Dagur - 26.04.1983, Blaðsíða 6

Með fárra daga millibili hurfu tveir
vinir mínir og nafnar yfir á
eilífðarsviðið á síðastliðnu hausti og
saknaði ég beggja. Þetta voru þeir
Jón Hjálmarsson, bóndi í Villinga-
dal og Jón Guðlaugsson, sjómaður
og síðar starfsmaður í frystihúsinu á
Grenivík. Hefur hinum fyrrnefnda
verið fylgt úr hlaði í blöðum af mér
færari mönnum en Jóns Guðlaugs-
sonar hefur enn ekki verið getið á
þeim vettvangi. Því sækir nú að mér
löngun að minnast hans í örfáum
orðum og biðja Dag að birta ásamt
mynd er sýnir hann á þeim árum er
æskan bjó enn í augum hans og
andlitsdráttum.
Jón var yngstur barna hjónanna er
síðast bjuggu á Tindriðastöðum í
Fjörðum, þeirra Hólmfríðar Tómas-
dóttur og Guðlaugs Jónssonar. Er
þeirra getið í bók minni Hvað segja
bændur nú? Systkini Jóns eru
Jónína, lengi húsfreyja á Hamri í
Svarfaðardal, Sigurbjörg, húsfreyja
á Kaðalstöðum og síðar á Þöngla-
bakka í Fjörðum, Tómas, búsettur
að Miðhúsum við Skagafjörð,
Guðrún, áður húsfreyja á Botni í
Fjörðum nú að Ásgarði á Sval-
barðsströnd og Stefanía, búsett í
Reykjavík.
Þegar Firðirnir fóru í eyði vorið
1944 hvarf Jón til Flateyjar ásamt
unnustu sinni, Rósu Árnadóttur,
frá Knarrareyri á Flateyjardal, en
næsta haust fluttu þau að Grýtu-
bakka til Hólmfríðar og Tómasar er
þangað höfðu flutt um vorið. Þar
gengu þau í hjónaband þann 30. des.
1945 og þar fæddist þeirra eina barn,
Guðlaug Hólmfríður, er nú býr að
Grænumýri 4 á Akureyri. Maður
hennar er Aðalsteinn Þórarinsson.
Hjá þeim dvelur Rósa Árnadóttir
nú.
Vorið 1947 fluttu þau Jón og Rósa
að Lundi við Grenivík og bjuggu þar
í 4 ár. Þá keyptu þau býlið
Þengilbakka á Grenivík og þar var
heimili þeirra síðan. Sem fyrr segir
gerðist Jón sjómaður og var hann 23
ár samfleytt á bátunum Frosta og
Víði á Grenivík. Þegar frystihúsið
tók til starfa 1968 gerðist hann
starfsmaður þess og vann því þar til
ævi hans lauk. Þar féll hinn trausti og
eljusami maður niður við vinnu sína
og var örendur áður en læknir kom
á vettvang.
Þengilbakki var lítið býli en með
aukinni ræktun náðu þau hjón að
hafa eina kú, 30 kindur og allmörg
hænsni. Mun umhirða búsins hafa
fallið að mestu f verkahring hús-
freyju. Á seinni árum mun búskap-
urinn hafa verið lagður til hliðar og
er sú þróun alþekkt í sjávarþorpum
um allt land.
Þessi er í stuttu máli lífssaga Jóns
Guðlaugssonar. í fljótu bragði virð-
ist hún ekki stórbrotin fremur en svo
margra alþýðumanna sem unnið
hafa hörðum höndum að framleiðslu
hinna verðmætustu afurða landsins
en hún gefur í leiðinni bendingu um
vinsælan mann og góðan starfsfélaga
sem hvarvetna vann af takmarka-
lausri trúmennsku. Jón þurfti aldrei
að ganga á milli manna í atvinnuleit.
Miklu fremur sóttust menn eftir
honum til starfa. Hann var að
upplagi félagslyndur og bar þess
engin merki að hann ólst upp í
fámennu umhverfi þar sem síðustu
árin voru aðeins 3 bæir í byggð.
Hann féll þegar inn í umhverfi
Grenivíkur er hann flutti þangað,
líkt og hann hefði alist þar upp.
Efalaust hefur það flýtt kynnum að
á þessum stað hefur lengi þróast
sönglíf mikið og gerðist Jón þar
liðtækur vel. Hann hafði 'mjúka og
viðfellda söngrödd og öruggt tón-
eyra. Sá ég hann aldrei glaðari en
þar sem lagið var tekið á góðri
stund. Annars eiginleika Jóns skal
getið en það var hin eðlisgróna
gestrisni hans. Hygg ég að hann hafi
miklu fremur kosið að hafa hjá sér
gesti en að vera á stjái í annarra
manna húsum og var hann þó
alls staðar velkominn.
Ég þekkti Jón frá því hann var á
unglingsaldri. Ekki duldist mér það
fremur en öðrum hve mjög hann
líktist föður sínum, gamla bóndan-
um á Tindriðastöðum, sem var
einstætt ljúfmenni. Þó skorti nokkuð
á að hann væri gæddur hinum
íþróttamannslega léttleika Guðlaugs
er entist honum til æviloka. En
lundin var hin sama, handlagnin og
hjálpsemin í garð þeirra er á
handtaki þurftu að halda. Slíkra
manna er gott að minnast og veit ég
að svo mun öllum þykja er þekktu
þá
Eg votta ekkju Jóns Guðlaugs-
sonar, dóttur hans og börnum
hennar, svo og öðrum aðstandend-
um hins látna samúð mína og óska
þeim öllum farsældar á vegum
framtíðar.
Jón Bjarnason, frá Garðsvík.
Ljóð og
Út er komið „ljóðmyndablað-
ið“ Ljóð og Mynd II. Þetta
blað sem er 20 síður að stærð
hefur að geyma tíu Ijóð eftir
Kristján Kristjánsson og jafn-
margar grafíkmyndir eftir
Aðalstein Svan Sigfússon.
Að sögn Kristjáns Kristjáns-
mynd II
sonar eru flest ljóðin ný og sagði
Kristján að þeir félagarnir hefðu
yfirleitt haft þann háttinn á að
myndirnar væru gerðar eftir ljóð-
unum. Hér er um dúkristur að
ræða en blaðið er gefið út í 150
tölusettum og árituðum eintökum
og er það til sölu í Bóka- og blaða-
sölunni Brekkugötu 5.
6 - DAGUR - 26. apríl 1983