Dagur - 04.10.1985, Blaðsíða 6

6 - DAGUR - 4. október 1985
mannlít
, JSvœðisútvarp, góðan dag“
Þótti bjórinn góður á Costa del Sol.
—fólk á förnum vegi.___________________
„Sakm bíósins“
- segir Kristján Guðmundsson
Hann átti leið um Strandgötuna fyrir
stuttu og datt í hug að líta inn og athuga
hvort ekki vœri möguleiki aðfá birta afsér
mynd í blaðinu. „Það hafa komið svo
margar myndir afvinum mínum í blaðinu
svo það er tími til að ég fái að vera þar
líka, “ sagði hann.
Kristján Guðmundsson heitir hann. Það er varla að nokk-
ur þekki hann undír því nafni. Stjáni í bíó er nær sanni.
Hann var dyravörður í Nýja bíói til margra ára. Sjálfur seg-
ist hann hafa byrjað að vinna í bíóinu þegar hann var 14 ára
gamall. „Þá var ég við að setja brjóstsykur í poka. En ég át
mest af honum,“ segir hann og hlær við. Honum þykir illa
komið fyrir bíóinu sem hann vann við. „Ég sakna þess líka,
því ég var búinn að vinna svo lengi þarna,“ segir hann.
Kristján segist fara mikið í bíó, þ.e.a.s. Borgarbíó. „Ég sé
næstum allar myndir sem koma, og þykir alltaf jafn gaman
að fara í bíó.“
Til fjölda ára hefur Kristján unnið hjá Útgerðarfélagi Ak-
ureyringa. „Ég vinn bara hálfan daginn núna. Það er alveg
nóg fyrir mig.“
- Hvert fer Stjáni í sumarfrí?
„Ég hef farið til Norðurlandanna, og líka til Costa Del
Sol. Það er fínt að fara þangað. Gott veður og góður bjór.“
- Ertu þá hlynntur bjórnum?
„Nei ég er það ekkert frekar, það má segja að mér sé sama
um hann. En ef verður kosið þá kýs ég hann,“ segir Kristján
Guðmundsson, sem hefur ekki lengur bíóið til að vinna í á
Hús Ríkisútvarpsins
v/Frostagötu á Akureyri er
snoturt hús á snyrtilegri
lóð. Heildarsvipinn setur
því nokkuð niður þegar
Kristján ljósmyndari hefur
komið bifreið sinn fyrir á
bílastæði þeirra útvarps-
manna. Með skilti á útihurð
er þér tilkynnt að reykbind-
indi þitt hefjist um leið og
dyrnar lokist að baki og það
muni vara jafnlengi dvöl-
inni innan dyra. - Dags-
menn sjá fram á erfiða en
heilnæma stund.
Tilgangur þessarar heim-
sóknar er að fylgjast með
„generalprufu“ svæðisút-
varps RÚVAKS. Ætlunin
er að láta dagsskammt af
svæðisútvarpi „renna í
gegn“ án þess að senda
hann út í himingeiminn.
Þegar við komum er undir-
búningur á lokastigi. Við
fáum okkur sæti í námunda
við tæknimennina og búum
okkur undir að fylgjast sem
best með öllu.
Um leið og 5-fréttum lýk-
ur á Rás 2 hljómar kynning-
arstef svæðisútvarps og
dagskráin er hafin. Mér
finnst ég vera áhorfandi
baksviðs í leikhúsi, enda
ekki fráleit samlíking ef
grannt er skoðað.
Leikstjóri er útsending-
arstjórinn hverju sinni.
Hann sér um að verkið
renni áfram, hnökralaust.
Menn hafa sín handrit og fá
bendingu um hvenær þeir
skuli koma inn og segja sitt.
Sum handritin eru þegar
fullskrifuð. Þannig er með
handrit fréttamannanna svo
og auglýsingahandritin.
Önnur handrit eru með
gloppum. Þannig þurfa
dagskrárgerðarmennirnir
að fylla í eyður sinna hand-
rita á staðnum og stundinni
og spila eftir eyranu eftir
því sem andinn býður
þeim. Ef t.d. einhver er
fenginn til viðtals, þarf að
semja spurningarnar og
leiða eina af annarri, en
gæta þess jafnframt að
halda öllu innan fyrirfram
ákveðinna tímamarka.
Sigrún, Bergsveinn, Hrafnhildur og Bjöm Sigmundsson tæknimaður að störfum. í hvfldarstöðu í bak-
sýn má sjá Jón Baldvin og Jónas Jónasson, deildarstjóra. Myndir: KGA
„Hvernig á þetta að
vera?“ Finnur og Sigrún
fá hlutina „á hreint“.
Sviðsmenn þessa leik-
húss, tæknimennirnir, sjá
um að að allir leikmunir séu
til staðar. Þeir þurfa að
handfjatla ótrúlegan fjölda
af spólum, snældum og
plötum á stuttum tíma og
sjá um að allt sé á þeim stað
sem ætlað er í handritinu.
Þar þarf snör en örugg
handtök.
Fyrr en varir hljómar
lokastefið og dagskránni er
lokið. Starfsfólkið fær samt
ekki langan slökunartíma.
Jónas Jónasson, deildar-
stjóri RÚVAKS, sem íhug-
ull hefur fylgst með fram-
vindu mála, tilkynnir að
fundur hefjist eftir 15 mín-
útur. Þar á að hlusta á upp-
töku af því sem fram fór og
ræða málin.
Við þökkum fyrir okkur
og kveðjum. Á leiðinni út
rennur upp fyrir mér hvað
það er helst sem skilur á
milli útvarps og leikhúss. í
leikhúsi fara fram margar
æfingar áður en verk er
flutt. í útvarpi er aðeins ein
æfing og sú æfing er jafn-
framt fyrsta og eina sýning-
in. BB.
Sigrún Sigurðardóttir út-
sendingastjóri (sitjandi),
Hrafnhiidur Jónsdóttir
og Finnur Magnús Gunn-
iaugsson dagskrárgerðar-
menn, bera saman bækur
sínar. Bergsveinn Gísla-
son tæknimaður við
stjórnborðið. í hljóðver-
inu eru þeir Jón Baldvin
Halldórsson og Pálmi
Matthíasson fréttamenn.
bréf til Guðrúnar
Komdu nú blessuð
og sæl Guðrún mín.
Mikið var gaman
að fá bréfið frá þér.
Kærkomin tilbreyting
í haustönnunum.
Það er eins hjá mér
og þér, ég hef verið í
slátrum. Þau eru
með færra móti í ár
slátrin sem ég tók. Við
verðum það fá
heima í vetur. Elsk-
an hann Friðjón
verður ( Mennta-
skólanum og þau
Stína og Kobbi
verða á heimavist (
vetur. Þannig að við
verðum bara 3
heima, við Jón og
svo hún Dísa litla.
Ég er alltaf að sjá
það betur og betur
hversu mikill sólar-
geísli hún er bless-
unin litla, því óneit-
anlega væri tómlegt
í kotinu án hennar.
Jón er svo mikið á
fundum og ráðstefn-
um. Hann er í
hreppsnefndinni
eins og þú veist og
svo er hann í stjórn
Stéttarsambands
bænda. Ég fór nú
reyndar með honum
á aðalfund Stéttar-
sambandsins sem
haldinn var á Laug-
arvatni um daginn.
Við fengum þetta
líkafínaveður. Samt
eyddum við konurn-
ar mestum tíma í að
sitja og hlusta á karl-
ana ræða málin.
Okkur fannst svo
notalegt að sitja
þarna með prjónana.
Ég prjónaði peysu á
bæði Dísu og Kobba
þessa daga sem ég
var fyrir sunnan.
Heyrðu, þú vissir
það að hún Anna ér
farin að búa. Þau trú-
lofuðu sig ( vor hún
og Gunnar á Hofi.
Skrýtið hvað tíminn
flýgur áfram, mér
finnst svo stutt síðan
hún var bara smá-
peð en samt eru það
18 ár.
Eitt skrýtið mál
kom upp hér i sveit-
inni í haust. Tveir
vinir sóttu um
skólavist á Hólum.
Öðrum þeirra var
synjað um skólavist
á þeirri forsendu að
hann hefði ekki til-
skilda lágmarkseink-
unn í ensku, en jafn-
framt var honum
sagt að hann gæti
sótt um næsta vetur
og fengi þá að öllum
likindum pláss.
Veistu af hverju?
Jú, þá verður hann
orðinn tvítugur og
þá skiptir engu máli
lengur þó hann hafi
ekki lágmarkskunn-
áttu í ensku. Nærðu
upp í svona lagað?
Jæja, elskan ég
má ekki vera að
þessu lengur. Von-
andi læturðu heyra
frá þér aftur. Ég
kfkka inn ef ég kem í
bæinn.
Vertu svo marg-
blessuð og sæl og
ég bið að heilsa öil-
um stelpunum.
Þín Sigurlína.