Dagur - 06.11.1985, Blaðsíða 8

8 - DAGUR - 6. nóvember 1985
Haimonikudansleikur
veröur í Lóni Hrísalundi 1, laugardaginn 9. nóv.
kl. 22.00-03.00 e.m.
Allir velkomnir.
Félag harmonikuunnenda.

Húseign til sölu
Þægilegt einbýlishús er til sölu
í sumarparadísinni Hrísey á Eyjafirði.
Áhvílandi lán veröa hluti af greiöslu.
Uppl. í síma 95-5325 eftir kl. 19 á kvöldin.
InnsKriftá tölvu
Óskum eftir að ráða starfsmann til
starfa við innskrift á tölvu.
Góö vélritunar- og íslenskukunnátta algjört skil-
yröi. Upplýsingar um starfiö veita Guöjón H. Sig-
urðsson og Jóhann Karl Sigurösson í síma
24222.
Jazz-námskeið
Tónlistarskóli Akureyrar og Jazzklúbbur Akureyrar
halda jazz-námskeið í Dynheimum dagana 10.-17.
j nóvember næstkomandi.
Leiöbeinandi veröur „Paul Weeden“.
Námskeiöin eru opin öllum hljóðfæraleikurum og söngvur-
um sem áhuga hafa á jazzi, jafnt byrjendur sem lengra
komnum. Innritun fer fram í Tónlistarskólanum miövikud.
kl. 9-12, fimmtud. og föstud. kl. 13-17, einnig er hægt aö
láta skrá sig á öðrum tímum hjá Eiríki Rósberg í síma
24411.
Tónlistarskóli Akureyrar, Jazzklúbbur Akureyrar.
Bændadagur
Eyfirðinga
Bændadagur Eyfirðinga verður í Freyvangi laugardaginn
9. nóvember og hefst kl. 21.00.
Til skemmtunar er:
Ræða. Jón Bjarnason skólastjóri á Hólum.
Einsöngur. Ingveldur Hjaltested.
Undirleikur. Kristinn Örn Kristinsson.
Verðlaunaafhending.
Hljómsveit Pálma Stefánssonar leikur fyrir dansi á eftir.
UMSE BSE
Björn Sigurðsson • Baldursbrekku 7 • Símar41534 • Sérleyfisferðir •
Hópferðir • Sætaferðir • Vöruflutningar
Húsavík - Reynihlíð - Laugar - Akureyri
VETRARÁÆTLUN 1985-86
S M Þ M Fl FÖ
Frá Reynihlíð kl. ☆ 08.00
Frá Laugum kl. 09.00
Frá Húsavík kl. 18.00 09.00 09.00 09.00
Frá Akureyri kl. 21.00 16.00 16.00 17.00
Frá Akureyri í Laugar og Mývatnssveit kl. 17.00
★ Vöruflutningab. á þriðjud. Brottför um kl. 15.00
frá Ríkisskip Akureyri.
Farþegar frá Mývatnssveit og Reykjadal eru sérstaklega hvattir
til að panta daginn fyrir brottför á Hótel Reynihlíð sími 44170
eöa hjá Flugleiðum Húsavík sími 41140.
Afgreiðsla Húsavíkur: Flugleiðir, Stóragarði 7, s. 41140.
Farþegaafgr. Akureyrar: Öndvegi hf., Hafnarstr. 82, s. 24442.
öll vörumóttaka Akureyri: Ríkisskip v/Sjávargötu s. 23936.
ATH. Vörur sem flytja á frá Akureyri þurfa að berast tímanlega.
Sérleyfishafi.
Ræða Stefáns Valgeirssonar á kjördæmisþingi:
Býr almenningur við
raunvemlegt frelsi?
Ég vil minna á þann árangur, sem
náðst hefur í stjórnartíð ríkisstjórnar
Steingríms Hermannssonar, þegar
tókst að koma verðbólgunni niður úr
130% í u.þ.b. 30%, Þjóðhagsstofnun
var búin að gefa það út fyrir aðeins
hálfum mánuði eða svo, að verð-
bólguhraðinn myndi verða um 20%
um næstkomandi áramót. Nú hefur
ný spá verið gefin út og er talið að
verðbólgan um áramót verði um
30% og sagt, að það sem breyst hefur
séu þau 3% á laun sem margar stéttir
hafa fengið í þessum mánuði og svo
hitt, að ekki hafi verið tekið tillit til
breytinga á gengi hinna ýmsu gjald-
miðla í hinni fyrri spá.
Þetta eru ekki nein gleðitíðindi,
því að við megum ekki hvika í neinu
frá þeim meginmarkmiðum, sem tek-
in voru, að ná verðbólgunni niður,
þar sem hjöðnun verðbólgu er ein
mikilvægasta forsenda þess, að heil-
brigð atvinnuuppbygging eigi sér
stað og um leið, að launakjör al-
mennings í landinu verði raunveru-
lega bætt.
Okkur ber að greina á milli hvort
erlend lán eru tekin til atvinnuupp-
byggingar eða eyðslu. - Málið er
ekki svo einfalt að við eigum að
segja: Ekki meiri erlend lán. Ef þau
fara til að auka útflutning, auka
verðmætasköpun, þá getum við í
þeim tilvikum staðið betur að vígi
heldur en að hafa ekki tekið þau. En
við verðum að stöðva frekari erlenda
skuldasöfnun sem vafið er til eyðslu.
Slík skuldasöfnun mun binda þjóð-
inni og afkomendum núlifandi kyn-
slóðar varasama skuldabagga, sem
stefnt geta í hættu fjárhagslegu
sjálfstæði og þar með tilvist frjáls
þjóðríkis á Islandi. Ennfremur getur
slík skuldasöfnun eyðslulána stefnt
atvinnuuppbyggingu í alvarlega
hættu og þar með atvinnuörygginu
og þá um leið launakjörum alls vinn-
andi fólks í landinu.
Þannig megum við ekki standa að
málum.
En þar sem ekki má eyða meir en
aflað er og vegna þeirrar brýnu þarf-
ar að takmarka erlenda skuldasöfnun
er fyrirsj áanlegt að nokkru þrengra
er nú framundan í þjóðlífinu en
stundum áður, þegar hlutfallslegar
þjóðartekjur voru meiri og skulda-
byrðar léttari.
Við getum og munum mörg harma
það nú, að ekki var í tíma gripið til
virkari stjórnvaldsaðgerða til að
draga úr þeirri þenslu og í ýmsum at-
vikum offramboði á framkvæmdum
og þjónustu, sem fram hefur komið í
þéttbýlinu við Faxaflóa, á sama tíma
sem landsbyggðin hefur mátt þola
minni uppbyggingu, skerta þjónustu
og minnkandi öryggi í atvinnumál-
um. Pað er af þessum völdum fyrst
og fremst sem fólkið af landsbyggð-
inni sækir til Faxaflóans nú.
Það er stórfellt áhyggjuefni hvað
dregið hefur úr framkvæmdum á
landsbyggðinni á undanförnum árum
og það er ekki nema eðlilegt að ýmsir
hér séu óánægðir yfir þeirri þróun.
Til dæmis má minna á það að nú er
svo komið að það verða engar um-
talsverðar hafnarframkvæmdir á
næsta ári, ef fram fer sem horfir.
Ég vil minna á það, að landsbyggðar-
hafnirnar, rétt eins og vegirnir, eru
lífæðar hvers byggðarlags og for-
senda þess að viðhalda megi og auka
framfarir og atvinnuuppbyggingu á
hverju svæði. Því verður að gera
kröfu til úrbóta í þessu efni.
Ef ekki fást breytingar frá hendi
landsstjórnar þá sé ég ekki betur
heldur en að landsbyggðin verði til
að rétta hlut sinn að taka að sér í vax-
andi mæli út- og innflutning á allri
framleiðslu og varningi fyrir lands-
byggðina í samræmi við gjaldeyris-
tekjur þær sem landsbyggðin leggur
til þjóðarbúsins. Og ég vil leggja
áherslu á að hvert byggðarlag reyni
að taka alla þá þjónustu í sínar hend-
ur sem það hefur möguleika á að
inna af hendi í sínu héraði.
Við teljum að styrkur stuðningur
við landsbyggðina sé slíkt nauð-
synjamál, að Framsóknarflokkurinn
megi ekki taka þátt í neinu samstarfi
á þjóðmálasviðinu nema tryggt sé að
þessi landsbyggðarstefna sé a.m.k.
einn af hornsteinum slíks samstarfs
og hlutur landsbyggðarinnar verði
ætíð í samræmi við þessa grundvall-
arstefnu Framsóknarflokksins.
Við sem búum úti á landi hörmum
nú mjög hvað hefur hallað á lands-
byggðina á undanförnum árum á
mörgum sviðum. Hluta þeirrar alvar-
legu þróunar má rekja til utanað-
komandi áhrifa t.d. vegna minni
sjávarafla og markaðserfiðleika fyrir
landbúnaðarframleiðslu. En þar sem
stjórnvaldsaðgerðum verður við
komið verður það að vera ófrávíkj-
anleg krafa að þeim verði beitt til
þess að rétta hlut landsbyggðar-
innar.
Ég stend í þeirri trú að fagna beri
setningu framleiðsluráðslaganna,
sem eru mikilvæg frá sjónarmiði
byggðastefnu og festu í byggðamál-
um. Þau eru auðvitað ekki fullkomin
og ég hefði viljað hafa sum ákvæði
þeirra laga á annan veg en þau eru.
En samt sem áður tel ég að það hefði
verið fáviska að nota ekki tækifærið
sem gafst til að lögfesta þetta
frumvarp, þar sem mikilvægar breyt-
ingar á því náðust fram. Hitt er ann-
að mál að meira þarf til að koma til
að tryggja byggð í landinu og eðli-
lega þróun hennar.
Ég held að flestir Norðlendingar
viðurkenni nauðsyn stjórnunar á
fiskveiðum og heildarstefnumörkun-
ar í sjávarútvegi. Verði kvótakerfinu
haldið áfram er nauðsynlegt að halda
handfæra- og línuveiðum utan hins
almenna kvótakerfis. Ennfremur vil
ég leggja þunga áherslu á að afla-
kvóti norðlenskra skipa verði ekki
lengur miðaður við aflaleysisár eins
og verið hefur.
Ég vil vara alvarlega við afleiðing-
um þeirrar stefnu sem birst hefur í
vaxandi mæli á undanförnum árum
og hefur komið fram í taumlausri
peningahyggju með frelsið að yfir-
varpi. Framsóknarflokkurinn hlýtur
með sögu sína og framtíðarmarkmið
í huga að snúast gegn slíkri auð-
hyggju í hvaða mynd sem hún birtist.
Við viðurkennum sjálfsagt flest að
víxlverkun kaupgjalds og verðlags
hefur verið einn helsti verðbólgu-
valdur á undanförnum árum. Og því
munum við öll fagna öllum aðgerð-
un sem draga úr verðbólgu ef þær
styrkja um leið kaupmátt launa. En
ég vil vara við aðgerðum í anda
ímyndaðs frelsis, frelsis fjármagns-
ins, sem í raun þýðir stórfelldar
eignatilfærslur og skuldabyrði sem
meðalfjölskyldu í landinu er ofviða.
Um það mætti nefna mörg dæmi.
Vaxtafrelsið hefur gert þá ríku ríkari
og þá fátæku fátækari. Auðgildið er
sett ofar manngildinu. Af þessu leiðir
að margir eru nú að missa eignir
sínar, fjölskyldur sundrast og margs
konar hörmungar koma í kjölfarið.
Þessi hörmulega staða sem upp er
komin í þessum málum er afleiðing
þess að inn- og útlán hafa verið verð-
tryggð að undanförnu en launin aftur
á móti ekki. Og ofan á þetta bætist
svo vaxtafrelsið sem hefur leitt það af
sér að allir vextir hafa stórhækkað.
Og hinn nýi fjármálaráðherra hefur
nú hafist handa í fjármálaráðuneyt-
inu og hans fyrsta verk þar var að
bjóða til sölu verðtryggð skuldabréf
sem eru til þriggja ára með 9,23%
ársvöxtum, sem sagt hans fyrsta verk
var að gera ráðstafanir til að hækka
enn raunvexti. Er það það sem al-
menningur í þessu landi óskar eftir
og telur að verði sér helst til hags-
bóta? Líka þeir sem eru að missa
eignir sínar af völdum vaxtaokurs?
Ég minni á að Framsóknarflokkur-
inn setur manngildið ofar auðgildinu.
Því hlýtur hann að berjast gegn þvf
með öllum tiltækum ráðum að fjár-
magnið verði alls ráðandi í þjóðlífi
okkar. Því skora ég á alla Norðlend-
inga að hugleiða vel hvert hið ímynd-
aða frelsi er að leiða okkur og hvert
menn vilja stefna og hvort menn vilja
stuðla að raunverulegu frelsi og
jöfnuði eða frelsi fjármagns og
ójöfnuði. Eða býr almenningur við
raunverulegt frelsi, þegar málum er
þannig fyrirkomið að öll lán á íbúð-
um eru verðtryggð. Og vaxtafrelsið
leiðir það af sér, að vextir hækka
næstum daglega en laun standa aftur
á móti því sem næst í stað.
Þetta fjármagnsfrelsi gengur svo
langt að ótalinn fjöldi fólks hefur misst
eða er að missa íbúðir sínar á nauð-
ungaruppboð. Er í þessu dæmi verið
að hugsa um frelsi þeirra sem missa
íbúðirnar eða þeirra sem eiga fjár-
magnið og nota sér aðstöðuna til að
komast yfir enn meira fjármagn,
meiri eignir? Er þetta framtíðarland-
ið sem okkar þjóð vill lifa í? Það
mætti halda það, ef mark er tekið á
skoðanakönnunum þeim sem hafa
verið gerðar síðustu misseri. En ég
vil ekki trúa því að t.d. Norðlending-
ar vilji byggja upp slíkt þjóðfélag,
láta fjármagnið ráða öllu í landinu,
stuðla að því að í okkar landi verði í
framtíðinni fáir menn sem ráði yfir
miklum eignum en fjöldinn af þjóð-
inni verði þrælar þessara fjármagns-
eigenda. Við getum, og við verðum,
að stöðva þessa þróun og snúa henni
við. En það er ekki líklegt að það
takist ef fjöldi fólks áttar sig ekki á
hvað er að gerast í okkar þjóðfélagi
og ef fólk fer ekki þá einu leið sem
fær er til þess að hindra þessa þróun
og snúa henni við. Við verðum að
fylkja liði, hætta að standa í smáhóp-
um. Þannig komum við engu umtals-
verðu fram.
Norðlendingar. Höfum það í
minni að sameinuð stöndum vér en
sundruð föllum.