Dagur - 31.01.1986, Page 10

10 - DAGUR - 31. janúar 1986
„Éghefaldrei..“
Þarna þekkja margir sjálfan sig. Halli og Gísli Ólafsson með umferðarnámskeið í G.A. vorið 1956.
koti í Dag eftir einn knattspyrnuleikinn milli K.A. og Þórs
eftir að ég byrjaði að spila með K.A.: „Jafnvel Haraldur M.
Sigurðsson vissi á hvort markið hann ætti að skjóta." Þannig
var litið á þessi mál.“
Aldrei tapað forseta
- En er ekki ástæða til að slá botninn í þetta viðtal með
pólitíkinni?
„Ég vil helst ekki tala um pólitík. Ég er búinn að vera
framsóknarmaður í áratugi og gæti sagt ýmislegt um það. En
ég held að best sé að enda þetta með því að tala um forseta-
kosningar. Ég hef aldrei tapað forseta," segir Halli.
- Frekari skýring?
„Ég hef verið starfsmaður á kosningaskrifstofum þriggja
síðustu forseta. Hjá Ásgeiri Ásgeirssyni var ég sendill. Þegar
framboð voru kynnt fékk ég skeyti frá Hermanni Jónassyni
um það að ég ætti að kjósa Bjarna Jónsson. Ég var ungur og
óreyndur þá og ieitaði því til Þorsteins M. Jónssonar, sem
var skólastjóri G.A. og bar þetta undir hann. Þorsteinn hló
að þessu og sagði mér að fara eftir minni sannfæringu. Hann
hafði nefnilega líka fengið svona skeyti. Þá fór ég sem sagt að
vinna fyrir Ásgeir. Aðallega vann ég við útburð á bæklingum
og öðru slíku. Þá kynntist ég Gunnari Thoroddsen og vorum
við alltaf ágætir kunningjar eftir það.
Næst var Kristján Eldjárn í framboði móti Gunnari Thor-
oddsen. Þá var ég beðinn að taka að mér kosningaskrifstofu
Kristjáns, sem ég og gerði. Ég var svo viss um sigur míns
manns að ég spurði hvort ég mætti haga starfinu eftir mínu
höfði. Það var veitt. Stuðningur hins almenna borgara var
svo mikill að ég efaðist aldrei. Enda flykktist fólk á skrifstof-
una til að bjóða peninga til starfsins. Þórarinn Eldjárn faðir
Kristjáns kom stundum á skrifstofuna til okkar. Pá sat hann
og spjallaði og færði alltaf eitthvað í sjóðinn. Það síðasta sem
hann sagði alltaf er hann kvaddi var: „Svo munið þið að láta
ekkert frá ykkur fara í blöðunum ykkar sem sært getur mót-
frambjóðandann." Enda held ég að það hafi verið heiðarleg
og góð kosningabarátta sem þar fór fram. Það gerðist einu
sinni að eitthvert hnjóðsyrði kom í blaði frá okkur. Pá var
prentun umsvifalaust stöðvuð og upplagið eyðilagt. Stuðn-
ingur almennings var svo mikill að það var unun að vinna að
þessu starfi. I þessari kosningabaráttu hitti ég Gunnar Thor-
oddsen og spjölluðum við lengi saman. Þá vann ég móti
Gunnari, en með honum áður.“
- Svo var það Vigdís Finnbogadóttir?
„Já, reyndar ætlaði ég ekki að skipta mér af fleiri kosning-
um. Þó var ég beðinn að koma upp skrifstofu hér fyrir
norðan. Mér þótti það ágætt og ætlaði síðan að láta þar við
sitja. Þegar skrifstofan var opnuð, var enginn sem gat tekið
við henni. Þá var hringt í mig úr Reykjavík, það var Kristín
Halldórsdóttir alþingismaður og hún bað mig að gera sér
greiða. Ég sagðist gera það ef ég gæti. Það var þá að taka við
kosningastjórn fyrir Vigdísi. Er það ekki svo að maður segir
alltaf já á endanum? Enda fór sem fór og ég gerði það. Það
var það sama í kringum kosningu Vigdísar og Kristjáns. Það
var almenningur sem stóð að baki henni, þótt það hafi ekki
verið eins afgerandi og hjá Kristjáni. Þrátt fyrir það var ég
sannfærður frá fyrsta degi að Vigdís kæmist að. Það var
aldrei nema Guðlaugur Þorvaldsson sem gat ógnað sigri
hennar. Vissa mín var svo mikil að ég hringdi til hennar um
klukkan 7 á kosningadaginn og sagði henni að nú væri hún
orðin forseti. Hún sagði í rólegheitum: „Eigum við ekki að
bíða þar til búið er að telja?““
- Hvers vegna vannst þú að kjöri Vigdísar?
„Það var það fyrsta að hún var mjög frambærileg sem for-
seti og í annan stað að hún var kona. Það vár metnaður minn
að vinna að hennar kosningu þess vegna.“
Er þetta ekki að verða ágœtt?
Nú sláum við botn í viðtalið. Ýmsar góðar og skemmtileg-
ar sögur sagði Halli, sem ekki komast á prent hér að þessu
sinni. Það er til löng upptalning á þeim málum sem hann hef-
ur unnið að. Áratugum saman var hann fararstjóri í skóla-
ferðum nemenda G.A. Hann sagði að það hefði heyrt til al-
gerra undantekninga ef eitthvað alvarlegt hefði komið upp í
þeim ferðum. Sýndi hann bréf því til staðfestingar, þar sem
farið er fram á að nemendum í skólaferð G.Á. væri veitt
undanþága til að sækja dansleik í Reykjavík, því nemendur
voru of ungir. Leyfið fékkst frá lögreglustjóra. Síðan er ann-
að bréf frá eftirlitsmanni lögreglustjóra, þar sem hann lýsir
hrifningu vegna góðrar framkomu þessara nemenda. Fjalla-
ferðir nemenda G.A. voru á herðum Halla í marga áratugi.
í þessum ferðum lentu menn í hrakningum, „Linduveðrinu"
svokallaða, þegar skíðahótelið í Híðarfjalli ætlaði að fjúka út
í buskann, þegar draugasögurnar voru svo mergjaðar að fólk
fór að gráta og margt fleira. Allar utanlandsferðirnar, til
Noregs, Skotlands og víðar. En eins og Halli segir sjálfur:
„Er þetta ekki að verða ágætt?" gej-
popps/'ða/i
Þó aö áriö 1986 sé ekki langt
komiö hafa skotið upp kollinum í
poppheiminum ýmsir nýir lista-
menn. Þaö væri hægt að nefna
fleiri en einn til, en þaö er ekki
meiningin. Það er einungis mein-
ingin að fjalla hér um Sophie
George. Unga stúlku frá Jamaika
sem verður 22 ára í næsta mán-
uði eða 22. febrúar. Hún hefur
slegið allrækilega í gegn í Bret-
landi nú á undanförnum vikum
reggaelagið hennar Girlie Girlie
hefur þotið upp vinsældalistana.
Þótt ótrúlegt megi virðast er
þetta fyrsta lag Sophie. Reyndar
var það í fyrsta sinn sem unga
stúlkan kom inn í hljóðver, þegar
hún hljóðritaði lagið. Lagið aflaði
henni einnig ástæðu til að yfir-
gefa í fyrsta sinn heimkynni sín
á Jamaika. Þetta hafa því verið
dálítið mikil umskipti fyrir stúlku
úr átta manna fjölskyldu úr fá-
tækrahverfum Kingstonborgar,
en þar býr hún ásamt foreldrum
sínum, systkinum og þriggja ára
syni sínum. Líkt og svo margir
aðrir söngvarar byrjaði hún að
syngja í kirkjukór. Kunningi
hennar þekkti Ronald Chung,
upþtökustjórann fyrir Girlie Girlie,
en svo vildi til að hann var að
leita að nýjum listamönnum. Þar
var staddur Sangie Davis, frægur
innfæddur textahöfundur. Þessi
þríhyrningur skapaði síðan sam-
an gullkornið Girlie Girlie.
Að sjálfsögðu er stóra spurn-
ingin, hvernig verður framtíðin?
Þeir eru margir reggaelista-
mennirnir sem hafa aðeins átt
einn smell og horfið svo gersam-
lega úr sviðsljósinu.
Sjálf segir hún að líkurnar á
því að hún fylgi vinsældunum eft-
ir séu ekki mjög miklar. „Ég var
reyndar mjög hissa á því að Girl-
ie Girlie skyldi slá í gegn. En það
er ákaflega erfitt að sþá í fram-
haldið. Næsta smáskífa mín
Umsjón:
Tómas
Gunnarsson
verður dúett með Charlie Chaplin
(þekktur reggaelistamaður, alls
óskyldur leikaranum látna) og
síðan mun breiðskífa fylgja í kjöl-
farið. Á breiðskífunni verða mörg
lög eftir Sangie Davis, hann er
virkilega frábær lagasmiður, það
var æðislegt að vinna með bæði
honum og Ronald Chung. Þetta
var jú í fyrsta skipti sem ég var í
hljóðveri og þeir hjálpuðu mjög
mikið."
Já Sophie hefur tekist að láta
drauminn rætast og slá í gegn.
Hún hefur ekki þurft að leggja
mikið á sig til að öðlast frægðina,
en hún er líka frekar ótrygg.
Flestir sþá því að hún nái aðeins
þessum eina smelli, en Sophie er
hins vegar staðráðin í því að
halda áfram, alla leið á toþpinn,
og vera þar. Baráttan heldur því
áfram. Hvort Sophie sigrar er
ekki gott að segja, en hún hefur
stórskemmtilega rödd, sem hefur
lætt sér inn í huga breskra plötu-
kaupenda einu sinni og gæti
hæglega gert það aftur. Það er of
snemmt að telja Sophie af, við
ættum alla vega ekki að gera
það strax. Hugsanlegt er að við
höfum orðið vitni að fæðingu
nýrrar stórstjörnu reggaesins,
nokkurs konar kvenkyns Bob
Marely. En það verður framtíðin
að skera úr um.