Dagur - 03.12.1985, Side 6
6 - DAGUR - 3. desember 1985
Námsferð til
LONDON
- Þrettán manna hópur úr Félagsvísindadeild
kynnir sér fjölmiðla heimsborgarinnar
Við Félagsvísindadeild Háskóla íslands eru í tengslum við félags-
fræðinám kenndir kúrsar í fjölmiðlun. Þeir eru þrír talsins og í
þeim síðasta, fjölmiðlun III er stúdentum gefinn kostur á að fara
námsferð til London þar sem ýmsir fjölmiðlar eru skoðaðir og
rætt er við menn sem framarlega standa í fjölmiðlamálum þar í
borg. Dagana 10.-13. nóvember lagði þrettán manna hópur upp í
Lundúnaferð og var blaðamaður Dags með í förinni. Fyrir hópn-
um fór Þorbjörn Broddason dósent, en hann kennir m.a. fjöl-
miðla við Háskólann.
Það er sunnudagurinn 10. nóv-
ember og klukkan er 19.30.
„Þetta aðflug minnir mig nú bara
á aðflugið að Raufarhöfn, svei
mér þá,“ sagði sessunautur minn
þar sem við erum um það bil að
lenda á Heathrowflugvelli. í
fljótu bragði sá ég ekkert líkt
með aðflugi að Raufarhöfn og
London. Hvað um það. Klakk-
laust komumst við í gegnum
Heathrow, þó svo virtist á tíma-
bili að tveir úr hópnum hefðu
týnst. Hótelið sem búa átti á var
White House, langt í burtu.
Ákveðið var að taka neðanjarð-
arlest þangað svo menn roguðust
af stað með töskur sínar.
Allir komnir upp í lestina, þá
allt í einu. Karl: „Eg er búinn að
týna veskinu mínu!" Einn, tveir
og þrír og allir út. Það passaði til,
lestin rann af stað þegar síðasti
maður hoppaði út. Eins og í góð-
um ævintýrum fannst veskið og
þá var að drösla farangrinum inn
í næstu lest.
Leiðin var löng, þó fjarlægðir
skipti ekki máli þegar ferðast er
með neðanjarðarlestum. Forsjáll
piltur hafði keypt öndvegis viskí í
Fríhöfninni, gott ef ekki tólf ára
gamalt. Var pelinn látinn ganga
mönnum til andlegrar upplyfting-
ar í erfiðri ferð. Kvenfólk þurfti
ekki á þessari hressingu að halda,
enda alkunna að drykkur þessi er
ekki talinn „konudrykkur" og
sem sönnum félagsfræðinemum
sæmir var farið eftir algildum
normum og reglum!
Nú er klukkan orðin 21.30 og
við förum út úr lestinni á Great
Portland Street Station. Þaðan
sáum við „Hvíta húsið“ okkar.
Þegar allir voru komnir með her-
bergislykla var ákveðið að halda
fund í herbergi 580 þar sem ræða
skyldi morgundaginn. En þá var
fyrirhuguð ferð í City University
sem er blaðamannaháskóli.
Það er runninn upp mánudag-
urinn 11. nóvember og enginn
friður á þessu hóteli. Sífellt að
koma fólk sem vill laga til eða at-
huga hvað mikið hefur verið tek-
ið úr míníbarnum sem er í hverju
herbergi. Við vildum sofa lengur,
þannig að herbergisfélagi minn
uppástóð að setja „Do not
disturb" merkið á hurðarhúninn.
„Er það ekki bara notað af ný-
giftum hjónum,“ sagði ég. Hún
fussaði og setti merkið á. Eftir
það fengum við frið.
Eftir hálfslappan morgunverð
var haldið út á stræti Lundúna-
borgar, Oxford Street, Trafalgar
Squere, Westminster brú og Big
Ben.
Stormað var í háskólann og
þar tók á móti okkur Robert
nokkur Jones. Hann sagði okkur
af skólanum.
Skólinn hefur starfað síðan
árið 1966 og þar eru nú 120 nem-
endur víðs vegar úr heiminum.
Á töflu sem hangir uppi á vegg er
kort af heiminum og er prjóni
stungið í hvert land sem nem-
anda hefur átt. í haust var prjóni
stungið í ísland, fyrsti neminn
þaðan er Kristín Þorsteinsdóttir
fyrrum blaðamaður á DV.
Skólinn hefst í endaðan sept-
ember og honum lýkur um mán-
aðamót júní-júlí. Prófið er eink-
um fólgið í ritgerð sem staðið
getur sem blaðagrein, um það bil
þrjár opnur. Efnið er sjálfvalið.
Skólagjöldin í City University
eru rúmlega 200 þúsund krónur
yfir veturinn fyrir útlendinga,
heimamenn greiða helmingi
minna. Af þeim sökum eiga er-
lendir nemar nokkuð greiðan að-
gang að skólanum. Námið fer að
miklu leyti fram í vinnu og það
eru gefin út nokkur blöð við
skólann. Fullkomið útvarps-
studio er um það bil að komast í
gagnið og er fyrirhugað að nem-
arnir fari af stað með útvarps
sendingar upp úr áramótum
Námið er að litlu leyti fræðilegt,
ekki er farið mikið út í fræðilegar
kenningar um fjölmiðla og fjöl-
miðlanotkun, en að einhverju
leyti er samt fjallað um þá hlið.
í skólanum er hægt að velja sér
valgrein sem mest áhersla er lögð
á. Dæmi um valfög í blaða-
mennsku: Stjórnmál, kynþátta
og trúarbragðalína, íþróttir,
efnahagsmál, listir, vísindi og
tækni, alþjóðasamskipti, rann-
sóknarblaðamennska.
Við fengum að sitja fyrirlestur
í rannsóknarblaðamennskunni.
Nick Davis blaðamaður á Ob-
server sem sérhæft hefur sig í lög-
reglufréttum hélt líflegan fyrir-
iestur um samskipti blaðamanna
og lögreglu. Hann sagði okkur af
Big Ben. í viðgerð.
Alli
Tíðindalaust við Westminsterbrú.
Alþjóðlega fréttadeild
lífi sínu sem blaðamaður í miðri
hringiðunni. Hann er þar sem
hlutirnir gerast.
Eftir fyrirlesturinn var gengið
yfir götuna og heilsað upp á
„Georg og drekann" hvar einn
bjór var sötraður meðan ákveðið
var hvar skyldi borða kvöldmat.
Indverskur veitingastaður varð
fyrir valinu. Auðvitað heillangt
að fara, en vel þess virði.
Næsti morgunn: Mættum í höf-
uðstöðvar Reuter fréttastofunnar
kl. 10. Á móti okkur tók Hum-
pries nokkur. Hann starfar nú í
höfuðstöðvunum í London, inn-
lendu fréttadeildinni. Áður var
hann yfirmaður Suður-Ameríku-
deildar með aðsetur í Buenos
Aires. Eftir að hafa skoðað inn-
lendþu fréttadeildina ræddum við
við yfirmann á alþjóðlegu frétta-
deildinni, ekki man ég nafn hans,
en hann hefur umsjón með sam-
ræmingu frétta er berast til höf-
uðstöðvanna.
Höfuðstöðvar Reuter eru á
þremur stöðum í heiminum, í
London, New York, og Hong
Kong. Fréttamenn eru starfandi
um heim allan. Þeir eru í beinu
sambandi við höfuðstöðvarnar í
gegnum tölvur og senda fréttir
sínar þangað. Það fer eftir því á
hvaða tíma fréttir eru sendar
hvert þær fara. Það er alltaf dag-
ur einhvers staðar.
í höfuðstöðvunum er fjöldi
fólks sem vinnur við að taka upp
fréttir. Farið er yfir þær af rit-
stjórum sem umskrifa, stytta og
breyta eftir því sem þeim þykir
við eiga. Þessir kappar sjá um að
koma fréttunum áfram og velja
Tandoorikjúklingar. Ummmmm. Á indverskum veitingastað.
í Tin
Elísabet bretadrottning fékk heimsókn
Lúðrasveitin kölluð út.
Thames. Af Westminsterbrú