Dagur - 08.04.1983, Blaðsíða 3

kem ö
aftur46
Það hefur líklega ekki farið framhjá neinum að bandaríski
jazzistinn Paul Weeden hefur verið í bænum. Fyrst kom
hann á námskeiði sem Tónlistarskólinn á Akureyri gekkst
fyrir. Þessu námskeiði lauk með glæsilegum jazztónleik-
um í Sjallanum og komu þar fram hvorki fleiri né færri en
fjórar jazzhljómsveitir og einn 18 manna Big Band en allir
hljóðfæraleikararnir höfðu notið tilsagnar Weeden og
fleiri góðra manna á námskeiðinu. Það er skemmst frá því
að segja að jazzhljómleikarnir þóttust takast með ágætum
en þessir hljómleikar voru jafnframt nokkurs konar
kveðjuhljómleikar fyrir Paul Weeden að þessu sinni. Það
er merkilegt en staðreynd engu að síður að þessi banda-
ríski jazzpíanisti hefur tekið ástfóstri við Akureyri og hér
hafa honum staðið allar dyr opnar. Blaðamaður Dags
ræddi við Paul Weeden skömmu áður en hann hvarf af
landi brott - til Noregs þar sem hann er búsettur og það
fyrsta sem Weeden sagði var: Ég kem örugglega aftur.
- Ég er fæddur og uppalinn í
Indianapolis i Bandaríkjunum,
segir Weeden þegar hann er
spurður um ætt og uppruna að góð-
um og gildum íslenskum sið.
- Eg hóf að leika með hinum
og þessum jazzhljómsveitum þeg-
ar ég var 24 ára en fyrst í stað lék
ég eingöngu á gítar. Áður en ég
flutti til Norðurlandanna hafði ég
leikið með flestum af „risum“
jazzins í Bandaríkjunum, segir
Weeden og því til staðfestingar
telur hann upp nöfn manna eins
og Dizzy Gillespie, Dexter
Gordon, Clark Terry og George
Coleman.
- Af hverju fluttir þú frá
Bandaríkjunum?
- Ég fékk atvinnutilboð frá
manni sem ég þekkti í Svíþjóð
1966 og ég sló til. Þegar ég kom
svo á staðinn kom í ljós að þetta
var rythm & blues band en ég var
jazzmúsíkant, segir Weeden og
hlær rosalega. - Hvað um það ég
gat ekki farið að ganga á bak orða
minna og lék með þessari hljóm-
sveit, The Hai;lem Kiddies (Har-
lem-krakkarnir) hét hún og nú
hlær Weeden enn hærra en áður.
Þegar hann hefur jafnað sig eftir
hláturrokurnar útskýrir hann að
hann hafði svo ílenst á Norður-
löndunum. Fékk fyrst tækifæri á
hinum fræga jazzklúbb Mont-
matre en það varð svo þess vald-
andi að Weeden komst í danska
útvarpið og eftir það varð ferill
hans á Norðurlöndunum tryggður
og atvinnutilboðin streymdu að.
- Ég flutti til Noregs árið 1971
þar sem ég bý nú í úthverfi Osló
ásamt fjölskyldu minni, segir
Weeden sem segist kunna vel við
Noreg og Norðmenn.
- Eg tók þátt í því að byggja
upp jazzinn í Noregi og það and-
rúmsloft sem þar ríkir nú er að
miklu leyti mér að þakka. Ég byrj-
aði með námskeið í Kristiansand
og það má segja að þar hafi ég
byrjað á grunni. Síðan hefur þetta
hlaðið utan á sig og það er enginn
skortur á góðum jazzleikurum í
Noregi. Skólalúðrasveitirnar sjá
jazzböndunum fyrir nægum efni-
við og Norðmenn hafa náð að
byggja upp skemmtileg jazzfesti-
völ sem nú njóta alþjóðahylli,
segir Weeden og nefnir í sömu
andrá bæi eins og Kongsberg og
Molde í því sambandi.
- Hvað með tengsl þín við ís-
land og þá sérstakiega Akureyri?
- Þetta hefur verið eins og
ævintýri. Það hefur verið ævintýri
líkast að fá að koma hingað og ég
er þeirrar skoðunar að ísland sé
eitt besta land í heimi og fólkið
sem landið byggir eitt það vin-
gjarnlegasta sem ég hef kynnst.
Það hefur verið sérstaklega gam-
an að fá að starfa hér á Akureyri
og ég vil sérstaklega taka það
fram að Akureyringar þurfa ekki
að óttast framtíðina á jazzsviðinu.
Hér er úrval frambærilegra hljóð-
færaleikara og vonandi verða Ak-
ureyringar fyrstir til þess að halda
almennilega jazzhátíð á íslandi.
En þeir mega þó vara sig, segir
Weeden - því þeir á Hornafirði
geta orðið þeim skeinuhættir.
Virkilega góð stemmning á
Hornafirði og góð aðstaða.
Að sögn Paul Weeden er hann
staðráðinn í að koma aftur til ís-
lands og Akureyrar og hitta allt
það fólk sem hann hefur bundist
vináttutengslum meðan á heim-
sóknum hans hefur staðið.
- Ég ætla að skreppa á hestbak
og njóta náttúrunnar, sagði þessi
lífsglaði jazzisti að lokum, en það
er greinilegt að þar fer sannkall-
aður íslandsvinur.
Frá jazzhljómleikunum I Sjallanum.
Myndir: KGA
8..apríl 198a-PAGUR- 3