Dagur - 27.07.1983, Blaðsíða 2

- Ætti að leyfa útisölu
á Ráðhústorginu?
Þorleifur Ananíasson:
- Nei, það held ég ekki
Mér finnst t.d. að sala á mat
vælum eigi að vera innandyra.
Gústaf Oddsson:
- Já, eindregið. Það ætti að
hafa hér sem mest úrval af
vörum. En þetta yrði að sjálf-
sögðu að vera háð skilyrðum
um hreinlæti.
Níels Halldórsson:
- Já, ég held að veiti ekki af
að punta eitthvað upp á þetta
torg. En hvað kaumannasam-
tökin myndu segja, það er
annað mál.
Sölvi Sölvason:
- Já, mér finnst að ætti að
leyfa það. Það myndi lífga upp
á bæinn.
Snorri Guðmundsson:
- Nei, það held ég ekki.
„Ég kom þarna eins og
hverannar sveitamaður“
Spjaltað við Xristján Hreinsson, íslandsmethafa í hástökki
„Já, það urðu vlst ansi margir
hissa þegar ég setti þetta Is-
landsmet. Ég ber það líklega
ekki utan á mér að vera neinn
sportisti og hef heldur ekkert
verið að halda því á lofti.“ Það
er Kristján Hreinsson, nýbak-
aður Islandsmeistari I há-
stökki, sem er I viðtali Dags-
ins að þessu sinni. Hann settist
ásamt blaðamanni yfir kaffi-
bolla á Bautanum og eins og
svo margir sem verið hafa í
viðtali Dags-ins, segist Islands-
methafinn vera vondur í ætt-
fræði. Undarlegt. Ég sem hélt
að íslendingar væru frægir
fyrir ættfræðiáhuga.
Kristján er bóndasonur, frá
Hríshóli í Eyjafirði, þar sem fað-
ir hans, Hreinn Kristjánsson, býr
félagsbúi með syni sínum, Sig-
urgeiri. „Við systkinin eru allt í
allt 5, samkvæmt síðustu taln-
ingu,“ segir Kristján og tínir syk-
urmola út í kaffið.
Ég læt mér detta í hug hvort
ekki megi gera dramatíska sögu
úr þessu: Bóndasonurinn sem fór
til útlanda og sigraði heiminn. En
Kristján er lítið hrifinn af hug-
myndinni. Það verður samt ekki
af honum skafið að hann hélt til
Noregs og tók þar þátt í Karlott-
keppninni. Og þar setti hann ís-
landsmet í hástökki. Sveif yfir
2,11 metra og sló þar með met
sem var jafn gamalt honum
sjálfum. Það setti Jón Þ. Ólafs-
son fyrir 19 árum.
„Ég hafði eiginlega aldrei dug
í mér til að fara að æfa frjálsar
íþróttir fyrr en í sumar,“ segir
Kristján. „Maður var að keppa á
hinum og þessum mótum en æfði
ekkert fyrir þau eins og átt hefði
að gera. Ég tók síðan nokkrar æf-
ingar fyrir Meistaramót íslands
og svo aðeins fyrir Karlott-
keppnina sem var hálfum mánuði
síðar.“
- Ég frétti að þú værir meidd-
ur?
„Já, það eru bólgur í fótunum.
Þær stafa einfaldlega af of miklu
álagi. Ég hef ekki stundað neinar
undirbúningsæfingar. Þannig að
það má eiginlega segja að ég hafi
eki verið í stakk búinn til að
stökkva svona hátt. Síðan hef ég
mest legið og hvílt mig.“
- Stefndirðu að því að gera
stóra hluti í þessari Karlott-
keppni?
„Ég reiknaði náttúrlega alls
ekki með því að ég myndi setja
met. Ég átti best 2.03 og leyfði
mér af mikilli bjartsýni að vona
að ég gæti bætt mig um 4-5 senti-
metra. Það voru átta keppendur
í greininni og ég kom bara þarna
eins og hver annar sveitamaður,
byrjaði á því að fara yfir 1.85.
Þegar svo uppfyrir tvo metrana
var komið var farið að saxast á
keppendur.“
- Og þú náttúrlega ein tauga-
hrúga . . . segir taugatrekktur
blaðamaðurinn og glotir illyrmis-
lega.
„Það var nú svosem í lagi með
taugarnar. Hinsvegar var ég bú-
inn að stökkva allt of mörg stökk
þennan daginn og var orðinn
þreyttur."
- Þetta hefur samt verið soldið
gaman?
„Tilfinningin var dálítið undar-
leg, rétt á eftir. Auðvitað var
maður alveg í skýjunum - of-
boðslega ánægður. Og ekki hvað
síst af því hvað þetta kom mikið
á óvart.“
- Hvert á síðan að halda til
keppni næst?
„Það er meiningin að komast
til Edinborgar í næsta mánuði.
Meiðslin gætu komið í veg fyrir
að ég færi því ég hreyfi mig ekki
fyrr en ég er orðinn fullkomlega
góður. Annars gæti þetta tekið
sig upp með tilheyrandi skemmti-
legum afleiðingum.“
- Sleppum íþróttum í bili, við
hvað vinnirðu?
»>Ég er við landbúnarstörf
heima í sveitinni. Þar hef ég alltaf
unnið á sumrin og verið í skóla á
veturna. Ég er að hugsa um að
reyna að komast í skóla fyrir
sunnan í vetur og þá yrði líka
hægt að æfa við boðlegar aðstæð-
ur.“
- Það er greinilega ekki hægt
að halda þér frá íþróttunum; hef-
urðu eitthvað hugleitt framtíðina
í því sambandi?
„Ég held auðvitað áfram að
æfa. En ég ætla ekki að gefa
neina yfirlýsingar um árangur í
framtíðinni. Ég reyni náttúrlega
að bæta mig, auka tæknina og
styrkja mig á allan hátt. En það
næst ekki nema með æfingunni."
Og hér fer vel á þvf að setja
punkt.
„Fallegasti bærinn“
- Garðyrkjudeild bæjarins hefur unnið kraftaverk, segir bréfritari
Akureyringur skrifar:
Margir láta í sér heyra í blöðum
í þeim tilgangi einum að kvarta
og kveina. Oft er svo sem ástæða
til þess en nú ætla ég að brjóta
regluna og hlaða hóli á ákveðna
deild í bæjarapparatinu okkar.
Þessi deild er garðyrkjudeild
Akureyrarbæjar undir stjórn
Árna Steinars Jóhannssonar, sem
hefur unnið frábært verk á
undanförnum árum. Það hefur
tæpast farið fram hjá bæjarbúum
að bærinn hefur tekið stakka-
skiptum. Eitt sinn var Akureyri
talinn fegursti bærinn á landinu
en það verður að viðurkennast að
bæinn okkar hefði sett ofan í
þessu tilviki.
En cftir að hitaveitufram-
kvæmdunum var lokið skapaðist
tækifæri til að gera átak í fegrun-
armálum og það tækifæri hefur
sannarlega verið nýtt. Víða hefur
verið gengið frá opnum svæðum
af miklum myndarbrag. Einnig
hafa verið gróðursett tré hér og
þar um bæinn. í mörgum tilvik-
um hefur þar verið um fullorðin
tré að ræða sem færð hafa verið
til í stað þess að höggva þau.
Fyrir vikið breytist umhverfið
strax.
Haldi svo fram sem horfir
verður Akureyri aftur „fallegasti
bær landsins“, ef hann er þá ekki
þegar orðinn það. Ég trúi ekki
öðru en bæjarstjórn standi mynd-
arlega við bakið á garðyrkju-
deildinni næstu árin með rífleg-
um fjárframlögum þannig að Víst er að það er vilji bæjarbúa
áfram verði haldið á sömu braut. að svo verði gert.
2 - DAGUR - 27. júlí 1983