Dagur - 11.09.1986, Blaðsíða 6

6 - DAGUR - 11. september 1986
Það var laugardagskvöld. Veðrið hafði verið frekar slæmt dagana á undan en var nú betra svo
lífsglaða æskan flykktist í bæinn í ævintýraþrá. Flautan, vélin og segulbandið (nú eða Rásin)
voru þanin og keyrt af stað. Þeir sem ekki voru á bíl (og höfðu ekkert til að þenja) fengu að sitja
í eða gengu, eins og tíðkast, milli göngugötu og torgs og meðfram bílaröðinni. Flest förum við
nú einhvern tíma á rúntinn eða „labbið“, til að sýna okkur (bílinn) og sjá aðra. Kannski viljum
við heldur ekki missa af öllu því sem gæti gerst. Sums staðar erlendis er einnig algengt að ungt
fólk stundi þessa „menningariegu“ iðju að keyra sama hringinn, í miðju bæjarins, allt kvöldið.
Mörgum útlendingum finnst samt þessi hringakstursárátta Islendinga undarleg, enda kannski
ekki nema von. Að fara út á kvöldin er partur af þeirri viðleitni að vera frjáls frá daglegu amstri
og óháður fjölskyIdunni. Nóg um það, við fórum á rúntinn...
„Oftast er farið í land.“
Tveir átján ára Hríseyingar, þeir
Kristinn Frímann Árnason og
Sigmar Friðbjömsson voru á
rúntinum á Daihatsunum hans
Sigmars.
- Eruð þið oft á rúntinum
strákar?
„Já, stundum um helgar og þá
alltaf á bílnum.“
- Hvað gera Hríseyingar sér
yfirleitt til dundurs um helgar?
„Það er misjafnt oftast er farið í
land, svo kemur fyrir að það eru
böll heima.“
- Hvar er gist eftir djammið
hérna í bænum?
„Bara á einu af gistiheimilun-
um.“
- Eru þetta þá ekki dálítið dýr-
ir túrar?
„Jú, þeir eru það nú.“
- Eruð þið strákarnir búnir að
kynnast mörgum síðan þið fóruð
að stunda næturlífið?
„Nei, ekki mörgum." Kristinn:
„Ég var í Verkmenntaskólanum í
fyrravetur og kynntist nokkrum í
gegnum hann.“
- Hvenær byrjuðuð þið að
fara út á lífið?
„Svona um það leyti sem við
fengum bílþrófið, við létum okkur
nægja að vera heima þangað tiL“
- Fer ekki mikið bensín á öllu
rúntinu Sigmar?
Sigurveig Oavíðsdóttir og Asa Arnaldsdóttir.
„Hann er svo sparneytinn
þessi að ég finn eiginlega ekkert
fyrir því.“
- Nú ertu með ökuhanska,
finnst þér áríðandi að hafa þá við
stýrið?
„Það gefur svona þægilegri til-
finningu við aksturinn, en er ekk-
ert áríðandi."
- Notarðu bílinn eitthvað þeg-
ar þú ert í Hrísey?
„Ég nota hann þegar ég
skrepp í bæinn. Þegar við förum
í bæinn siglum við ekkert frekar
með ferjunni, núna fórum við t.d.
með trillu."
Síðan voru þeir roknir og við
fengum ekki einu sinni mynd.
„Kuldinn verstur"
Næst gengum við fram á eina
eldspræka 17 ára, Ingibjörgu Kr.
Gunnarsdóttur frá Grenivík.
. - Elur þú manninn á rúntin-
um?
„Bæði og, þegar ég kem í
bæinn þá er ég annað hvort á
rúntinum eða labbinu því ég
kemst hvergi inn.“
- Er enginn rúntur á Greni-
vík?
„Jú smá, við keyrum hringinn í
þorpinu. Annars fara allir í bæinn
því það er svo stutt.“
- Þekkir þú marga Akureyr-
inga?
„Ekki mjög marga."
- En ert þú búin að kynnast
mörgum á rúntinum?
„Já, slatta."
- Hvernig líst þér á strákana á
Akureyri?
„Tja, það eru margir sætir
strákar hérna."
- Ert þú venjulega í fylgd með
vinum þegar þú kemur hingað?
„Já, alltaf einhverjum, en ekki
alltaf þeim sömu.“
- Hvað segja pabbi og
mamma, eru þau ekki hrædd um
Þig?
„Jú, jú, en þau vita að ég er
alltaf góð stúlka svo þetta er allt í
lagi.“
Ég fór í Lystigarðinn í hádeginu einn daginn og sá ekki eftir
þvi. Margir kannast örugglega við tilfinninguna þegar maður
kemur þarna inn, en hún erfrábær. Þarna voru nokkrir ungl-
ingar að vinna og ég talaði við einn þeirra, Baldur Eiríksson
á sautjánda ári sem er búinn að vinna í Lystigarðinum í tvö
sumur. Þess má geta að vinnufélagar hans voru iðnir við að
hjálpa honum að svara spurningunum.
- Er þetta erfið vinna?
„Já, stundum, annars er hún
mjög fjölbreytt. Við erum aðal-
lega í því að slá grasið og fjar-
lægja af lóðunum, halda garð-
inum snyrtilegum og tala við
túristana. Svo verðum við allt-
af að vera sívökvandi því að
það rignir svo sjaldan hérna.“
- Freistar það ykkar ekki á
góðviðrisdögum eins og i dag
að leggjast í sólbað á bak við
einhvern runnann?
„Jú, það kemur fyrir, enda
væri annað óeðlilegt."
- Eru margir starfsmanna
unglingar?
„Já, meirihlutinn, við erum
sex af tíu eða 60%.“
- Hvað vinnið þið lengi?
„Við vinnum frá átta á
morgnana til fimm, sex eða sjö
á kvöldin. Þetta er sumarvinna
hjá okkur, flestir hætta þegar
skólarnir byrja. Það er bara
einn að vinna hérna á veturna,
hann er aðallega í því að líta
eftir og undirbúa sumarstarfið
næsta sumar.“
- Hálaunastarf?
„Við erum á sama taxta og
krakkarnir í bæjarvinnunni.“
- Er eitthvað af dýrmætum
plöntum hérna?
„Ja, það er þá kannski helst
valmúinn sem við höfum, úr
honum er hægt að búa til ópí-
um ef maður er sniðugur."
- Kemur fyrir að einhverju
sé stolið?
„Það er nú brotist vikulega
inn í gróðurhúsið og þaðan
stolið vínberjum. Annars er
furðulega litlu stolið miðað við
að hér er opið allan sólarhring-
inn.“
- Er mikið um nýjar
plöntur?
„Þetta eru nú mest fjölærar
plöntur - en eitthvað af þeim
hefur verið ræktað upp hérna
og sumar fáum við hjá garð-
ræktinni. Annars er nýlega
búið að gera risabeð fyrir
íslensku flóruna og við þurfum