Dagur - 19.04.1985, Blaðsíða 3

19. apríl 1985- DAGUR-3
Er hryssan
mín Ætt
eða ekki
Það fer sjaldnast framhjá mér, þegar
konur verða óléttar, eða barnshaf-
andi, eins og það heitir víst á fínu
máli. Þær verða svo dásamlega
„blómlegar" blessaðar, ekki síst
fyrstu dagana og vikumar eftir
frjóvgunina. Þá „dragast" þær saman
á einum staðnum og tútna út á
öðrum; það eru dauðir menn sem
taka ekki eftir slíkum breytingum.
Síðan taka þær að þykkna undir belti
og það sjá jafnvel menn, sem eru
dauðir úr öllum æðum.
Þessu er hins vegar öðruvísi varið
með hryssuna mína blessaða. Hún
heitir Búbót. Já, ég veit þið hlægið,
en ég fékk hana á sínum tíma í bætur
fyrir fola, sem ég keypti vestan úr
Húnaþingi. Hins vegar kom í ljós, að
á þann grip hafði gleymst að setja
þau tól sem þarf til að fylja hryssur.
Þessi tæki nýtast líka til annarra
hluta, t.d. til aftöppunar úrgangsefna
frá viðkomandi skepnum. En þessi
tól vantaði sem sé á blessaðan folann
minn, nokkuð sem ég hélt að Hún-
vetningar vildu ekki láta vanta! En
ég fékk hryssuna sem búbót fyrir
þennan hnykk. Þess vegna gaf ég
henni nafnið Búbót.
Svo gerðist það í fyrrasumar, að ég
hafði af því spurnir, að Sörli, sá eini
sanni frá Sveini karlinum Guð-
mundssyni á Sauðárkróki, væri til
þjónustu reiðubúinn fyrir eyfirskar
merar og hefði aðsetur hjá Sigurði
vini mínum Snæbjörnssyni á Hösk-
uldsstöðum. Þar sem mér þykir nú
frekar vænt um Búbót mína vil ég
henni ekki annað en gott. Og mér
datt í hug að hún hefði einhverjar
svona, æ, þið vitið, girndir til Sörla,
þessa fræga „Kasanova" meðal ís-
lenskra hesta. Þess vegna skokkaði
ég með Búbót í bandi, rétt eins og
bóndinn sem teymdi Búbót sína til
tuddans forðum. Sigurður er alltaf
sama ljúfmennið, þannig að hann
leyfði mér að lauma Búbót inn í hólf-
ið hjá Sörla. Þar lifði hún svo, að því
er ég hélt við lostafulla leiki, í heilan
mánuð. Óneitanlega varð mér hugs-
að til þess, þegar ég tók tauminn út
úr henni Búbót minni, hvernig svona
kynbætur kæmu út hjá okkur
mönnunum. Þá yrði ég náttúrlega
hafður í girðingu og síðan yrðu leidd-
ar til mín . . .! Nei, sleppum þessu.
Þarna var Búbót mín sem sé kom-
in til Sörla, en nú er bara spurningin;
tókst honum að gera hana „ólétta“?
Er Búbót mín með fyli?
Með spotta
ognagb
Ég hef ekki sömu tilfinningar til
„óléttu“ hryssunnar minnar, eins og
„óléttu“ kvenna. Nú ætti hryssan að
vera komin eina 9 mánuði á leið, en
það sér ekkert á henni enn. Nú þurfti
ég að borga Skagfirðingnum stóra
fjárhæð fyrir gamanið með Sörla og
væri því helvíti hart ef drátturinn er
ónýtur. Þar að auki hef ég þörf fyrir
að nota hryssuna til útreiða, en kann
tæpast við það, ef hún er fyljuð.
Mér er nefnilega í fersku minni
meðgöngusaga annarrar merar sem
ég átti. Mér þótti hún óeðlilega
kviðmikil þegar líða tók á vor. Kall-
aði ég til alla þá sérfræðinga sem ég
þekkti, en dómur þeirra flestra var á
einn veg; hún er bara svona feit hjá
þér merin, en einn sagði þetta eðli-
legt „mörfair, hvað sem það nú er.
Þess vegna lét ég járna merina og
vippaði mér síðan léttilega á bak. En
hún henti mér jafn léttilega af baki
aftur og sá til þess að ég lenti á and-
litinu í skíthaugnum. Þegar ég hafði
hrækt út úr mér mesta óþverranum
dró ég undan merinni aftur og sleppti
henni í haga. Hálfum mánuði síðar
hafði hún fætt fallegt folald!
Tvítugur
klárinn
fyljullur
Eins og önnur ævintýri, þá hefst sag-
an með þessum orðum: Það var einu
sinni maður, sem átti konu, börn og
nokkra hesta. Síðan heldur sagan
áfram.
Maðurinn ónefndi hafði grun um
að ein meri hans væri fylfull, en var
samt ekki viss. Hann gekk þá á fund
æðsta hrossaprestsins á staðnum.
Hann sagði einfalt að finna það út,
hvort hryssur væru fylfullar. „Taktu
þér bara í hönd grannan spotta og
tveggja tommu nagla. Hann má ekki
vera galvaniseraður. Síðan bindur
þú naglann í spottann og lætur hann
síðan hanga yfir baki hryssunnar.
Fari naglinn að snúast er hún fyljuð,
en hangi hann kjur er merarhelvítið
geld.“ Með þetta ráð í farteskinu hélt
maðurinn glaður heim á leið. Síðan
fór hann í hesthús sitt og prófaði
naglaaðferðina. Hann prófaði hana
á öllum sínum merum, en hvergi
hreyfðist naglinn. Þá kallaði hann til
æðsta prestinn og í sameiningu próf-
uðu þeir naglaaðferðina aftur á
öllum merunum, en hvergi hreyfðist
naglinn. Loks klifruðu þeir upp á
grindverkið hjá Gösla gamla, tví-
tugum klár. Þá loksins fór naglinn á
fulla ferð og um leið gall í manninum
ónefnda. - Nei, sko, þetta er bara al-
veg eins og hjá Gunnu minni. Kom
þá í Ijós, að maðurinn hafði reynt
naglaaðferðina á konunni sinni, sem
sannanlega var komin átta mánuði
á leið. Niðurstaðan var sem sé sú, að
frúin og Gösli gamli væru bæði
„ólétt“, samkvæmt naglakenning-
unni!
Ég veit um einn vin minn, sem
hafði meri sína í strangri þjálfun í
heilan vetur. Merin var alltaf frekar
drýldin, en allir tilkallaðir sér-
fræðingar töldu af og frá að nokkuð
væri að henni, hvað þá að hún væri
fylfull. Vinur minn hélt því þjálfun-
inni áfram, en oft fékk hún að finna
fyrir keyrinu vegna þess sem vinur
minn hélt að væri ekki annað en
„helvítis, bölvuð leti“. Stundum var
hún svo stöð, að halda mátti að hún
væri jarðtengd. Svona gekk þeta með
barsmíðum og látum fram á vorið,
allt þar til vinur minn mætti folaldi
þegar hann opnaði hesthúsið einn
daginn! Merin hafði sem sé kastað
afkvæmi sínu í flórinn um nóttina.
En ég vil helst ekki lenda í slíku.
Þá var það sem mér var sögð sagan af
manninum með spotta og nagla.
Ætá ég
að prófa?
Oft var búið að segja mér frá nagla-
kenningunni, en flestir hentu gaman
að, sögðu gjarnan söguna af Gunnu
og Gösla og hlógu dátt. Þess vegna
þorði ég ekki fyrir mitt litla líf að láta
sjást til mín með nagla og spotta úti í
hesthúsi. En svo kom einn kunningi
í heimsókn til mín á dögunum. Hann
sagðist hafa prófað þessa aðferð á
hryssu sem á að vera fylfull, sam-
kvæmt greiddum folatolli, en lítur
ekki út fyrir að vera það. Hann sagði
að naglinn hefði farið á bullandi ferð
yfir þessari hryssu, en ekki hreyft sig
yfir öðrum hrossum í húsinu. Þar
sem ég þekki þennan nágranna minn
að sannsögli og heiðarleika, þá lædd-
ist ég með spotta og nagla út í
hesthús. Og viti menn, naglinn hring-
snerist yfir bakinu á henni Búbót
minni, en hékk alveg steindauður
yfir þeim jarpa, sem kominn er um
fermingu. Þess vegna hef ég aftur
öðlast þá trú, að drátturinn hjá Sörla
hafi ekki svikið.
En auðvitað hlæja spekingarnir að
vitleysunni í mér. - Þessu trúi ég nú
aldrei, ég legg flösku undir, sagði
einn. Það er verst, að ég er búinn að
gleyma hver það var. Frímann starfs-
félagi minn Frímannsson gerir líka
grín að mér. Það eru margir dagar
síðan ég sagði honum þessa sögu, en
hann hlær enn. Hann veðjaði líka við
mig. Ef Búbót er fylfull á ég náttúr-
lega afkvæmið, en ef hún er nú ekki
fylfull og naglaaðferðin þar með
ómerk, þá má Frímann eiga folald-
ið . . .!! Samkvæmt öllu eðlilegu á
Búbót að kasta í júlí.
Föstudagur - Sólarsalur:
Opnað kl. 20.00. Vandaður matur á vægu verði.
Hljómsveit Ingimars skemmtir ásamt diskóteki til kl. 03.00.
Laugardagur - Sólarsalur:
Opnað kl. 18.00.
Matseðill:
Austurlensk sjávarréttasúpa.
Grillsteikt lambalærisbuff,
marinerað í koníaki.
***
ís m/heitri súkkulaðisósu.
Verð kr 785,-
Föstudagur -
Mánasalur:
Opnað kl. 18.00.
Leikhúsmatseðill ásamt fjölda
annarra glæsilegra rétta.
Laugardagskvöld.
Uppselt.
Opið alla daga, öll kvöld.
„Hár og fegurð“
Hárgreiðslusýning
kl. 21.30 (stundvíslega).
Meðlimir í
klúbbnum á Akureyri
sýna sumarlínuna í hártískunni.
Kynnir:
Torfi Geirmundsson hársnyrtir.
Kjallarinn:
Opinn í hádeginu og á kvöldin alla daga.
Réttur dagsins ásamt fjölda annarra rétta á vægu verði.
Fimmtudagur - Jazzkvöld:
Félagarnir: Kiddi, Grímur, Árni og Biggi Karls leika á létta strengi.
Uppákomur um helgina.
Verið velkomin á hlýlegan og góðan stað.
SýMimt