sk.
Samtals 665 rdl. 31 sk.
Ekki er hægt að segja annað
en að þessir reikningar séu ein-
faldir og á hvers manns færi að
skilja. Væri gott ef bæjarbók-
haldið væri svona einfalt í dag.
Rúgmjöl og hveiti
I sama blaði var auglýsing frá
Jóni Guðmann, en hún var
svohljóðandi: Bændur. Rúg-
mjöl og hveiti sel ég ódýrast í
bænum.
Mat og kaffí
Mat og kaffi sel ég aðkomu-
mönnum nú í sláturtíðinni.
Konráð Vilhjálmsson,
Norðurpól. Þessi auglýsing
birtist í sama blaði og auglýsing
frá Rósinkar Guðmundssyni.
Sú auglýsing var svohljóðandi:
50 til 60 hestar af góðri töðu
fást hjá undirrituðum á næsta
hausti með sanngjörnu verði,
mót greiðslu um leið og taðan
er tekin. Syðri Haga 30. ágúst
1932, Rósinkar Guðmunds-
son. Hægt er að fá mig í síma í
Fagraskóg.
Tungumálakennsla
felld niður
Á þessum árum var fjöldi
smáfrétta á baksíðu Dags. T.d.
var sagt frá því um haustið 1932
að útvarpið felldi niður tungu-
málakennsluna veturinn 32/33
vegna of lítillar þátttöku í nám-
inu. Og meira um kennslumál.
Menntaskólinn á Akureyri var
settur 1. október. Dagur segir
að sú breyting sé orðin á
kennaraliði skólans, að J.A.
Tompson, sem kenndi þar
ensku veturinn á undan, sé
horfinn frá því starfi, en við tók
Sigurður L. Pálsson, „ungur
maður og efnilegur, sem lokið
hefir prófi við breskan há-
skóla.“
Sumar fréttirnar voru heldur
dapurlegar eins og þessi: Síð-
asta sauðnautið, er eftir lifði í
Gunnarholti, er nú dautt.
Lækkað verð á
líkkistum
I desember er svohljóðandi
auglýsing frá Davíð Sigurðs-
syni: Líkkistur altilbúnar, hefi
ég ávallt fyrirliggjandi. Get
vanalega afgreitt sama dag og
pantað er. Lækkað verð.
Davíð Sigurðsson. - Svo mörg
voru þau orð og ekki minnist
nokkur núverandi starfsmanna
Dags, að slík auglýsing hafi
birst undanfarin ár. E.t.v. hafa
óvenju fáir dáið í desember
1932 og smiðurinn því gripið til
þessa ráðs.
Og fleiri lækkuðu
Auglýsingin frá Davíð hafði
svo sannarlega sín áhrif - ekki
þó í þá átt að fleiri færu yfir
móðuna miklu. í næsta blaði
kom auglýsing sem hljóðaði
svo: Verðlækkun. Líkkistur
ávallt fyrirliggjandi. Vönduð
vinna - fljót afgreiðsla. Vinnu-
stofa Hafnarstræti 107 B.
Heima: Brekkugötu 23, sími
125. Eyþór & Guðm. Tómas-
son.
Kom með Goðafoss
Ef blöðin í dag ættu að skýra
frá ferðalögum í sama mæli og
á þessum tíma kæmist varla
annað fyrir í þeim. í Degi er
t.d. sagt frá því á baksíðu að
Þórarinn Björnsson frá Vík-
ingavatni, hafi komið til Akur-
eyrar með Goðafossi 6. des-
ember. Hann var ráðinn
frönskukennari við Mennta-
skólann.
MUR
Akureyri, föstudagur 26. mars 1982
Getum enn bætt við
fermingarveislum 8., 12. og
18. apríi. 4. apríl er full-
bókað.
VORURNAR FÁST
HJÁ OKKUR
Vagnar
Rúm
Ferðarúm
Vöggur
Baðborð
Burðarrúm
Göngugrindur
Burðarpokar
Þetta hefst allt
nieð hægdlnm
— segir Eggert Jónsson bifreiðastj óri
í röska tvo áratugi hefur Eggert
Jónsson ekið með fólk og
vörur. Á veturna er hægt að
finna manninn á Sendibílastöð
Akureyrar, en á sumrin er allt
eins víst að hann sé kominn
með hóp af ferðafólki upp á
hálendið eða í aðrar sýslur. I
frístundum syngur hann með
Karlakór Akureyrar.
Eggert Jónsson fékk sér sæti við
skrifborð á ritstjórninni á dögun-
um og féllst á að ræða um allt milli
himins og jarðar við blaðamann-
inn. „Það má segja að við ökum
aðallega fyrir fyrirtæki. Yfir vet-
urinn flytjum við einkum bygg-
ingaefni, auk þess má nefna
húsgögn. Haust og vor erum við
oft í búslóðaflutningum fyrir fólk.
Ég hef t.d. farið með búslóð til
Hafnarfjarðar og náð í aðra til ís-
afjarðar svo dæmi sé tekið.“
Nú eru 10 bílar á Sendibílastöð
Akureyrar, en það eru aðeins fá-
ein ár síðan bílstjórarnir á stöð-
inni fengu einkaleyfi á akstri
sendibíla á Akureyri. Hins vegar
þurfa þeir ekki að aka annað
hvort á fólksflutningabíl eða
sendiferðabíl eins og kollegar
þeirra í Reykjavík.
Eggert var spurður um hvort
starfið væri erfitt og sagði hann að
svo væri stundum, en bætti við að
það væri ekki síður erfitt að sitja
og bíða eftir að vera kallaður út.
það var líka erfitt þegar Eggert og
annar til, voru komnir með
þvottavél á fjórðu hæð í fjöibýlis-
húsi og uppgötvuðu þá að þeir
voru í skökkum stigagangi. „Það
er gott að vera í góðu líkamlegu
formi,“ sagði Eggert, „en þetta
hefst allt með hægðinni.
Það er aldrei hægt að hafa svo
marga bíla að aldrei skorti bíl á
stöðinni, það sama má segja um
sambærilegar stöðvar. Hjá okkur
er mest að gera milli klukkan 4 og
5 á daginn og á föstudögum er oft
mikið að flytja. Þá eru menn að
byrgja sig upp fyrir helgina.
- Hvað viltu segja um starfið?
„Þetta er tiltölulega lifandi
starf. Maður er eiginlega aldrei í
því sama og við sem erum líka í
hópferðaakstri kynnumst mörgu
ágætu fólki. Ég minnist t.d. í því
sambandi, að undanfarin 7 sumur
hef ég ekið með þýska ferða-
mannahópa um landið. Farar-
stjórinn er alltaf sá sami, rösklega
sjötugur jarðfræðiprófessor.
Að sjálfsögðu höfum við sér-
stakar skyldur gagnvart stöðinni,
en maður er óneitanlega sjálfs sín
húsbóndi og það er ósköp þægi-
legt stundum. Ef ég hef t.d. verið
að aka langt fram á nótt, er enginn
sem skipar mér að mæta snemma
næsta morgun. Þá sefur maður
fram eftir, enda gæti það verið
hættulegt að aka um bæinn grút-
syfjaður.“
- Segðu mér aðeins af þessum
Þjóðverjum?
„Já, ég hef af þeim mjög
ánægjuleg kynni. Sumt af fólkinu
hefur komið ár eftir ár. Við höf-
um farið hringinn, á Vestfirði og
um Suðurlandsundirlendið. Ég
get sagt þér sem dæmi að ein kon-
an hefur komið fjórum sinnum.
Þetta er sjötug skólastýra. í fyrra-
sumar bauð ég henni heim og hún
var þar í sjö vikur. Einnig hef ég
heimsótt nokkra af þessum ferða-
löngum til Þýskalands og stend í
bréfaskiptum við nokkra þeirra.
Ég á von á hópi þann 18. júlí í
sumar. Þá munum við halda af
stað í enn eina ferðina. Ég skal
segja þér að ég er farinn að hlakka
til.“
Eggert Jónsson.