Dagur - 01.06.1983, Blaðsíða 2

Er langt síðan þú hef-
ur komið til Reykja-
víkur?
(Spurt á Dalvík)
Dana Jóna:
- Það eru tvö ár. Ég er að
byggja og eiga börn, auk þess
hef ég ekkert þangað að
sækja.
Anna Lísa Stefánsdóttir:
- Vika. Ég var að athuga með
skóla og líka að leika mér.
Hólmfríður Sigurðardóttir:
- Já, það er svona eitt ár. Ég
var að skemmta mér og athuga
hvort það væri betra þar en á
Akureyri. En það er betra hér
fyrir norðan.
Kristinn Guðlaugsson:
- Ekki mjög langt. Ég átti þar
leið um í janúar er ég kom
heim frá Kaliforníu.
Sólveig Hjauaaonir:
Nei, ég var þar um páskana
að skemmta mér.
„íþróttir og félagsmál hafa
heillað mig fram að þessu“
- segir Matthías Viktorsson, nýráðinn félagsmálastjóri á Sauðárkróki
Nýlega tók Matthías Viktorsson við stöðu félagsmálastjóra á
Sauðárkróki. Matthías sem menntaður er í uppeldisráðgjöf í
Noregi er fæddur og uppalinn í Garðahreppi sem nú heitir
Garðabær en faðir hans starfaði þar við sjúkrahúsið á
Vífllsstöðum og þar bjó fjölskyldan. Matthías er giftur Ingu
Andreassen, talkennara og eiga þau hjón tvær dætur, sjö og
tíu ára. Blaðamaður Dags á Sauðárkróki hitti Matthías nýlega
að máli og fyrst var spurt um áhugamálin.
- Áhugamálin eru margvísleg
en aðallega eru það nú íþróttirnar
og félagsmálin sem hafa heillað
mig fram að þessu. Ég hóf ungur
að stunda íþróttir með Ung-
mennafélaginu Stjörnunni í
Garðabæ og síðar gekk ég í FH
og æfði þar handbolta og knatt-
spyrnu án þess þó að ég hafi
komist þar í allra fremstu röð.
Eftir að ég gekk í Ungmennafé-
lagið Hrönn starfaði ég einnig
mikið að íþróttamálum innan
þess félags og lék m.a. með
knattspyrnuliði Hrannar í þriðju
deild. Ég vann svo einnig að
ýmsum öðrum félagsmálum innan
ungtemparahreyfingarinnar með-
fram íþróttastarfinu, segir Matt-
hías.
- Fú ert sem sé bindindis-
maður?
- Já, ég er bindindismaður þó
ég ætli ekki að fara að segja að ég
sé neinn fanatíkus, en ég hef
alltaf komist af án þess að neyta
áfengis og tóbaks.
- Telur þú að eiturlyf séu
orðin jafn mikið vandamál hér á
landi og sumir vilja vera Iáta?
- Nú hef ég verið í Keflavík og
ekki kynnst því mjög mikið þar,
en sumir voru orðnir mjög
hræddir og ég hugsa að það hafi
verið nokkuð mikið til í þeirri
hræðslu. Eiturlyfjaneyslan hér á
landi er alvarlegt vandamál, en
það er stórt stökk í það að eiturlyf
verði sama vandamál hér og þau
eru erlendis. Einangrun landsins
bjargar okkur vel þar.
koma hingað og strax þegar
starfið var auglýst aftur sótti ég
um það því ég gat ekki nýtt
menntun mína sem skyldi í
Keflavík þar sem ég starfaði sem
aðstoðarmaður félagsmálafull-
trúa, en ég vonast til að geta
hlær. Það er svo flatt á Suðurnesj-
um.
- Eitthvað sem þú telur að
þurfi að gera öðru fremur hér í
bæ í félagsmálum?
- Ég hef á þeim stutta tíma
sem ég hef verið hér ekki haft
kost á því að komast í kynni við
nein æskulýðsfélög. Æskulýðs-
málin eru mér mjög hugstæð og
það hefur verið rætt við mig um
að það þurfi að huga vel að þeim.
Hvað hægt sé að gera fyrir
æskuna t.d. á kvöldin hvað hún
eigi að hafa fyrir stafni. Það er að
sjálfsögðu mjög æskilegt að leysa
það í samvinnu við hin frjálsu
- Af hverju sóttir þú um
félagsrnálastjórastarf á Krókn-
um?
- Það þarf nú að rekja það
nokkuð aftur í tímann, til sumars-
ins 1979 en þá var þessi staða
auglýst hér. Ég var einmitt að
leita mér að vinnu nýkominn frá
námi erlendis og rakst á auglýs-
inguna og grennslaðist fyrir um
starfið en var þá tjáð að óskað
væri eftir því að umsækjendur
gætu byrjað strax svo ég skipti
mér ekkert af því meira þá.
Okkur langaði þó bæði til að
Matthías Viktorsson.
notað hana hérna. Einnig er það
að þó að kona mín sé Reykjavík-
urbarn þá höfum við bæði áhuga
á því að búa utan Reykjavíkur.
Við teljum að það sé þörf fyrir
menntun okkar úti á landi svo
það var aiveg kjörið að koma
hingað og reyna hér.
- Þið eruð sem sé að flýja
þéttbýlið á Suðvesturhorninu?
- Já, við höfum að minnsta
kosti meiri áhuga fyrir dreifbýlinu
og náttúrunni, segir Matthías og
félagasamtök sem eru fyrir
hendi.
Nú, það er fleira en æskan
sem þarf að gera átak fyrir t.d.
gamla fókið þó svo að ég hafi ekki
getað mótað mér hugmyndir um
hvað þarf að gera. Nokkuð er
gert t.d. heimilishjálpin og fleira,
en sjálfsagt er ýmislegt sem má
betrumbæta og vissulega er margt
sem kemur upp í hugann varðandi
gamla fólkið t.d. mataræðið sem
ég tel að sé mjög ábótavant hjá
því mörgu.
- Hvað um unglingavandamál-
ið og unglingavinnuna?
- Við sjáum oftast neikvæðu
hliðarnar hjá unglingunum en
tökum ekki eftir jákvæðu hliðun-
um. Við sjáum sjaldnast það
jákvæða sem skeður í lífinu.
Unglingavinnan má ekki vera
staður þar sem unglingarnir læra
að slæpast, það má ekki gerast,
en það er svolítið erfitt fyrir
krakkana að skilja að þau þurfi
að vinna störf sem enginn annar
vill ganga í, eins og að sópa götur
og hreinsa bæinn. Það þarf að
mynda samtök við krakkana um
að ganga betur um bæinn og
einnig fullorðna. Ég mun aldrei
láta það viðgangast að ekki séu
fjarlægðar hrúgur af rusli og
grjóti sem krakkarnir hafa safnað
saman það eru alveg hreinar línur
með það. Þau verða að sjá
afrakstur sinnar vinnu eins og
hver annar, það er öruggt.
Ég er með ýmsar hugmyndir
um að unglingarnir geri annað
en að sópa götur og taka til. Við
ætlum að skapa fjölbreyttara
starf og reyna að hafa líf og fjör í
kringum unglingavinnuna. Einnig
má nota hana til að gera útivistar-
svæðin betri í bænum og vinna
markvisst að því að gera Litlaskóg
í Sauðárgili þann sælureit sem
hann getur orðið bæjarbúum.
Það virðist alltaf vera nokkuð
fámennur hópur unglinga sem er
í flestum stjórnum og nefndum
hinna ýmsu félaga eg er það
afleitt að fleiri fái ekki tækifæri til
að vera í þessum störfum. Það er
slæmt að félagsmálaáhugi skuli
ekki vera almennari strax á
unglingsárum, segir Matthías.
- Ég hafði annars gaman af að
sjá að í könnun sem gerð var kom
í ljós að tóbaksneysla var minni
hjá unglingum sem voru í íþrótta-
hreyfingunni en hjá þeim sem
stóðu utan hennar, einnig er ég
viss um að skátahreyfingin hefði
komið vel út. Unglingar og
raunar allir hafa minni not fyrir
tóbak og áfengi ef þeir eru í góð-
um félagsskap.
- Hvernig hefur þér verið
tekið hér á Sauðárkróki?
- Mér hefur verið mjög vel
tekið hérna í bænum og samstarfs-
menn mínir á bæjarskrifstofunum
hafa reynst mér mjög vel. Ég lít
björtum augum á framtíðina hér
miðað við það samstarf sem mér
hefur verið boðið og ég vona að
reynist traustsins verður.
tölvumæli og
Komu með flottan
sögðu okkur hafa farið með
Ingibjörn Steingrímsson, Flötu-
síðu 4, hringdi:
Vegna greinar í Degi í sl. viku,
eftir Ólaf B. Árnason, um við-
skipti hans við Hitaveitu Akur-
eyrar, vil ég endilega koma á
framfæri kvörtun. Ég las svar frá
talsmanni Hitaveitunnar í sama
blaði og vil staðhæfa að hann fer
ekki með rétt mál.
Við fluttum inn í Flötusíðu í
september og fengum þá 2,0 lítra
af heitu vatni inn. Okkur fannst
of kalt hjá okkur því vatnið var
ekki nema 62-64 gráðu heitt.
Hitaveitumenn komu eftir að við
höfðum beðið um aukið vatn og
við vildum ekki borga fullt verð
þar sem vatnið væri undir 70
gráðu heitt.
Þeir komu með flottan tölvu-
mæli og sögðu að við hefðum far-
ið með lygar, mælirinn sem við
værum með mældi ekki rétt.
Þetta varð til þess að við hættum
að kvarta.
Síðan komu vélskólanemar
með fulikomnustu tæki, eftir því
sem þeir sögðu, og þeir sögðu að
mælirinn okkar væri réttur, það
munaði einni gráðu. Þá hafði hit-
inn hæst farið upp í 68 gráður
þegar við höfum bætt við þessari
einni gráðu sem okkar mælir átti
að mæla vitlaust.
Síðan kemur úrskurður um
það að við höfum fengið 0,5 lítra
lygar
umfram það sem við höfum greitt
fyrir. Við fengum ókurteisislegt
bréf frá Hitaveitunni þess efnis
að þar sem við höfum ekki vitað
um þetta þá ætli þeir svosem ekki
að rukka okkur um þennan hálfa
lítra.
Ólafur hafði rétt fyrir sér í
sinni grein og það eru fleiri fleiri
manns hér í þessu hverfi sem
hafa kvartað.
2- DAGUR— 1. júní 1983