Dagur - 21.11.1985, Blaðsíða 15

21. nóvember 1985 - DAGUR - 15
Afmæliskveðja:
Þorgerður Siggeirsdóttir
á Öngulsstöðum
Amma mín, Þorgerður Siggeirs-
dóttir á Öngulsstöðum er 95 ára í
dag. Hún fæddist á Krónustöðum
í Saurbæjarhreppi 21. nóvember
1890. Foreldrar hennar voru
Aðalbjörg Jónsdóttir frá Helga-
stöðum, systir Páls J. Árdal og
þeirra systkina og Siggeir Sigur-
pálsson, ættaður úr Þingeyjar-
sýslu. Amma mín fluttist þriggja
ára að Stekkjarflötum með for-
eldrum sínum og Jóni bróður
sínum, sem var eina systkini
hennar. Þar átti hún heima til
fermingaraldurs. 24 ára gömul
giftist hún Halldóri Sigurgeirs-
syni á Öngulsstöðum og eignuð-
ust þau 5 börn sem öll eru á lífi.
Þeirra hjónaband er eitt það
besta sem ég hef kynnst og aldrei
sá ég þeim verða sundurorða.
Amma mín svo stillileg og prúð
kona - en um leið svo hlý og full
af kærleik - afi minn svo glettinn
og gamansamur en jafnframt
virðulegur og röggsamur. Þau
bjuggu á Öngulsstöðum allan
sinn búskap. Afi dó 25.2. 1967 og
dvaldi þá amma hjá Sigurgeiri
syni sínum og Guðnýju Magnús-
dóttur tengdadóttur sinni, sem
höfðu þá tekið við jörðinni.
Á Öngulsstöðum var alltaf
gestkvæmt og tóku amma og afi
höfðinglega á móti gestum. Mörg
eru þau börnin sem dvalið hafa á
heimili þeirra sumarlangt og jafn-
vel nokkur ár og reyndust amma
og afi þeim alltaf sem bestu for-
eldrar. Ég minnist góðra daga,
þegar ég dvaldi hjá ömmu minni
og afa á Öngulsstöðum. Aldrei
gleymi ég því, þegar við Þorgerð-
ur systir mín dvöldum hjá þeim
þegar Guðmundur bróðir minn
fæddist. Við vorum þá á 4. og 5.
ári og vorum hjá þeim í rúma
viku og ég fékk að sofa hjá
ömmu. Ef til vili hafa þá skapast
þau tengsl á milli okkar ömmu og
sú órjúfandi vinátta sem aldrei
hefur borið skugga á. Eitt er víst
að okkur Þorgerði leið vel hjá
ömmu og afa, við vorum litlar og
feimnar, en gátum alltaf leitað til
þeirra með okkar vandamál og
kvíða. Og mikiö fannst okkur
systkinunum alltaf spennandi og
skemmtilegt þegar amma og afi
komu í heimsókn að Grenjað-
arstað. Eftir að afi lést kom
amma alltaf á sumrin og dvaldi
þá einhvern tíma og það gerir
hún enn, en hún er sérstaklega
hress og ern 95 ára gömul.
Amma hafði fallega söngrödd
á sínum yngri árum og alltaf
hafði ég gaman af söng hennar.
Jón bróðir hennar lék á orgel,
samdi lög og var kirkjuorganisti
frá unga aldri. Amma hefur sagt
mér frá því hve gaman það var á
unglingsárunum þegar hún söng
við undirleik Jóns bróður síns.
Tónlist virðist henni í blóð borin
og fyrir ári raulaði hún fyrir mig
gömul danslög inn á segulband
og mundu víst fáir trúa því að
það væri 94 ára gömul kona sem
þar gæðir Kváservalsinn lífi. Hún
byrjaði ung að syngja í kirkjukór
og söng fram á fullorðinsár.
Leiklist hefur ávallt verið henni
hugleikin og lék hún með í
nokkrum sjónleikjum ásamt
Halldóri afa, en hann þótti góöur
leikari.
Það sem mér þykir vænst um í
fari ömmu minnar cr hin góða
lund hennar. Ég veit enga skap-
betri manneskju en hana. 19 ára
gamall sonur minn sagöi við mig í
sumar - hún amma - hún er svo
góð í gegn. Ég er honum sam-
mála. Hún er aldrei að látast eða
sýnast önnur en hún er. Þannig er
hún í einlægni sinni - blíð - um-
burðarlynd og þolinmóð. Fyrir
fáeinum árum missti amma sjón-
ina svo hún fékk ekki séð á bók
sem fyrr. Hún hafði alltaf lesið
mikið og sérstaklega á efri árum
þegar hún hafði nægan tíma til
lestrar. Hún á nú gott bókasafn
og einstakt úrklippusafn. Hún
klippti myndir og greinar út úr
dagblöðum og límdi í bækur
meðan hún hafði góða sjón. Hún
mun hafa límt inn í um 90 bækur
og er það allt flokkað hjá henni,
ein bókin inniheldur leikara,
önnur málara, hin þriðja kirkjur
eingöngu og svo mætti lengi telja.
Þegar amma missti svo mikla
sjón varð það henni að sjálfsögðu
mikið áfall. Hún þurfti þá á meiri
hjúkrun og aðhlynningu að halda
og flutti á Kristnesspítala. Þegar
ég spurði hana hvort henni liði
ekki illa að vera svona hálfblind
svaraði hún: „Steina mín - ég er
svo þakklát. Ég þakka Guði fyrir
að hafa ekki misst sjónina alveg.“
- Þarna er amma lifandi komin -
hún er alltaf svo þakklát. Hún
segir að það séu henni allir svo
góðir - hún hafi ekki yfir nokkru
að kvarta. Hún er ekki á því að
gefast upp þó á móti blási. Enn-
í kvöld efnir Skotveiðifélag Ak-
ureyrar til fundar um fugla og
fuglaveiðar. Dr. Arnþór Garð-
arsson flytur framsöguerindi og
fjallar hann um hegðun fugla,
stofnastærð og áhrif veiða á
stofnana. Dr. Arnþór er fugla-
fræðingur og hann gerði doktors-
ritgerð sína um rjúpuna. Fugla-
áhugamenn ættu því ekki að
koma að tómum kofanum hjá
Arnþóri, en auk þess að fjalla um
rjúpuna mun hann ræða um
gæsir, helsingja, endur og fleiri
þá prjónar hún og gefur barna-
barnabörnum sínum. í fjögur ár
hef ég safnaö saman á fjölmargar
snældur fróðleik ömmu minnar
og hluti þeirra er kominn á Þjóö-
minjasafnið. Þar reikar hugur
hennar Eyjafjarðarhringinn
allan. Þar rifjar hún upp fjöll og
örnefni. Hún fer um bæi og tí-
undar alla búendur í Mööruvalla-
sókn fyrir mcira en hálfri öld. Á
snældunum eru ótal kvæði, gaml-
ar þulur og vísur sem hún læröi
sem barn. Mér finnst þaö alltaf á
við góða predikun aö heimsækja
ömmu. Hún miðlar mér af lífs-
speki sinni og lífsgleði og ég er
ríkari en áður.
Ég og fjölskylda mín sendum
þér, amma mín, hugheilar af-
mæliskveðjur og biðjum þér
Guðsblessunar á ævikvöldinu.
Steinunn S. Sigurðardóttir.
fuglategundir.
Fundurinn verður haldinn á
Hótel Varðborg og hefst hann kl.
20.00 stundvíslega.
Um aðra helgi efnir Skotveiði-
félag Akureyrar til villibráðar-
kvölds í samvinnu við Sjallann.
Þar verða aðalréttirnir allir úr villi-
bráð; gæsum, rjúpum, öndum,
svartfugli og hreindýrum, svo
dæmi séu tekin. Réttirnir verða
settir fram á hlaðborði, þannig að
gestirnir geti bragðað allar teg-
undir.
Fræðslufundur
um fuglalíf
- haldinn á vegum Skotveiðifélagsins