Dagur - 14.05.1982, Blaðsíða 7

14. maí 1982 - DAGUR - 7
Og það vildi svo til að ég var í
stjórn Búnaðarfélagsins þegar
þessar vélar voru keyptar og er
ég þakklátur fyrir að hafa getað
á þennan hátt látið gott af mér
leiða. Það er gaman að hafa upp-
lifað allar þær breytingar sem
orðið hafa á kjörum fólks frá því
sem áður var, þessa þróun frá
því allt var unnið með hand-
verkfærum þar til allt er orðið
svona vélvætt eins og nú er. Þá
er ekki síður ánægjulegt að
fylgjast með þróun mennta-
mála. Nú getur hver sá sem kær-
ir sig um hlotið menntun. Eins er
gott til þess að vita að enginn líði
skort lengur. Ég bjó aldrei f
neinni fátækt og hafði alltaf nóg
að borða en ég vissi um fólk sem
svoleiðis var ekki ástatt með. í
Svarfaðardalnum var maður
ekki var við að fólk hefði ekki
nóg að borða og ég held að þar
hafi sjávargagnið ráðið úrslit-
um. Ég held að af hverjum bæ
hafi einhver stundað sjósókn
einhvern hluta árs og efnameiri
bændur áttu gjarnan bát.
Mannlífið
En hefur ekki mannlífið og
hugsunarháttur fólks tekið
stakkaskiptum?
- Jú, auðvitað hefur hann
gert það, en þó ekki svo mikið.
Ungt fólk undi sér við það sama
og nú. Skíðaferðir voru vinsælar
í mínu ungdæmi ekki síður en nú
og skautaferðir ekki síður. Við
fórum gjarnan mörg saman á
skauta og mér finnst eins og hér
áður hafi svellalögin verið meiri
og árvissari en nú. Heimilislífið
var náttúrulega allt öðruvísi
þá en nú. Pá var mun fleira fólk í
heimili og meira að gerast á bæj-
unum. Eg ólst t.d. upp við
kvöldvökur þar sem fólkið sat
við vinnu sína og einn annað-
hvort las sögur eða kvað rímur.
Afi minn sálugi var afskaplega
góður upplesari og kveðskap-
armaður og fór m.a.s. á aðra bæi
til að lesa upp eða kveða. Nú er
það sjónvarpið og útvarpið sem
hafa tekið við og er það ósköp
eðlilegt. Ég er ekki frá því að nú
lesi hver einstaklingur meira en í
mínu ungdæmi en nú les fólk
annars konar efni. Hér áður las
maður fornsögurnar og þótt svo
margt ljótt væri í þeim þá held ég
að þær hafi bara verið gott lestr-
arefni fyrir unglingana og sjálf-
sagt miklu betra en þetta létt-
meti sem nú er sótt svo mikið í.
Svo man ég að þær bækur sem
voru að koma út á þessum árum
þóttu kærkomið lestrarefni, t.d.
Sögur herlæknisins og Capitola.
Ég held að málkennd ungling-
anna hafi þroskast mjög veru-
lega með lestri þessara bóka. Ég
verð að játa það að þegar ég tala
við unglinga núorðið þá þekki ég
ekki sum orðin sem þau hafa á
takteinum. Það er náttúrulega
eðlilegt að málið breytist en ég
er ekki sáttur við það að allt sé
tekið gott og gilt. Ég held nú
samt að unga kynslóðin eigi eftir
aþ; sýna það og sanna að hún
stendur engan veginn að baki
þeirri sem á undan gekk. Það
sem ég hef kynnst af félagsmál-
um unga fólksins hefur sýnt mér
að það hefur vilja og getu til að
verða að gagni. Þess vegna lít ég
björtum augum á framtíð þjóð-
arinnar.
Hvað um heimsmálin
Manm virðast vera margar blik-
ur á lofti sem geta leitt af sér
óhamingju og jafnvel frekar nú
en nokkurn tíma áður. Það er að
vísu ekki stríð nema á at'mörk-
uðum stöðum í heiminum en
það virðist vera svo mikill stríðs-
undirbúningur að maður getur
venð í vafa um hvort ekki kemur
til átaka. En það getur bjargast
ef heimurinn eignast þá menn
sem hafa hjartalag og skynsemi
til að afstvra áföllum.
- Það er ekki hægt annað en að
líta það heldur dapurlega.